ศูนย์การค้าฮุ่ยเหลียนมีทั้งหมดสิบชั้น สวย งดงามตระการตาไปทั่วทุกตารางนิ้ว สมกับเป็นทำเลทอง เซี่ยฉิงกงเองก็คุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างดี
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยซื้อเสื้อผ้าที่นี่มาก่อนเลย หากแต่เธอก็คุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างดี นั่นเพราะเธอเคยทำงานที่นี่
เซี่ยฉิงกงรู้ว่ามีร้านแบรนด์หรูอยู่ที่นี่ ซึ่งก็คือร้าน Zzalet ร้านนี้แตกต่างจากร้านอื่น ๆ ด้วยรูปแบบเสื้อผ้าที่ทั้งหรูหรา ทั้งสง่างาม หากแต่ก็เต็มไปด้วยชีวิตชีวา
เธอได้ยินมาว่า เมื่อครั้งที่แบรนด์นี้เปิดตัวในยุโรป และอเมริกา แบรนด์นี้ก็ได้รับความนิยมจากบรรดาสาว ๆ ผู้ดีมีสกุลสูงในยุโรป และอเมริกาเป็นอย่างมาก มาตอนนี้แบรนด์นี้ก็ได้รับความนิยม และเป็นที่ชื่นชอบของผู้หญิงทุกคนในประเทศจีนด้วย
เซี่ยฉิงกงและหมั่นโถวเดินตรงเข้าร้านนี้
เสื้อผ้าในร้านมีไม่มากนัก หากแต่ทุกตัวล้วนตัดเย็บด้วยความประณีตและงดงาม
เซี่ยฉิงกงจูงหมั่นโถวเดินชมไปรอบ ๆ พลางกวาดตามองชุดต่าง ๆ ไปทีละชุด
ในที่สุด เธอก็ชอบชุดเดรสสั้นสีขาวชุดหนึ่ง
“ชุดนี้ไม่เลวไปลองดูสิ”
เซี่ยฉิงกงชี้ไปที่ชุด ขณะพูดกับหมั่นโถว
“ค่ะ”
หมั่นโถวพยักหน้า ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบใส่เสื้อผ้าสวย ๆ แม้ว่าหมั่นโถวจะเป็นคนเรียบง่าย และเคยชินกับการเป็นทหารมาก่อน หากแต่เมื่อเห็นกระโปรงที่สวยงามเช่นนั้น นัยน์ตาคู่สวยก็เปล่งประกายสดใสขึ้นมาทันที
เซี่ยฉิงกงกวักมือเรียกพนักงานแนะนำสินค้าในร้าน พร้อมกับบอกว่า
“ขอลองชุดนี้หน่อย”
พนักงานแนะนำสินค้าเดินมาหา เธอกวาดตามองเซี่ยฉิงกงและหมั่นโถวผู้ซึ่งสวมเสื้อผ้าธรรมดา ๆ พนักงานแสดงสีหน้าไม่ดีใส่หญิงสาวทั้งสอง
เธอมองว่าแม่สาวสองคนนี้คงไม่มีปัญญาซื้อหรอก ก็แค่อยากลองใส่เสื้อผ้าหรู ๆ ก็เท่านั้น หลังจากลองชุดแล้ว พวกเธอทั้งสองก็คงไม่ซื้อ
“คุณลูกค้าคะ ชุดนี้เป็นสินค้าลิมิเต็ดอิดิชั่นของทางร้านเรา หากคุณไม่ซื้อ คุณจะต้องจ่ายค่าลองชุดเป็นจำนวน 30% ของราคาสินค้านะคะ”
“มีกฎแบบนี้ด้วยหรือ ?” เซี่ยฉิงกงยิ้ม
ครั้นได้ยินคำถามของเซี่ยฉิงกง พนักงานแนะนำสินค้าก็ยิ่งแน่ใจว่าหญิงสาวทั้งสองที่อยู่ตรงหน้าเป็นแค่ยาจกที่อยากลองชุดแต่ไม่มีปัญญาซื้อ เธอจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธเกรี้ยวว่า
“แน่นอนสิ ชุดนี้ ราคาหกหลักเชี่ยวนะ เผื่อว่าคุณทำชุดเสียหายตอนลองล่ะ แล้วฉันจะทำยังไงถ้าคุณไม่มีปัญญาจ่ายน่ะ”
