แปลไทยโดย Subaru-Kyun
ตรวจทาน Subaru-Kyun
=================================================
เหลียงเซียวได้ตกตายลง มันหมายความว่าการตายของอัจฉริยะไร้คู่เปรียบ มันได้พาตนเองมาตกตายยังสถานที่ไร้ชื่อ ก่อนที่จะมายังที่แห่งนี้ เหลียงเซียวไม่เคยคาดคิดเลยว่านี่จะเป็นจุดจบของมัน มันไม่เคยฝันว่ามันจะถูกเจียงเฉินสังหาร
ช่วงชีวิตคนเราสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา การต่อสู้ระหว่างเจียงเฉินและเหลียงเซียวได้สอนบทเรียนให้แก่อี้จื่อฮัน และนั่นหมายความว่าอย่าได้ดูถูกคู่ต่อสู้คนใดก็ตาม หากไม่เช่นนั้นผลที่ตามมานั้นจะร้ายแรงนัก
เจียงเฉินปลดปล่อยสัมผัสเทวะของเขาเข้าไปยังแหวนมิติของเหลียงเซียว หลังจากที่ผู้คนได้ตกตายลง สัมผัสเทวะของคนผู้นั้นย่อมเลือนหายไป สัมผัสเทวะของเหลียงเซียวได้เลือนหายไปจากแหวนมิติของมัน ไม่ว่าผู้ใดที่สามารถเก็บแหวนไปได้ก็สามารถเปิดมันได้โดยตรง
เจียงเฉินได้ส่งสัมผัสเทวะของตนเข้าสู่แหวนมิติของเหลียงเซียว เมื่อสัมผัสเข้าไปก็ทำให้เขาประหลาดใจ เขาพบยาฟื้นพลังมนุษย์กองใหญ่อยู่ภายในนั้น มูลค่าของมันมากมายยิ่งนัก
นอกจากนั้นพื้นที่ว่างในแหวนของเหลียงเซียว ยังมากกว่าห้าเท่าตัวเมื่อเทียบกับแหวนของเจียงเฉิน เจียงเฉินคาดว่ามียาฟื้นพลังมนุษย์กว่าสองแสนเม็ดกับยาฟื้นพลังปฐพีอีกสิบเม็ด ถูกเก็บรักษาอยู่ภายในแหวนมิติของเหลียงเซียว
ยาฟื้นพลังปฐพีสิบเม็ดเทียบเท่ายาฟื้นพลังมนุษย์หนึ่งแสนเม็ด นั่นก็หมายความว่าข้างในแหวนมิตินั่น มีมูลค่าเท่ากับยาฟื้นพลังมนุษย์สามแสนเม็ด สำหรับผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์แล้ว นี่มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเหลือเชื่อ
"ฮะฮ่า ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเหลียงเซียวเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งจากนิกายกระบี่สวรรค์ ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้ แต่ตอนนี้ของทั้งหมดได้ตกเป็นของข้าแล้ว!"
เจียงเฉินหัวเราะอย่างชอบใจ เขาทำเช่นนี้นับว่าเป็นโชคดีของเขาไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด เขาจะมีความสุขมากยิ่งขึ้นกับการสังหารใครสักคนและฉีกกระชากโชคชะตาของพวกมันทั้งหมด นอกจากนี้การปล่อยโชคดีขนาดนี้ให้หลุดลอยไปเบื้องหลัง นับเป็นสิ่งต้องห้ามของกฎแห่งธรรมชาติ
เจียงเฉินได้ถอดแหวนเก็บของบนนิ้วมือของเขา และเก็บมันเข้าไปในแหวนที่ได้จากเหลียงเซียว ด้วยสิ่งนี้ เขาจึงมีพื้นที่ในการเก็บของที่ใหญ่ยิ่งขึ้น
นอกจากยาฟื้นพลังจำนวนมากแล้ว ภายในแหวนยังมีสมุนไพรล้ำค่าอีกจำนวนมาก แต่ละต้นอายุไม่ต่ำกว่าร้อยปี ไม่เพียงแค่นี้ เจียงเฉินยังพบหนังสือสีทองเล่มเล็กๆ เจียงเฉินเอามันออกมาและเห็นสิ่งที่เขียนอยู่บนหน้าปกว่า ทักษะต่อสู้สุดยอดทำลายล้าง
