ประตูอพาร์ตเมนต์เปิดออก และคนที่เข้ามาเป็นคนแรกก็คือพ่อของจี้หมิิง จี้จุ่นฟง
“พ่อ” เมื่อจี้หมิงเห็นพ่อของตนเอง ความคิดแรกที่เกิดขึ้นของเขาก็คือ เขาได้โดดเรียนและพ่อของเขารู้ ดังนั้นพ่อของเขาจึงมาเล่นงานเขาโดยตรง
เมื่อเห็นจี้หมิง จี้จุ่นฟงทั้งโกรธและเกลียด
“พ่อ ผม… ผมปวดท้องวันนี้ ดังนั้น… ดังนั้นผมจึงกลับมาก่อน…” จี้หมิงรีบอธิบายให้พ่อของตนเอง
แต่จี้จุ่นฟงไม่ได้ให้ความสนใจว่าทำไมจี้หมิงจึงโดดเรียนวันนี้
เขาเพียงแค่โดดเรียน ไม่เห็นจำเป็นต้องสนใจ
ขณะที่จี้หมิงพยายามที่จะแก้ตัว บอดี้การ์ดในชุดดำสองสามคนก็เดินตามหลังจี้จุ่นฟงเข้ามา
จากนั้นจี้หมิงก็เห็นหยูซีและชายหนุ่มอีกคนปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับหยูซี
จี้หมิงจำไม่ได้ว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นใครในตอนแรก
จนกระทั่งพ่อของเขาพยักหน้าและคำนับชายหนุ่มคนนั้นพร้อมกับยิ้ม
จี้หนิงจึงตระหนักว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นนายท่านเชิ่งซึ่งมาจากเป่ยจิง
คนที่มากับหยูซีและสามารถทำให้พ่อของเขานอบน้อมถ่อมตัวแบบนี้ได้ จะเป็นใครไปได้อีกนอกจากนายท่านเชิ่ง
ก่อนหน้านี้ จี้หมิงต้องการพบนายท่านเชิ่งที่โด่งดังคนนี้มาโดยตลอด แต่เขาไม่เคยได้มีโอกาส
เขาไม่คาดคิดว่าจะเห็นตัวอีกฝ่ายอย่างกระทันหันในวันนี้ และสถานการณ์ดูท่าจะไม่ค่อยดีนัก
“อืม… พี่ซี… เกิดอะไรขึ้น” จี้หมิงไม่สามารถพูดกับนายท่านเชิ่งอย่างอุกอาจได้ ดังนั้นเขาจึงเพียงได้แต่ถามหยูซี
เขาเพียงแค่จบคำถาม ทันใดนั้นบอดี้การ์ดสองคนก็ตรงเข้ามาและกดตัวจี้หมิงไว้
จี้หมิงไม่สามารถต่อต้านต่อหน้าบอดี้การ์ดชั้นนำระดับนานาชาติที่ได้รับการฝึกฝนอย่างมืออาชีพสองคนได้
บอดี้การ์ดหยิบเอาโทรศัพท์มือถือจากมือเขาและกดมือของจี้หมิงลงไปปลดล็อก
หลังจากที่ปลดล็อกแล้ว เขาก็ใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดมันก่อนจะยื่นส่งให้กับจ๋ายหวินเชิ่ง
จ๋ายหวินเชิ่งรับโทรศัพท์และเริ่มดูในนั้น เขาพบประวัติการสนทนาระหว่างจี้หมิงกับชิวหยีเจนอย่างรวดเร็ว และจากประวัติการสนทนากับอันธพาลหนุ่ม อาฮุย ที่เขาสนทนาด้วย
จ๋ายหวินเชิ่งส่งโทรศัพท์ต่อไปให้หยูซี
หลังจากที่รับโทรศัพท์แล้ว หยูซีก็รีบบันทึกภาพหน้าจอและภาพถ่ายไว้เป็นหลักฐานอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ใช้บัญชีของตนเองโพสต์ลงไปในฟอรัมของโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัว และอัพโหลดชุดบันทึกการสนทนานั้นขึ้นไป
การกระทำนั้นเรียบง่ายเรียบร้อยราบรื่นลื่นไหล
จี้หมิงยังคงตกตะลึง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เขามองดูพ่อของตนเองเพื่อขอความช่วยเหลือ
แต่ตอนนี้จี้จุ่นฟงอยากจะบีบคอจี้หมิง
ทำไมไม่ล่วงเกินคนอื่น ทำไมเลือกนายท่านเชิ่ง
ห้านาทีให้หลัง หยูซีก็รายงานให้กับจ๋ายหวินเชิ่ง
“เรียบร้อยแล้ว ผมของให้น้องชายช่วยปักหมุดโพสต์ไว้บนสุด โพสต์ต้นฉบับก็ไม่ลบเพื่อที่จะได้เก็บไว้เปรียบเทียบ”
เมื่อได้ยินดังนี้ จี้หมิงจึงค่อยนึกขึ้นได้ว่าการมาเยือนของนายท่านเชิ่งในวันนี้อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นในโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัววันนี้
แต่จี้หมิงไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมนายท่านเชิ่งจึงเข้ามาแทรกแซงในสิ่งที่ดูเหมือนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา
จี้หมิงมองดูหยูซีที่อยู่ถัดไปจากนายท่านเชิ่ง แล้วในทันทีนั้นก็เข้าใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลหยูกับตระกูลเจี่ยนนั้นดี และก็ดูเหมือนว่านายท่านเชิ่งเดินทางมาครั้งนี้ก็เพราะว่าความสัมพันธ์ของหยูซี
แต่ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลใดก็ตาม ตอนนี้นายท่านเชิ่งก็มาแล้ว และปัญหาของเขาก็เริ่มต้นขึ้น
หลังจากที่จี้หมินคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็รีบขอโทษจ๋ายหวินเชิ่ง
“อืม… นายท่านเชิ่ง ผม… ผม… ผมสับสนไปหน่อย หวังผู้ใหญ่อย่างท่านคงไม่ถือโทษความผิดที่ผมทำไว้ ท่านพอจะยกโทษให้ผมครั้งนี้ได้ไหม”
“นายกระโดดเชือกเป็นไหม”
จ๋ายหวินเชิ่งพลันถามคำถามที่สร้างความสับสนให้กับจี้หมิง
“ผม.. ผม… รู้วิธี…” จี้หมิงตอบอย่างตะกุกตะกัก คิดสงสัยว่าทำไมนายท่านเชิ่งจึงพลันถามคำถามแบบนี้กับเขา
