แปลไทยโดย Takumi Kun
ตรวจทาน Takumi Kun
**************************************************************************
ทั้งคู่ต่างปลดปล่อยทักษะยุทธที่รุนแรงที่สุดออกมา แม้แต่ร่างมายาเก้าร่างของเจียงเฉินยังไม่อาจสร้างความสับสนให้แก่เหลียงเซียวได้ แต่ก็ยังสร้างความประหลาดใจให้แก่เขาได้ เช่นเดียวกับขณะนี้เมื่อเหลียงเซียวลงมือด้วยหมัดทำลายล้างของเขา เขาได้ใช้หมัดของตนเองอย่างแท้จริงและเขาไม่ได้สังเกตถึงแสงสีเขียวที่ซ่อนอยู่ภายในฝ่ามือของเจียงเฉิน
โดยทั่วไปแล้ว การตอบสนองของเหลียงเซียวจะเฉียบคม เขาสามารถที่จะพบแสงสีเขียวได้ แต่ว่าด้วยความตะลึงจากร่างมายาเก้าร่างได้ทำให้เขามองข้ามมันไป
ตู้ม!
ทั้งสองได้ลงมือในเวลาเดียวกัน เมื่อมันเป็นการต่อสู้ของพละกำลังของร่างกายล้วนๆ เจียงเฉินเป็นผู้ที่ได้เปรียบเหนือกว่า ตั้งแต่ที่เขาทำการบ่มเพาะทักษะร่างแปลงมังกร ด้วยทุกตราประทับที่เขาสร้างขึ้นมา ร่างกายของเขาได้แข็งแกร่งขึ้น ระดับของร่างกายของเขาไม่ใช่สิ่งที่เหลียงเซียวสามารถเปรียบเทียบได้
เพราะแรงปะทะมหาศาลทั้งสอง ทั้งคู่ได้ถอยหลังไป เจียงเฉินยังคงสงบเยือกเย็น แต่เหลียงเซียวนั้นตรงกันข้าม เขารู้สึกว่าร่างกายของเจียงเฉินนั้นแกร่งยิ่งกว่าเหล็ก แรงโต้กลับทำให้มือของเขารู้สึกชา
"เจ้านี่เป็นสัตว์ประหลาดที่ผิดปกติโดยแท้ ข้าสงสัยว่าทักษะบ่มเพาะอันใดที่เขาบ่มเพาะอยู่ ทำอย่างไรให้ร่างกายสามารถแข็งแกร่งเช่นนี้ได้? เลวร้ายยิ่ง หากข้าไม่ได้สังหารมันตอนนี้ต่อไปมันคงจะแกร่งอย่างมาก ….ไม่ดีแน่!"
ทันใดนั้นท่าทีของเหลียงเซียวได้เปลี่ยนไปในทันที นี่เพราะเขาเริ่มรู้สึกว่ามีบางสิ่งในมือเขานอกจากชา เขาก้มหัวลงมาดูจากนั้น เขาได้พบว่าทั้งฝ่ามือเขากลายเป็นสีเขียว การไหลเวียนของอากาศสีเขียวภายในฝ่ามือมันเหมือนกับอสรพิษที่กำลังกัดกร่อนฝ่ามือเขา
เขาติดพิษ!
เหลียงเซียวไม่ใช่คนปัญญาอ่อน เขารู้ได้ทันทีว่าเขาถูกพิษ เขาไม่ได้มุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่ฝ่ามือของเจียงเฉินเมื่อครู่ และเขาได้ทุกข์ทรมานจากการได้รับผลกระทบนั้น เหลียงเซียวรีบโคจรพลังหยวนของเขาหวังที่จะขับพิษออกจากร่างของเขา แต่เขาต้องตกใจว่า เขาพบว่ามันไร้ผล พิษที่คล้ายกับอสรพิษได้ซึมเข้าไปยังกระดูกของเขา และมันสามารถกระทั่งกัดกร่อนพลังหยวนของเขาอีกด้วย
พิษจากงูหลามเขียวนรกไม่ใช่เรื่องน่าขัน นอกจากนี้พิษของเจียงเฉินยังรวมกับพิษของเข็มพิษไร้เสียงอีก ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์คนใดที่โดนพิษนี่เข้าจักต้องตาย กระทั่งความสามารถของเหลียงเซียว พยายามที่จะขับพิษออกมาในช่วงระยะเวลาอันสั้นมันเป็นไปไม่ได้
"เจ้าสารเลว เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงใช้พิษกับข้า!"
เหลียงเซียวกราดเกรี้ยว
"ฮ่าฮ่า… เหลียงเซียว ข้าจักสังหารศัตรูข้านั่นแหละความหมายของมัน จะบอกเจ้าตามตรงเลยนะ พิษที่ข้าใช้ผสมมาจากพิษของงูหลามเขียวนรกและเข็มพิษไร้เสียง กระทั่งผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายยังต้องจบชีวิตโดยที่ร่างกายถูกพิษกัดกร่อน สำหรับเจ้ามันคงใช้เวลาเป็นเดือนในการที่จะขจัดพิษออกจากร่างกายเจ้าได้ แล้วระดับการบ่มเพาะของเจ้าจะตกลงเพราะมัน แน่นอนว่า ข้าจะไม่ให้เวลาเจ้าในการขจัดพิษออกจากร่างกายหรอก"
เจียงเฉินได้หัวเราะดังลั่น เขาได้ปลดปล่อยพลังออกมาและแทงไปยังเหลียงเซียวอีกครั้งหนึ่ง ตั้งแต่ที่เหลียงเซียวติดพิษ แม้ว่าเขาจะยังรอดได้อยู่ พละกำลังยุทธของเขาล้วนตกไปอย่างมาก นี่เป็นเวลาอันเหมาะสมที่จะสังหารมัน
ในแคว้นฉี เหลียงเซียวถือว่าเป็นอัจฉริยะที่หาได้ยาก ระดับการบ่มเพาะของมันอยู่ขั้นขอบเขตแก่นแท้สวรรค์ขั้นสูงสุด และมันอาจทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ได้ทุกเมื่อ เมื่อมันถึงขอบเขตแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์เมื่อใด การสังหารมันนั้นเป็นเรื่องที่ยาก
ดังนั้น ตั้งแต่ที่เหลียงเซียวอยู่ที่นี่และซุ่มทำร้ายเจียงเฉิน มันเป็นโอกาสที่สมบูรณ์แบบสำหรับเจียงเฉินที่จะสังหารมัน
วี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!
เจียงเฉินได้จำแลงกลายเป็นเหยี่ยวและบินอยู่เหนือเหลียงเซียว เขาเปิดปากและปล่อยคลื่นกรีดร้องออกมา ชั้นของคลื่นเสียงอันทรงพลังมันกวาดไปยังเหลียงเซียวและมันสะท้อนออกมาเป็นระลอก
คลื่นเสียงของเหยี่ยวเป็นความสามารถเฉพาะของเหยี่ยวปีกโลหิต เจียงเฉินได้ดูดซับสายเลือดของมัน ความสามารถเฉพาะนี้จะเติบโตแข็งแกร่งขึ้นตามระดับการบ่มเพาะของเจียงเฉิน นอกจากนี้พลังคลื่นเสียงนั้นป้องกันได้ยากที่สุด
ท่าทีของเหลียงเซียวเปลี่ยนไป ตอนนี้มันต้องแบ่งสมาธิในการต่อต้านพิษร้ายแรงที่อยู่ในร่างของมัน ทำให้มันยากต่อการป้องการการลงมือด้วยคลื่นเสียงของเหยี่ยว
เคร้ง!
เหลียงเซียวสะบัดมือของมัน จากนั้นดาบสีทองสว่างได้ปรากฏออกมาทันที พลังที่ปลดปล่อยออกจากดาบนั่นแข็งแกร่งอย่างมาก มันสามารถทำให้คนผู้หนึ่งรู้สึกไม่อาจขัดขืนได้
"ยุทธภัณฑ์ระดับสูง"
ท่าทางของอี้จื่อฮันที่ยืนดูการต่อสู้ห่างๆเปลี่ยนไป เขาตกตะลึงในความจริงที่เหลียงเซียวมียุทธภัณฑ์ระดับสูง เพราะว่ามีแต่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขึ้นไปเท่านั้นถึงจะมียุทธภัณฑ์ระดับสูง
แท้จริงแล้วเหลียงเซียวเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของนิกายกระบี่สวรรค์ เขานั้นโชคดีที่มียุทธภัณฑ์ระดับสูง แต่อี้จื่อฮันไม่ได้กังวลมากมาย เขาเคยเห็นขวานของเจียงเฉินมาแล้ว มันก็เป็นยุทธภัณฑ์ระดับสูงเช่นกัน นอกจากนี้อี้จื่อฮันยังคงแช่อยู่ในการตกตะลึง
เขาไม่เคยคิดว่าการต่อสู้ระหว่างเจียงเฉินและเหลียงเซียวจะมาถึงจุดนี้ แม้ว่าพละกำลังยุทธและระดับการบ่มเพาะของเขานั้นต่ำกว่าเหลียงเซียว เขานั้นมีความสามารถสูงอย่างน่าอัศจรรย์ และความสามารถเหล่านี้ทำให้เขาได้เปรียบเล็กน้อย มีโอกาสที่เขาสามารถสังหารเหลียงเซียวได้
หากว่าเจียงเฉินสังหารเหลียงเซียวได้จริงล่ะก็ มันจะเกิดเป็นข่าวดังทีเดียว
"คมดาบทำลายล้าง!"
เหลียงเซียวตะโกนออกมาเสียงดังขณะที่เขาปลดปล่อยคมดาบทำลายล้างออกมา ดาบยาวในมือของเขาได้สร้างม่านกั้นสว่างออกมาป้องกันการโจมตีของเจียงเฉิน ในเวลาเดียวกัน เหลียงเซียวทะลวงผ่านเจียงเฉินและมันบินหนีไปไกล
เหลียงเซียวหลบหนีจากการต่อสู้ หากว่าข่าวนี้แพร่สะพัดออกไป ชื่อเสียงของมันจะดิ่งลงในทันที มันไม่อาจที่จะพบหน้าผู้คนด้วยความภาคภูมิใจได้อีก แต่เหลียงเซียวนั้นหนีไปจริงๆงั้นหรือ อาการของมันในตอนนี้เข้าขั้นเลวร้าย หากว่ามันไม่หนีตอนนี้ มันอาจถูกสังหารจริงๆ มันจักต้องหารทางที่จะขับพิษในร่างก่อนที่พิษจะลามไปสู่หัวใจ
"ต้องการที่จะหนีรึ? หวานหมูล่ะ!"
เจียงเฉินตะโกนขณะที่กางปีกโลหิตของเขา เขาได้ถึงขั้นขอบเขตแก่นแท้สวรรค์แล้วในตอนนี้ การประสานของปีกโลหิตและเคลื่อนย้ายมิตินั้นทำให้ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว
ฟ้าว….
ในพริบตา เจียงเฉินได้ตามเหลียงเซียวผู้ที่หนีเพื่อชีวิตตัวมันเองทัน ขวานได้ปรากฎขึ้นที่มือของเจียงเฉิน และทรงพลังดั่งมังกร เจียงเฉินสับขวานลงไปในพริบตาอักษะลึกลับในมือของเขาตรงไปยังเหลียงเซียว
หากว่าเหลียงเซียวอยู่ในสภาพที่พร้อมที่สุดแล้ว มันจะไม่หวาดกลัวต่อการจู่โจมของเจียงเฉิน แม้ว่าเขาไม่ต้องการที่จะกลับไปต่อสู้อีก การหลบหนีเป็นสิ่งที่ง่ายดาย แต่เลวร้าย เหลียงเซียวติดกับดักของเจียงเฉิน ด้วยพิษที่กำลังไหลเวียนในร่างกายอย่างอิสระ พลังยุทธของมันถดถอยลงอย่างมาก และมันไม่ใช่คู่มือของเจียงเฉินอีก
"คมดาบทำลายล้าง!"
เหลียงเซียวไม่มีทางเลือก มันฝืนที่จะลงมือโต้ตอบด้วยคมดาบทำลายล้างเพื่อป้องกันการโจมตีของเจียงเฉิน
เปรี้ยง!
ดาบยาวและขวานต่อสู้ได้ปะทะกัน การปะทะกันของยุทธภัณฑ์ชั้นสูงทั้งสองทำให้เกิดประกายไฟเป็นจำนวนมาก ประกายไฟทำให้อากาศเกิดการลุกไหม้ทำให้เกิดเป็นทะเลเพลิงล้อมรอบพวกเขา ร่างของเหลียงเซียวลอยไปเหมือนว่าวที่ไร้เอ็นจากแรงปะทะที่รุนแรง ทำให้มันกระอักเลือดออกมากองโต
สัมผัสได้ถึงสภาพอันเลวร้าย เหลียงเซียวได้กระอักเลือดออกมาอีกคำหนึ่ง การกระอักเลือดคำหนึ่งครั้งนี้เกิดขึ้นจากความกราดเกรี้ยวของมัน ตอนนี้เหลียงเซียวรู้สึกหดหู่อย่างมาก มันมาที่นี่เพื่อมาสังหารเจียงเฉิน แต่มันไม่เคยคาดว่ามันจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ โอกาสที่มันจะรอดพ้นจากความตายแทบไม่มี
"เหลียงเซียว เผชิญกับความตายซะ!"
เมื่อเจียงเฉินยกมือขึ้น เขาไม่ยอมปล่อยให้แรงเสียดทานทำให้เขาช้าลง เขาง้างขวานขึ้นสูงสู่ฟ้า และในทันใดมันอยู่ตรงหน้าของเหลียงเซียว ลำแสงจากขวานที่ทะลวงฟ้าได้เปลี่ยนเป็นม่านแสงขนาดใหญ่กดลงมาใส่หัวของเหลียงเซียว
ย้ากกกกกกกกกกกก!
เหลียงเซียวคำรามอย่างกราดเกรี้ยว มันได้โกรธจรงๆแล้วตอนนี้ มันโคจรพลังทั้งหมดที่มันสามารถใช้ได้ และยกดาบขึ้นหวังที่จะป้องกันการโจมตีของเจียงเฉินได้
เปรี้ยง!
เหลียงเซียวลอยไปอีกครั้ง
ฮ่า ฮ่า
เปรี้ยง…..เปรี้ยง…เปรี้ยง……
ถัดไปเจียงเฉินได้คำรามทั้งเสียงหัวเราะ เขายังฟันและสับไปยังเหลียงเซียวด้วยขวานของเขา เหลียงเซียวได้ถอยหลังไปกว่าร้อยไมล์จากการจู่โจม และกระแสได้ตกไปอยู่ที่เจียงเฉินโดยสมบูรณ์ ในที่สุดมันก็ไม่สามารถที่จะป้องกันตัวมันเองได้อีกจากการโจมตีอย่างบ้าคลั่งเจียงเฉิน เลือดอาบทั่วทั้งตัวของมัน และมันหายใจหอบ พิษได้ลามไปยังหัวใจของมันแล้ว และเหลียงเซียวอยู่ที่จุดสุดท้าย
ฟ้าว!
เจียงเฉินได้กระโจนไปอยู่ตรงหน้าเหลียงเซียว เขานำขวานไปจ่อคอหอยของเหลียงเซียว ขวานอันแหลมคมในพริบตาได้ส่องสว่าง และมันจะใช้เพียงแค่ครั้งเดียวในการสับหัวของเหลียงเซียวขาด (ยังไม่ตายจ้ะ)
อี้จื่อฮันผู้ติดตามอยู่ด้านหลังอย่างใกล้ชิดรู้สึกเหมือนใจเขาถูกฟ้าผ่าใส่ มันเหมือนกับว่าตอนนี้เขากำลังยืนอยู่ท่ามกลางพายุสายฟ้า เจียงเฉินอยู่ในตำแหน่งใจกลางได้อยู่ในระดับที่ไม่มีผู้ใดเหนือกว่าเขา
อี้จื่อฮันรู้ดีว่าเหลียงเซียวจักต้องพินาศเป็นแน่ อัจฉริยะเป็นที่รู้จักทั่วทั้งแคว้นฉีได้พบกับความตายในวันนี้ ด้วยวิธีการของเจียงเฉิน ไม่มีทางที่เหลียงเซียวจะอยู่รอดออกไปได้แม้เพียงวันเดียว
จากการต่อสู้เมื่อครู่ อี้จื่อฮันได้เห็นถึงความสามารถแท้จริงของเจียงเฉิน เขาเป็นคนที่รอบคอบและมีประสบการณ์ต่อสู้อย่างมากมาย การต่อสู้ทั้งหมดดูเหมือนว่าทุกอย่างจะอยู่ในแผนการณ์ของเจียงเฉินด้วยกันทั้งสิ้น
เฉกเช่นนักสู้ผู้มากประสบการณ์ เขายังเป็นเด็กหนุ่มที่มีอายุไม่ถึงสิบหกปีด้วยซ่ำ ประสบการณ์ต่อสู้เช่นนี้ได้มาจากการต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วน
ระดับการบ่มเพาะและพลังยุทธของเจียงเฉินต่ำกว่าเหลียงเซียวอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาสามารถที่จะตัดสินผลลัพธ์ด้วยตัวเขาเองและทำให้เหลียงเซี่ยวจนมุมได้ การต่อสู้รวดเร็วเช่นนี้ หากอี้จื่อฮันไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง เขาจะไม่มีวันที่จะเชื่อเป็นแน่
พรวด!
เหลียงเซียวที่จนมุมได้กระอักเลือดออกมาอีกคำ พิษได้เข้าสู่อวัยวะภายในของมันทั้งหมดแล้ว แม้ว่าเจียงเฉินจะไม่สังหารมันตอนนี้ ก็ไม่มีทางที่มันจะอยู่ต่อได้ยาวอีก
"เหลียงเซียว ข้าจักสังหารเจ้าเดี๋ยวนี้ แต่ข้าขอถามหน่อย เจ้ามั่นใจกับผลลัพธ์เช่นนี้รึ?"
เจียงเฉินพูดด้วยน้ำเสียงอันโหดร้าย คมมีดของขวานเขาได้สับเปิดคอหอยของเหลียงเซียวทำให้เลือดพวยพุ่งออกมา
"ฮ่าฮ๋า ข้าอยู่อย่างมีชื่อเสียงมาทั้งชีวิต ข้าไม่เคยคาดคิดว่าข้าจักพาตัวเองมาให้เจ้าสังหารเช่นนี้ เจียงเฉิน การต่อสู้ในวันนี้ มันเป็นเพราะความผิดพลาดจากความประมาทของข้า ข้าถูกบอกให้มา มาสิ สังหารข้าซะ!"
เสียงหัวเราะของเหลียงเซียวเต็มไปด้วยความขมขื่น อารมณ์เฉยเมย แต่มันนั้นยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว เมื่อมันกลายเป็นการต่อสู้เป็นตาย ไม่มีชัยชนะหรือพ่ายแพ้ มันจะมีเพียงอยู่รอดหรือตกตาย
หากว่ามันกลายเป็นเจียงเฉินได้พ่ายแพ้ต่อเหลียงเซียว เขาจะถูกสังหารทิ้งอย่างไม่ต้องสงสัย
"ประเสริฐ! เหลียงเซียว ข้าถือว่าเจ้าเป็นบุรุษที่แท้จริงเพราะสิ่งที่เจ้าได้พูดมา ข้าจักทำให้มันจบอย่างไว"
เจียงเฉินผงกหัวยอมรับ ในวินาทีคับขันระหว่างความเป็นและความตาย เหลียงเซียวไม่ได้คุกเข่าขอความเมตตา แท้จริงแล้ว มันได้พิสูจน์ตนเองแล้วว่าเป็นผู้แข็งแกร่ง แต่ไม่ว่าเรื่องใดก็ตามเจียงเฉินก็จะสังหารเขา
ฉัวะ!
คมขวานอันคมกริบได้ฟันผ่านคอหอยของเหลียงเซียว เลือดพุ่งดั่งน้ำพุ ภายใต้แสงสะท้อนจากแสงแดด ทำให้ฉากนี้ดูโหดเหี้ยม
อี้จื่อฮันที่ยืนไม่ไกลจากเขาอ้าปากค้างเนื่องจากการช็อคอย่างมาก เหลียงเซียวตกตายแล้ว มันได้ถูกเจียงเฉินสังหาร หากข่าวนี้แพร่ออกไปเมื่อใด มันจะเกิดแผ่นดินไหวขึ้นที่แคว้นฉีอย่างแน่นอน
หลังจากการต่อสู้ในวันนี้ สถานะของเจียงเฉินในหมู่รุ่นเยาว์ได้เป็นที่ยืนยันแล้วว่า เขากลายเป็นอัจริยะระดับสูงสุดเฉกเช่นเดียวกับกวนอี้หยุน การต่อสู้ในอีกหนึ่งปีข้างหน้ากับหนานเป่ยเฉา ผู้ใดจะยืนอยู่เป็นคนสุดท้าย มันยากที่จะบอก
นี่เป็นวิธีการที่เจียงเฉินใช้ปฎิบัติต่อศัตรูของเขา เขาไม่เคยแสดงความปราณีต่อศัตรู หลังจากสังหารเหลียงเซียวแล้วเขาก็เก็บแแหวนมิติของมันไป ฐานะอัจฉริยะอันดับหนึ่งแห่งนิกายกระบี่สวรรค์ แน่นอนว่าเหลียงเซียวจะต้องมีทรัพย์สมบัติจำนวนมากเป็นแน่ เจียงเฉินต้องการยาฟื้นพลังขั้นมนุษย์และยาฟื้นพลังขั้นปฐพีซึ่งเหนือการเปรียบ แล้วเขาจำเป็นต้องฟื้นฟูพลังงานของเขาตลอดเวลาอีกด้วย
**************************************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป…………..
