ข้าคือ หาย !!! - บทที่ 12 : ทำลายสถิติสูงสุดในประวัติศาสตร์
บทที่ 12 : ทำลายสถิติสูงสุดในประวัติศาสตร์
ลู่หยุนรู้สึกตะลึง ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
“คุณ…เลเวล 7 ? ”
ด้วยน้ำเสียงที่ดังนี้ ลู่หยุนถึงกับสงสัยว่าเขาคิดผิด
อาการช็อคเข้าครอบงำสมอง และก็ไม่สามารถโต้ตอบได้สักพักหนึ่ง
นี่คือสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้น
ก่อนหน้านี้สถิติสูงสุดอยู่ที่ระดับ 5 เท่านั้น แต่ตอนนี้หลินโม่หยู่เคลียดันเจี้ยนและมีเลเวลถึง 7
แค่ 10 ชม. . .
“มีมอนสเตอร์ไม่เพียงพอ ไม่เช่นนั้นฉันควรจะไปถึงเลเวล 8 ได้”
“ผอ.ลู่ ฉันต้องการสมัครไปที่ชานเมืองซีไห่”
หลินโม่หยู่ยอมรับและในเวลาเดียวกันก็ยื่นขอออกจากเมือง
ไม่มีใครคิดว่าจะมีสักวันที่มอนสเตอร์ทั้งหมดในดันเจี้ยนจะถูกฆ่า
ทุกครั้งที่คุณกลับเข้าไปในดันเจี้ยน มอนสเตอร์ที่อยู่ภายในจะถูกรีเซ็ตด้วย
ไม่มีใครสามารถเคลียร์ดันเจี้ยนและฆ่ามอนสเตอร์ทั้งหมดได้ภายใน 12 ชั่วโมง
ท้ายที่สุดนี่คือดันเจี้ยนมือใหม่ และทุกคนที่เข้าไปในดันเจี้ยนนั้นก็คือมือใหม่
พวกมือใหม่ที่มีทักษะน้อย พลังการต่อสู้ที่อ่อนแอ และไม่มีประสบการณ์
โดยเฉพาะมอนสเตอร์เลเวล 8 ที่อยู่ลึกที่สุด ความแข็งแกร่งของพวกมันไม่น้อยเลย
มันเป็นมอนสเตอร์ตัวเดียวกับที่อยู่ในป่าจริง ๆ
แต่หลินโม่หยู่ทำได้ และใช้เวลาไม่ถึง 10 ชั่วโมงเท่านั้น
ทำลายกฎเกณฑ์และทำลายสถิติโดยสิ้นเชิง
ลู่หยุนคิดมาก แต่เขาคิดไม่ออก และเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจ
“ผอ.ลู่ ? ”
เมื่อเห็นว่าลู่หยุนไม่ตอบสนอง หลินโม่หยู่ก็ตะโกนอีกครั้ง และโบกมือต่อหน้าเขา
หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุด ลู่หยุนก็กลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง และตอบตกลงซ้ำ ๆ อีกว่า “ตกลง ตกลง ฉันเห็นด้วย และฉันจะให้ใบอนุญาตการออกจากเมืองแก่คุณ”
“คุณพักผ่อนก่อน รอให้นักเรียนคนอื่น ๆ ออกมาก่อน ถึงจะส่งคุณกลับไปได้”
หลินโม่หยู่พิสูจน์ความแข็งแกร่งของเขาด้วยการแสดงให้เห็น และได้รับใบอนุญาตออกไปนอกเมือง
แผนของเขายังดำเนินไปได้อย่างราบรื่น
ลู่หยุนกลับไปที่โต๊ะ และผู้อำนวยการคนอื่น ๆ ก็มองเขาอย่างสงสัย
“ผู้เฒ่าลู่ เกิดอะไรขึ้นกับคุณเมื่อกี้ ? ”
“ทำไมนักเรียนคนนั้นถึงออกมาเร็วล่ะ มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า ? ”
“ใช่ เขาไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม ? ทำไมเขาถึงออกมาคนเดียว เพื่อนร่วมทีมของเขาอยู่ที่ไหน ? ”
ลู่หยุนดื่มชาสามถ้วยและหายใจเข้าลึก ๆ สองครั้งก่อนที่จะพูดว่า “เขาคือหลินโม่หยู่ เขาเคลียร์ดันเจี้ยนมือใหม่และสังหารมอนสเตอร์เลเวล 8 ทั้งหมดแล้ว”
ฟ่อ !
