หน่วยสอดแนมในกระท่อมเก่าๆตื่นขึ้นทุกคน
แม้ว่าจะไม่มีพวกเขาคนไหนขยับตัวเลยก็ตาม พวกเขาทุกคนหันไปมองลิงค์และรอคำสั่งจากเขา ทุกคนเลือกที่จะทำเป็นมองไม่เห็นความจริงที่ว่าองค์หญิงแอนนี่กับลิงค์กำลังกอดกันอยู่ในเสื้อคลุมตัวเดียวกัน ในสถานการณ์ที่ชีวิตของพวกเขาต้องเสี่ยงอย่างต่อเนื่องนั้น, มันก็เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย, มันแทบจะไม่คุ้มที่จะให้พูดถึงด้วยซ้ำ
ใบหน้าของแอนนี่เป็นสีแดงระเรื่อ, แต่แสงข้างในกระท่อมนั้นสลัวเกินไปจนไม่มีใครเห็นมันอย่างชัดเจน
ลิงค์, ในอีกด้านนึง, ไม่ได้รู้สึกเขินเลยเพราะพวกเขาแค่พยายามรักษาความอบอุ่นเท่านั้น หลังจากฟังเสียงอย่างระมัดระวัง, เขาก็ระบุได้ว่ามีกลูแค่สองตัวเท่านั้น จากนั้นเขาก็ทำท่าทางตามที่พวกเขาตกลงกันไว้ก่อนซึ่งเป็นสัญญาณบอกให้เตรียมตัวสำหรับการต่อสู้
กลูพวกนี้ไม่ได้เป็นนักเวทย์, ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลว่าพวกเขาจะสัมผัสถึงความผันผวนของมานาในอากาศได้ เพราะฉะนั้น, ลิงค์จึงเอาคทาออกมา, ซึ่งตอนนี้มันสองแสงสลัวๆ และร่ายเวทย์ไร้ร่องรอยซึ่งทำงานเป็นกลุ่ม แล้วจากนั้น, หน่วยสอดแนมก็หายไปจากกระท่อมในทันที
ตอนนี้ห้องเงียบมาก หน่วยสอดแนมกำมีดเอาไว้ในมือของพวกเขาแน่นและรอให้กลูมาถึงอย่างอดทน พวกเขาได้ยินเสียงจากด้านนอกกระท่อมอย่างชัดเจน กลูสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติด้านในกระท่อม
“เจ้าได้กลิ่นไหม?” เสียงแหบแห้งถาม “กลิ่นหอมเหมือนเนื้อเลย”
“เดี๋ยว, ไม่ใช่แค่นั้นนะ” อีกเสียงตอบ “ข้าได้กลิ่นเหม็นสาบของพวกมนุษย์ด้วย! ระวังตัวให้ดีหล่ะ; ข้าได้ยินว่ามีนักรบที่แข็งแกร่งมากๆมาที่ป่าแห่งนี้”
เสียงเท้าด้านนอกกระท่อมช้าลงจนแทบจะไม่มีเสียง, และเสียงของพวกเขาก็เบาลงมากๆ ตอนนี้กลูกำลังเดินเข้าไปในกระท่อมอย่างช้าๆ
ในช่วงเวลาที่เงียบสงบนี้, ลิงค์เห็นการแจ้งเตือนปรากฎขึ้นบนหน้าอินเตอร์เฟส เขามองไปที่มันและพบว่ามันคือภารกิจใหม่
เปิดชุดภารกิจระดับอีพิค: ป้อมกระดูก (ยาก)
ขั้นแรกของภารกิจ: หลบหนี
รายละเอียดภารกิจ; ฆ่าดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ 2. ช่วยเหลือนักรบแปลกหน้า (นักรบแปลกหน้าต้องไม่ตาย)
รางวัลภารกิจ: ค่าโอมนิ 100 แต้ม
ตัวอักษรของภารกิจนั้นถูกเขียนด้วยสีแดงเลือด, และมันก็กระพริบตลอดเวลาด้วย ซึ่งนี่ทำให้รู้สึกถึงความเร่งด่วนและอันตรายร้ายแรง
ป้อมกระดูกเป็นที่ที่อันตรายมากๆ ต่อให้ระบบเกมส์ไม่ใช้ฟอนท์พิเศษ, ลิงค์ก็ตระหนักถึงมันอยู่แล้ว เขาไม่สนใจสัญญาณอันตรายแล้วรับภารกิจ แต่อย่างไรก็ตาม, ลิงค์พบว่าภารกิจนี้ค่อนข้างน่าสงสัย ช่วยนักรบแปลกหน้าหรอ? หรือว่าคนที่อยู่ข้างนอกกระท่อมไม้จะไม่ใช่นักดาบรุ่งอรุณคาร์โนส?
ณ จุดนี้, เสียงรอยเท้าอันบางเบาได้มาถึงประตูกระท่อมแล้ว หน่วยสอดแนมที่อยู่ข้างในยกหน้าไม้ในมือของพวกเขาขึ้นแล้วเล็งมันไปที่ประตูเก่าๆโทรมๆ
ลิงค์เอาคทามิธริลของเขาออกมาเหมือนกัน เขารวบรวบสมาธิทั้งหมดแล้วรอให้กลูปรากฎตัวอย่างอดทน
1 วินาที, 2 วินาที, 3 วินาที…ในที่สุด, ร่างอันกำยำก็ปรากฎขึ้นที่ประตูพร้อมกับดวงตาที่เปล่งแสงสีแดงสลัวๆ มันคือกลู!
เขามองไปรอบๆกระท่อมแล้วไม่เห็นใครอยู่ในนั้น ซึ่งนั่นทำให้เขาผ่อนคลายขึ้นมาในทันทีแล้วหันกลับไปหาเพื่อนของเขา
“มีร่องรอยของการเผาฟืนอยู่” เขาพูด “แต่ไม่มีใครอยู่ที่นี่ เจ้าเห็นใครอยู่แถวนี้บ้างไหม?”
“พวกมันต้องออกไปแล้วแน่ๆ” จากนั้นกลูก็หันกลับไปแล้วกำลังจะออกไปจากกระท่อม
กลูไม่ได้สนใจสถานการณ์ข้างในกระท่อมและลดการป้องกันลง นี่เป็นโอกาสที่เหมาะเหม็งมากๆในการโจมตี!
โดยไม่ต้องรอคำสั่งของลิงค์, หน่วยสอดแนมก็เริ่มการโจมตีในทันที!
เสร็จแน่พวกแก!
ฟิ้ว! ฟิ้ว!
เสียงของหน้าไม้ยิงผ่านความเงียบ จากนั้น, ตาข่ายศักดิ์สิทธิ์ที่มาพร้อมกับลูกธนูก็พุ่งไปหากลูโดยไม่ให้พื้นที่ในการหลบการโจมตีเลย
หน่วยสอดแนมอยู่ห่างจากกลูคนนี้แค่ 15 ฟุต ซึ่งในระยะนี้, หน้าไม้จึงมีพลังทะลุทะลวงที่น่ากลัวมาก และด้วยความที่กลูยืนอยู่ตรงวงกบประตู, มันจึงเป็นงานง่ายๆสำหรับหน่วยสอดแนมในการเล็งไปที่เขาอย่างแม่นยำ
ดวงตา, หัวใจ, คอ, และจุดสำคัญส่วนอื่นๆของเขาถูกโจมตีด้วยลูกศรอย่างน้อยห้าดอก
ภายในเวลาสองวินาที, กลูผู้โชคร้ายคนนี้ก็ถูกลูกศร 18 ดอกยิงจนพรุน ดวงตาทั้งสองข้างของเขาถูกโจมตีด้วยลูกศรสี่ดอกและแต่ละดอกก็เจาะลึกเข้าไปในกระโหลกถึงห้าฟูต พวกมันดูเหมือนกับที่ใส่ตะเกียบเลย
ด้วยอาการบาดเจ็บแบบนี้, ไม่มีโอกาสที่กลูคนนี้จะรอดได้เลยไม่ว่าพละกำลังของเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ตาม เขาคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด, และเข่าของเขาก็ทรุดลงไปในทันที ในขณะที่ร่างทั้งร่างของเขากระเด็นไปข้างหลังด้วยแรงอัดของลูกศรจำนวนมาก
พอเขาร่วงลงกับพื้น, ร่างของเขาก็กระดิกเล็กน้อยแม้ว่าพวกมันจะใกล้เคียงกับการชักมากกว่าการเคลื่อนไหวร่างกายตามปกติก็ตาม มันเห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บหนักและคงจะไม่สามารถต่อสู้ได้อีก
แต่ว่ายังมีกลูอีกคนอยู่ข้างนอกกระท่อม
ตอนแรก, กลูคนนี้กำลังจะตามเพื่อนของเขาเข้ามาในกระท่อม, แต่เขาก็ตกใจกลัวกับการโจมตีที่ไม่คาดคิด เพื่อนของเขาถูกฆ่าตายในชั่ววินาทีด้วยการโจมตีที่มาจากไหนก็ไม่รู้
เขาไม่เคยเห็นสิ่งที่น่ากลัวเช่นนี้มาก่อน!
