แปลไทยโดย Subaru-Kyun
ตรวจทานโดย Subaru-Kyun
==================================
"แต่ว่า ตามที่ข้ารู้ ในการที่จะปรุงยาเก้าสุริยันขึ้นมา ส่วนผสมที่ขาดไม่ได้คือน้ำอมฤตเก้าสุริยัน มันเป็นสมบัติล้ำค่าของโลก นับประสาอะไรกับแคว้นฉี แม้แต่ขุมทรัพย์ที่หายากของเหล่าผู้คนที่ทรงพลังในทวีปตะวันออกก็ตาม ข้าได้ใช้เวลาทั้งชีวิตในการศึกษาการปรุงยา และข้าได้ปลูกสมุนไพรหลากหลายชนิดในหุบเขานี้ เจ้าสามารถหาสมุนไพรที่จำเป็นในการปรุงยาเก้าสุริยันได้ แต่ทว่าข้าไม่มีน้ำอมฤตเก้าสุริยัน"
กั๋วฉานขมวดคิ้วจนแทบจะเป็นโบว์ ยาที่เจียงเฉินต้องการปรุงขึ้นนั้นทั้งหายากและล้ำค่าอย่างมาก และการปรุงมันขึ้นนั้นยากเสียยิ่งกว่าที่เขาสามารถจินตนาการได้
"แน่นอน ข้ารู้ว่าน้ำอมฤตเก้าสุริยันมันหายากและล้ำค่าขนาดไหน"
เจียงเฉินยิ้มออกมาขณะที่รู้สึกขมขื่นในใจของเขา ในช่วงชีวิตที่แล้วของเขาน้ำอมฤตเก้าสุริยันนั้นเหมือนกับน้ำเปล่าสำหรับเขา แต่ในตอนนี้มันยากที่จะหาได้แม้แต่เพียงเล็กน้อย
ในช่วงชีวิตที่แล้วของเขาน้ำอมฤตเก้าสุริยันเป็นสมบัติที่ล้ำค่าอย่างมาก แต่เนื่องจากเขามีพลังเก้าสุริยัน เขาสามารถดูดซับพลังหยางบริสุทธิ์จากท้องฟ้าและแปรเปลี่ยนเป็นน้ำอมฤตเก้าสุริยัน การสร้างมันขึ่นมาเป็นเรื่องที่ง่ายดายสำหรับเขา
อย่างไรก็ตาม พลังเก้าสุริยันเป็นทักษะเซียนขั้นสูงสุด ด้วยระดับการบ่มเพาะของเขาในปัจจุบัน ไม่มีทางที่เขาจะสามารถดูดซับพลังหยางบริสุทธิ์ได้ นั่นเพราะว่าพลังหยางบริสุทธิ์จัดเป็นคนละระดับกัน พลังหยางบริสุทธิ์ที่เจียงเฉินสามารถดูดซับได้ในตอนนี้อย่างมากมันจะเปลี่ยนเป็นน้ำอมฤตหกสุริยัน มันยังต่างชั้นกับเก้าสุริยันยิ่งนัก
"ในเวลานี้ไม่มีทางที่ข้าจะปรุงยาเก้าสุริยันได้ แต่อาการของหยู่น้อยไม่อาจรอช้าได้อีกต่อไป ดังนั้น ข้าจึงตัดสินใจปรุงยาหกสุริยันขึ้นมาแทน มันสามารถรักษาชีวิตของนางไว้ จนกว่าข้าจะหาน้ำอมฤตเก้าสุริยันในอนาคต เมื่อข้าพบมัน ข้าจะให้นางดื่มมันโดยตรง"
นี่เป็นที่พึ่่งสุดท้ายของเจียงเฉิน ด้วยความสามารถในปัจจุบัน เขาไม่มีทางที่จะปรุงยาเก้าสุริยันขึ้นมาได้ ดังนั้นไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่า ยาหกสุริยัน
"ยาหกสุริยัน?"
กั๋วฉานถึงกับขวัญหาย
"ใช่แล้ว ยาหกสุริยันใช้ส่วนผสมเช่นเดียวกับยาเก้าสุริยันต์ เพียงแต่แตกต่างกันที่ ข้าจะใช้น้ำอมฤตหกสุริยันแทน ข้าจะเขียนส่วนผสมที่จำเป็นทีหลัง ข้าหวังว่าพี่กั๋วสามารถหาพวกมันให้ข้าได้"
เจียงเฉินพูด
"ไว้ใจข้าได้เลย น้องชาย! แม้ข้าต้องขายทุกอย่างเพื่อหาพวกมัน อย่างไรข้าจะรวบรวมพวกมันให้ได้"
กั๋วฉานทุบไปที่อกของเขา และให้คำสัญญา ในความจริงเขาและอี้จื่อฮันตกตะลึงอย่างมาก เพราะว่าแม้แต่น้ำอมฤตหกสุริยันที่ยากที่จะหาพบ แต่เจียงเฉินรู้ว่าเขาต้องทำอย่างไรบ้าง ตั้งแต่เขาพูดออกมาว่าจะหามัน นั่นก็หมายความว่าเขามีหนทางที่จะหามันได้ ทั้งสองได้อยู่กับเจียงเฉินมาสักระยะหนึ่ง พวกเขารู้ว่าเจียงเฉินเป็นคนแบบไหน
"แต่ว่า การที่จะปรุงยาหกสุริยันหรือเก้าสุริยันนั้น นอกจากน้ำอมฤตแล้วพวกเราจำเป็นต้องหาสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งอีกอย่างนั่นก็คือ ดวงจิตวิญญาณอสูรของหมูป่าหนามอัคคี มันเป็นสัตว์ที่เต็มไปด้วยพลังหยางบริสุทธิ์ มันให้ประโยชน์แก่เม็ดยาอย่างมาก ใครรู้บ้างว่าหมูป่าหนามอัคคีสามารถหาได้ที่ไหนในแคว้นฉี?"
เจียงเฉินจ้องมองไปที่กั๋วฉานและอี้จื่อฮัน ในการที่จะปรุงยาให้มีคุณภาพดี จำเป็นต้องใช้ส่วนผสมที่หายากจำนวนมาก ภารกิจช่วยชีวิตหยานเฉินหยู่และฮันหยานนั้นยากยิ่งนัก อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาต้องช่วยพวกเขาให้ได้ ไม่ว่าจะยากลำบากเพียงใด เขาก็ตั้งใจจะรักษาชีวิตของพวกเขา
นอกจากนี้ เส้นทางบ่มเพาะพลังของเจียงเฉิน เขาได้บ่มเพาะด้วยทักษะร่างแปลงมังกร มันถูกกำหนดให้เขาต้องท้าทายซึ่งกฎและคำสั่งของธรรมชาติ เส้นทางการบ่มเพาะพลังของเขายากลำบากพร้อมทั้งอุปสรรค์ที่ไม่มีที่สิ้นสุด การช่วยชีวิตพวกเขาถือเป็นการทดสอบความตั้งใจของเขาเป็นอย่างดี
แม้ว่าหมูป่าหนามอัคคีจะเป็นสัตว์อสูรที่หายาก แต่มันไม่อาจเทียบกับอสูรโลกาได้ มันยังคงง่ายต่อการพบเจอ อย่างน้อยมันก็ยังไม่สุญพันธุ์
"ข้ารู้ มีหมูป่าหนามอัคคีอยู่ตัวหนึ่งที่หุบเขาสายหมอก!"
ดวงตาของอี้จื่อฮันส่องประกายขึ้นมา
"หุบเขาสายหมอก? มันอยู่ที่ไหนกัน?"
จิตวิญญาณของเจียงเฉินลุกโชนขึ้น เขาได้อยู่ในแคว้นฉีมาสักพักและได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่ต่างๆ แต่เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับหุบเขาสายหมอกมาก่อน
"หุบเขาสายหมอกไม่ได้อยู่ในแคว้นฉี แต่มันตั้งอยู่ในแคว้นเฉวียน ซึ่งอยู่ถัดจากแคว้นฉี และมีหมูป่าหนามอัคคีอยู่ที่หุบเขานั่น แต่ว่า….."
กั๋วฉานขมวดคิ้วขึ้นมา
"แต่ว่า อะไร?"
เจียงเฉินถาม
"น้องชายเจียง เขตศิลาเหลืองตั้งอยู่ที่ชายแดนแคว้นฉี หุบเขาสายหมอกอยู่ไม่ไกลจากเขตศิลาเหลืองมาก หมูป่าหนามอัคคีที่อยู่ในหุบเขาสายหมอก ระดับการบ่มเพาะของมันแข็งแกร่งมาก และมันยังเป็นราชาของหุบเขาสายหมอก มีข่าวลือว่ามันได้ทะลวงผ่านจุดสูงสุดของแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลาง รวมกับการที่มันเป็นสัตว์อสูร แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นปลายก็ยังไม่ใช่คู่ค่อสู้ของหมูป่าหนามอัคคี ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่น้องชายเจียงจะเอาดวงจิตวิญญาณอสูรของมันมาได้"
อี้จื่อฮันอธิบาย มันเป็นเพราะหุบเขาสายหมอกอยู่ใกล้กับเขตศิลาเหลือง เขาจึงรู้ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้
"ใช่แล้ว สัตว์อสูรอย่างหมูป่าหนามอัคคีสามารถอยู่รอดปลอดภัยในสถานที่เช่นนั้น นั่นเพราะว่ามันมีบางอย่างที่ไม่ธรรมดา ไม่มีนิกายใหญ่ที่ไหนในแคว้นเฉวียนไปรุกรานหมูป่าหนามอัคคีตัวนี้ น้องชาย แม้ว่าเจ้าจะแข็งแกร่งจนสามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้นได้ หากเจ้าเผชิญหน้ากับหมู่ป่าหนามอัคคี เจ้าไม่มีทางที่จะจัดการมันได้"
กั๋วฉานเตือนขึ้นมา
เจียงเฉินผงกหัวของเขา เขารู้ว่าพวกเขาไม่ได้จะพยายามทำให้เขากลัว เขารู้เกี่ยวกับหมูป่าหนามอัคคีดีเสียยิ่งกว่าทั้งสองคน จุดสูงสุดแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลาง แม้แต่นักพรตทมิฬยังยากที่จะจัดการมันได้
"ตอนนี้ข้าไม่อาจกังวลได้อีก ข้าจะเตรียมตัวเดินทางไปหุบเขาสายหมอก"
ความมุ่งมั่นได้เติมเต็มในดวงตาของเจียงเฉิน เขาไม่เคยหวั่นเกรงศัตรูที่แข็งแกร่ง ศัตรูที่แข็งแกร่งนั้น ความยากได้ท้าทายเขา เขาชอบสิ่งท้าทาย
"โปรดคิดอีกครั้ง น้องชาย! หมูป่าหนามอัคคีอยู่ในจุดสูงสุดของแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลาง มันน่ากลัวเป็นอย่างมาก หากเจ้าต้องการจะไปหามัน มันจะเป็นการเดินทางอันตรายอย่างมาก"
ท่าทีของกั๋วฉานเปลี่ยนไป
"ไม่ต้องกังวล ข้าจะปรับตัวตามสถานการณ์และไม่มุทะลุจนเกินไป ก่อนที่ข้าจะไป ข้ายังมีบางอย่างที่ต้องการให้ท่านช่วยเหลือ"
เจียงเฉินยกมือของเขาขึ้นมาหยุดกั๋วฉาน เขาไม่เปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของเขา เขายืนยันที่จะเดินทางไปยังหุบเขาสายหมอก แต่เขาได้เรียนรู้จากประสบการณ์ที่แล้วของเขา ก่อนที่เขาจะจากไป เขาต้องแก้ปัญหาภัยคุกคามทั้งหมดเสียก่อน
"ได้โปรดบอกข้ามาได้เลย น้องชาย"
กั๋วฉานผงกหัวของเขา เขารู้ถึงนิสัยของเจียงเฉินดี ดังนั้นเขาจะไม่คัดค้านการตัดสินใจของเขาอีกต่อไป นอกจากนี้เจียงเฉินยังได้สร้างปาฏิหารย์ขึ้นมามากมาย เขาอาจจะสร้างปาฏิหารย์ครั้งยิ่งใหญ่ในการเดินทางไปหุบเขาสายหมอกในครั้งนี้ก็เป็นได้
"ระหว่างที่ข้าเดินทางอยู่ คนที่ข้ากังวลที่สุดคือเฟินจงถัง แม้ว่ามันจะถูกกักบริเวณเป็นเวลาหนึ่งเดือน พวกเรายังคงต้องระวังมันให้ดี พี่กั๋ว ระดับการบ่มเพาะของท่านอยู่ที่จุดสูงสุดของแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้น แต่ท่านก็ยังไม่ใช่คู่มือของเฟินจงถัง ในตอนนี้ข้าจะสอนทักษะให้ท่าน มันเรียกว่าพลังหกสุริยะ เป็นทักษะขั้นปฐพีระดับสูง และมันยังสามารถช่วยเพิ่มระดับการบ่มเพาะให้ท่านได้"
หลังจากพูดเช่นนั้น เจียงเฉินได้ส่งข้อความจำนวนมากไปให้กั๋วฉานผ่านสัมผัสเทวะ ด้วยท่าทีตกตะลึงบนหน้าของเขา กั๋วฉานได้เริ่มเรียนรู้ทักษะพลังหกสุริยะในทันที และท่าทีของเขาก็เปลี่ยนเป็นตื่นเต้น
"เป็นทักษะที่ดีอะไรเช่นนี้ มันเป็นทักษะที่ล้ำลึกจริงๆ!"
กั๋วฉานตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
"ทักษะนี้มีอยู่สองส่วนด้วยกัน และเมื่อท่านเชี่ยวชาญในส่วนแรกแล้ว ข้าจะสอนส่วนที่เหลือให้ท่านแล้วแต่สถานการณ์ นอกจากนี้ข้าจะบอกความลับที่ยิ่งใหญ่แก่ท่านทั้งหมด ท่านต้องสัญญากับข้าจะต้องเก็บความลับนี้ไว้กับตัวท่านเอง มันเกี่ยวพันกับเรื่องที่ใหญ่มาก"
เจียงเฉินมีท่าทีจริงจัง
"ไม่ต้องกังวลน้องชาย บอกให้พวกเรารู้เถิด"
กั๋วฉานและอี้จื่อฮันจ้องมองที่เจียงเฉินในเวลาเดียวกัน
"ข้าพบแหล่งกำเนิดพลังงานใต้ดินในระหว่างที่ข้าไปยังเขตศิลาเหลือง ตอนนี้ข้าจะพาท่านไปที่เมืองสุริยันสีชาด และให้ท่านบ่มเพาะพลังที่นั่น ด้วยความช่วยเหลือของมัน รวมกับทักษะพลังหกสุริยะ ท่านสามารถทะลวงเข้าสู่แก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลางได้ในสามวัน ในเวลานั้นท่านจะมีความสามารถที่จะสู้กับเฟินจงถังได้ และข้าจะได้ไปยังหุบเขาสายหมอกได้อย่างสบายใจ"
เจียงเฉินพูด
"ว่ายังไงนะ?! แหล่งกำเนิดพลังงานใต้ดิน?!"
คนทั้งสองตะโกนขึ้นมาพร้อมกันด้วยความประหลาดใจ โดยเฉพาะอี้จื่อฮัน แทบจะกระโดดเหยียบเท้าตัวเอง เจียงเฉินค้นพบแหล่งกำเนิดพลังอีกแห่ง? เป็นข่าวที่สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งแคว้นฉี โดยเฉพาะสี่นิกายใหญ่ หากว่านิกายไหนค้นพบแหล่งกำเนิดพลังอีกแห่ง ภายในไม่กี่ปีอีกสามนิกายที่เหลือต้องถูกทิ้งไว้เบื้องหลังไปไกลเป็นแน่
การบ่มเพาะด้วยแก่นพลังงานจากแหล่งกำเนิดพลังงาน นั่นทำให้ทุกคนรู้สึกตื่นเต้น ลองคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั่วทั้งนิกายทมิฬมีแหล่งพลังงานเพียงแห่งเดียว ศิษย์นับพันและผู้อาวุโสแบ่งพลังออกมาจากแหล่งกำเนิดพลังเดียวกัน ปริมาณพลังงานที่พวกเขาได้รับเทียบไม่ได้กับแหล่งกำเนิดพลังงานของเจียงเฉิน
"น้องชายเจียง บอกความลับที่ยิ่งใหญ่ นั่นหมายความว่าเจ้าเชื่อใจข้า! ข้าอี้จื่อฮันจะเก็บความลับนี้ไว้ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นก็ตาม!"
อี้จื่อฮันพูดอย่างจริงจัง จิตใจของเขาถูกเติมเต็มไปด้วยความขอบคุณ การที่บอกความลับนี้แก่เขา นั่นหมายความว่าเจียงเฉินไม่ได้ปฏิบัติกับเขาเหมือนคนนอก ทำให้เขามั่นใจว่าได้ใกล้ชิดกับเจียงเฉินมากขึ้น
นอกจากนี้ เขาและกั๋วฉานต่างรู้ดีว่าการครอบครองแหล่งกำเนิดพลังงานหมายความเช่นไร หากข่าวนี้ได้กระจายออกไป ด้วยความสามารถของเขาในปัจจุบันไม่มีทางที่จะปกป้องแหล่งกำเนิดพลังงานไว้ได้
"เอาล่ะ ข้าจะพาพี่หยานเข้าไปข้างในธงโลหิต หลังจากนั้นข้าจะพาพวกท่านทั้งสองไปยังเมืองสุริยันสีชาด"
เจียงเฉินได้ใช้แหล่งกำเนิดพลังงานนี้เป็นอย่างดี ในตอนนี้เขาจำเป็นต้องสร้างตัวเขาเองในแคว้นฉี คนทั้งสองตรงหน้าเขาเป็นคนที่เขาสามารถเชื่อใจได้ เมื่อระดับการบ่มเพาะของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้น พวกเขาสามารถช่วยเหลือเจียงเฉินได้มากขึ้น กั๋วฉานเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้น แถมยังเป็นนักปรุงยาอีกด้วย เขาสามารถช่วยเหลือเจียงเฉินได้ในอนาคต อีกทั้งเขาสามารถช่วยเจียงเฉินสู้กับเฟินจงถังในช่วงเวลาสำคัญได้อีกด้วย
ส่วนอี้จื่อฮัน เขามีศักยภาพที่จะเติบโตได้ ด้วยวัยของเขา เขาสามารถทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้สวรรค์ได้ นั่นแสดงให้เห็นถึงว่าเขามีศักยภาพจำนวนมาก
"เยี่ยมไปเลย"
กั๋วฉานและอี้จื่อฮันพยายามเต็มที่ในการเก็บอาการตื่นเต้นของพวกเขา โดยเฉพาะกั๋วฉาน เมื่อเขาคิดว่าตัวเขาทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลาง เขาก็ตื่นเต้นอย่างมาก นักปรุงยาได้ใช้เวลาและพลังงานเกือบทั้งหมดในการปรุงยา ดังนั้นระดับการบ่มเพาะของพวกเขาจึงอ่อนแอเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ การที่สามารถเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ได้ นั่นได้พิสูจน์ให้เห็นว่ากั๋วฉานเป็นชายที่มีศักยภาพดีเยี่ยม
แต่หลังจากที่ถึงแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ มันเป็นเรื่องยากมากที่จะทะลวงระดับขึ้น ดังนั้นตอนนี้กั๋วฉานจึงตื่นเต้นอย่างมาก
เจียงเฉินได้นำธงโลหิตออกมา และพาฮันหยานเข้าไปในนั้น ในเวลาเดียวกันเขาได้ควบคุมจิตวิญญาณปีศาจภายในธงวางรูปแบบบางอย่างไว้ จากนั้นเขาก็เก็บมันที่ไหนสักแห่งที่เป็นความลับ เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครสามารถพบเจอมันได้
หลังจากนั้น เขาก็ได้พากั๋วฉานและอี้จื่อฮันมุ่งหน้าไปยังเมืองสุริยันสีชาด เฟินจงถังอยู่ในหน้าผาแห่งการสำนึกผิด และมันยังออกไปไม่ได้เร็วๆนี้ ดังนั้นในตอนนี้เจียงเฉินไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน
==============================
เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไป !!
