แปลไทยโดย Subaru Kyun
ตรวจทาน Subaru Kyun
=============================
เมื่อได้ยินสิ่งที่ชิงฉื่อพูด แม้ว่าฮัวหยุนเอ้อจะไม่มีความสุขกับการตัดสินใจในครั้งนี้ แต่มันไม่อาจขัดคำสั่งของชิงฉื่อได้ จึงทำได้เพียงแค่เสียงเย็นชาออกมาแล้วกลับไปอยู่ข้างชิงฉื่อ
"ท่านผู้นำนิกาย ทำไมท่านถึงยอมให้มัน? ทำไมท่านถึงไม่ปล่อยข้าสังหารหยุนฉานก่อน จากนั้นก็ไปสังหารเจียงเฉิน? หากเจียงเฉินถูกมันฆ่าตาย นั่นคงไม่ได้หมายความว่า เราจะไม่สามารถเอาดวงจิตอสูรหมูป่าหนามอัคคีคืนได้หรอกหรือ?"
ฮัวหยุนเอ้อพูดออกมาอย่างอวดดี
"ไม่ต้องกังวลไป ข้าจะพุ่งเข้าไปก่อนที่เจียงเฉินจะตาย จากนั้นข้าก็จะเอาดวงจิตวิญญาณอสูรคืนมา มันคงจะดีกว่าที่จะปล่อยให้ศิษย์หลักนิกายกระบี่สวรรค์เป็นคนสังหารเจียงเฉิน มันสามารถช่วยพวกเราขจัดปัญหาอีกต่างหาก นอกจากนี้ฮัวหยุนเอ้อ เจ้ามั่นใจว่าเจ้าสามารถสังหารหยุนฉานได้เช่นนั้นหรือ?"
นักพรตฉื่อจ้องมองไปที่ฮัวหยุนเอ้อ
ฮึ่ม!
ฮัวหยุนเอ้อแค่นเสียงออกมา จากนั้นมันก็หันหัวกลับไป แน่นอนถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เกรงกลัวหยุนฉาน แต่ในตอนนี้การสังหารหยุนฉานเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับมัน ศิษย์หลักของนิกายใหญ่มิใช่เป้าหมายที่ง่ายดาย
"ข้ามีข้อเสนอ ในเมื่อพวกเจ้าทั้งคู่ต่างเดินทางมาไกล ทำไมพวกเจ้าถึงไม่โจมตีข้าพร้อมกันเล่า? ข้าจะสู้กับพวกเจ้าทั้งคู่เพียงลำพังเอง นอกจากนี้ ข้ายังไม่ต้องการให้ผู้คนพูดว่า ข้านั้นกลั่นแกล้งเจ้า"
เป็นอีกครั้งที่เจียงเฉิน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ถึงอย่างนั้นสิ่งที่เขาพูดได้แทบจะทำให้อัจฉริยะทั้งสองต้องตายจากความโกรธแค้นของพวกมัน
"ก่ะก่ะ ศิษย์พี่เจียงท่านนี่ใจร้ายจริงๆ หากว่าพวกมันแข่งกันเองเช่นนี้ ข้ามั่นใจพวกมันทั้งสองไม่มีใครสักคน ที่คู่ควรกับศิษย์พี่เจียงได้"
"ดูพวกมันสิทำเป็นโกรธไปได้! เพียงแค่เห็นหน้าที่หยิ่งยโสของพวกมัน ข้าปรารถนาที่จะฝากรอยเท้าไว้บนหน้าของพวกมันเสียจริง"
ศิษย์ทั้งหมดจากนิกายทมิฬระเบิดเสียงหัวเราะออกมา พวกเขารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากเมื่อไรก็ตามที่เจียงเฉินสู้กับใครบางคนที่ไม่ได้มาจากนิกายทมิฬ
"ฮึ่ม..! พวกเราทั้งสองคนสู้กับเจ้าคนเดียวเนี่ยนะ? เจ้าตีค่าตัวเองสููงเกินไป เจ้าเป็นเพียงแค่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์เท่านั้น ข้าสามารถสังหารเจ้าด้วยมือเดียว!"
ฮั่วหยุนเอ้อแค่นเสียงเย็นชาออกมา มันหยิ่งยโสเสียจนแม้แต่บิดาของมันก็ไม่สามารถจดจำมันได้
"เจียงเฉิน เจ้าพล่ามมากพอแล้ว เข้ามาและรับความตายของเจ้า!"
พลังงานของหยุนฉานไต่ขึ้นจนถึงขีดสุด
"เฉินน้อย เสียเวลามากพอแล้ว รีบๆฆ่าพวกมันแล้วพวกเรากลับไปดื่มกันดีกว่า"
หวงต้าพูดขณะที่ส่ายหัวของมัน คำพูดของมันยั่วโมโหเสียยิ่งกว่าเจียงเฉิน
"ก็ดี"
เจียงเฉินผงกหัว พร้อมกับโยกร่างของมันมาอยู่ต่อหน้าหยุนฉาน
"เช่นนั้น เจ้าคือหยุนฉาน? ข้าจะจัดการเจ้าจนกว่าจะเห็นดวงดาวแวววาวอยู่รอบหัวของเจ้า!"
ลำแสงที่ความดุร้ายสองสายพุ่งออกมาจากดวงตาของเจียงเฉิน ในเวลาเดียวกันพลังงานของเขาก็ทะยานสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว
"พลังงานแข็งแกร่งนี่มันอะไรกัน? มันทะลวงเข้าสู่แก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายแล้ว!"
หลิวหงที่ยืนอยู่ไกลออกไปได้เปลี่ยนท่าทีของมัน
"ชายคนนี้สามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้นในตอนที่มันเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง และในตอนนี้มันทะลวงผ่านอีกครั้ง ข้าคิดว่ามันจะยิ่งยากที่จะเอาชนะมันได้"
ผู้อาวุโสคนอื่นต่างตกตะลึงเช่นกัน พวกมันได้เป็นสักขีพยานว่าเจียงเฉินแข็งแกร่งเพียงไหน เมื่อตัดสินจากพลังงานที่เจียงเฉินปลดปล่อยออกมา สิ่งที่มันตกตะลึงก็คือเจียงเฉินทะลวงผ่านไปอีกขั้นแล้ว นั่นก็หมายความว่าเจียงเฉินนั้นแข็งแกร่งยิ่งขึ้น และด้วยความสามารถที่น่าเหลือเชื่อของชายคนนี้ บางทีหยุนฉานกับฮัวหยุนเอ้อคงไม่มีใครคู่ควรกับมัน
"เตรียมตัวตายซะ ฝ่ามือโลกาวินาศ!"
หยุนฉานปลดปล่อยทักษะต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมของมันออกมาในทันที ฝ่ามือโลกาวินาศ เพียงแค่ชื่อก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนหวาดกลัว มันเป็นทักษะต่อสู้ที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก และเมื่อมันได้ถูกปลดปล่อยออกมา ด้วยพลังทำลายล้างของมันเป้าหมายของมันจะต้องแตกเป็นเสี่ยงๆ
ตู้มมมม….!
เสียงระเบิดดังออกมา และในวินาทีต่อมา ก็ปรากฏฝ่ามือยักษ์สีเงินสูงกว่าสามเมตรขึ้น มันส่งผลให้คลื่นอากาศได้กวาดผ่านสถานที่แห่งนั้นอย่างไร้ที่สิ้นสุด พลังงานมหาศาลได้ส่งผลให้อากาศสร้างเสียงแตกหักอย่างรุนแรงออกมา ฝ่ามือที่มีพลังทำลายล้างได้พุ่งไปยังเจียงเฉิน
"แข็งแกร่ง! สิ่งนี้คือทักษะต่อสู้ขั้นปฐพีระดับกลาง มันน่าหวาดกลัวอะไรเช่นนี้! หากมีใครสักคนเผชิญหน้ากับฝ่ามือนี้ ข้ามันใจว่ามันจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆและตายอย่างน่าสยดสยองในทันที!"
"อัจฉริยะอันดับหนึ่งคนก่อนจากนิกายกระบี่สวรรค์ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ! ข้าคิดว่าผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางทั่วไปคงต้องบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีนี้เป็นแน่!"
"ข้าสงสัยเหลือเกินว่าศิษย์พี่เจียงจะจัดการกับสิ่งนี้ได้อย่างไร ตอนนี้เขาดูเยือกเย็นมาก… เมื่อข้าคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้าไม่เคยเห็นศิษย์พี่เจียงสับสนมาก่อน… ข้าอยากรู้จริงๆว่าทำไมเขาถึงสามารถมีความมั่นใจได้มากขนาดนี้!"
………………………………………….
เมื่อผู้เชี่ยวชาญใช้ทักษะยุทธออกมา ทุกคนสามารถบอกได้ว่าทักษะนั้นยอดเยี่ยมหรือไม่ เมื่อหยุนฉานใช้ทักษะฝ่ามือโลกาวินาศออกมา มันทำให้ทุกคนในที่นี้ตกตะลึงในทันที แม้แต่ฮัวหยุนเอ้อก็อดไม่ได้แต่เริ่มมองหยุนฉานอย่างจริงจัง
ดวงตาทั้งสองข้างส่องประกายเจิดจ้า เจียงเฉินยังคงยืนหยัดอยู่กลางท้องฟ้า หากสิ่งนี้เกิดขึ้นก่อนหน้าที่เขาจะทะลวงเข้าสู่แก่นแท้สวรรค์ขั้นปลาย เจียงเฉินคงเลือกที่จะหลบการโจมตีของหยุนฉานและป้องกันตัวเองอย่างยากลำบากแน่นอน แต่ในตอนนี้เขามีตราประทับมังกรกว่าสี่ร้อยดวงในร่างกาย ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากเทียบไม่ได้กับก่อนหน้านี้ ในตอนนี้เขาไม่ใช่ใครที่หยุนฉานจะมายุ่งด้วยได้
"ฮึ่ม!"
เจียงเฉินแค่นเสียงออกมา เขาไม่ได้ขยับไปไหน ในตอนที่ฝ่ามือสีเงินจะปะทะกับร่างของเขา ทันใดนั้นเขาก็ชกออกมา กำปั้นของเขาปกคลุมไปด้วยเกล็ดมังกรสีแดงโลหิต และมีมังกรจำนวนมากบินอยู่รอบตัวเขา เขาได้ปลดปล่อยพลังงานมหาศาลออกมา
ปัง!
หมัดของเจียงเฉินนั้นทรงพลังอย่างมาก มันสามารถชกภูเขาให้แหลกเป็นเสี่ยงๆได้ มันมีพลังหลายล้านจิน ไม่มีสิ่งใดที่สามารถยืนอยู่ได้เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้ หมัดของเจียงเฉินได้ปะทะเข้ากับฝ่ามือโลกาวินาศในทันที
เคร้งง…!
เสียงแตกหักดังขึ้นจากฝ่ามือยักษ์สีเงิน มีรอยร้าวจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น และวินาทีต่อมามันก็แตกออกเป็นประกายไฟเล็กน้อยแล้วเลือนหายไปในอากาศ ส่วนเจียงเฉินยังคงอยู่ในท่าชก โดยที่ร่างกายของเขาไม่ขยับแม้แต่ก้าวเดียว
สิ่งที่เกิดขึ้นได้นำพาพายุเข้าสู่ฝูงชนทั้งหมด ไม่มีใครสามารถทำใจเย็นอยู่ได้เมื่อได้เห็นสิ่งนี้ สายตาตกตะลึงจำนวนมากมุ่งเป้าไปบนใบหน้าของเจียงเฉิน แม้แต่เหล่าศิษย์ที่มั่นใจในตัวเจียงเฉินก็ยังตกตะลึง พวกเขารู้ความยิ่งใหญ่ของเจียงเฉินดี แต่พวกเขาไม่คิดว่ามันจะขนาดนี้ อีกทั้งคู่ต่อสู้ของเขาคือหยุนฉาน
"โอ้สวรรค์ ข้าได้เห็นอะไรกันแน่เนี่ย? เจียงเฉินทำลายฝ่ามือโลกาวินาศด้วยมือเปล่า นี่มันน่ากลัวจริง!"
"นี่เป็นสัตว์ประหลาดประเภทไหนกันแน่? เขาแข็งแกร่งขึ้นรวดเร็วขนาดนี้ได้อย่างไร? เขามายังนิกายทมิฬเพียงแค่ไม่นานนี้เอง…."
"เฮ้อ…หากสิ่งนี้คืออัจฉริยะ….เทียบกับเจียงเฉินแล้ว คงไม่มีใครสามารถเรียกตัวเองว่าอัจฉริยะได้อีก ทั่วทั้งแคว้นฉี ข้าเกรงว่ามีเพียงหนานเป่ยเฉาเท่านั้นที่สามารถเทียบกับเขาได้"
………………………………………….
ทุกครั้งที่เจียงเฉินลงมือ เขาได้นำพาพายุเข้าสู่ฝูงชนอย่างแน่นอน มันได้กลายเป็นบรรทัดฐานของเขาไปเสียแล้ว และคนส่วนใหญ่นั้นชินชากับมันอยู่แล้ว
"ความแข็งแกร่งนี่มันอะไรกัน นิกายทมิฬมีสัตว์ประหลาดเช่นนี้ได้อย่างไร?"
ท่าทีของชิงฉื่อเปลี่ยนไป ด้วยประสบการณ์ของมัน มันสามารถบอกได้อย่างง่ายดายถึงความแข็งแกร่งของฝ่ามือโลกาวินาศ มันคิดว่าเจียงเฉินอาจจะต้านทานการโจมตีนี้ได้ แต่มันต้องทำให้เจียงเฉินใช้ความพยายามอย่างมาก ถึงอย่างนั้นมันไม่เคยคาดคิดว่าเจียงเฉินสามารถทำลายการโจมตีนี้ได้เพียงแค่ชกเท่านั้น ฝ่ามือโลกาวินาศที่ยิ่งใหญ่ไม่สามารถคุกคามมันได้แม้แต่น้อย และสิ่งนี้เองที่ทำให้ชิงฉื่อตกตะลึง
"ความแข็งแกร่งกล้ามเนื้อของมันสูงมาก! ขัาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังปราณจำนวนมากและโลหิตของมัน ความแข็งแกร่งดั้งเดิมของมันราวกับมังกร มันเป็นสัตว์ร้ายในร่างมนุษย์ชัดๆ!"
ดวงตาหลิวหงเบิกกว้างด้วยความกลัว สองวันก่อน มันยังสามารถจัดการเจียงเฉินได้ แต่ในตอนนี้มันกลับรู้สึกว่าหากมันต้องสู้กับเจียงเฉินอีกครั้ง มีแนวโน้มสูงว่าคนที่จะตายจะเป็นตัวมันเอง
กระทั่งฮัวหยุนเอ้อก็มีท่าทีเปลี่ยนไป ความหยิ่งยโสของมันลดลงมาเล็กน้อย
ข้างบนท้องฟ้าในนิกายทมิฬ นักพรตทมิฬได้เป็นสักขีพยานในสิ่งที่เกิดขึ้น เขาตกตะลึงเช่นกัน แต่ในขณะเดียวกันเขามีรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเขา
ที่จริงแล้วคนที่เกรงกลัวมากที่สุดคือหยุนฉาน ดวงตาของมันเปลี่ยนเป็นสีแดง มันโทษตัวเองที่ประเมินเจียงเฉินผิดไป ฝ่ามือโลกาวินาศที่หยุนฉานมั่นใจที่สุด มันคิดว่าด้วยการโจมตีนี้เพัยงอย่างเดียว มันสามารถฟาดเจียงเฉินให้เป็นเนื้อบดได้ แต่ที่มันตกตะลึง ไม่เพียงแต่เจียงเฉินไม่ได้เป็นเนื้อบด แต่เจียงเฉินยังทำลายการโจมตีของมันได้
"เจ้าเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์เท่านั้น น่าตกใจจริงๆที่เจ้าสามารถมีความแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ดูเหมือนข้าจะประเมินเจ้าผิดไปจริงๆ"
หยุนฉานพูดอย่างประหลาดใจ
"หยุนฉาน เจ้าอย่าพูดว่าข้าไม่ให้โอกาสเจ้า รีบๆปลดปล่อยทักษะที่ทรงพลังที่สุดของเจ้าออกมา เมื่อข้าตัดสินใจที่จะจัดการเจ้า วันนี้ก็เป็นวันตายของเจ้า ก่อนที่ข้าจะสังหารเจ้า ข้าจะให้โอกาสเจ้าโจมตีด้วยสิ่งที่เจ้ามี"
ภาพลักษณ์ของเจียงเฉินดูยิ่งใหญ่ ร่างกายของเขาเรืองแสงสีทองเจิดจ้า ทำให้เขาดูเหมือนเทพสงคราม
"ช่างโอ้อวด ไร้ยางอายอะไรเช่นนี้"
จิตสังหารของหยุนฉานสูงมาก ทันใดนั้นมันเอาดาบยาวที่ส่องสว่างสดใสของมันออกมา มันเป็นยุทธภัณฑ์ระดับสูงที่หายาก ตัวดาบปกคลุมไปด้วยรูปแบบลึกลับทำให้มันดูน่าตื่นตาตื่นใจ
หลังจากการโจมตีครั้งแรก หยุนฉานก็หยุดที่จะดูถูกเจียงเฉิน มันพร้อมที่ปลดปล่อยการโจมตีที่ยอดเยี่ยมที่สุดและสังหารเจียงเฉินลงตรงนั้น
"เจียงเฉิน รับนี่ไปซะ กระบี่สวรรค์ทะยานฟ้า!"
