เทพมังกรสงครามอหังการ - Dragon Marked War God ตอนที่ 154 ลงมือสังหารยามวิกาล
แปลไทยโดย Subaru-Kyun
ตรวจทาน Subaru-Kyun
===================================================
ฟู่ววว……….
เมื่อดวงตาของจ้าวจันทราโลหิตได้เปิดขึ้น กระแสลมอันชั่วร้ายที่แรงกล้าได้ปรากฏขึ้นเหนือหุบเขา กระแสลมอันชั่วร้ายได้ก่อตัวกันเป็นเมฆสีดำทมิฬ ลอยอยู่เหนือจ้าวจันทราโลหิต ทำให้มันดูราวกับภูติผีและความตาย
"จันทราโลหิต จันทราโลหิต จันทราโลหิต……."
ปีศาจโลหิตที่นั่งอยู่บนพื้นทั้งหมดต่างส่งเสียงออกมา เสียงนั่นดังจนทำให้ทั่วทั้งหุบเขานั้นสั่นสะเทือน จิตวิญญาณแห่งหยินสามารถทำให้คนภายนอกที่เข้ามาถึงตายได้ แต่สำหรับปีศาจโลหิตพวกมันมีประโยชน์อย่างมาก
ฮ่าฮ่า….
จ้าวจันทราโลหิตหัวเราะออกมาเสียงดัง มันมีเสียงแหลมราวกับหญิงสาว คลื่นพลังจากแขนทั้งสองข้างของมัน คลื่นพลังความมืดบนอากาศออกมาจากร่างกายของมัน และหลอมรวมเข้ากับหัวของมัน เปลี่ยนใบหน้าของมันกลายเป็นใบหน้าสีดำขนาดใหญ่ที่น่าหวาดกลัว
ฟิวววว…..
กระแสลมได้พัดแรงยิ่งขึ้น หากมีบางสิ่งที่ทำให้เหล่าเด็กสาวหวาดกลัว ทันทีที่พวกนางตื่นจากห้วงความคิดของพวกนาง เมื่อพวกนางเงยหน้าขึ้นมาพบเห็นใบหน้าสีดำขนาดใหญ่ พวกนางก็กรีดร้องทันทีด้วยความหวาดกลัว
เหล่าเด็กสาวที่กำลังตกอยู่ในห้วงความคิด ดังนั้นพวกนางสามารถทำได้เพียงแค่อยู่เงียบๆเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกนางตื่นขึ้นและเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าพวกนาง เหล่าเด็กสาวได้เข้าไปกอดกันแล้วตั่วสั่นด้วยความกลัว
เมื่อได้เห็นสิ่งนี้กับตา อี้เทียนหลงกับอี้จื่อฮันที่กำลังกังวลอยู่หลังเนินเขาเล็กๆต่างรู้สึกปิติในทันที เมื่อเด็กสาวเริ่มกอดกันและผลักคนอื่นรอบๆ ตำแหน่งได้เปลี่ยนไปจากเดิม อี้จื่อหยานที่ยืนอยู่หน้าแถวใกล้กับแท่นบูชา ได้ถูกผลักไปอยู่ตรงกลาง
ตรงกลางแถวเป็นตำแหน่งที่ดีที่สุด เพราะว่าไม่ว่าจ้าวจันทราโลหิตจะเริ่มจะด้านไหน ก็สามารถรับประกันความปลอดภัยของอี้จื่อหยานได้ชั่วคราว เว้นแต่ว่าจ้าวจันทราโลหิตต้องการเลือกอี้จื่อหยานมาสังเวยเป็นคนแรก หากเป็นเช่นนั้น โชคของนางคงจะเลวร้ายเป็นอย่างมาก
"เริ่มพิธีสังเวยโลหิตกันเถอะ !"
จ้าวจันทราโลหิตพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ลึกลับ การส่งเสียงของเหล่าปีศาจโลหิตพลันเงียบลง ท่าทีของพวกมันเปลี่ยนเป็นเอาจริงเอาจัง ราวกับพวกมันกำลังต้อนรับสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ฮ่า!
หลังจากนั้น ปีศาจโลหิตกว่าพันตะโกนออกมาในเวลาเดียวกัน พวกมันทุกตนพ่นก้อนเลือดสีแดง ไปยังใบหน้าสีดำขนาดใหญ่ที่ล่องลอยอยู่บนจ้าวจันทราโลหิต
เลือดทั้งหมดจากปีศาจโลหิตหลอมรวมเข้าด้วยกัน และเมื่อหลอมรวมกันเสร็จใบหน้าสีดำได้แปรเปลี่ยนเป็นสีแดงโลหิต ภายใต้การควบคุมของจ้าวจันทราโลหิต ฝนเลือดได้ตกลงมาชโลมร่างกายของมัน ฝนเลือดได้ถูกร่างกายของมันดูดซับในทันที เลือดจำนวนหนึ่งได้หยดลงบนแท่นบูชา ทำให้มันดูน่าสะพรึงกลัวมากยิ่งขึ้น
"พิธีสังเวยโลหิตกำลังเริ่มขึ้น"
เจียงเฉินมุ่งความสนใจของเขาไปยังจ้าวจันทราโลหิตที่อยู่บนแท่นบูชา จากประสบการณ์ เขาสามารถบอกได้ว่าพิธีสังเวยโลหิตมันต้องโหดเหี้ยมอำมหิตเป็นแน่ พวกมันโหดเหี้ยมเสียยิ่งกว่าปีศาจของจริงเสียอีก
"พีธีสังเวยโลหิตนี่มันโหดเหี้ยมจริงๆ หากยังคงมีปีศาจโลหิตอยู่แคว้นฉีไม่มีวันที่จะสงบสุขเป็นแน่"
ใบหน้าของอี้จื่อฮันมืดทะมึน การใช้มนุษย์เป็นเครื่องสังเวย จ้าวจันทราโลหิตต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
กระแสลมที่ชั่วร้ายได้กวาดไปทั่วทั้งหุบเขาอย่างต่อเนื่อง เมื่อคิดถึงฉากที่จะเกิดขึ้นทำให้ทุกคนตกใจกลัว เมื่อเลือดได้อาบทั่วทั้งแท่นบูชา จ้าวจันทราโลหิตเริ่มที่จะเคลื่อนไหว
มันยื่นมือออกมาคว้าเด็กสาวคนหนึ่งที่อยู่ใกล้แท่นบูชาที่สุด เด็กสาวกรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว เด็กสาวได้ลอยไปบนแท่นบูชาโดยไม่อาจควบคุมตัวเองได้
เด็กสาวยังคงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว เมื่อฝนเลือดได้หยดบนร่างกายของนาง นางก็ร้องโหยหวนออกมาในทันทีราวกับไม่มีวันพรุ่งนี้อีกต่อไป ภายใต้ความหวาดกลัวที่เด็กสาวอีก เก้าสิบ-แปด คนได้เห็น เด็กสาวบนแท่นบูชา ร่างกายถูกชโลมไปด้วยเลือดและร่างกายของนางเริ่มเน่าเปื่อยลงทีละน้อย ภายสามลมหายใจเสียงร้องโหยหวนของเด็กสาวได้หยุดลงโดยสมบูรณ์ เด็กสาวได้กลายเป็นก้อนเนื้อ หลอมละลายหยดไปทั่วทั้งแท่นบูชา
จ้าวจันทราโลหิตยื่นมือของมันไปที่ก้อนเนื้อและเริ่มดูดซับแก่นพลังงานทั้งหมด ใบหน้าของมันเต็มไปด้วยความพึงพอใจ
"ไม่น้าาาาา!"
เมื่อเหล่าเด็กสาวที่เหลือเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น พวกนางทั้งหมดเริ่มกรีดร้องออกมาด้วยความกลัว ฉากที่พวกนางเห็นมันน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก นี่เป็นสิ่งที่พวกนางไม่เคยได้ประสบพบเจอมาก่อน
ด้านหลังเนินเขา อี้เทียนหลงและอี้จื่อฮันต่างเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของพวกเขาอย่างเงียบๆ หากไม่ใช่เพราะกระแสลมชั่วร้ายนั่น ตอนนี้คนที่ถูกสังเวยคงจะเป็นอี้จื่อหยานเป็นแน่
สายตาของพวกเขาจ้องมองไปยังเจียงเฉิน พวกเขาพบว่าเจียงเฉินยังคงไม่แสดงสีหน้าใดๆ ไม่แม้แต่จะประหม่าเพียงเล็กน้อย ท่าทางเยือกเย็นนั้นได้ทำให้พวกเขาข่มอารมณ์ได้โดยไม่รู้ตัว
นอกจากทีดวงตาของเจียงเฉินนั้นเฉยเมยมีเพียงความเยือกเย็น เสียงกรีดร้องอละโหยหวนของเด็กสาวไม่เคยไปรบกวนความเยือกเย็นของเขาได้ ฉากสังเวยที่น่าสะพรึงกลัวไม่สามารถทำอะไรเขาได้
หางตาของเจียงเฉินจ้องมองไปยังใบหน้าของจ้าวจันทราโลหิต เพียงพิธีสังเวยโลหิตเริ่มต้นขึ้น ยังไม่ได้ช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะจู่โจม
ใบหน้าของจ้าวจันทราโลหิตมีความพึงพอใจมากยิ่งขึ้น จากนั้นตัวมันเต็มเปี่ยมไปด้วยความรื่นรมย์และปิดดวงตาของมันลง
ในตอนนี้ แท่นบูชาได้ส่งดังกึกก้องออกมา ใบหน้าสีเลือดขนาดใหญ่ยังคงหยดเลือดออกมา การสังเวยเด็กสาวคนแรกใกล้จะเสร็จสิ้น ฉากทั้งหมดสะท้อนออกมาในลักษณะแปลกๆ และปีศาจโลหิตกว่าพันตนคุกเข่าลงบนพื้น สวดภาวนาอะไรบางอย่าง
"ตอนนี้แหล่ะ พวกเจ้าทั้งหมดไปช่วยเด็กสาวเหล่านั้นแล้ว ข้าจะไปถ่วงเวลาจ้าวจันทราโลหิตให้เอง"
จิตวิญญาณของเจียงเฉินแข็งแกร่ง วินาทีต่อมา เขาได้กลายเป็นลำแสงพุ่งไปข้างหน้า ทันใดนั้นเขาได้มาถึงด้านหน้าแท่นบูชา ขวานในมือของเขา ได้ปลดปล่อยแสงเจิดจ้าทะลวงไปยังจ้าวจันทราโลหิต
"จ้าวจันทราโลหิต เตรียมตัวตาย!"
เสียงเสียดแทงออกมาจากทะเลลมปราณของเจียงเฉิน พลังหยวนที่ทรงพลังได้ไหลเวียนอยู่ภายใน ทักษะอัสนีบาตได้ถูกปลดปล่อยออกมาเต็มกำลัง เขาคาดการณ์ไว้ว่าจ้าวจันทราโลหิตต้องจมอยู่กับพิธีสังเวยโลหิต และไม่สามารถตอบโต้เขาได้ทันเวลา การสังเวยโลหิตหลังจากที่มันได้เริ่มขึ้น ก็ไม่สามารถหยุดลงได้ หากหยุดลงกลางคันจ้าวจันทราโลหิต ตัวมันเองต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสเป็นแน่
ดังนั้น นี่จึงเป็นโอกาสเดียวที่เจียงเฉินจะกำจัดจ้าวจันทราโลหิตได้
ฟิ้วววว!
เมื่อสัมผัสพลังที่แข็งแกร่งได้ จ้าวจันทราโลหิตก็เปิดตาของมันขึ้น ลำแสงสีเลือดสองสายยิงออกมาจากดวงตาของมัน คมกริบราวกับใบมีด พิธีสังเวยโลหิตของมันได้ถูกใครบางคนรบกวน ความกราดเกรี้ยวได้ปรากฏขึ้นภายในดวงตาของมัน
"เจ้ากล้าดียังไงถึงได้มารบกวนพิธีสังเวยโลหิตของข้า?! เจ้ารนหายที่ตาย!"
จ้าวจันทราโลหิต ได้ผลักฝ่ามือของมันออกมาอย่างรุนแรง ฝ่ามือสีเลือดขนาดยักษ์ได้พุ่งเข้ามาราวกับภูเขาขนาดยักษ์ต่อหน้าเจียงเฉิน
ตู้มมม…..
ขวานและฝ่ามือสีเลือดได้เข้าปะทะกัน ได้ก่อให้เกิดเสียงระเบิดขึ้นมา ขวานได้ทำลายฝ่ามือขนาดยักษ์ไป แต่ในขณะเดียวกัน เจียงเฉินได้รับแรงสะท้อนส่งให้เจียงเฉินปลิวไปข้างหลังราวร้อยเมตร
"จ้าวจันทราโลหิตแข็งแกร่งจริงๆ ด้วยพละกำลังการต่อสู้ในตอนนี้ ข้าไม่ใช่คู่มือของมัน แต่ว่าพิธีสังเวยโลหิตได้จำกัดการเคลื่อนไหวของมัน ข้าจะใช้โอกาสนี้ในการสังหารมันให้ได้"
เจียงเฉินเปลี่ยนเป็นลำแสงอีกครั้ง ขณะที่ถือขวานของเขา จากนั้นเขาก็พุ่งทะลวง ฟาดฟันไปยังทิศทางของจ้าวจันทราโลหิตอีกครั้ง
"หยุดมัน ซะ"
จ้าวจันทราโลหิตตะโกนออกมาเสียงดัง ทันใดนั้นหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตที่แข็งแกร่งสามตน พุ่งมาขวางทางเจียงเฉินไว้ ทั้งสามอยู่ในระดับแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลาย และในหมู่ปีศาจโลหิตนับพันที่นี่ พวกมันเป็นหัวหน้าหน่วยแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายเพียงสามตนเท่านั้น
"หลีกทางให้ข้า หรือไม่ก็ตาย"
เจียงเฉินเหวี่ยงขวานของเขา ด้วยตราประทับมังกร หนึ่งร้อย-ยี่สิบดวงสั่นสะเทือนภายในร่างกายเขา ด้วยความแข็งแกร่งของเขา ปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายทั่วไปไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
เพียงพริบตา เจียงเฉินได้ผ่าปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายตนหนึ่งเป็นสองซีก
"พวกเราลุย!"
อี้เทียนหลงตะโกนออกมาเสียงดัง เขาใช้ยุทธภัณฑ์ของเขา ฟาดออกเป็นแนวโค้ง เขาได้นำและฟาดฟันผ่านปีศาจโลหิต ในอีกด้านหนึ่ง หวงต้าอยู่ในจุดที่เหี้ยมโหดทีุ่สุด ด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของมัน มันได้กระแทกกลุ่มของปีศาจโลหิตที่มันเห็นจนเละทั้งหมด เลือดสาดกระจายไปทั่วทิศทาง
สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นรวดเร็วยิ่งนัก ไม่เพียงแต่ปีศาจโลหิต แม้กระทั่งจ้าวจันทราโลหิตยังไม่คาดติดว่าจะมีใครบางคนมารบกวนพวกมันที่นี่ สถานที่แห่งนี้คือหุบเขาจิตวิญญาณแห่งหยิน จิตวิญญาณแห่งหยินนั้นหนาแน่นมาก การเข้ามาที่นี่ไม่ต่างจากรนหาที่ตาย
อี้จื่อฮันและคนอื่นๆที่เข้าร่วมการสังหาร เหล่าปีศาจโลหิตที่กำลังสวดภาวนาต่อหน้าแท่นบูชาได้ถูกลอบโจมตี ดังนั้นพวกมันจึงสูญเสียจำนวนมาก
"ฆ่ามัน… ฆ่าพวกมันทั้งหมด!"
"แกกล้าดียังไงถึงได้มารบกวนพิธีสังเวยโลหิตของหัวหน้า?! พวกแกหารนที่ตาย!"
"ดื่มเลือดของพวกมันทั้งหมด"
"แฮ่ก แฮ่ก ก้นของนายสวยดีจริงๆ แฮ่ก แฮ่ก" <— (ไม่เกี่ยว)
…………………………
ปีศาจโลหิตต่างกู่ร้องคำรามออกมา หัวหน้าหน่วยที่แข็งแกร่งได้นำเอาอาวุธปีศาจออกมา และโจมตีไปรอบๆ ภายในนี้ มีหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตมากกว่าสิบตน อี้จื่อฮันและคนที่เหลือมีจำนวนมากกว่าเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม ปีศาจโลหิตที่แข็งแกร่งที่สุดทั้งสามได้เข้าโจมตีเจียงเฉิน ภายในการนำของหวงต้า หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตที่เหลือไม่อาจทำอันตรายแก่อี้จื่อฮัน และคนอื่นๆได้
หวงต้านั้นดุร้ายอย่างยิ่ง มันเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตตนไหนสามารถเทียบมันได้ ทุกตนที่เข้าหามันต่างตายในทันที นับประสาอะไรกับปีศาจโลหิตแก่นแท้มนุษยทั่วไป
"จื่อฮัน ไปช่วยน้องสาวเจ้า เร็วเข้า!"
อี้เทียนหลงตะโกนเสียงดัง ในเวลาเดียวกัน อี้จื่อฮันได้บินไปหาน้องสาวของเขา
"พี่ใหญ่!"
เมื่ออี้จื่อหยานเห็นพี่ชายนาง ทันใดนั้นนางก็ร้องไห้ออกมาด้วยความยินดี ได้เติมเต็มความปรารถนาที่จะมีชีวิตอีกครั้ง
"น้องหยาน ช่วยพี่ปลอบโยนเด็กสาวที่เหลือ บอกพวกนางว่าไม่ต้องกลัว พวกเรามาช่วยทุกคนแล้ว!"
อี้จื่อฮันบอกน้องสาวของเขา เขาขอให้อี้จื่อหยานปลอบโยนเหล่าเด็กสาว เขาจะได้กลับไปสู้กับปีศาจโลหิตเสียที
อ่ากกกก…..
อีกด้านหนึ่ง ที่มีเสียงกรีดร้องดังออกมา ปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายตนสุดท้ายได้ถูกเจียงเฉินสังหารไป เพียงแค่เวลาสั้นๆ ปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายทั้งสาม ตกตายด้วยขวานของเจียงเฉิน
ความแข็งแกร่งและเหี้ยมโหดของเจียงเฉินที่ปรากฏขึ้น ได้ทำให้อี้เทียนหลงกับแขกอีกสองคนงุนงง พวกเขาได้เห็นทุกการกระทำของเจียงเฉินด้วยตาของเขา ราวกับพายุขนาดยักษ์ได้โถมเข้าใส่จิตใจของพวกเขา พวกเขาไม่เคยเห็นใครที่ทรงพลังขนาดนี้มาก่อน
ไม่เพียงแค่เจียงเฉินเท่านั้น แต่หวงต้าที่สู้เคียงข้างพวกเขาก็เป็นเช่นเดียวกัน นี่ทำให้อี้เทียนหลงงุนงงโดยสมบูรณ์ ชายหนุ่มและหมาได้เปิดหูเปิดตา พวกเขาทั้งหมด
===================================================
โปรดติดตามตอนต่อไป………………