เศรษฐีออนไลน์ - บทที่ 21 คุณก็ไม่รู้จักฉันเช่นกัน
บทที่ 21 คุณก็ไม่รู้จักฉันเช่นกัน
สิบนาทีต่อมา
มู่ไป๋ในห้องใต้ดินมองดูรูปปลามังกรทองตัวเล็กที่ผู้ขายส่งมาให้ และพบว่าสภาพของลูกปลามังกรทองดูซึมเศร้าและไม่มีแรง
สวี่จินฮวน: เพราะฉันไม่รู้วิธีเลี้ยง ลูกปลามังกรทองห้าตัวนี้เลยมีสภาพไม่ค่อยดีในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ฉันไม่โกหกหรอก ถ้าคุณต้องการ ฉันก็จะขายให้ในราคาถูก ถ้าไม่เอาก็ช่างเถอะ ฉันแค่ไม่สามารถทนดูให้ลูกปลาห้าตัวนี้ตายเพราะฉันเท่านั้น
มู่ไป๋ดูข้อความตรงไปตรงมาของสวี่จินฮวน เขาจึงไม่พูดมาก พูดตรงๆ ว่า “ผมเอา แล้วจะไปซื้อขายกันที่ไหน?”
สวี่จินฮวน: “……”
“อืม? เป็นอะไร? ยังมีเรื่องอื่นอีกเหรอ?” มู่ไป๋ถาม
“ไม่มีอะไร แค่รู้สึกว่าคุณตัดสินใจเร็วจัง ปกติคนทั่วไปเวลานี้ไม่ต้องต่อราคาก่อนเหรอ?” สวี่จินฮวนตอบ
“เฮ่อๆ ไม่จำเป็น บอกมาเลยว่าจะไปซื้อขายกันที่ไหน ราคาก็ตามที่ในฟอรัมเลย” มู่ไป๋หัวเราะเบาๆ ไม่ได้อธิบายอะไรให้สวี่จินฮวนฟัง
เพราะมีบางสิ่งที่อธิบายไม่ได้ เขาคงไม่สามารถยกเรื่องพื้นที่วิเศษแบบเหนือจริงนี้มาพูดได้
“คุณมาบ้านฉันซื้อขายเถอะ ไม่งั้นฉันกลัวว่าตอนขนย้ายจะทำให้มันตาย” สวี่จินฮวนตอบ
เธอรู้แล้วว่าลูกปลามังกรทองมันบอบบางแค่ไหน แม้จะให้อาหารดีๆ น้ำดีๆ แบบนี้ยังจะเลี้ยงตายอยู่แล้ว ยิ่งขนย้ายด้วยแล้วก็อย่าพูดเลย
“อืม ได้ ที่อยู่ไหน?”
“หมู่บ้านไห่หัวข้างๆ บริษัทขนส่งด่วนหนานทง อาคาร 18 หน่วยที่ 3 ห้อง 602 คุณใช้เวลาประมาณเท่าไหร่ถึงจะมาถึง?”
“ครึ่งชั่วโมง”
มู่ไป๋คิดดูแล้วว่าบริษัทขนส่งด่วนหนานทงห่างจากที่นี่ไม่ไกลมาก ถ้าออกไปเรียกแท็กซี่ก็น่าจะใช้เวลาประมาณยี่สิบนาที
“อืมๆ ได้ ฉันรอคุณอยู่”
หลังจากที่มู่ไป๋เห็นข้อความที่สวี่จินฮวนส่งมา เขาก็เริ่มออกเดินทาง
ตอนนี้เป็นสิบโมงกว่าๆ ตอนเช้า อากาศข้างนอกดีมาก แสงแดดส่องสว่าง มู่ไป๋มาถึงถนนแล้วยื่นมือหยุดแท็กซี่
วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ รถบนถนนไม่น้อย และมีนักเรียนคู่รักหลายคู่เดินเล่นพร้อมกับกอดจูบกันอยู่บนถนน
คนขับแท็กซี่เป็นคนขับมือเก่า แม้ว่ารถบนถนนจะไม่น้อย แต่แท็กซี่ก็วิ่งได้ค่อนข้างเร็ว
ยี่สิบนาทีต่อมา
มู่ไป๋เข้าไปในบ้านของสวี่จินฮวน หลังจากเข้าไปในบ้าน เขาถูกเสน่ห์อันน่าหลงใหลของสวี่จินฮวนทำให้ตะลึงไปสักหนึ่งสองวินาที แต่ก็เพียงแค่หนึ่งสองวินาทีเท่านั้น
“สวัสดีครับ ผมคือคนซื้อปลามังกรทองใน QQ” มู่ไป๋ทักทายสวี่จินฮวนอย่างสุภาพ
“สวัสดีค่ะ แต่ว่า… คุณไม่ได้เอาตู้ปลามาเหรอ? ไม่มีตู้ปลาจะเอาไปยังไง?”
