แปลไทยโดย Takumi Kun
ตรวจทานโดย Takumi Kun
เปลวเพลิงที่แผดเผาอยู่ต่างเต้นรำไปรอบๆอย่างมีความสุข อากาศดูเหมือนเกือบถูกแผดเผาไปหมด แม้ว่าเจียงเฉินจะควบคุมเปลวเพลิงอยู ตลอดจนพลังหยวนของเขาได้ครอบคลุมเปลวเพลิง เพลิงมังกรแท้จริงทรงอำนาจมาก มันเพิ่มอุณหภูมิของห้องเตาหลอมในพริบตา ส่งผลให้เห็นถึงการไหลเวียนอากาศลอยอยู่รอบๆห้องได้ชัดเจน
เจียงเฉินมีท่าทางสงบนิ่ง ผมดำของเขาปลิวไปด้านหลัง และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นดั่งผลึกหินสีดำทั้งสอง ด้วยสมาธิทั้งหมดของเขา เขายังจับจ้องไปยังทะเลเพลิงที่อยู่ตรงหน้าเขา ภายในเพลิง สมุนไพรทั้งสี่สิบแปดชนิดต่างลอยอยู่ในตำแหน่งที่แตกต่างกัน และทั้งหมดได้ถูกแผดเผาด้วยอุณหภูมิที่เหมาะสม
หากว่ากั๋วฉานอยู่ที่นี่ แม่ว่ามันจะรู้ถึงความสามารถของเจียงเฉินแล้ว มันย่อมทรุดลงบนพื้นจากความตกตะลึงอย่างมากเป็นแน่ การชำระล้างสมุนไพรทั้งสี่สิบแปดชนิดเมื่อเทียบกับห้าชนิดพร้อมกัน มันต่างกันโดยสมบูรณ์ นั่นเพราะว่าสมุนไพรแต่ละชนิดจะมีจุดหลอมเหลวในการชำระล้างเป็นของมันเอง มันต้องใช้เมื่อความร้อนถึงจุดที่เหมาะสมเท่านั้นถึงสามารถชำระล้างสิ่งปนเปื้อนให้หายไปได้ หากว่าอุณหภูมิไม่สูงพอ สิ่งปนเปื้อนจะไม่ถูกขจัดออกโดยสมบูรณ์ และหากว่าอุณหภูมิสูงเกินไปตอนนั้นมันอาจหมกไหม้ได้
ดังนั้นขั้นตอนในการชำระล้าง มันต้องอาศัยทักษะในการควบคุมเพลิงอย่างแม่นยำ นักเล่นแร่แปรธาตุจะต้องมุ่งความสนใจและสมาธิทั้งหมดและใช้พลังวิญญาณของตัวเขาด้วยในการสัมผัสถึงจุดหลอมเหลวของสมุนไพรแต่ละชนิด และควบคุมอุณหภูมิของเพลิงให้ถึงจุดนั้น เพียงเท่านี้ก็สามารถที่จะขจัดสิ่งปนเปื้อนทั้งหมดขณะที่รักษาวัตถุดิบไว้ได้ด้วย
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นขั้นตอนที่ยากมากในกระบวนการปรุงยา ดังนั้นเมื่อนักเล่นแร่แปรธาตุทั่วไปปรุงยา พวกเขาจะใช้เตาเผาในการช่วยควบคุมอุณหภูมิของเปลวเพลิง นอกจากนี้เมื่อสมุนไพรได้ถึงจุดหลอมเหลวของมันแล้ว นักเล่นแร่แปรธาตุจักต้องชำระล้างมันภายในครั้งเดียว หรือจะชำระล้างสมุนไพรเวลาเดียวกับจุดหลอมเหลวก็ได้ หากว่าสมุนไพรสองชนิดมีจุดหลอมเหลวที่แตกต่างกันได้ทำการชำระล้างในเวลาเดียวกัน มันจะมีสิ่งปนเปื้อนตกค้างอยู่หรือวัตถุดิบจะถูกเผาไหม้ไป มันจะทำให้คุณภาพของตัวยาตกต่ำลง