“เหวออออ!!!!”
กลูส่งเสียงร้องแปลกๆและผิดเพี้ยนออกมาด้วยความกลัว ความกล้าหาญของเขาหายไปอย่างรวดเร็ว, และเขาก็กลับหลังหันวิ่งหนีออกจากฉากไปในทันที
แต่เขาก็วิ่งไปได้แค่ไม่กี่ก้าวเท่านั้นในตอนที่พลังลึกลับโจมตีเข้ากับร่างกายของเขาและทำให้เขาเสียสมดุล เขากระเด็นไปข้างหน้าและร่วงลงพื้นอย่างรุนแรง
หน่วยสอดแนมในกระท่อมได้ไล่ตามเขามาในตอนที่พวกเขาสังเกตุเห็นว่าเขากำลังจะหนี, แต่ตอนนี้พอพวกเขาเห็นว่าเขากำลังจะล้มลงกับพื้น, พวกเขาก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลาและจัดการอย่างรวดเร็ว!
พวกเขาบรรจุลูกศร, ยิงพวกมันออกมา, และฆ่ากลูที่ล้มอยู่กับพื้น
ฟิ้ว! ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
การเล็งของหน่วยสอดแนมนั้นแม่นยำมากๆ, ดังนั้นแม้ว่ากลูจะยังอยู่กลางอากาศ, ร่างของเขาก็เต็มไปด้วยลูกศรแล้ว ในตอนที่เขาถึงพื้น, เขาก็ไม่สามารถขยับตัวได้เลย ชะตากรรมของเขาไม่ต่างไปจากเพื่อนของเขา
พอกลูทั้งสองถูกกำจัด, ลิงค์ก็ส่งสัญญาณมือให้หน่วยสอดแนมแล้วออกคำสั่ง “เผาร่างของพวกมันซะ”
หน่วยสอดแนมเคลื่อนไหวในทันทีและดึงลูกศรแร่เงินศักดิ์สิทธิ์ออกมาจากกลู จากนั้นพวกเขาก็ไปรวบรวมกระดานไม้จากกระท่อมและเผาพวกมัน ต่อจากนั้น, ศพของกลูทั้งสองก็ลุกเป็นไฟ
เมื่อไม่นานนี้, พวกเขาได้ถูกกลูในป่าโจมตีมาสองระลอก, และนี่ก็เป็นวิธีที่พวกเขาจัดการกับศพของกลู, ดังนั้นพวกเขาจึงคุ้นเคยกับมันและสามารถทำมันได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพในตอนนี้ ในขณะเดียวกัน, ลิงค์ก็เดินไปที่ประตูกระท่อมและเห็นนักรบที่ถูกกลูจับ
ด้วยความที่มันเป็นช่วงกลางดึก, มันจึงมืดมากๆ, และลิงค์ก็มองเห็นแค่ทหารที่สวมชุดเกราะสีดำรูปร่างแปลกๆ ทหารคนนี้ตัวสูงมากๆ, สูงเกือบ 7 ฟุตได้, และเมื่อตัดสินจากรูปร่างของนักรบ; ดูเหมือนว่าคนๆนี้จะเป็นนักรบหญิง
โดยปกติ, ร่างเล็กๆของผู้หญิงนั้นทำให้ส่วนใหญ่พวกเธอมักจะไปเป็นนักฆ่า, นักธนู, นักดาบหญิงหรือสายการต่อสู้อื่นๆที่พึ่งพาเทคนิคมากกว่าพละกำลัง มีผู้หญิงน้อยมากที่มาเป็นนักรบเพราะมันยากสำหรับพวกเธอในการก้าวหน้าเนื่องจากนักรบนั้นพึ่งพาพละกำลังที่แข็งแกร่งล้วนๆ