ทักษะต่อสู้นี้เต็มไปด้วยพลังทำลายล้าง แม้ว่าจะเป็นเพียงทักษะขั้นปฐพีระดับต่ำ ถึงอย่างไรก็เป็นทักษะที่ดี มันไม่ใช่เรื่องง่ายทีผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์จะได้ครอบครองทักษะขั้นปฐพีระดับต่ำ
อี้จื่อฮันเดินมาหาเจียงเฉิน เขาสงบใจเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า "น้องชายเจียงแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แม้แต่เหลียงเซียวยังไม่ใช่คู่มือของเจ้า! ในตอนนี้รุ่นเยาว์ทั่วทั้งแคว้นฉี ข้าเกรงว่ามีเพียงหนานเป่ยเฉาที่สามารถสู้กับน้องชายเจียงได้"
"ข้าไม่เคยมองเหลียงเซียวอย่างจริงจัง แต่หนานเป่ยเฉานั้นเป็นคนพิเศษ เขาเกิดมาพร้อมโชคชะตาที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่อะไรที่เหลียงเซียวสามารถเทียบได้ ด้วยระดับการบ่มเพาะและพละกำลังการต่อสู้ของข้าในตอนนี้ คงพ่ายแพ้แก่หนานเป่ยเฉาเพียงเสี้ยววินาที"
ในฐานะที่เป็นเซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก เจียงเฉินเป็นคนที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ คนที่เขาจับตามอง ย่อมไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
"ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น ! ความเร็วในการเลื่อนระดับของน้องชายเจียงน่าอัศจรรย์เป็นอย่างมาก! มันอยู่ในจุดที่ใครก็ไม่สามารถคาดคิดได้! ภายในหนึ่งปี เจ้ากับหนานเป่ยเฉา ใครสามารถยืนหยัดได้เป็นคนสุดท้าย นั้นยากที่จะบอกได้ในตอนนี้!"
ตอนนี้อี้จื่อฮันได้ยอมรับเจียงเฉินโดยสมบูรณ์ เขาเป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งและอำมหิตที่สุดที่อี้จื่อฮันเคยพบเจอ
"หนานเป่ยเฉาเป็นคนที่มีความสามารถและศักยภาพที่ดีเยี่ยม เขาไม่ใช่คนที่จะจมปลักอยู่ในสถานที่เล็กๆไปได้นาน เขามีกลิ่นอายพร้อมด้วยศักยภาพที่จะเป็นราชันย์ คนเช่นเขาไม่ยอมตกอยู่ภายใต้คนอื่นได้นาน"
เจียงเฉินสามารถตัดสินได้อย่างแม่นยำ หนานเป่ยเฉาเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง และคนเช่นเขาแคว้นฉีไม่เคยอยู่ในสายตา คนเช่นหนานเป่ยเฉามีความสามารถเพียงพอที่จะจารึกชื่อลงในประวัติศาสตร์ ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน เขาก็จะมีช่วงเวลาที่โดดเด่นเสมอ เจียงเฉินคิดว่าวันหนึ่งทั่วทั้งแคว้นฉีต้องตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายเพราะหนานเป่ยเฉาเป็นแน่
เมื่อเจียงเฉินคิดได้เช่นนี้ เขาไม่สามารถช่วยได้แต่่ความรู้สึกของเลือดที่เดือดพล่าน ไม่เพียงแต่เขาไม่เกรงกลัวที่จะมีศัตรูเช่นนี้ เขายังคงรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก มีเพียงศัตรูที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่สามารถทำให้เจียงเฉินไม่รู้สึกโดดเดี่ยวบนการเดินทางของเขาได้
"จื่อฮัน เจ้าคิดเช่นไรกับทักษะต่อสู้สุดยอดทำลายล้างนี่?"
เจียงเฉินส่งหนังสือให้แก่อี้จื่อฮัน
"นี่เป็นของน้องชายเจียง จื่อฮันไม่อาจรับมันไว้ได้!"
อี้จื่อฮันรีบปฏิเสธ
"เอาไปเถอะ ทักษะสุดยอดทำลายล้างนี้มันไร้ประโยชน์สำหรับข้า แต่เหลียงเซียวสามารถไปถึงระดับนั้นได้ด้วยทักษะนี้ นั่นก็หมายความว่าทักษะนี่มันค่อนข้างยอดเยี่ยม รับไปสิ ดาบนี่ก็เป็นของเจ้าเช่นกัน"
พร้อมกับดาบยาวที่ตบทรัพย์มาจากเหลียงเซียว เจียงเฉินถือของทั้งสองไว้ในมือและมอบพวกมันให้กับอี้จื่อฮัน
ท่าทีของอี้จื่อฮันเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด ของเหล่านี้มันล้ำค่าเกินไป นอกจากทักษะสุดยอดทำลายล้างแล้ว ยุทธภัณฑ์ระดับสูงเพียงอย่างเดียวถือเป็นสมบัติระดับสุดยอดแล้ว แม้แต่ผู้อาวุโสระดับแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ในนิกายทมิฬยังหาได้ยากที่จะครอบครองยุทธภัณฑ์ระดับสูงเช่นนี้
"น้องชายเจียง สิ่งนี้……"
อี้จื่อฮันพยายามที่จะปฏิเสธอีกครั้ง แต่เขาถูกเจียงเฉินหยุดไว้ก่อน "จื่อฮัน ข้าให้ของพวกนี้แก่เจ้า ข้าเห็นเจ้าเช่นเดียวกับคนของข้า คราบที่เจ้ายังคงทำงานให้ข้า ในภายหน้าจะมีสิ่งที่ดีเยี่ยมกว่านี้ หากเจ้ายังคงปฏิเสธข้า นั่นหมายความว่าเจ้าเห็นข้าเป็นคนนอกเช่นนั้นรึ"
"หากเป็นเช่นนั้น ข้าจะขอยอมรับพวกมัน นับแต่นี้ น้องชายเจียงเพียงแค่บอกข้าว่าต้องการทำสิ่งใด ข้าจะทำให้เจ้าไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ข้าจะทำให้สำเร็จจงได้"
อี้จื่อฮันรับทักษะสุดยอดทำลายล้างกับยุทธภัณฑ์ระดับสูงไป เขารู้ถึงบุคลิกของเจียงเฉินดี เจียงเฉินเป็นคนที่มีความคิดเป็นของตัวเอง หากอี้จื่อฮันยังคงปฏิเสธเขา นั่นแสดงว่าเจียงเฉินเป็นคนอ่อนแอ
นอกจากนี้สิ่งที่เจียงเฉินพูดนั้นถูกต้อง ทักษะต่อสู้กับยุทธภัณฑ์นั้นไร้ค่าสำหรับเขา ความสามารถของเจียงเฉินนั้นทรงพลังยิ่งกว่าของทั้งสองอย่างมาก
"ไปกันเถอะ ถึงเวลากลับไปยังนิกายทมิฬแล้ว"
คนทั้งทะยานขึ้นบนฟ้าอีกครั้ง และมุ่งหน้าเดินทางกลับสู่นิกายทมิฬต่อไป
"น้องชายเจียง เจ้าสังหารเหลียงเซียว ข้ามั่นใจว่านิกายกระบี่สวรรค์ไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆเป็นแน่"
อี้จื่อฮันพูดอย่างเป็นกังวล
"แล้วอย่างไร? นิกายกระบี่สวรรค์มันล่วงเกินข้า เป็นโชคร้ายของพวกมันเอง ด้วยธงโลหิตในมือข้า แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ก็ยากที่จะสังหารข้าได้"
เจียงเฉินแค่นเสียงออกมา เป้าหมายของเขาอยู่ในทวีปศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่ที่เล็กๆอย่างแคว้นฉี แม้แต่ทั่วทั้งทวีปตะวันออกเขายังไม่ใส่ใจ ภายในความคิดของเขา ทวีปตะวันออกเป็นเพียงสิ่งที่เขาต้องก้าวผ่านไปเท่านั้น ส่วนคนที่ขวางทางเขาต้องพบกับจุดจบที่น่าอนาถ
อี้จื่อฮันอ้าปากค้าง เขาสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่สุดยอดของเจียงเฉิน เขาเป็นเหมือนกับหนานเป่ยเฉา ตัวตนของทั้งคู่จะทำให้แคว้นฉีต้องตกอยู่ในความวุ่นวาย ใครจะคาดคิดว่าม้ามืดที่ปรากฏตัวระหว่างการแข่งขันประจำแคว้นฉีจะสามารถเติบโตได้ขนาดนี้ภายในหนึ่งเดือน?
เมื่อถึงเวลาการประลองในอีกหนึ่งปีข้างหน้า ระดับการบ่มเพาะของเขาจะถึงระดับไหน อี้จื่อฮันก็ไม่อาจคาดคิดได้
เมื่อกลับมาถึงนิกายทมิฬ มันเหมือนกับลูกระเบิดได้ระเบิดออกมา ข่าวที่เจียงเฉินสังหารราชันย์จันทราโลหิตและปีศาจโลหิตทั้งหมดได้เป็นที่รู้กันดี ศิษย์ทุกคนรู้สึกตกตะลึงอย่างมาก เจียงเฉินได้ทำภารกิจที่เป็นไปไม่ได้ให้สำเร็จลงได้ เป็นอีกครั้งที่เขาได้สร้างปาฏิหารย์ให้เกิดขึ้น
มันเป็นข่าวที่สร้างแรงบันดาลใจให้แก่ทุกคน แต่ไม่มีผู้ใดสามารถรู้สึกตื่นเต้นไปกับมันได้ เพราะว่าทุกคนรู้ดีว่านิกายทมิฬต้องตกอยู่ในความวุ่นวายอีกครั้ง ด้วยนิสัยของเจียงเฉินเมื่อเขากลับมายังนิกายทมิฬและได้ทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับหยานเฉินหยู่และฮันหยาน ไม่มีใครสามารถคาดคิดได้ว่าเจียงเฉินจะทำอย่างไรต่อไป
"เพียงไม่กี่วัน เขาได้สังหารปีศาจโลหิตทั้งหมด! แม้แต่ราชันย์จันทราโลหิตยังถูกเขาสังหาร! เจียงเฉินได้ท้าทายตรรกะทั้งหมด! ในตอนนี้เขาได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้สวรรค์อีกด้วย ข้าสงสัยว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาเป็นอัจฉริยะไร้ที่เปรียบที่ไม่เคยพบเจอมาก่อนในประวัติศาสตร์"
"นี่เป็นภารกิจระดับสูงสุดของนิกายทมิฬ อีกทั้งยังสังหารปีศาจโลหิตทั้งหมด เมื่อท่านผู้นำนิกายออกจากการเก็บตัวบ่มเพาะพลัง ข้ามันใจว่าเขาจะต้องมอบรางวัลให้แก่เจียงเฉินอย่างงาม! ภารกิจนี้เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของแคว้นฉี ซึ่งเจียงเฉินทำได้อย่างยอดเยี่ยม!"
"ไม่ต้องพูดถึงรางวัล หยานเฉินหยู่กับฮันหยานได้รับบาดเจ็บสาหัส สถานการณ์เป็นตายเท่ากัน! ด้วยนิสัยของเจียงเฉิน เมื่อเขากลับมายังนิกายทมิฬ ข้ามั่นใจว่าเขาไม่ยอมให้เรื่องนี้จบลงง่ายๆเป็นแน่"
"ถูกแล้ว เมื่อเจียงเฉินกลับมา ข้ามั่นใจว่าเขาต้องระเบิดโทสะออกมาเมื่อทราบข่าวที่เกิดขึ้น และนิกายทมิฬจะตกสู่ความโกลาหลอีกครั้ง!"
"เจียงเฉินมีชื่อเสียงจากการสังหารปีศาจโลหิตทั้งหมด ดังนั้นผู้นำนิกายจึงต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้เขาสงบลง….. แต่ เฟินคุน มีปู่ที่แข็งแกร่งของมันหนุนหลังอยู่….เรื่องนี้ยากที่จะแก้ไขได้"
………………………………………………………………………
ทุกคนต่างพูดคุยถึงเหตุการณ์ที่กำลังจะมาถึง เจียงเฉินได้สังหารปีศาจโลหิตทั้งหมดลงและกลับมาอย่างวีรบุรุษ ภายในนิกายทมิฬ นี่เป็นสิ่งที่ทุกคนควรจะยินดี แต่ในตอนนี้ความยินดีเหล่านั้นได้แปรเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ใหญ่ยิ่งกว่า
บนยอดของหุบเขากั๋วฉาน
กั๋วฉานมองไปยังคนทั้งคู่ที่นอนอยู่บนเตียง เขาอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวแล้วถอนหายใจออกมา และพูดว่า "ข้าพยามเต็มที่แล้ว…..ใช้สมุนไพรที่มีทั้งหมด ข้าได้ปรุงยาออกมาถึงสามชนิดแต่ทำได้เพียงยืดชีวิตออกไปเท่านั้น แต่ไม่อาจที่จะช่วยชีวิตของพวกเขาไว้ได้…."
กั๋วฉานดูเหมือนแก่ขึ้นหลายร้อยปี ทั้งๆที่ผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่วันเท่านั้น เขาได้ใช้เวลาทั้งหมดของเขาในการปรุงยาขณะที่ส่วนลึกข้างในกำลังร่ำไห้ เมื่อเจียงเฉินกลับมา เขาไม่รู้จะสู้หน้าเจียงเฉินได้อย่างไร
อาการของหยานเฉินหยู่กับฮันหยานสาหัสมาก ในวันนั้น เพื่อที่จะรักษาความบริสุทธิ์ไว้ นางจึงตัดสินใจตัดขั้วหัวใจของนาง แม้แต่ความสามารถของกั๋วฉาน เขาทำได้เพียงแค่ยื้อชีวิตนางไว้เท่านั้น แต่ไม่อาจทำให้นางฟื้นขึ้นมาได้
"เฟินคุน เฟินจงถัง พวกเจ้าทั้งคู่เตรียมตัวรับความพิโรธของเจียงเฉินให้ดีเถอะ!"
ดูเหมือนเปลวไฟจะลุกโชนออกมาจากดวงตาของกั๋วฉาน เขากำหมัดแน่น ไม่มีใครรู้ถึงความน่ากลัวของเจียงเฉินดีเท่าเขา การเป็นศัตรูกับเจียงเฉินเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุด เขาเป็นชายหนุ่มแห่งปาฏิหารย์ กั๋วฉานเชื่อมันในสิ่งนี้
สามารถที่จะสังหารราชันย์จันทราโลหิตได้พิสูจน์ให้เห็นถึงความสามารถที่ยอดเยี่ยมของเจียงเฉิน
ในเวลาเดียวกัน
ภายในเขตในนิกายทมิฬ เรือนที่พักของเฟินจงถัง
"ทำไมมันถึงตายยากเช่นนี้? แม้แต่ราชันย์จันทราโลหิตยังไม่อาจฆ่ามันได้ แถมยังถูกเจียงเฉินฆ่าตายเสียอีก"
เฟินจงถังมีท่าทีไม่พอใจ
"ไม่ต้องกังวลท่านปู่ เจียงเฉินสังหารราชันย์จันทราโลหิตลงได้เป็นแค่ความบังเอิญเท่านั้น อย่างมาก มันก็เป็นแค่เพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นต้นเท่านั้น เหลียงเซียวแห่งนิกายกระบี่สวรรค์ดักรอเจียงเฉินอยู่ที่ทางกลับ ด้วยความสามารถของเขาถึงแม้มีเจียงเฉินสิบคน เขาก็สามารถสังหารมันได้อย่างง่ายดาย ข้ามั่นใจว่าเจียงเฉินไม่มีวันกลับมายังนิกายทมิฬได้อีกแน่"
เฟินคุนพูดอย่างมั่นใจ พร้อมทั้งรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของมัน มันไม่รู้เกี่ยวกับราชันย์จันทราโลหิตดีพอ แต่มันรู้จักเหลียงเซียวดี อัจฉริยะอันดับหนึ่งจากนิกายกระบี่สวรรค์ หนึ่งในสี่สุดยอดอัจฉริยะของแคว้นฉี สำหรับเขา การสังหารเจียงเฉินนับว่าง่ายดายยิ่งนัก
เฟินคุนเชื่อมั่นอย่างมากว่าเจียงเฉินต้องตายอย่างแน่นอน ทันใดนั่นเอง ได้ปรากฏร่างสองร่างขึ้นภายนอกนิกายทมิฬ
=================================================
โปรดติดตามตอนต่อไป…………..