กระทั่งนักเล่นแร่แปรธาตุผู้มากประสบการณ์สามารถที่จะชำระล้างสมุนไพรไม่กี่ชนิดเข้าด้วยกันในครั้งเดียว ความจริงที่เจียงเฉินสามารถที่จะชำระล้างสมุนไพรนับโหลเข้าด้วยกันนี่มันน่าประหลาดใจอยู่แล้ว มีเพียงนักเล่นแร่แปรธาตุที่โด่งดังเท่านั้นที่จะมีความกล้าที่จะทำ แต่ไม่มีผู้ใดที่สามารถทำได้อย่างสบายๆเช่นนี้
อย่างไรก็ตามนี่คือเจียงเฉิน เขาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุขั้นเซียนผู้เกรียงไกร ตลอดจนด้วยทักษะรากฐานวิญญาณอันยอดเยี่ยมทำให้เขามีความเข้าใจที่ดีเยี่ยมและควบคุมได้อย่างแม่นยำ เขายังมีเพลิงมังกรแท้จริง เขามีความสามารถเหนือกว่าเทพเมื่อมาปรุงยา
การชำระล้างสมุนไพรหลายโหลในเวลาเดียวกันไม่ใช่เรื่องง่ายดายที่จะประสบความสำเร็จ เจียงเฉินจักต้องหาจุดหลอมเหลวกว่าสี่สิบชนิดในสมุนไพรเหล่านี้และแผดเผาพวกมันในเวลาเดียวกัน ขั้นตอนนี้ทำให้เขาใช้เวลาไปเกือบสามชั่วโมง
"ข้าใช้เวลาราวๆสามชั่วโมงเลยรึ หากข้าได้อยู่ในร่างหลัก ข้าสามารถทำมันได้ภายในนาที"
เจียงเฉินส่ายหัว หากว่าสิ่งที่เขาพูดออกมากั๋วฉานได้ยิน หรือนักเล่นแร่แปรธาตุคนอื่นมาได้ยิน พวกเขาอาจกระอักเลือดออกมาและพยายามเล่นงานเจียงเฉิน คำพูดของเขาเปรียบดั่งการตบหน้าฉาดใหญ่แก่นักเล่นแร่แปรธาตุทุกคน คำพูดของเขาจะทำให้นักเล่นแร่แปรธาตุทุกคนรู้สึกหดหู่ได้
ช่างนักเล่นแร่แปรธาตุคนอื่นๆใช้กั๋วฉานเป็นตัวอย่าง : หากว่ามันจะต้องชำระล้างสมุนไพรทั้งสี่สิบแปดชนิด มันจักต้องใช้เวลาราวๆสี่ถึงห้าวัน สำหรับวิญญาณอสูรหมูป่าหนามอัคคี มันจะใช้เวลายาวนานยิ่งกว่านี้ และตอนที่ถึงขั้นตอนสุดท้ายในการรวมวัตถุดิบทั้งหมดเข้าด้วยกัน หากไม่มีเวลาขั้นต่ำครึ่งเดือน โดยทั่วไปมันเป็นไปไม่ได้สำหรับมันที่จะปรุงยาหกสุริยะออกมา
"ต่อไป ข้าจำเป็นต้องกลั่นวิญญาณอสูรหมูป่าหนามอัคคี ข้าจะละลายมันลงน้ำจากนั้นข้าจะผสานทุกสิ่งเข้าด้วยกันและสร้างยาขึ้นมา"
เจียงเฉินคิดกับตนเอง ด้วยการควบคุมพลังหยวนของเขา การชำระล้างสมุนไพรทั้งสี่สิบแปดชนิดได้ส่องแสงสีสดใส พวกมันดูเหมือนหยาดคริสตัลขณะที่พวกมันลอยอยู่ที่ขอบหนึ่งภายในเพลิง
เจียงเฉินพลิกฝ่ามือและนำวิญญาณอสูรหมูป่าหนามอัคคีออกมาจากแหวนมิติของเขา จากนั้นเขาโยนมันลงไปในทะเลเพลิง เพลิงมังกรแท้จริงของเขาได้กลายเป็นมังกรเพลิงนับโหลล้อมรอบวิญญาณอสูร
ฮ่าห์!
เจียงเฉินตะโกนออกมา จากนั้นเขาปรับอุณหภูมิของเพลิงมังกรแท้จริงให้สูงสุด จากนั้นเขาเริ่มแผดเผาวิญญาณอสูรหมูป่าหนามอัคคี
วิญญาณอสูรหมูป่าหนามอัคคีมีแหล่งพลังงานจำนวนมากบรรจุอยู่และมันไม่สามารถที่จะให้เสียเปล่าได้ นอกเหนือจากนั้น มันยังมีพลังหยางอันบริสุทธิ์บรรจุอยู่ภายใน มันคือแหล่งพลังงานของหมู่ป่าหนามอัคคี
แท้จริงแล้ว วิญญาณอสูรจะมีเพียงแค่พลังงานบรรจุอยู่เท่านั้น ไม่จำเป็นต้องชำระล้างแต่อย่างใด สิ่งที่เจียงเฉินทำคือหลอมละลายมันให้กลายเป็นของเหลวจะทำให้เขานำไปผสานกับวัตถุดิบอื่นๆทั้งหมดได้
การหลอมละลายวิญญาณอสูรหมูป่าหนามอัคคีมันยากมาก ไม่เพียงแค่ยากเพราะมันทนทาน เจียงเฉินจะต้องทำให้แน่ใจว่าพลังงานที่บรรจุอยู่ภายในไม่เสียเปล่า และมันทำให้เขาต้องระมัดระวังเป็นอย่างมากขณะที่กำลังหลอมละลายมัน เขาไม่สามารถที่จะเกิดความผิดพลาดแม้แต่น้อย
ภายนอกห้องหลอม กั๋วฉานและหวงต้าต่างนั่งหันหน้าเข้าหากันถัดจากโต๊ะศิลา ครานี้กั๋วฉานได้นำไวน์ที่ดีทีสุดที่เขาได้บ่มด้วยสมุนไพรนำมาให้หวงต้า ในความคิดของเขา เจียงเฉินจะต้องใช้เวลาในการปรุงยาเป็นวันในครั้งนี้ ดังนั้นเขาสามารถใช้เวลานี้ในการสืบค้นว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้นระหว่างการเดินทางไปยังเขาสายหมอกจากหวงต้า
"ตาแก่กั๋วฉาน ในที่สุดเจ้าก็แสดงความมีไมตรีจิตและเสิร์ฟไวน์ที่ดีกับนายท่านหมาผู้นี้แล้วสินะ ไม่เลว หลังจากที่ติดตามนายท่านหมาผู้นี้สักระยะ เจ้าจะได้เรียนรู้และพบวิธีการทำสิ่งต่างๆให้ถูกต้อง"
หวงต้าถือไวน์ด้วยอุ้งมือของมัน มันดื่มไวน์ชั้นเลิศขณะที่มันเงยหัวขึ้น
"พอที ข้าไม่อาจหุบปากเจ้าด้วยไวน์ชั้นเลิศได้ ข้าคิดว่าวันใดที่เจ้าหยุดหลงตัวเอง วันนั้นพระอาทิตย์คงขึ้นทางตะวันตก!เร็วๆเข้า รีบบอกบิดาผู้นี้ถึงรายละเอียดทั้งหมดเกี่ยวกับการเดินทางไปยังเขาสายหมอกของเจ้า!"
กั๋วฉานรีบหยุดหวงต้ามิให้พูดต่อ เมื่อด้านหลงตัวเองของเจ้าหมานี่ตื่นขึ้น ต่อกระทั่งสวรรค์สามารถเดินได้และผืนปฐพีลอยได้ มันคงเป็นผู้ที่โอ้อวดที่ยิ่งใหญ่
เมื่อกั๋วฉานเอ่ยถึงเขาสายหมอก หวงต้ากลายเป็นเร่าร้อนในทันใด มันเริ่มพูดไม่หยุดและน้ำลายกระเด็นไปทุกที่ รวมถึงใบหน้าและหัวของกั๋วฉาน เขาสับสนว่ามันเป็นน้ำลายของหวงต้าหรือไม่ หรือจะเป็นไวน์
กั๋วฉานขมวดคิ้ว เขาเริ่มรู้สึกเสียใจในการตัดสินใจของเขาที่มาคุยกับหวงต้า หากไม่ใช่เพราะเขาต้องการรู้รายละเอียดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายในเขาสายหมอก เขาอาจคว่ำโต๊ะแล้วเดินจากไปแล้ว ไม่มีทางที่จะนั่งดื่มกับหวงต้าอีกครั้ง
ภายในห้องหลอม เจียงเฉินใช้เวลาทั้งวัน ในที่สุดเขาก็สามารถหลอมวิญญาณอสูรหมูป่าหนามอัคคี เหงื่อได้ไหลจากหน้าผากของเขา หากว่าเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุคนอื่นๆ อาจนอนกองจากความเหน็ดเหนื่อย
"เอาล่ะ ขั้นตอนต่อไปคือรวมส่วนผสมทั้งหมดและผลิตยา นี่เป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุดแล้ว"
ท่าทางของเจียงเฉินเปลี่ยนเป็นจริงจัง ขณะนี้เขาไม่กล้าที่จะละเลยใดๆ ในที่สุดเจียงเฉินเริ่มขั้นตอนสุดท้าย นั่นคือการผสานเข้าด้วยกัน
นิกายวิหารมรกต แคว้นเฉวียน
หลิวหงและผู้อาวุโสคนอื่นๆกลับมาจากแคว้นฉี และตอนนี้พวกมันได้เข้าพบชิงฉื่อ
"เป็นเช่นไรบ้าง? พวกเจ้าได้พบสิ่งใดหรือไม่?"
