แปลไทยโดย Takumi Kun
ตรวจทาน Takumi Kun
****************************************************
สถานที่แห่งนี้ได้เงียบสงัดในทันที ทุกๆคนต่างจ้องมองไปยังนักพรตทมิฬ รอการตัดสินใจของเขา คำพูดถัดไปหมายถึงโชคชะตาของเจียงเฉิน
ตัดสินจากการกระทำของเฟินจงถัง ไม่มีทางที่มันจะปล่อยเจียงเฉินไป เช่นเดียวกับเจียงเฉินที่ได้สังหารผู้อาวุโสนิกายส่วนในและศิษย์ใน นี่เป็นการละเมิดกฎของนิกายทมิฬอย่างร้ายแรง ประวัติศาสตร์ทั้งหมดของนิกายทมิฬ ไม่มีศิษย์คนใดที่ทำเช่นนี้มาก่อน ดังนั้น ในฐานะผู้นำนิกายมันเป็นโอกาสอันดีที่จะลงทัณฑ์เจียงเฉิน
แต่เจียงเฉินได้สังหารราชันย์จันทราโลหิต นั่นถือได้ว่าเป็นผลงานที่เยี่ยมยอด แม้ว่าเขาจะละเมิดกฎอย่างร้ายแรง เขาสามารถใช้ความดีความชอบหักล้างได้ นอกจากนี้เจียงเฉินยังเป็นอัจฉริยะไร้ผู้เปรียบ เขาเป็นชายที่ถูกลิขิตให้นามของเขาถูกจดจำจากหลากหลายรุ่นสมัย เขามีศักยภาพและพรสวรรค์ที่สามารถท้าทายกฎได้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาเป็นความหวังของนิกายทมิฬอย่างแท้จริง ด้วยเหตุนี้เพียงเท่านั้น ทำให้เข้าใจได้ว่าเหตุใดนักพรตทมิฬถึงไม่ลงโทษเจียงเฉิน
ดังนั้นนักพรตทมิฬจะลงโทษเจียงเฉินหรือไม่ การตัดสินใจของเขานั้นเป็นที่เข้าใจอยู่แล้ว ตอนนี้ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับว่าเขาจะตัดสินใจอย่างไร?
ด้วยสีหน้าสงบนิ่งบนใบหน้าเขา นักพรตทมิฬมองอย่างเดือดดาลกับเฟินจงถัง จากนั้นเขาหันไปมองยังเจียงเฉิน
ฮึ่ม!
เจียงเฉินแค่นเสียงเย็นชา เขานำมือข้างหนึ่งไว้ด้านหลัง จากนั้นเขาจ้องไปยังนักพรตทมิฬอย่างดุร้าย ในความคิดเขา กั๋วฉานและนักพรตทมิฬจะต้องรับผิดชอบต่ออาการบาดเจ็บของหยานเฉินหยู่และฮันหยาน นักพรตทมิฬได้พบกับเจียงเฉินแล้วให้สัญญาว่าจักหาสิ่งที่เขาต้องการ แต่ตอนนี้เขาในฐานะผู้นำนิกายไม่สามารถกระทั่งปกป้องผู้หญิงของเจียงเฉินและพี่ชายเขาได้ นี่มันทำให้เขาโกรธจริงๆ
นักพรตทมิฬจิตใจของเขาสั่นไหว เขาได้เพ่งสมาธิมองไปยังการจับจ้องของเจียงเฉิน และพยายามที่จะมองให้ทะลุเจียงเฉิน แต่เขาต้องผิดหวัง เขาไม่สามารถพบสิ่งใด ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นมีกลิ่นอายของผู้ที่อยู่เหนือขึ้นไป เป็นกลิ่นอายของผู้ซึ่งมีพลังมหาศาลและความมั่นใจที่มาจากส่วนลึกของเขา นี่ไม่ใช่สิ่งที่สามารถปลอมแปลงได้
และแม้ว่าระดับการบ่มเพาะของเจียงเฉินนั้นอ่อนแอกว่าเขา เจียงเฉินยังคงทำให้เขารู้สึกชื่นชมเขา ความรู้สึกนี้มันรู้สึกโดยธรรมชาติราวกับว่าเจียงเฉินเป็นเซียนอมตะซึ่งลงมาจากโลกอมตะ ดูแคลนทุกสิ่งที่อยู่ในอาณาจักรมนุษย์
สำหรับนักพรตทมิฬ ความรู้สึกนี้อยู่เหนือตรรกะและเหตุผล แต่มันมีตัวตนจริงๆในจิตใจเขา
"โปรดออกคำสั่งให้สังหารชายผู้นี้ด้วยขอรับ ท่านผู้นำนิกาย"
เฟินจงถังเอาเรื่องต่อไป
ในที่สุด นักพรตทมิฬก็เบนสายตาออกจากเจียงเฉิน เขาหายใจลึกๆแล้วกล่าวออกมา "ข้ารู้ถึงสาเหตุของเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ทั้งหมดเพราะความผิดของเฟินคุน เขาได้ละเมิดกฎและข่มเหงศิษย์ร่วมนิกาย และเขาสมควรถูกสังหารแล้ว ดังนั้น การแก้แค้นของเจียงเฉินนั้นพอเข้าใจได้ แต่ว่าเจียงเฉินได้สังหารทั้งศิษย์ในและผู้อาวุโสนิกายส่วนใน อาชญากรรมนี้ไม่อาจอภัยให้ได้ แต่เมื่อเขาได้สังหารราชันย์จันทราโลหิตและเหล่าปีศาจโลหิตทั้งหมดในเขตศิลาเหลือง ด้วยความดีความชอบอันมากมายนี้ ได้ทำการหักล้างเรื่องทั้งสองไป นั่นคือเรื่องสำหรับวันนี้"
คำพูดของนักพรตทมิฬนั้นเป็นการราดน้ำมันลงบนกองไฟและได้ทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่ตกตะลึง ชัดเจนว่าการตัดสินใจของเขานั้นลำเอียงไปทางเจียงเฉิน การสังหารผู้อาวุโสนิกายแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์เป็นการล่วงเกินนิกายทมิฬ แต่นักพรตทมิฬได้คลี่คลายทั้งอย่างนั้น นี่แสดงให้เห็นถึงว่าเขาเอาใจใส่เจียงเฉินเพียงใด เขาสามารถที่จะล่วงเกินผู้อาวุโสนิกายระดับสูงอย่างเฟินจงถังเพียงเพื่อปกป้องเจียงเฉิน
"พวกเจ้าเห็นหรือไม่? นี่คือสิ่งที่เรียกว่าความสามารถที่แท้จริง! นี่คือสิทธิพิเศษของการเป็นอัจฉริยะที่หาที่เปรียบมิได้!"
"ใช่แล้ว!เห็นได้ชัดว่าท่านผู้นำนิกายอยู่ข้างเจียงเฉิน!คิดดูเรื่องนี้สิ หากว่าเจียงเฉินมิใช่อัจฉริยะไร้ที่เปรียบ และไม่ได้มีพรสวรรค์อันยิ่งใหญ่! ข้าแน่ใจว่าท่านผู้นำนิกายคงลงทัณฑ์เขาและสังหารเขาในทันที!"
"มันพอเข้าใจได้ในสิ่งที่ท่านผู้นำนิกายได้ตัดสินใจ หากว่าเขาไม่อุ้มชูและปกป้องอัจฉริยะอย่างเจียงเฉิน เขาก็คงปัญญาอ่อนแล้ว! เฟินคุนสมควรในเรื่องทั้งหมดแล้ว! เพราะเขาและปู่ของเขาดูถูกทุกๆคนในนิกายทมิฬเพราะว่าสถานะของพวกเขาสูงส่ง แต่ในที่สุดพวกเขาก็พบกับคนที่รับมือได้ลำบากอย่างเจียงเฉิน!"
……………………………………………………..
หลายต่อหลายคนต่างกระซิบกันและกัน พวกเขาคิดว่าการตัดสินใจของนักพรตทมิฬนั้นเหมาะสมแล้ว ทุกอย่างเป็นเพราะคุณค่าของเจียงเฉิน ในโลกแห่งนี้ผู้อ่อนแอย่อมเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง ทุกๆสิ่งล้วนต้องการผู้ที่มีความสามารถแข็งแกร่งอยู่เบื้องหลัง ความสามารถและศักยภาพของเจียงเฉินได้ทำให้นักพรตทมิฬได้ดูแลเขาอย่างจริงจัง
ตั้งแต่หนานเป่ยเฉาได้แสดงตัวออกมาเป็นครั้งแรกในแคว้นฉี เขาได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเขาเป็นดาวรุ่ง หากว่าไม่มีดาวรุ่งดวงอื่นที่สามารถหยุดยั้งเขาได้ ด้วยความสามารถและศักยภาพของหนานเป่ยเฉา สำหรับเขาแล้วใช้เวลาเพียงไม่กี่ปีก็สามารถเปลี่ยนแปลงแบบแผนอำนาจได้โดยสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามการปรากฎตัวของเจียงเฉินนั้นให้ให้ความหวังที่จะหยุดหนานเป่ยเฉาแก่นักพรตทมิฬ และเป็นเหตุที่ว่านักพรตทมิฬได้ดูแลเจียงเฉินอย่างจริงจัง
"ท่านผู้นำนิกาย!"
ท่าทางของเฟินจงถังเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาไม่เคยคิดว่าผู้นำนิกายจะตัดสินใจเช่นนี้ หากว่านักพรตทมิฬต้องการปกป้องเจียงเฉิน เขาคงไม่สามารถแก้แค้นได้อีก
"พอแล้ว ท่านผู้อาวุโสเฟิน!ในช่วงระหว่างที่เจ้าที่ปฎิบัติหน้าที่แทนผู้นำนิกาย เจ้าปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นและทำให้นิกายพวกเราเกิดความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง เจ้าจักต้องถูกลงทัณฑ์โดยการนั่งสำนึกผิดหันทางผนังเป็นเวลาหนึ่งเดือน หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนเจ้าสามารถกลับมารับตำแหน่งผู้อาวุโสนิกายได้"
นักพรตทมิฬพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน เขาแสดงให้เห็นถึงความงดงามและสง่างามที่มีเพียงแต่ผู้นำนิกาย ไม่มีผู้ใดหาญกล้าขัดคำสั่งของเขา
"ท่านผู้นำนิกาย!"
ดวงตาของเฟินจงถังเบิกกว้าง เขารู้สึกเหมือนอยากอาเจียนเป็นเลือด นี่มันเรื่องอันใดกันเนี่ย? หลานชายแท้ๆของเขาถูกคนอื่นสังหาร และคนที่สังหารไม่ได้รับการลงทัณฑ์ใดๆ!แต่เขาผู้สูญเสียหลานชายไปถูกพิพากษาให้สำนึกผิดหน้าผนังเป็นเวลาหนึ่งเดือนเนี่ยนะ?
"ท่านผู้อาวุโสนิกายเฟิน เจ้าสงสัยในการตัดสินใจของข้างั้นรึ?"
ท่าทางของนักพรตทมิฬกลายเป็นดุดัน ในฐานะผู้นำนิกาย เขาจักต้องรักษาถึงความสง่างามที่ไม่มีผู้ใดหาญท้าทาย ไม่มีผู้ใดสามารถที่จะสงสัยในการตัดสินใจของเขา กระทั่งคนผู้นั้นเป็นคนระดับสูงอย่างผู้อาวุโสนิกาย
"ไม่ขอรับ"
เฟินจงถังประสานมือและคารวะเล็กน้อย แม้ว่ามันไม่ต้องการที่จะยอมรับการตัดสินใจของเขา พลังยุทธของนักพรตทมิฬนั้นเหนือกว่าเฟินจงถัง หากว่าเขาทำการเถียงนักพรตทมิฬตอนนี้จริงๆล่ะก็ เขาอาจจะไม่ได้รับผลประโยชน์อันใดอีกเลย
"ไปยังผาสำนึกผิดซะ เพื่อดำเนินการรับโทษทัณฑ์ของเจ้า"
นักพรตทมิฬโบกแขนของเขา เป็นสัญญาณให้เฟินจงถังออกไป
เฟินจงถังจ้องไปยังเจียงเฉินอย่างดุร้าย ความหมายของการจ้องมองของมันนั้นเห็นได้ชัด มันจะไม่ปล่อยให้เรื่องในวันนี้จบลงโดยง่าย
เจียงเฉินเกลียดการจับจ้องเช่นนี้ แต่มันทำให้เขาตัดสินใจได้ว่า เมื่อเขามีพลังยุทธเพียงพอที่จะสังหารเฟินจงถังเมื่อใด เขาจะสังหารมันเมื่อนั้น
เฟินจงถังหันกลับแล้วบินไปยังผาสำนึกผิด ความอาฆาตเต็มไปในดวงตาของมัน เหตุการณ์ในวันนี้เหมือนดาบอันแหลมคมได้ทิ่มแทงหัวใจของมัน มันไม่สามารถอถัยให้กับสิ่งที่เกิดขึ้น และในใจของมันเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
"เจียงเฉิน สักวันหนึ่งข้าจะฉีกเจ้าเป็นพันๆชิ้น! นักพรตทมิฬรอข้าเช่นกัน ไม่ช้าก็เร็วข้าจะสังหารเจ้าเช่นกัน! วันที่หนานเป่ยเฉาได้ปกครองทั่วทั้งแคว้นฉีจะเป็นวันสุดท้ายของเจ้าในโลกนี้ และนิกายทมิฬจะตกเป็นของข้า!"
ในใจของเฟินจงถังเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความคิดชั่วร้าย สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ทำให้มันเกลียดชังนักพรตทมิฬอย่างสมบูรณ์ มันเห็นได้ชัดมากว่านักพรตทมิฬได้อยู่ข้างเดียวกับเจียงเฉิน เขาไม่สนใจถึงความเจ็บปวดของเฟินจงถังซึ่งสูญเสียหลานชายไป
"เจียงเฉิน ตามข้ามา"
หลังจากพูดจบ นักพรตทมิฬได้หายไปจากที่นั่น
เจียงเฉินได้เริ่มบินไปยังวังทมิฬ สิ่งที่เกิดขึ้นกับหยานเฉินหยู่และฮันหยางทำให้เขาผิดหวังต่อนักพรตทมิฬ อย่างไรก็ตามนักพรตทมิฬก็เป็นถึงผู้นำนิกาย และหาได้ยากที่เขาจะมาเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งระหว่างศิษย์ และเจียงเฉินพึงพอใจต่อการกระทำของนักพรตทมิฬในวันนี้
แรกเริ่มเจียงเฉินได้วางแผนที่จะพาหยานเฉินหยู่และฮันหยานไปจากนิกายทมิฬและกลับไปเมืองสุริยันสีชาด แต่เห็นว่าอาการของหยานเฉินหยู่และฮันหยานนั้นร้ายแรงนัก มันจะดีกว่าหากอยู่พักฟื้นที่นิกายทมิฬ นิกายทมิฬมีอุปกรณ์และทรัพยากรดีเยี่ยมกว่าเมืองสุริยันสีชาด และนักพรตทมิฬจักดูแลเขาอย่างจริงจังและเห็นว่าเขาเป็นความหวังของนิกายทมิฬ
สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือตอนนี้เจียงเฉินมีศัตรูเป็นจำนวนมาก ไม่เพียงแค่เฟินจงถัง เขาเชื่อว่าเมื่อเขาออกนอกเขตของนิกายทมิฬ เฟินจงถังจะไล่ล่าเขาด้วยทั้งหมดที่มันมี ยังมีนิกายกระบี่สวรรค์และนิกายอัคคีผลาญฟ้าอีก พวกมันก็เป็นศัตรูกับเจียงเฉินเช่นกัน โดยเฉพาะนิกายกระบี่สวรรค์ ข่าวที่เจียงเฉินได้สังหารเหลียงเซียวคงแพร่กระจายทั่วนิกายกระบี่สวรรค์แล้ว เมื่อเจียงเฉินออกจากนิกายทมิฬ เขาจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ว่าเขาจะก้าวไปทางใด เขาจักถูกศัตรูห้อมล้อม แน่นอนว่าเขาไม่ได้กลัวเรื่องนี้ แต่เขาจำเป็นที่จะต้องหาสถานที่เงียบสงบสำหรับหยายเฉินหยู่และฮันหยานพักฟื้น
ดังนั้นเจียงเฉินจึงตัดสินใจที่จะอยู่ที่นิกายทมิฬต่อไป ด้วยความช่วยเหลือของนักพรตทมิฬ อย่างน้อยเจียงเฉินก็ยังมีสถานที่ที่เขาสามารถพักผ่อนได้ เขาไม่สามารถล้มเลิกเรื่องนี้ได้
ภายในพระราชวังทมิฬ
"เจียงเฉิน เจ้ากำลังตำหนิข้าสินะ"
นักพรตทมิฬถาม
"ข้าไม่ได้ตำหนิท่าน ข้าผิดหวังในตัวท่าน ขณะที่ข้าได้เสี่ยงอันตรายเพื่อนิกายทมิฬกำจัดเหล่าปีศาจโลหิต คู่หมั้นและพี่ชายของข้ากลับต้องทุกข์ทรมานภายในนิกายทมิฬ"
เจียงเฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาไม่ได้แสดงความเคารพมากมายเมื่อเผชิญหน้ากับนักพรตทมิฬ ทั่วทั้งนิกายทมิฬ มีเพียงเจียงเฉินเท่านั้นที่กล้าพูดกับนักพรตทมิฬเช่นนี้
"จริงๆแล้ว มันเป็นความประมาทและความผิดพลาดของข้าเอง แต่ข้าไม่ต้องการที่จะอธิบายเรื่องนี้มากนัก เจ้าได้ทำภารกิจที่เป็นไปไม่ได้อย่างสังหารราชันย์จันทราโลหิตและเหล่าปีศาจโลหิตทั้งหมดได้สำเร็จ ซึ่งเหนือความคาดหมายของข้านัก และข้ารู้สึกยินดีต่อความสำเร็จของเจ้า ในเวลาเดียวกัน ความรวดเร็วในการเติบโตของเจ้าซึ่งทำให้ข้าประหลาดใจนัก และข้ายอมรับว่าเจ้าเป็นอัจฉริยะที่หาที่เปรียบมิได้ เจ้าเป็นเพียงคนเดียวทั่วทั้งแคว้นฉีที่สามารถต่อกรกับหนานเป่ยเฉาได้ และนี่คือเหตุผลที่ข้าไม่ได้ลงโทษเจ้าในวันนี้"
นักพรตทมิฬพูดตรงประเด็น เขาไม่ได้ลงโทษเจียงเฉินเพราะศักยภาพที่มากมายของเจียงเฉิน ในฐานะผู้นำนิกาย ระดับการบ่มเพาะของเขาอยู่เหนือกว่าผู้อื่น แน่นอนว่าเขาสามารถที่จะบอกได้ถึงศักยภาพอันยิ่งใหญ่และความทะเยอทะยานของหนานเป่ยเฉาเช่นกัน
นี่เป็นสาเหตุที่เขาได้เข้าข้างเจียงเฉินด้วยความอัจฉริยะที่สามารถต่อกรกับหนานเป่ยเฉษได้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ทุกอย่างที่นักพรตทมิฬกระทำล้วนเพื่อนิกายทมิฬ
"ข้าจะรับมือหนานเป่ยเฉาเอง อย่างไรก็ตามอาการของหยานเฉินหยู่และฮันหยานนั้นได้บาดเจ็บสาหัสมาก และพวกเขาต้องการเวลาในการฟื้นฟู ข้าจะฝากพวกเขาไว้ที่ยอดเขาของกั๋วฉาน สำหรับเฟินจงถัง ข้าไม่ต้องการที่จะเห็นอะไรก็ตามที่คล้ายกับครั้งนี้อีก"
เจียงเฉินกล่าว
"อย่าได้กังวลไป ข้าจะยืนยันให้แน่ชัดว่าจะไม่มีสิ่งที่คล้ายกับวันนี้เกิดขึ้นอีก เจ้าจำเป็นต้องมุ่งมั่นและพยายามในการบ่มเพาะเพื่อให้เจ้าสามารถที่จะต่อสู้กับหนานเป่ยเฉาได้ในเร็วๆนี้ สำหรับหยานเฉินหยู่และฮันหยาน เจ้าฝากกั๋วฉานได้ เขาคือผู้นำนักเล่นแร่แปรธาตุในนิกายทมิฬและเขาแตกฉานในเรื่องสมุนไพรนิกายทมิฬ หากเจ้าต้องการสิ่งใด เจ้าสามารถขอเขาตรงๆได้เลย"
นักพรตทมิฬกล่าว ในความคิดของเขา การบ่มเพาะของเจียงเฉินได้มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญ นอกจากนั้น คู่ต่อสู้ของเจียงเฉินคือหนานเป่ยเฉา
******************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป…………..