ผู้อำนวยการหลาย ๆ คนอ้าปากค้าง
แม้แต่เซี่ยตงหยางที่คุ้นเคยกับการต่อสู้ก็ยังตกตะลึงในขณะนี้
พวกเขาสังเกตเห็นว่าหลินโม่หยู่นั้นอยู่เลเวล 7
ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่นใด การเลื่อนระดับจากเลเวล 1 เป็นเลเวล 7 ภายใน 10 ชั่วโมงนั้นเป็นความเร็วที่เหลือเชื่อ
ยิ่งไปกว่านั้น เขาสามารถฆ่ามอนสเตอร์เลเวล 8 ทั้งหมดในดันเจี้ยนได้ ซึ่งเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าพลังการต่อสู้ของหลินโม่หยู่นั้นแข็งแกร่งแค่ไหน
“อาชีพลับนั้นทรงพลังจริง ๆ ” เซี่ยตงหยางถอนหายใจ
อธิบายได้ด้วยวิธีนี้เท่านั้น อาชีพของหลินโม่หยู่ทรงพลังมาก
“จากการคำนวณนี้ อาชีพเนโครแมนเซอร์ควรจะเกินกว่าอาชีพที่หายากที่รู้จักกันจนถึงตอนนี้ และสามารถเทียบเคียงได้กับอาชีพในตำนานอย่างแน่นอน”
“ฉันไม่รู้ว่าอาชีพในตำนานจะแข็งแกร่งแค่ไหน สุดท้ายแล้วเราไม่เคยเห็นมัน แต่เราเห็นอาชีพหายาก และมันก็ไม่ได้มีประสิทธิภาพมากขนาดนี้”
“ฉันแค่ไม่รู้ว่ามันจะยังแข็งแกร่งขึ้นหรือไม่หลังจากเลเวลอัพแล้ว”
“แท้จริงแล้ว ตัวอย่างเช่น เซี่ยเสวี่ย ที่เปลี่ยนอาชีพเป็นนักเวทย์ธาตุ ในครั้งนี้ แล้วมันก็ไม่ได้แตกต่างจากอาชีพนักเวทย์คนอื่น ๆ มากนัก แต่ถ้าคุณสามารถรับทักษะแฝงที่เพิ่มคุณสมบัติได้ มันก็จะเทียบได้กับอาชีพระดับตำนาน”
ผู้อำนวยการหลายคนมีประสบการณ์มากมาย
ฉันรู้ว่าบางอาชีพมีความแข็งแกร่งมากในช่วงเริ่มต้น แต่พอเลเวลมากขึ้นแล้ว อาชีพเหล่านั้นก็เริ่มอ่อนแอลง
นอกจากนี้ยังมีบางอาชีพที่ไม่ค่อยดีนักในช่วงเริ่มต้น แต่จะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากที่เลเวลสูงขึ้น
และมันก็ขึ้นอยู่กับทักษะและความสามารถด้วย และมีความแตกต่างอย่างมากระหว่างอาชีพเดียวกัน
ในหลายร้อยอาชีพมีสถานการณ์ทุกประเภทและพูดได้คำเดียวว่ายาก
ลู่หยุนเหลือบมองหลินโม่หยู่ที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ไม่ไกล โดยมีความคาดหวังอยู่ในใจ
“อย่างน้อยตอนนี้ อาชีพเนโครแมนเซอร์ของหลินโม่หยู่นั้นทรงพลังมาก และดูเหมือนว่าเราจะสามารถคาดหวังได้ในอนาคต”
“เป็นเรื่องจริง ถ้าเขาสามารถเข้าเรียนที่เซี่ยจิงอคาเดมี่ได้ มันก็เป็นผลประโยชน์ของเซี่ยจิงอคาเดมี่ด้วย”
เซี่ยตงหยางกล่าวว่า “เซี่ยเสวี่ยชอบแข่งขันมาตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก และฉันเกรงว่าคราวนี้เธอจะพ่ายแพ้”
ลู่หยุนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ไม่ใช่แค่ครั้งนี้ คุณมักจะอยู่ห่างจากบ้าน ที่จริงแล้ว ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผลการเรียนของหลินโม่หยู่นั้นเหนือกว่าเซี่ยเสวี่ย ทำให้เธออยู่อันดับสองมาสามปีแล้ว”
“นั่นสินะ…” เซี่ยตงหยางยิ้มอย่างบิดเบี้ยว เซี่ยเสวี่ยไม่เคยบอกตัวเขาเลย
เขาเข้าใจอารมณ์ของลูกสาว ยิ่งเงียบก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้น
หลินโม่หยู่ฟื้นพลังทางจิตวิญญาณด้วยการทำสมาธิ
ในเวลานี้ จำนวนนักรบโครงกระดูกของเขามีจำนวนถึง 24 ตัว แต่มีตำแหน่งถึง 70 ตำแหน่งในพื้นที่อัญเชิญ
จำนวนนักรบโครงกระดูกคิดเป็นเพียงหนึ่งในสามเท่านั้น
เขาจะต้องใช้เวลามากในการเติมเต็มตำแหน่งที่เหลือ
เวลาก็มาถึง 21.00 น.
ในที่สุดเวลาของดันเจี้ยน 12 ชั่วโมงก็สิ้นสุดลง และนักเรียนที่เข้าไปก็ถูกเคลื่อนย้ายออกมาทีละคน
หลังจากการสู้รบ 12 ชั่วโมง นักเรียนหลายคนรู้สึกเหนื่อยล้า
แต่รู้สึกตื่นเต้นมากกว่า
ความรู้สึกที่เกิดจากการต่อสู้จริง ๆ นั่นแตกต่างไปจากการเรียนรู้ในหนังสือโดยสิ้นเชิง
หลายคนเปื้อนเลือด และมีกลิ่นเลือดรุนแรง
ลมกระโชกแรง และอาจารย์ก็ปล่อยทักษะของเขาเพื่อขจัดกลิ่นเลือด
อาจารย์ผู้สอนของแต่ละโรงเรียนดำเนินการอย่างรวดเร็ว รวบรวมนักเรียนมารวมกัน และนับจำนวนนักเรียน
ตรวจสอบดูว่ามีใครได้รับบาดเจ็บและจำเป็นต้องได้รับการรักษาพยาบาลหรือไม่
หลังจากงานยุ่งมาบ้าง ผลลัพธ์ก็ไม่แย่ ทุกคนยังปลอดภัยเหมือนเดิม
คนส่วนใหญ่ได้รับการเลื่อนระดับเป็นเลเวล 3 และผู้ที่แข็งแกร่งเพียงไม่กี่คนที่ไปถึงเลเวล 4 แล้ว
เซี่ยเสวี่ยก็ตื่นเต้นเช่นกัน
หลังจากต่อสู้มาทั้งวัน เธอก็มาถึงเลเวล 5 ซึ่งถือเป็นสถิติสูงสุดสำหรับดันเจี้ยนมือใหม่
“ครั้งนี้ฉันจะไม่แพ้แน่นอน”
“สถิติสูงสุดคือเลเวล 5 และฉันทำได้เท่ากับสถิติสูงสุดแล้ว”
“ผู้ชายคนนั้นไปไหนแล้ว ? ”
หลังจากออกมาเธอก็ไม่เห็นหลินโม่หยู่ หลังจากมองไปรอบ ๆ จึงพบหลินโม่หยู่นั่งสมาธิอยู่ไกล ๆ
“เขาออกมาเมื่อไหร่ ? ”
จากนั้นดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง และเธอก็ตัวแข็งอยู่กับที่ราวกับว่าเธอถูกไฟฟ้าช็อต และร่างกายของเธอก็ชาไปทั้งตัว
“เป็นไปได้ยังไง เขาไปถึงเลเวล 7 ได้อย่างไร”
เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ
