บทที่ 15 – เหลียนเย่เออ หลานสาวแห่งตระกูลเหลียน
“เหลียนเย่เอ่อ”
ชื่อนี้เป็นชื่อที่คุ้นเคยมากสำหรับชิงสุ่ย ภาพที่ปรากฏในหัวของชิงสุ่ย เผยให้เห็นลักษณะของหญิงสาวผอมเพรียว และดวงตากลมโต สง่างามคู่นี้ เป็นที่ดึงดูดใจของผู้พบเจอ พร้อมทั้ง ริมฝีปากที่เล็กและโค้งมน
และเป็นที่แน่นอนว่าเธอนั้นเป็นคนที่หยิ่งยโส ทำไมชิงสุ่ยถึงจดจำเธอได้ นั้นก็เพราะว่าในระหว่างคนวัยเดียวกับชิงสุ่ยนั้น เธอเป็นที่อิจฉาในหมู่เหล่าอัจฉริยะ เป็นเพราะชิงสุ่ยเมื่อครั้งนั้นเป็นเฉกเช่นขยะไร้ความสารมารถ เขาจึงเคยเห็นใบหน้าของเธอเพียงครั้งเดียวอย่างไม่ตั้งใจ และจดจำเธอได้เพราะความมีชื่อเสียงของเธอ แม้เหลียนเย่เอ่อนั้นจะมีอายุเพียงแค่ 15 ปีเท่านั้น เธอก็ได้ชื่อว่า เป็นอัจฉริยะคนหนึ่งที่สวรรค์ประทานพรมา สามารถของเธอนั้นเป็นรองเพียงแค่ชิงหยูคนเดียว เธอนั้นเปรียบได้กับความภาคภูมิของตระกูลเหลียน
ตระกูลเหลียนนั้น นอกจากจะเป็นตระกูลใหญ่ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านชิงแล้ว ตระกูลนี้ยังมีผู้คนอาศัยอยู่มากมาย อีกทั้งปัจจุบน เยาวชนรุ่นที่ 3 ของตระกูลเหลียนนั้นมักจะถูกนำมาเปรียบเทียบกับฝั่งตระกูลชิง เพราะลูกหลานในปัจจุบันนั้นมีเทียบเท่าตระกูลชิงเลยก็ว่าได้
ตระกูลเหลียนนั้นต้องการเป็นใหญ่เหนือตระกูลชิงรวมทั้งต้องการเปลี่ยนแปลงชื่อหมู่บ้านอีกด้วย ดังนั้นแล้วตระกูลชิงจึงพยายามฝึกฝนเยาวชนรุ่นที่ . เพื่อเป็นความหวังให้กับตระกูล
“เป่ยเป่ย อาการบาดเจ็บของชิงฮู ร้ายแรงถึงเพียงไหน” ชิงสุ่ยขมวดคิ้วอย่างกังวล
“ท่านพี่อาการไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นนะ มีแค่เลือดออกที่จมูกและใบหน้าบวมเล็กน้อยก็เท่านั้นเอง ท่านพี่แค่กลัวเสียหน้า จึงได้หลบซ่อนอยู่ในบ้านอย่างเดียว” ฃิงเป่ยกล่าวพร้อมยิ้มๆป่นขำ เมื่อเธอจินตนาการถึงลักษณะของชิงฮู
“ทำไมเจ้าถึงหัวเราะออกมา” ชิงสุ่ยถามออกมา พร้อมสอบถามถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น เมื่อทราบเรื่องราว ชิงสุ่ยรู้ดีว่ามันออกจะตลกที่ต้องหลบซ่อนตัวเพื่อหลีกเลี่ยงความอับอาย
ชิงเป่ยหยุดการหัวเราะที่ดูมีชีวิตชีวาลง พลันเปลี่ยนสีหน้าแสดงความอับอายออกมาบนหน้าอันเล็กและบอบบาง
“พี่ชายข้ายังกล่าวอีกว่า เขาฃอบเหลียนเย่เออมาก” ชิงเป่ยถอนหายใจออกมา ชิงสุ่ยรู้สึกว่าถอนหายใจของผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คน นี้ก็ค่อนข้างตลก แต่ในมหาทวีปแห่งนี้ผู้ใดอายุถึง 16 ปีแล้วย่อมต้องมีภรรยาคู่ครอง
“ทำไมต้องทำถึงขนาดที่เลือดถึงกับออกจากจมูก อีกทั้งยังทำให้ใบหน้าบวมอีด” ชิงสุ่ยเกิดคำถามขึ้นมาในใจ
“หืมมม ดูเหมือนชิงฮู รู้ไม่เท่าทัน ไอ้เด็กเหลือขอนั้นเป็นแน่” ชิงสุ่ยขมวดคิ้วและพูดเบาๆออกมา
คราวนี้ชิงเป่ยก็แสดงอาการสงสัยออกมา
“พี่ชายชิงสุ่ย พี่นั้นเอายุเท่ากับเหลียนเย่เอ่อ พี่ชายเรียกมันว่าเด็กเหลือขอราวกับว่าพี่ชายมีอายุมากกว่ามัน” ชิงเป่ยจองมองยังชิงสุ่ยที่แสดงอาการไม่สนใจในคำถามนี้
หลังจากเกิดการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเขา บุคลิกภาพของชิงสุ่ยก็ได้รับการเปลี่ยนแปลง เขาโตเป็นผู้ใหญ่
หลังจากการเปลี่ยนแปลงร่างกายของเขา แม้ในเวลานี้ร่างกายของเขายังคงดูเล็ก แต่เพราะเคล็ดวิชากายาบรรพกาล ความสิ้นหวังในชีวิตเขาก็สูญสลายหายไป ทั้วหมดนี้ก็เป็นเพราะบุคลิกภาพของชิงสุ่ยเลยทำให้ชิงเป่ยเข้าใจมัน
หลังจากที่รู้ว่าอาการบาดเจ็บของชิงฮูนั้นไม่ได้ร้ายแรง ความตรึงเครียดที่อยู่ถายในจิตใจของชิงสุ่ยก็ทลายลงอย่างเห็นได้ชัด เขาถอนหายใจออกมาจนโล่งอก ชิงสุ่ยรู้มาตั้งนานแล้วว่าชิงฮูนั้นตกได้ตกหลุกรักเหลียนเย่เอ่อ ในฐานะที่เป็นลูกหลานของตระกูลที่มีขนาดใหญ่และมั่งคั่ง แม้ความจริงที่ว่าชิงฮูนั้นยังอายุเพียง 14 ปีเท่านั้น เขาก็เข้าใจในความรักที่เกิดขึ้นระหว่างหญิงชาย และหลงใหลต้องการที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน
