ตูมมม!
คลื่นพลังได้โหมกระหน่ำไปทั่วสถานที่อย่างไม่หยุดหย่อน และเกิดเสียงระเบิดขึ้นดังสนั่นโดยไม่มีสัญญาณว่าจะหยุด หวงต้าและชายแก่ต่างพันพันกับการต่อสู้ที่รุนแรง และไม่มีใครมีทีท่าว่าจะเหนือกว่าอีกฝ่าย ชายแก่กราดเกรี้ยวนัก เขาไม่เคยคิดว่าเจ้าหมานี่จะแข็งแกร่งด้วยระดับการบ่มเพาะแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลาย มันสามารถสู้ได้สูสีกับเขา นี่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะระหว่างแก่นแท้สวรรค์และแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์มีความช่องว่างกว้างนัก เจ้าหมานี่ได้ต่อสู้กับคนระดับขั้นสูงกว่ามันทำให้เห็นว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าทึ่งมาก
ในอีกด้านหนึ่ง ฉื่อหยุนปลดปล่อยพลังล้อมรอบเจียงเฉิน ทำให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้เจียงเฉินมีโอกาสหนี
"เจ้าหนู เจ้ามีความกล้าจริงๆ! เจ้ากล้าดีอย่างไรที่มาท้าทายนิกายวิหารมรกต เจ้าคิดจริงๆหรือว่าเจ้าสามารถที่จะแหกกฎได้เพราะเจ้าได้รับการช่วยเหลือของราชันย์ปีศาจ?เจ้ามันปัญญาอ่อน เจ้าเห็นนั่นไหม?หมาของเจ้าไม่ใช่คู่มือของผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์!ตอนนี้ข้าจะจับตัวเจ้ากลับไปทรมานซะ!"
ฉื่อหยุนพูดคำต่อคำช้าๆ ใบหน้าของมันดูเหยียดหยาม เขาดูถูกเจียงเฉินโดยสิ้นเชิง
มันเป็นธรรมดาที่มันจะดูถูกเจียงเฉิน นอกจากนั้นความโดดเด่นของหวงต้านั้นแข็งแกร่งยิ่ง และเจียงเฉินไม่ได้ต่อสู้ตั้งแต่เริ่ม ดังนั้นคนเหล่านั้นทั้งหมดคงคิดแค่เพียงว่าเจียงเฉินมีระดับการบ่มเพาะพื้นๆและเพียงอาศัยความช่วยเหลือของราชันย์ปีศาจ ฉื่อหยุนเองก็คิดแบบเดียวกัน และเพราะว่าคิดเช่นนั้นทำให้มันก้าวเข้าไกล้เหว
"เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าอาศัยเพียงแค่เจ้าหมา?จะเกิดอะไรขึ้นหากข้าแข็งแกร่งยิ่งกว่าหมานั่น?"
รอยยิ้มโหดร้ายปรากฎขึ้นบนหน้าเจียงเฉิน
"ฮ่าฮ๋า คุยโวเช่นนั้นก็ลองฆ่าข้าดูสิ!"
ฉื่อหยุนหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินสิ่งที่เจียงเฉินพูด ในความคิดของมัน เจียงเฉินไม่ใช่คู่มือของมันด้วยการไหวตัวของมันคลื่นพลังมหาศาลได้ออกมาจากร่างของมัน คลื่นพลังนั่นส่องประกายภายใต้แสงตะวัน คลื่นพลังถาโถมใส่เจียงเฉิน ดั่งคลื่นยักษ์
"นี่มันเรื่องขำขันอันใด"
เจียงเฉินยิ้มแสยะ เขาได้ยืนโดยที่ไม่ขยับแม้แต่น้อย ฝ่ามือของเขาปกคลุมด้วยเกล็ดมังกร เขาเพียงแค่โบกมือครั้งเดียวคลื่นพลังที่ปลดปล่อยโดยฉื่อหยุนได้แหลกเป็นชิ้นๆ ราวกับว่าเขาปัดฟองสบู่
หลังจากนั้นเจียงเฉินเคลื่อนตัวราวกับฟ้าผ่า ทันใดนั้นเขาปรากฎขึ้นตรงหน้าฉื่อหยุน กรงเล็บมังกรเลือดเย็นของเขาได้กำขอของฉื่อหยุนแน่น
ฉื่อหยุนอ้าปากค้าง ความรู้สึกถึงอันตรายอย่างมากได้พุ่งขึ้นสูงจากก้นบึงของหัวใจเขาและด้วยความรู้สึกที่ความตายกำลังคืบคลานมาหาเขา ตอนนี้เขารู้สึกว่ากรงเล็บมังกรที่กำคอของเขาอยู่นั้นแข็งมากและเขาได้ล้มเลิกที่จะขัดขืน
"ไม่ โปรดอย่าฆ่าข้าเลย!"
ฉื่อหยุนหวาดกลัว และเหงื่อเย็นได้ไหลออกมาจากหน้าผากของมัน ผู้เชี่ยวชาญในการต่อสู้ต่างรู้ว่าจะเกิดอันใดขึ้นเมื่อเขาได้ทำการต่อสู้ เมื่อเจียงเฉินลงมือ ฉื่อหยุนได้เสียใจในการตัดสินใจของมันในทันที เจียงเฉินได้ทำลายกระบวนท่าของเขาได้อย่างง่ายดายและสามารถที่จะควบคุมมันได้ ทั้งหมดในพริบตา นี่แสดงให้เห็นว่าพลังยุทธของเจียงเฉินสูงกว่ามันมาก ด้วยพลังยุทธของมันในตอนนี้ไม่อาจที่มันจะสามารถสู้กับเจียงเฉินได้เลย
ในตอนนั้นเอง ช่วยไม่ได้ที่ฉื่อหยุนจะโทษความคิดตัวเอง เจ้าบ้าตัวไหนที่บอกมันว่าเจียงเฉินมีระดับการบ่มเพาะงั้นๆ?นี่มันทั่วไปบิดาเจ้าหรือ?เขาแกร่งยิ่งกว่าเจ้าหมานั้นอีก เขาน่าสะพรึงกลัวมากๆอย่างแท้จริง
ฉื่อหยุนสั่นเทา เขาอาจเป็นคนฉลาด แต่วันนี้เขาได้ผิดพลาด หากว่าเด็กหนุ่มคนนี้มีระดับการบ่มเพาะพื้นๆจริงๆ เขาสามารถมีราชันย์ปีศาจที่แข็งแกร่งติดตามเขาได้อย่างไร?
แต่เลวร้ายยิ่ง กว่าฉื่อหยุนจะเข้าใจมันสายเกินไปแล้ว ตอนนี้มันรู้สึกถึงเจตนาสังหารของเจียงเฉิน
"ข้าเจียงเฉินไม่เคยให้โอกาสเป็นครั้งที่สอง และเมื่อนิกายวิหารมรกตได้มายั่วโมโหข้าอีก ตอนนั้นไม่มีสิ่งใดที่ต้องพูดอีก"
หลังจากพูดจบ เจียงเฉินได้บีบฝ่ามือของเขาหักคอจื่อหยุน อัจฉริยะหนุ่มแห่งนิกายวิหารมรกตได้ตกตายอย่างอนาถ
"อะไรกัน?!"
อีกด้านหนึ่ง ชายชราที่สู้กับหวงต้าตะโกนออกมาอย่างตื่นตระหนก เขารู้พลังยุทธของจื่อหยุนเป็นอย่างดี และเขาไม่เคยคาดว่าชายหนุ่มผู้ที่พวกเขาไม่ได้ให้ความสนใจมากมายนักจะสามารถสังหารจื่อหยุนได้ภายในกระบวนท่าเดียว
เจ้าพวกสัตว์ประหลาดผิดปกติพวกนี้มาจากที่แห่งใดกัน และพวกเขาน่าหวาดกลัวเช่นนี้ได้อย่างไร?
"เจ้าหนู เจ้าเป็นใครกันแน่?เหตุใดเจ้าถึงได้ต่อต้านนิกายวิหารมรกต?"
ชายชราหยุดลงมือและถามเสียงดังฟังชัด
"ข้าไม่เคยที่จะข้ามเส้นกับนิกายวิหารมรกต เขาเพียงแค่จะเข้าไปยังเขาสายหมอก ข้าไม่เคยวางแผนที่จะสู้กับพวกเจ้า แต่พวกเจ้ากลับมาขวางทางข้าและต้องการสังหารข้า เมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าก็จักไม่สุภาพใดๆกับพวกเจ้า เจ้าแก่โง่ เมื่อเจ้าอยู่ที่นี่ พวกข้าไม่ปล่อยให้เจ้ากลับไปอย่างมีชีวิตได้"
เจียงเฉินปลดปล่อยพลังของเขา ด้วยการตัดสินใจที่โหดเหี้ยม แสงสีทองได้ปรากฎขึ้นที่ฝ่ามือของเขาในทันที ในวินาทีถัดมา เขาชี้ไปยังชายชราด้วยนิ้วของเขา จากนั้นเขาได้ปลดปล่อยดัชนีขนาดใหญ่สีทองทั้งสี่ออกมาแล้วทะลวงไปยังชายชราอย่างดุร้าย
ในตอนนี้เจียงเฉินสามารถที่จะปลดปล่อยได้ถึงสี่นิ้วจากหกดัชนีสุริยะ มันเป็นกระบวนท่าที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก และด้วยการสนับสนุนของตราประทับมังกรสามร้อยสามดวง ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ทั่วไปไม่อาจป้องกันกระบวนท่าของเขาได้
"ช่างเป็นเด็กหนุ่มที่แข็งแกร่งอะไรอย่างนี้ เขามีระดับการบ่มเพาะเพียงขอบเขตแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง แต่เขาเทียบได้กับผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์!เจ้าสัตว์ประหลาดนี่มาจากที่แห่งใดกัน?ข้าไม่รู้จักผู้ใดในแคว้นเฉวียนที่มีลักษณะตรงกับเขาเลย"
ชายชรายังคงตกตะลึง มันสัมผัสได้ถึงระดับการบ่มเพาะเมื่อเจียงเฉินลงมือ แต่สิ่งที่ทำให้ความคิดของมันตกตะลึง เจียงเฉินนั้นยังเด็กอยู๋ และด้วยระดับการบ่มเพาะนี้เขาสามารถปลดปล่อยพลังยุทธที่ทรงพลังออกมาได้ นี่มันเป็นสัตว์ประหลาดที่ผิดปกติที่สุดเท่าที่เขาเคยพบเจอมา ในฐานะผู้อาวุโสส่วนในของนิกายวิหารมรกต มันได้พบผู้ที่แข็งแกร่งทั้งหมดในแคว้นเฉวียนมาแล้ว แต่มันไม่เคยได้ยินถึงคนอย่างเจียงเฉินมาก่อน
มันไม่มีเวลามาคิดมาก การโจมตีของเจียงเฉินใกล้ถึงตัวมันแล้ว และมันต้องมีปฎิกิริยาสวนกลับ
ฮ่าห์!
ชายชราได้ตะโกนออกมา เขาใช้พลังหยวนสร้างหอกขึ้นมา ทักษะยุทธอันทรงอานุภาพสามารถทำให้มันสร้างอาวุธได้ตามที่มันต้องการ
หอกนั่นเกิดเสียงเปรี๊ยะๆต่อเนื่องและมันดูเหมือนมันพุ่งทะลวงอากาศ ในวินาทีถัดมามันพุ่งตรงไปยังดัชนีหกสุริยะของเจียงเฉิน
เปรี้ยงงงง!
ระลอกคลื่นพลังมากมายกวาดผ่านทั่วสถานที่และสร้างความเสียหายอันร้ายแรงต่อทุกสิ่งในระยะสิบไมล์ ระลอกคลื่นสีสดใสได้ทำลายต้นไม้และต้นหญ้าทั้งหมดในบริเวณนี้ และทำให้สถานที่แห่งนี้เป็นเป็นซากบริเวณไป สัตว์อสูรจำนวนมากหวาดกลัวต่อเสียงระเบิดที่รุนแรงและเริ่มที่จะหนีไปยังทุกทิศทาง….ระลอกคลื่นจากการปะทะกระบวนท่าของผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองสามารถทำให้ตัวพวกมันถูกสังหารได้
ตึก ตึก ตึก
แม้ว่าชายชราจะทำลายดัชนีหกสุริยะของเจียงเฉินได้ แต่มันต้องถอยไปถึงสิบสองก้าวก่อนที่จะเรียกสมดุลให้ร่างกายได้ หอกพลังหยวนของมันก็กระจุยเช่นกัน แขนทั้งสองข้างของมันชาและฝ่ามือของมันสั่น เลือดและปราณของมันไหลเวียนยุ่งเหยิงไปหมด นั่นทำให้มันรู้สึกหวาดกลัว
"ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางแข็งแกร่งเช่นนี้ได้อย่างไรกัน เขายังเป็นคงอีกหรือเปล่า?"
ชายชราตกตะลึงโดยสมบูรณ์ มันไม่เคยพบเห็นผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์คนใดที่ทรงพลังเช่นนี้ แข็งแกร่งกระทั่งพลังยุทธของมันไม่อาจที่จะเอาชนะเขาได้แม้แต่น้อย
"เจ้าสัตว์ประหลาดหนุ่มอย่างเจ้ามันอะไรกัน!อย่างไรก็ตาม เมื่อเจ้าล่วงเกินนิกายวิหารมรกต เจ้ายังไงก็ต้องตาย ผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงของนิกายวิหารมรกตจะมาที่นี่อีกไม่นาน และจะไม่มีที่ให้เจ้าหลบซ่อนอีกในเขาสายหมอก"
ชายชราพยายามที่จะขู่เจียงเฉิน หลังจากนั้นมันเคลื่อนตัวและบินไปยังทางออกของเขาสายหมอก ชายชราผู้นี้มิได้ปัญญาอ่อน มันรู้ว่ามันไม่ใช่คู่มือของชายหนุ่มในชุดขาวผู้นี้ หากว่ามันยังสู้ต่อไป มันอาจจบลงแบบฉื่อหยุนและตายอย่างน่าสยดสยองและนั่นไม่ใช่สิ่งที่มันต้องการ
"พยายามที่จะหนีรึ?สายไปแล้ว!"
เจียงเฉินปลดปล่อยจิตสังหารอย่างมากออกมา ทันใดนั้นเขาได้ปลดปล่อยฝ่ามือมังกรแท้จริง กรงเล็บมังกรสีแดงปรากฎขึ้นบนท้องฟ้า และมันเหมือนคุก มันจับตัวชายชราที่พยายามที่จะหนี
"แหลกไปซะ!"
ชายชราตะโกนออกมาดังลั่นขณะที่มันใช้พลังทั้งหมดของมัน มันพยายามดิ้นรนและหลบหนีจากฝ่ามือมังกรแท้จริงของเจียงเฉิน แต่เลวร้ายยิ่งที่มันต้องพบกับความผิดหวัง
"เxี้ย! นี่มันเป็นทักษะความสามารถเฉพาะตัวของมังกรแท้จริง! บัดซบ ความลับแบบไหนที่เจ้านี่ซุกซ่อนไว้อยู่?! เขาปลดปล่อยทักษะที่สามารถใช้ได้เพียงมังกรแท้จริงเท่านั้นได้อย่างไร?"
หวงต้าตาลุกวาว มันตกตะลึงในสิ่งที่มันเห็น ครั้งที่แล้วเจียงเฉินปลดปล่อยฝ่ามือมังกรแท้จริงเมื่อตอนที่เขาสร้างความวุ่นวายในนิกายทมิฬและหวงต้าไม่ได้อยู่ที่นั่นและมันไม่ได้เห็นว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้น นั่นเป็นเหตุที่ว่าทำไมตอนนี้มันถึงตกตะลึง เมื่อตัวมันเองก็เป็นกิเลน มันมีสายเลือดของมังกร มันสามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่าทักษะยุทธใดเป็นทักษะมังกรแท้จริงหรือไม่
"ยังพยายามที่จะหนีไปจากฝ่ามือมังกรแท้จริงของข้างั้นรึ?อย่าฝันไปหน่อยเลย!"
เจียงเฉินตะโกนออกมาเสียงดังขณะที่เขาใช้กรงเล็บมังกรบีบอย่างแรง ชายชรารู้สึกถึงแรงมากมายได้บีบมันจากทุกทิศทาง และเสียงแตกหักได้ยินออกมาจากร่างกายของมัน พลังหยวนทั้งหมดของมันถูกขยี้โดยกรงเล็บมังกร มันเหมือนภูเขาสองสามลูกกำลังกดทับมันจากทุกทิศทาง
"หยุดมือซะ!"
ในตอนนั้นเองมีเสียงตะโกนมาแต่ไกล หลังจากนั้นคนทั้งสามได้บินมาหาพวกเขาด้วยความเร็วอย่างมาก พวกมันเป็นชายชราทั้งสามที่มีพลังอันทรงพลังนัก และพวกมันทั้งหมดเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ มีกระทั่งผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลาง ด้วยความสามารถของเจียงเฉินในวันนี้ ไม่มีทางที่เขาจะจัดการผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลางได้
เมื่อตัดสินจากชุดของพวกมันแล้ว พวกมันทั้งหมดคงจะเป็นผู้อาวุโสนิกายวิหารมรกต เมื่อชายชราเห็นเจียงเฉินได้จับตัวคนของพวกมัน มันได้ตะโกนออกมาเสียงดังทันที
"ฮึ่ม!"
เจียงเฉินแค่นเสียงเย็นชา เขาไม่สนใจต่อการตะโกนของชายแก่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ ในวินาทีถัดมา เปลวเพลิงสีทองได้ถูกปล่อยออกมาภายในกรงเล็บ ทันใดนั้นได้กลายเป็นทะเลเพลิง
อ๊าคคคคคคคคคค!!!
ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ผู้นั้นกรีดร้องออกมาอย่างโหยหวน ภายใต้แรงกดดันของฝ่ามือมังกรแท้จริงและความร้อนแรงของเพลิงมังกรแท้จริง ในที่สุดมันก็ไม่สามารถอดทนได้อีกและมันถูกแผดเผากลายเป็นเถ้าถ่านเพียงไม่กี่ลมหายใจ
"บัดซบ นี่มันยิ่งทรงพลังเข้าไปใหญ่ นี่มันเพลิงมังกรแท้จริง! เจ้านี่กำลังท้าทายคำสั่งธรรมชาติอยู่!"
หวงต้าตาเป็นประกาย ดูเหมือนว่ามันมองเห็นผีเมื่อมันมองไปยังเจียงเฉินที่ปลดปล่อยทักษะออกมา นี่มันน่าทึ่งโดยแท้
"ไอ้ระยำ!"
ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลางตะโกนออกมาด้วยความเกรี้ยวกราดอย่างมาก ชายผู้นี่มีความหาญกล้าที่สังหารผู้อาวุโสนิกายต่อหน้ามัน นี่มันบ้าชัดๆ!
นิกายวิหารมรกตเป็นนิกายใหญ่ และด้วยการสนับสนุนจากผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด ความตายของผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นการสูญเสียจนไม่อาจจินตนาการได้สำหรับพวกมัน
"ฆ่าเจ้าสารเลวนี่เดี๋ยวนี้!"
ผู้อาวุโสนิกายคนอื่นๆกราดเกรี้ยวเช่นกัน ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลางได้ปลดปล่อยกระบวนท่าออกมา ปลดปล่อยแสงสว่างออกมาปกคลุมเจียงเฉินและหวงต้า
"หวงต้า พวกเราสู้มันไม่ได้หรอก ไปกันเถอะ"
เจียงเฉินเรียกหวงต้าและบินขึ้นฟ้า ทั้งชายหนุ่มและหมาบินเข้าไปส่วนที่ลึกยิ่งขึ้นของเขาสายหมอกด้วยความเร็วดุจสายฟ้าและหายไปจากที่นี่ทันที
"ไล่ตามพวกมันไป หากพวกเราไม่ฆ่าเจ้านั่น จะส่งผลต่อชื่อเสียงของนิกายวิหารมรกตได้และพวกเราจะอยู่เป็นขุมกำลังใหญ่ของแคว้นเฉียนได้อย่างลำบาก!"
พลังของผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลางเพิ่มสูงเสียดฟ้า ส่วนอีกสามคนได้กลายเป็นแสงสามสายไล่ตามเจียงเฉินและหวงต้าไป
*******************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป…