หยุนฉานปรับพลังงานของมันให้ระดับสูงที่สุด ดาบในมือมันเริ่มส่งเสียงออกมา และดาบยาวสองเมตรได้เปลี่ยนเป็นดาวยาวสามสิบเมตร
ตัวดาบดูเหมือนกับสายรุ้งที่พาดผ่านท้องฟ้า รูปแบบลึกลับของมันได้เปล่งแสงสีต่างๆออกมา ทันใดนั้น มันก็ฟาดฟันอย่างแรงไปที่เจียงเฉิน
"เยี่ยมมาก"
เจียงเฉินยกย่องการโจมตีนี้ ทักษะนี้ถือว่า 'ไม่เลว' เขาคงจะตอบโต้ด้วยหกดัชนีสุรยะของเขา ในตอนนี้เจียงเฉินสามารถปลดปล่อยดัชนีออกมาได้ห้านิ้ว ด้วยความแข็งแกร่งของมัน สามารถเอาชนะหยุนฉานได้อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม ดวงตาของเจียงเฉินถูกจุดประกายขึ้น ทันใดนั้นเขาตัดสินใจไม่ใช้ทักษะดัชนีหกสุริยะ
"ข้าสามารถใช้โอกาสนี้ทดสอบความสามารถเฉพาะของหมูป่าหนามอัคคีได้ ให้ข้าดูหน่อยเถอะว่าการป้องกันที่ทรงพลังเป็นเช่นไร"
เมื่อความคิดได้โผล่ขึ้นมาในหัวของเขา ม่านพลังแสงสีทองได้ปรากฏขึ้นรอบตัวเจียงเฉินอย่างฉับพลัน ม่านพลังได้สร้างเสียงแตกหักออกมา และทันใดนั้นเองก็ปรากฏหนามขนาดยักษ์บนม่านพลัง หนามขนาดยักษ์ทั้งหมดเชื่อมต่อกันจนกลายเป็นเกราะที่มีหนามแหลมคม
ชุดเกราะนี้ได้ปกคลุมแม้กระทั่งหัวของเจียงเฉิน มันเปล่งรัศมีแสงสีทองเจิดจ้าออกมา เจียงเฉินได้รับความสามารถเฉพาะนี้หลังจากที่ดูดซับไข่ทองคำ แต่ในเมื่อไม่มีข้อมูลใดๆเกี่ยวกับความสามารถนี้ เจียงเฉินเลยตั้งชื่อให้มันว่า เกราะยุทธหนามอัคคี
"ทักษะนั่นมันอะไรกัน? ทำไมมันถึงดูคุ้นเคยเช่นนี้?"
ไกลออกไปจากการต่อสู้ ท่าทีของชิงฉื่อเปลี่ยนไป ทักษะของเจียงเฉินให้ความรู้สึกที่คุ้นเคยแก่มัน แต่มันไม่สามารถบอกได้ว่ามันเคยเห็นที่ไหนมาก่อน อันที่จริงแล้ว นี่เป็นความสามารถเฉพาะของหมูป่าหนามอัคคี แน่นอนว่าชิงฉื่อคุ้นเคยกับมัน อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ามันจะพยายามคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ มันไม่สามรถนึกถึงหมูป่าหนามอัคคีได้ มันไม่คาดคิดว่าจะมีมนุษย์ที่ใช้ความสามารถเฉพาะของสัตว์อสูรได้
"เข้ามาเลย!"
เจียงเฉินตะโกนออกมาด้วยความฮึกเหิมอย่างมาก เขายืนนิ่ง ไม่ได้หลบหรือปัดป้องการโจมตี เขาส่งพลังงานทั้งหมดของเขาเข้าสู่เกราะยุทธหนามอัคคี เจียงเฉินปะทะกับการโจมตีของหยุนฉานโดยตรง
เคร้ง..!
ยุทธภัณฑ์ระดับสูงปะทะเข้ากับเกราะยุทธหนามอัคคีของเจียงเฉิน ประกายไฟจากการปะทะกันได้ทำให้สถานที่แห่งนั้นอยู่ในมหาสมุทรเพลิง
เกราะยุทธหนามอัคคีของเจียงเฉิน ไม่เพียงแต่มีการป้องกันที่แข็งแกร่งเหลือเชื่อ มันยังมีความสามารถในการโจมตีที่รุนแรง เมื่อมันปะทะเข้ากับกระบี่สวรรค์ทะยานฟ้า พลังโจมตีที่รุนแรงของเกราะยุทธหนามอัคคีได้สะท้อนแรงส่วนใหญ่ของกระบี่สวรรค์ทะยานฟ้าออกไป แรงที่เหลือทำได้เพียงสร้างรอยเลือนลางไว้บนเกราะเท่านั้น มันไม่อาจสร้างอันตรายใดๆให้แก่เกราะได้แม้แต่น้อย
=============================
โปรดติดตามตอนต่อไป…………….