แต่ที่อยู่ตรงนี้เป็นนักรบหญิง, และอันที่จริงเธอยังมีลมหายใจอยู่ เมื่อตัดสินจากวิธีการที่กลูปฎิบัติ, ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังจะพาเธอกลับไปที่ป้อมโครงกระดูก
การที่กลูสนใจเธอจนถึงขนาดที่พวกเขาพาเธอกลับไปที่ป้อมโครงกระดูกได้นั้นต้องหมายความว่าความแข็งแกร่งของเธอค่อนข้างน่าประทับใจแน่ๆ ดังนั้น, ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอเป็นนักรบหญิงที่แข็งแกร่ง ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นพวกที่หายากจริงๆ
ด้วยความที่เธอเป็นผู้หญิง, ลิงค์จึงรู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมที่เขาจะตรวจสอบบาดแผลของเธอด้วยตัวเอง, ดังนั้นเขาจึงชี้คทาของเขาไปที่เธอแล้วร่ายเวทย์ลอย
จากนั้นนักรบหญิงก็ลอยขึ้น
แล้วลิงค์ก็ใช้มือแห่งนักเวทย์แบกเธอจากพื้นหิมะเข้าไปในกระท่อมใกล้ๆกับไฟ
“เธอช่วยตรวจสอบบาดแผลของผู้หญิงคนนี้ให้หน่อยได้ไหม?” เขาถามแอนนี่
“ได้สิ” เธอตอบ
แอนนี่เข้าไปดูนักรบใกล้ๆแล้วสังเกตุเห็นว่ามีร่องรอยของเลือดที่หัวของเธอ, ดังนั้นเธอจึงพยายามถอดหมวกของเธอออกเพื่อตรวจสอบบาดแผล แต่มันก็แปลกมาก, เพราะไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหนก็ถอดหมวกเหล็กมังกรที่มีเขาสองข้างอันประณีตติดอยู่ออกจากหัวของนักรบคนนี้ไม่ได้
“แปลกจัง” แอนนี่สังเกตุ แล้วเธอก็ตรวจสอบมันอย่างระมัดระวังและครึ่งนาทีต่อมาลิงค์ที่อยู่ใกล้ๆก็พูดขึ้น “มันไม่ใช่หมวกเหล็ก มันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเธอ”
ลิงค์ตกตะลึงอยู่พักนึง แล้วเขาก็สังเกตุเห็นว่าในกระท่อมนั้นมืดสลัวขนาดไหนดังนั้นเขาจึงร่ายเวทย์แสงสว่างเพื่อให้เห็นภาพได้ชัดเจนขึ้น
จากนั้นเขาก็รู้สึกประหลาดใจเข้าจริงๆ เขาพบว่าไม่ใช่แค่สิ่งที่เหมือนหมวกเท่านั้นที่เป็นส่วนหนึ่งของหัวของเธอ, แต่สิ่งที่ดูเหมือนเกราะก็เป็นร่างกายทั้งหมดของเธอด้วย, อันที่จริง, มันไม่ใช่เกราะเลย
ในแวบแรก, นักรบคนนี้ดูเหมือนกับสวมชุดเกราะที่เป็นเกล็ดอันประณีตและหรูหรา แต่พอสังเกตุใกล้ๆแล้ว, เกล็ดเหล่านี้กลับกลายเป็นผิวหนังของเธอจริงๆ!