สวี่จินฮวนดูคนซื้อปลามังกรทองตรงหน้า ไม่คิดว่าเขาจะหนุ่มขนาดนี้
โดยปกติแล้วคนหนุ่มสาวในยุคนี้ควรจะชอบเกม แชทออนไลน์ การแข่งขัน อะไรทำนองนั้น แทนที่จะเป็นการเลี้ยงปลา เพราะการเลี้ยงปลาเป็นเรื่องที่ต้องใช้ความอดทนและความมุ่งมั่นสูงมาก
“ไม่ต้องตู้ปลา ใช้ถุงพลาสติกก็ได้ แล้วผมขอดูปลาหน่อย พร้อมโอนเงินสามพันให้คุณทาง QQ เลย”
มู่ไป๋พูดไปพร้างเอาถุงพลาสติกสีดำที่ซื้อมาระหว่างทางออกมา เขาแค่ต้องทำให้แน่ใจว่าเอาปลามังกรทองกลับไปแล้วมันจะไม่ตาย
มู่ไป๋คิดว่าใช้เวลาเดินทางยี่สิบนาที แม้ปลามังกรทองจะบอบบางแค่ไหน ก็คงไม่ตายภายในยี่สิบนาทีนี้ใช่ไหม?
“นี่…”
สวี่จินฮวนอ้าปากชมพูอันเย้ายวนของเธอ เธออยากจะพูดเรื่องปลามังกรทองมันบอบบาง ไม่สามารถใช้ถุงพลาสติกได้ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพราะคนซื้อก็บอกแล้วว่าจะจ่ายเงินทันที วิธีการเอาลูกปลามังกรทองไปก็เป็นเสรีภาพของเขา
“มาดูทางนี้สิ” เธอลังเลสักครู่ แต่ก็พาให้มู่ไป๋มาหน้าตู้ปลา
ตอนนี้ลูกปลามังกรทองห้าตัวในตู้ปลา แม้จะยังไม่ตายคว่ำ แต่ก็มีจิตใจที่ซึมเศร้าอย่างมาก ถ้าสวี่จินฮวนไม่ขาย คาดว่าภายในหนึ่งสัปดาห์ ลูกปลามังกรทองที่มีราคาแพงห้าตัวนี้ก็จะตาย
“ไม่เลว ผมโอนให้คุณสามพันหยวนทาง QQ”
มู่ไป๋ดูปลามังกรทองแล้ว ไม่ลังเล เอาโทรศัพท์ออกมาโอนเงินสามพันหยวนให้สวี่จินฮวนทันที
“ได้รับแล้วค่ะ”
การโอนเงินทาง QQ เร็วมาก เกือบจะเป็นว่ามู่ไป๋เพิ่งส่งไป สวี่จินฮวนก็ได้รับแล้ว
“ดี งั้นผมจะพาปลามังกรทองไปแล้ว”
หลังจากได้รับการยืนยันจากสวี่จินฮวน มู่ไป๋ถามเธอว่าใช้อะไรตักปลามังกรทอง
สวี่จินฮวนชี้ไปที่อุปกรณ์ตักปลาข้างๆ ตู้ปลา
มู่ไป๋หยิบอุปกรณ์ตักปลามาแล้ว ตักลูกปลามังกรทองที่บอบบางขึ้นจากตู้ปลาอย่างตรงไปตรงมา แล้วใส่ลงในถุงพลาสติกที่เอามา
แม้จะเป็นการตักปลาธรรมดา แต่การกระทำนี้สำหรับปลามังกรทองที่บอบบางแล้วค่อนข้างป่าเถื่อน
ภายใต้การตักที่ค่อนข้างป่าเถื่อนของมู่ไป๋ ปลามังกรทองห้าตัวที่ตั้งแต่แรกก็ซึมเศร้าแล้ว ดูเหมือนจะเป็นแสงสุดท้ายก่อนตายที่ดิ้นรนอย่างหนัก แต่ก็ไร้ประโยชน์
“เฮ้ น้องชาย คุณทำแบบนี้ปลามังกรทองจะตายนะ ฉันรู้สึกว่าฉันเลี้ยงไม่เป็น ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องปลามังกรทอง แต่ดูเหมือนคุณจะไม่เข้าใจยิ่งกว่าเสียอีก”
สวี่จินฮวนเห็นมู่ไป๋ย้ายลูกปลามังกรทองลงถุงพลาสติกอย่างป่าเถื่อน เธอเหมือนจะรู้สึกถึงเสียงร่ำร้องของลูกปลามังกรทองห้าตัว
“ไม่เป็นไร”
มู่ไป๋พูดอย่างไม่สนใจ หลังจากที่เขาใส่ลูกปลามังกรทองห้าตัวลงในถุงพลาสติกหมดแล้ว ก็ใส่น้ำลงในถุงพลาสติกอีกนิดหน่อย
“ไม่เป็นไรอะไร? คุณไม่รู้เรื่องปลามังกรทองเลยสักนิด”
แม้ว่าสวี่จินฮวนจะรู้ว่าหลังจากมู่ไป๋จ่ายเงินแล้ว ลูกปลามังกรทองห้าตัวนี้ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเธอแม้แต่นิดเดียว
แต่เพราะเธอเลี้ยงมันมาสักระยะหนึ่งแล้ว สวี่จินฮวนจึงเห็นวิธีการที่ค่อนข้างป่าเถื่อนและไม่สนใจของมู่ไป๋ ทำให้เธอรู้สึกเจ็บใจและโกรธเคืองบ้าง
สวี่จินฮวนตอนนี้เสียใจที่ขายลูกปลามังกรทองห้าตัวให้มู่ไป๋ แต่พอความคิดเสียใจเพิ่งผุดขึ้นในใจ เด็กหนุ่มตรงหน้าก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน “คุณบอกว่าผมไม่รู้เรื่องปลามังกรทองเลยสักนิดเหรอ?”
“มันไม่ใช่เหรอ…..” เมื่อเผชิญกับคำถามที่กะทันหันของมู่ไป๋ สวี่จินฮวนรู้สึกเหมือนอำนาจของตัวเองลดลงไป
“จริง ผมไม่รู้เรื่องปลามังกรทองเลยสักนิด” มู่ไป๋พูดอย่างตรงไปตรงมา
น่าจะเป็นเพราะความตรงไปตรงมาของมู่ไป๋ ทำให้สวี่จินฮวนรู้สึกว่าอำนาจของตัวเองกลับมาอีกครั้ง
เมื่อเธอเพิ่งจะเตรียมสอนมู่ไป๋เรื่องความรู้เกี่ยวกับปลามังกรทอง เด็กหนุ่มตรงหน้าก็ยกหน้าขึ้นมองเธอตรงๆ
“แต่… คุณก็ไม่รู้จักผมเช่นกัน ใช่ไหม?”
“นี่…”
สวี่จินฮวนถูกประโยคที่กะทันหันของมู่ไป๋ทำให้งงไปหน่อย อำนาจที่เพิ่งจะกลับมาก็หายไปอีกครั้ง
“ลาก่อน”
มู่ไป๋พูดอย่างใจเย็น แล้วถือปลามังกรทองหันหลังจากไป
…….
ตอนนี้มู่ไป๋ออกมาจากหมู่บ้านที่สวี่จินฮวนอยู่ ภายใต้แสงแดดสดใส เขาเดินอย่างรวดเร็ว
ออกจากหมู่บ้านแล้วยื่นมือเรียกแท็กซี่ เริ่มกลับไปห้องใต้ดินที่เช่าอยู่
“ลูกปลาห้าตัว แม้กลับไปแล้วตำแหน่งปลูกในพื้นที่วิเศษก็เต็มแล้ว แต่สามารถเก็บไว้ในคลังวิเศษก่อน รอให้กล้วยไม้เลี้ยงเสร็จแล้วค่อยมาเลี้ยงทีละตัว”
มู่ไป๋ในแท็กซี่เริ่มคิดถึงวิธีการเลี้ยงลูกปลามังกรทอง
คลังวิเศษที่มู่ไป๋ศึกษารายละเอียดไว้แล้ว สัตว์และพืชในคลังวิเศษจะคงสภาพในสถานะที่เวลาและพื้นที่หยุดนิ่ง หมายความว่าปลามังกรทองตราบใดที่ยังเหลือลมหายใจสุดท้าย เก็บไว้ในคลังวิเศษสิบปี เอาออกมาก็ยังคงเหลือลมหายใจสุดท้ายเหมือนเดิม (มหัศจรรย์=วิเศษ)