หมั่นโถวเริ่มกรุ่นเล็กน้อย ที่มีคนกล้าพูดกับนายหญิงน้อยของเธอเช่นนี้ ? ผู้หญิงคนนี้จะรู้บ้างไหมว่าศูนย์การค้าฮุ่ยเหลียนแห่งนี้ก็เป็นสมบัติของตระกูลมู่ นายหญิงน้อยของเธอจะซื้อเสื้อผ้าสักชุดที่นี่ไม่ได้เลยงั้นหรือ ? ตาต่ำเหมือนตาตุ่มจริง ๆ
ในขณะที่การทะเลาะกำลังจะเกิดขึ้น เซี่ยฉิงกงก็ห้ามศึก เธอส่ายหน้าน้อย ๆ อย่างช่วยไม่ได้ แม้จะไม่พอใจอยู่บ้าง หากแต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรมาก
“เอาชุดนั้นมา และทำตามกฎของเธอได้เลย”
ครั้นพนักงานแนะนำสินค้าได้ยิน ที่เซี่ยฉิงกงบอกว่าต่อให้ไม่ซื้อ ก็ยินดีจ่าย 30% ทว่าพนักงานก็ยังไม่เชื่อ เธอเหลือบไปมองเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนที่ประตู พลางส่งสัญญาณให้พวกเขา เผื่อว่าสองสาวนี้จะไม่มีปัญญาจ่ายขึ้นมาจริง ๆ …
เธอหยิบเดรสส่งให้เซี่ยฉิงกงอย่างไม่เต็มใจ เซี่ยฉิงกงยื่นให้หมั่นโถว
“ไปลองดูสิ”
พอหมั่นโถวเข้าห้องลองชุด เซี่ยฉิงกงก็เกิดรู้สึกปวดท้องเล็กน้อย เธอจึงต้องการเข้าห้องน้ำ
เธอแจ้งพนักงานแนะนำสินค้าที่อยู่ข้าง ๆ จากนั้นก็ไปเข้าห้องน้ำ
ทันทีที่เซี่ยฉิงกงผละจากไป ลูกค้าสองคนก็เดินเข้ามาในร้าน พนักงานแนะนำสินค้าสาวเห็นเข้าก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มในทันที
“คุณหนูเสิ่น ลมอะไรพัดมาถึงที่นี่คะ ?”
พนักงานแนะนำสินค้ามองเสิ่นหรงเจีย เธอรู้สึกแปลก ๆ ทำไมวันนี้ใบหน้าของคุณหนูเสิ่นจึงได้แลดูอ้วนมาก ? ทั้งยังมีรอยช้ำเขียวอยู่ที่มุมปากอีกด้วย นี่คงไม่ใช่เรื่องความรุนแรงในครอบครัวหรอกนะ ?
ในขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น พนักงานสาวก็ยังไม่กล้าที่จะละเลยหน้าที่ เสิ่นหรงเจียเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ เธอมาที่นี่บ่อยมาก อย่างน้อยก็เดือนละครั้ง และทุกครั้งที่เธอมา เธอก็จะเลือกซื้อเสื้อผ้ากลับไปสี่หรือห้าชิ้น ถือได้ว่าเธอเป็นลูกค้าคนสำคัญของร้านเลยทีเดียว
พนักงานแนะนำสินค้าสังเกตเห็นว่า หญิงสาวอีกคนซึ่งกอดแขนเสิ่นหรงเจียมา ดูเหมือนจะสนิทกับเสิ่นหรงเจียมาก ดูแล้วหญิงสาวคนนี้ก็น่าที่จะเป็นคุณหนูจากตระกูลร่ำรวยไม่ครอบครัวใดก็ครอบครัวหนึ่ง เธอเลยไม่กล้าละเลยด้วยเช่นกัน
“วันนี้เรามีคอลเลคชั่นใหม่ ๆ มากมายภายในร้าน คุณอยากลองชุดไหนบ้างไหมคะ ?”
“หรงหรง วันนี้เธออยากได้ชุดแบบไหนล่ะ ? เดี๋ยวฉันซื้อให้เอง ที่เธอต้องเจ็บตัวขนาดนี้ก็เพราะฉัน ให้ฉันซื้อปลอบใจให้เธอนะ”
***จบตอน พาหมั่นโถวไปช็อปปิ้ง***