เกล็ดสีแดงเข้มปกคลุมร่างกายส่วนใหญ่ของนักรบคนนี้ จุดที่ไม่มีเกล็ดนั้น, ได้เปิดเผยผิวหนังของเธอที่ดูค่อนข้างแปลกประหลาด มันเป็นสีแดงเหมือนกับเกล็ด, แต่มันฉายความเป็นประกายออกมาและมีความมันวาวของโลหะ ลิงค์พยายามแตะผิวหนังด้วยคทาของเขาและพบว่ามันมีเสียงแกร้งเหมือนกับว่ามันทำมาจากวัสดุเดียวกันกับเกราะเหล็ก
“เธอเป็นตัวอะไรเนี่ย?” แอนนี่ไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตแบบนี้มาก่อน
จากนั้น, ทหารสอดคนอื่นๆก็ทำงานของพวกเขาเสร็จ, ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มทยอยเข้ามาในกระท่อมเหมือนกัน พวกเขาเห็นนกรบแปลกประหลาดคนนี้ด้วยเวทย์แสงของลิงค์, และพบว่าเธอน่าดึงดูดและไม่เหมือนกับสิ่งที่พวกเขาเคยเจอโดยสิ้นเชิง
“ดูที่หัวของเธอสิ” ทหารสอดแนมคนนึงพูด “มันดูเหมือนกับของพวกมังกรในตำนานเลย เธออาจจะเป็นนักรบมังกรรึเปล่า?”
“พอนายพูดมา” อีกคนนึงพูด, “มันก็อาจจะเป็นแบบนั้นจริงๆก็ได้”
“ท่านครับ, เธอเป็นตัวอะไรกันแน่?” ทหารสอดแนมคนนึงถาม
ลิงค์รู้ดีว่าเธอเป็นอะไร เธอมาจากเผ่ามังกร แถม, เธอก็ไม่ใช่แค่มังกรหญิงธรรมดาๆด้วย
เกล็ดของเธอนั้นงดงามและละเอียดอ่อน, เขามังกรของเธอก็โค้งได้รูปและดูเหมือนกับเหล็ก, และผิวหนังของเธอก็ยังเปล่งประกายราวกับว่ามันเป็นเหล็กจริงๆ ไม่ต้องสงสัยเลยว่า—นักรบคนนี้เป็นมังกรหญิงสายเลือดแท้
มนุษย์มังกรสายเลือดแท้นั้นไม่ต่างจากมังกรจริงๆ ความแตกต่างเดียวก็คือว่าในตอนที่มนุษย์มังกรเกิด, พวกเขาจะกลายเป็นมนุษย์ด้วยกระบวนการเวทมนตร์และมีชะกรรมที่จะต้องรักษาร่างนั้นไปตลอดชีวิตที่เหลือของพวกเขา มนุษย์มังกรเป็นนักรบที่แข็งแกร่งมากๆและโดยคร่าวๆแล้วพวกเขาอยู่ระดับเดียวกันกับปีศาจระดับสูง!
แต่ลิงค์ก็มีข้อสงสัยอยู่, จากที่เขารู้, มนุษย์มังกรนั้นใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่ซ่อนอยู่ที่เรียกว่าหมู่บ้านมังกรและพวกเขาก็ไม่ค่อยออกมาที่โลกนี้ ดังนั้นนักรบคนนี้มาอยู่ที่ป่าแบล็คฟอเรสได้ยังไงกัน? แล้วเธอมาถูกพวกกลูจับตัวได้ยังไง?