พลังยุทธของชิงฉื่นฟื้นขึ้นมาเกือบสมบูรณ์แล้ว มันลืมตาแล้วมองไปยังหลิวหงและผู้อาวุโสนิกายอีกสองคน
"ท่านผู้นำนิกาย พวกข้าได้พบบางอย่าง นั่นเป็นที่พวกข้ามารายงานท่าน พวกข้ากำลังรอคำสั่งจากท่านขอรับ"
หลิวหงกล่าว
"เหตุใดกัน?เจ้าหนุ่มนั่ตมันมีพื้นเพที่มัปัญหาอันใดรึ?"
ชิงฉื่อขมวดคิ้ว ด้วยอารมณ์ของหลิวหง มันไม่อาจสังหารเจียงเฉินตรงๆได้ แต่ความจริงที่ว่ามันได้กลับมายังนิกายวิหารมรกต นี่พิสูจน์ให้เห็นว่าเจ้าหนุ่มนั่นมีเบื้องหลังที่เป็นปัญหาอยู่ อย่างน้อยเบื้องหลังของมันไม่ใช่สิ่งที่หลิวหงสามารถล่วงเกินได้
"ใช่แล้วขอรับ เจ้าเจียงเฉินคนนั้นมันไม่ได้อยู่แคว้นเฉวียน มันมาจากแคว้นฉี และมันมีชื่อเสียงอย่างมากในแคว้นฉี เมื่อพวกข้าไปถึงแคว้นฉีทุกๆคนที่พวกข้าถามล้วนรู้จักนามของมัน"
หลิวหงพูดด้วยความรู้สึกปนเป การเดินทางไปแคว้นฉีเพื่อหาเบาะแสเกี่ยวกับเจียงเฉิน ได้อย่างราบลื่นจนคาดไม่ถึง มันคิดว่ามันจักต้องไปทั่วแคว้นฉีเพื่อหาเจียงเฉิน มันไม่เคยคาดมาก่อนเลยว่าเจียงเฉินจะโด่งดังขนาดทุกๆคนที่มันถามรู้จักหมด
ความจริงแล้วเจียงเฉินเป็นคนที่ทุกๆคนในแคว้นฉีต่างรู้จัก นอกจากนั้น สถานที่หลิวหงไปคือเขตศิลาเหลือง เป็นสถานที่ที่เจียงเฉินถูกเคารพบูชาดั่งเทพ และกระทั่งเป็นแบบอย่างแก่เด็กสามขวบอีกด้วย
"เล่ามาให้ข้าฟัง"
ชิงฉื่อกล่าว
"เจ้าหนุ่มนี่เป็นศิษย์ของนิกายทมิฬ และมันได้เปิดตัวครั้งแรกที่การแข่งขันประจำแคว้นฉี มันได้ทำข้อตกลงที่จะสู้กับหนานเป่ยเฉาแห่งนิกายอัคคีผลาญฟ้าในเวลาหนึ่งปี มันได้เป็นที่รู้จักไปทั่วหลังจากที่ได้สังหารเหล่าปีศาจโลหิตและราชันย์จันทราโลหิต มันกระทั่งสังหารเหลียงเซียวจากนิกายกระบี่สวรรค์ ข้าได้ยินมาว่าการบ่มเพาะของมันรวดเร็วอย่างมาก และนักพรตทมิฬโปรดปรานมัน นั่นเป็นเหตุที่ว่าพวกข้าไม่ได้ลงมือ และตรงกลับมารายงาน พวกข้าจำเป็นต้องให้ท่านผู้นำนิกายตัดสินใจ"
หลิวหงบอกชิงฉื่อทุกๆสิ่งที่มันรู้มาจากแคว้นฉี
"หนานเป่ยเฉาเป็นอัจฉริยะไร้คู่เปรียบที่หาได้ยาก และข้าคิดว่าราชวงศ์เซียนยุทธได้สังเกตุเขาเป็นที่เรียบร้อย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะเข้าร่วมกับพวกนั้นในอนาคต เจียงเฉินนี่ก็กล้าจริงๆที่ไปทำข้อตกลงที่จะสู้กับเขาในเวลาหนึ่งปี"
ชิงฉื่อผงกหัว มันไม่ได้แปลกใจมากมายเกี่ยวกับเจียงเฉิน อัจฉริยะเช่นเขาจักต้องเป็นที่รู้จักกันทั่ว
"ท่านผู้นำ เมื่อเจียงเฉินมาจากนิกายทมิฬ พวกเราจักทำเช่นไร?"