“เธอเป็นนักรบมังกรจริงๆ” ลิงค์พูดพร้อมกับพยักหน้า
ร่างกายของนักรบคนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมาก มีบาดแผลบางจุด, แต่พวกมันก็เป็นแค่แผลตื้นๆไม่ได้อันตรายถึงชีวิต, แต่ก็ยกเว้นจุดนึงที่หัวของเธอ ในตอนที่ลิงค์ยกหัวของเธอขึ้นและตรวจสอบมันอย่างระมัดระวัง, เขาก็พบว่าบาดแผลนั้นอยู่ตรงหลังกระโหลกของเธอ บาดแผลเป็นสีดำและปูดบวม, แม้ว่าจะไม่มีเลือดไหลออกมามากนักก็ตาม มันต้องเป็นผลมาจากการถูกโจมตีด้วยอาวุธไม่มีคมแน่ๆ, บางทีน่าจะเป็นหนึ่งในค้อนของพวกกลู
เมื่อตัดสินจากรูปแบบการหายใจของเธอที่ราบเรียบและมั่นคง, ลิงค์จึงรู้ว่าชีวิตของเธอยังปลอดภัยอยู่, ดังนั้นเขาจึงเริ่มร่ายเวทย์เพื่อรักษาเธอ
ขั้นแรกเขาร่ายเวทย์ธาตุแห่งการรักษา, จากนั้นก็เอายารักษาระดับสูงออกมา แล้วเขาก็ให้แอนนี่จับเธออ้าปากก่อนที่จะกรอกยาเข้าไปอย่างช้าๆ
อึก อึก อึก…
นักรบมังกรกลืนยาเข้าไปตามสัญชาติญาณ ซึ่งนี่หมายความว่าบาดแผลของเธอไม่ได้ร้ายแรงจริงๆ
หลังจากนั้น, ลิงค์ก็ยืนขึ้นแล้วบอกกับทุกคน “พวกเราเพิ่งฆ่ากลูไปสองตัวที่นี่, ดังนั้นพวกเราต้องออกไปจากสถานที่แห่งนี้เดี๋ยวนี้เลย”
ขณะที่เขาพูด, เขาก็ร่ายเวทย์เพื่อสร้างเปลหามจากแผ่นไม้ที่พบในกระท่อม จากนั้น, เขาก็วางร่างของนักรบมังกรไว้บนเปลและสั่งให้หน่วยสอดแนมสองคนแบกเธอไปในขณะที่พวกเขาย้ายไปยังสถานที่ใหม่ พวกเขาทิ้งกระท่อมไม้เอาไว้ในขณะที่ปกปิดรอยเท้าที่พวกเขาย่ำในหิมะอย่างระมัดระวัง
“ตามฉันมา” ลิงค์พูด “มีหินก้อนใหญ่อยู่ตรงนั้น พวกเราสามารถหาที่หลบลมหนาวจากที่นั่นได้”
หินก้อนใหญ่นั้นอยู่ห่างไปประมาณครึ่งไมล์, และในขณะที่กลุ่มเดินไปได้ประมาณสามฟุต, จู่ๆนักรบมังกรก็ไอออกมาเบาๆ ลมหายใจของเธอถี่ขึ้น, และร่างกายของเธอก็เริ่มขยับอย่างช้าๆ เธอกำลังจะฟื้น
จากนั้นไม่ถึงสิบวินาที, นักรบมังกรก็ลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย แล้ว, เธอก็สังเกตุเห็นว่าเธอกำลังถูกมนุษย์ไม่กี่คนหามเธออยู่ด้วยเปลในขณะที่มีชายหนุ่มคนนึงซึ่งดูเหมือนจะเป็นนักเวทย์เดินอยู่ข้างเธอ
มันเป็นภาพที่แปลกประหลาดสำหรับนักรบมังกร
สิ่งสุดท้ายที่เธอจำได้ก็คือว่าเธอมาที่ป่าแห่งนี้ด้วยคำสั่งของราชินีที่สั่งให้เธอมาตรวจสอบพลังที่ทำลายสมดุลในป่าแห่งนี้ จากนั้นเธอก็พบกับสัตว์ร้ายกาจสี่ตัวที่ไม่ยอมตายไม่ว่าเธอจะโจมตีพวกมันแค่ไหนก็ตาม แล้ว, หลังจากการต่อสู้อันยาวนานเธอก็ตัดสินใจยอมแพ้พวกมันในที่สุดและกำลังจากหนี, แต่สัตว์ร้ายชนิดเดียวกันอีกสี่ตัวก็มาพบเธอเข้า, และเธอก็ถูกเอาชนะได้และถูกทำให้หมดสติ
ปัญหาก็คือ, ป่าแบล็คฟอเรสน่าจะเป็นดินแดนของดาร์คเอลฟ์ไม่ใช่หรอ? มีมนุษย์อยู่ที่นี่ได้ยังไง? แถม, มนุษย์พวกนี้ก็ดูไม่แข็งแกร่งเลย แต่, พวกเขาช่วยเธอจากสิ่งชั่วร้ายพวกนั้นได้ยังไง?
มีคำถามมากมายวนเวียนอยู่ในหัวของเธอ เธอกำลังจะเปิดปากถามพวกเขาแต่ก็ถูกนักเวทย์หนุ่มหยุดเอาไว้
“นี่ยังไม่ใช่เวลาคุยกันนะ” เขากระซิบ “ตอนนี้พักผ่อนก่อนเถอะ พวกเราค่อยคุยกันตอนที่ไปถึงที่ปลอดภัย”
“ข้าเดินเองได้” เธอพูด เหตุที่เธอทรุดนั้นเพราะเธอเหนื่อยเกินไป แต่ตอนนี้เรี่ยวแรงของเธอฟื้นฟูมาบ้างแล้ว, ดังนั้นมันจึงไม่มีปัญหาสำหรับเธอในการที่จะเดินด้วยตัวเอง
จากนั้นเธอก็ฝืนลุกขึ้นมาจากแปลและยืนด้วยเท้าของตัวเอง เธอยังมึนๆอยู่เล็กน้อย, แต่มันก็ไม่ได้แย่จนถึงขนาดที่จะส่งผลกับการเคลื่อนไหวของเธอ แล้วเธอก็ตามหน่วยสอดแนมไปเงียบๆตลอดทาง
จากนั้น, การแจ้งเตือนก็เด้งขึ้นมาบนหน้าอินเตอร์เฟส
ภารกิจช่วยเหลือสำเร็จ
ผู้เล่นได้รับรางวัลเป็นค่าโอมนิ 100 แต้ม
ขั้นที่สองของชุดภารกิจป้อมโครงกระดูก: ได้รับความช่วยเหลือ
รายละเอียดภารกิจ: ได้รับความช่วยเหลือจากนักรบมังกร
รางวัลภารกิจ: ค่าโอมนิ 100 แต้ม
ด้วยความแข็งแกร่งของลิงค์ในตอนนี้, ค่าโอมนิ 100 แต้มนั้นเป็นแค่จำนวนปกติ, มันไม่มากหรือน้อยเกินไป เขาไม่รู้พลังที่แท้จริงของนักรบมังกรคนนี้, ดังนั้นเขาจึงไม่มั่นใจว่ามันคุ้มไหม แต่ว่า, เขาเชื่อว่าระบบเกมส์ต้องมีเหตุผลดีๆในการเปลี่ยนมันเป็นภารกิจแน่ๆ
มันก็เหมือนกับตอนแกลดสโตนที่ระบบเกมส์จะแนะนำเขาไปทีละขั้น และในท้ายที่สุด, เขาก็สามารถทำภารกิจซึ่งในตอนแรกดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ได้สำเร็จ
ตอนนี้, ลิงค์ได้ตัดสินใจว่าเขาจะโจมตีป้อมกระดูก, ดังนั้นเขาจึงรับภารกิจขั้นที่สองโดยไม่ลังเล
จากนั้น, เขาก็หันไปหานักรบมังกร
“ผมชื่อมิโรส” เขาพูด “คุณเชื่ออะไร?”
แล้วเขาก็ต้องประหลาดใจ, นักรบมังกรชำเลืองตามองเขาอยู่ครู่นึงโดยไม่ตอบคำถาม
“นักเวทย์มนุษย์” เธอพูด “เจ้าไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้ชื่อจริงของข้า แต่ในเมื่อเจ้าช่วยข้าเอาไว้, เจ้าจะเรียกข้าว่าเฟลิน่าก็ได้”