หลิวหงถาม ความแข็งแกร่งโดยรวมของนิกายทมิฬใกล้เคียงนิกายวิหารมรกต นอกจากนี้หากนิกายวิหารมรกตส่งคนไปสังหารเจียงเฉินในแคว้นฉี มันไม่ได้เปรียบต่อพวกมันแต่อย่างใด ขณะที่นั่นไม่ใช่อาณาเขตของพวกมัน
"รอไปก่อน พวกเราไม่อาจตอแยนิกายทมิฬได้ในตอนนี้ นอกจากนั้นแคว้นฉีไม่ใช้อาณาเขตของพวกเรา ปล่อยเจ้าหนุ่มนั่นไปก่อน พรุ่งนี้ข้าก็ฟื้นฟูโดยสมบูรณ์แล้ว จากนั้นข้าจะไปยังเขาสายหมอกและฆ่าหมูป่าหนามอัคคีซะ หากว่าข้าได้วิญญาณอสูรของมันมา ข้าสามารถทะลวงเข้าสู่ขอบเขตจิตวิญญาณยุทธ เมื่อเวลานั้นมาถึง นิกายทมิฬก็ไร้ค่า"
ชิงฉื่อกล่าว อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้คาดว่าสิ่งที่รอมันในวันพรุ่งนี้เมื่อมันไปถึงเขาสายหมอกจะเป็นเพียงหมูป่าหนามอัคคีที่ตกตายไปแล้ว และการที่จะปล่อยเจียงเฉินไปก่อนนั้นจะไม่มีทางเป็นจริง
"เข้าใจแล้ว พวกข้าน้อมปฎิบัติตามคำสั่งท่านผู้นำ"
หลิวหงประสานมือต่อชิงฉื่อ แม้ว่ามันจะเกลียดชังเจียงเฉินถึงขีดสุด มันก็เข้าใจว่าการที่จะไปที่นิกายทมิฬเพื่อสังหารเจียงเฉินมันเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นสิ่งที่มันทำได้ในตอนนี้คือปฎิบัติตามคำสั่งของชิงฉื่อ
ยอดเขากั๋วฉาน นิกายทมิฬ
ในยามพลบค่ำ ระลอกคลื่นพลังออกมาจากห้องหลอมหลังจากที่เงียบสนิทมาทั้งวัน กั๋วฉานและหวงต้าเลิ่กคิ้วขึ้นพร้อมกัน
"ระลอกคลื่นพลังนี้…..อย่าบอกนะว่าเขาปรุงยาได้สำเร็จ?"
กั๋วฉานมีสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อ เพียงแค่วันครึ่งผ่านไป และหากเจียงเฉินได้ปรุงยาหกสุริยะได้สำเร็จภายในวันครึ่งจริงๆ นี่มันประสบความสำเร็จอย่างน่าประหลาดใจอย่างมาก
แกร้ก….
ประตูห้องหลอมได้เปิดออกมา และเจียงเฉินที่สวมชุดสีขาวได้ออกมาจากห้องด้วยรอยยิ้มสดใสบนหน้าของเขา และยาเม็ดสีทองลอยอยู่บนฝ่ามือของเขา
***********************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป………….
