แปลไทยโดย Subaru-Kyun
ตรวจทาน Subaru-Kyun
===================================================
ปีศาจโลหิตที่น่าหวาดกลัวและไม่เคยแพ้ ภาพลักษณ์ของพวกมันได้ฝังลึกลงไปในจิตใจของผู้คน ตัวตนของเจียงเฉินได้ทำให้ปีศาจโลหิต ถูกทำลายล้างและสูญเสียจนไม่อาจจินตนาการได้
เห็นได้ชัดเจนว่าผลของการกวาดล้างทั้งสามครั้งต่อเนื่อง ได้ทำให้ชื่อเสียงของเจียงเฉินเพิ่มสูงขึ้น ภายในใจของชาวเมืองสุริยันสีชาดทุกคน เจียงเฉินเป็นเหมือนคนชั้นสูงและแข็งแกร่งไม่มีวันตาย
จิตวิญญาณของเจียงเฉินทะยานขึ้นสูง ส่วนเหตุผลว่าทำไมปีศาจโลหิตถึงได้สูญเสียครั้งใหญ่ในเวลาอันสั้น นั่นก็เพราะเมืองสุริยันสีชาด เจียงเฉินได้ทำให้เมืองเป็นเป้าหมายหลักของปีศาจโลหิต เป็นการเคลื่อนไวที่ฉลาด ไม่เพียงแต่มันสามารถช่วยเมืองอื่นๆจากปัญหาจำนวนมากอีกทั้งมันยังช่วยเขาอย่างมากอีกด้วย เพราะว่าเขาไม่จำเป็นต้องไปตามหาปีศาจโลหิตในทุกพื้นที่
หลังจากที่การต่อสู้ทั้งสามได้ผ่านไป ความเกลียดชังระหว่างปีศาจโลหิตกับเมืองสุริยันสีชาดได้มาอยู่ในจุดที่ไม่สามารถแก้ไขได้อีกต่อไป แม้ว่าเจียงเฉินจะยังไม่ได้พบจ้าวจันทราโลหิตก็ตาม เขาสามารถจินตนาการได้ แน่นอนว่าคนอย่างมันคงบุกเข้าโจมตีอย่างรุนแรงจนกว่าเมืองสุริยันสีชาดจะกลายเป็นซาก
สองวันต่อมา มันเหนือความคาดหมายของเจียงเฉิน จ้าวจันทราโลหิตยังไม่ปรากฏตัวออกมา แต่ปีศาจโลหิต ได้บุกโจมตีครั้งใหญ่อีกสองรอบ และผลก็เป็นเช่นการต่อสู้ครั้งที่ผ่านมา ไม่ว่าจะส่งหัวหน้าหน่วยที่แข็งแกร่งมา ท้ายที่สุดพวกมันก็ตกตายอย่างน่าอนาถภายในเมืองสุริยันสีชาด ไม่มีเหลือรอดแม้แต่ตัวเดียว
การต่อสู้ได้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เจียงเฉินเป็นผู้ได้ประโยชน์มากที่สุด ขณะที่ใช้พลังงานจากแหล่งกำเนิดพลัง ตลอดจนดูดซับแก่นพลังงานปีศาจที่ได้จากการสังหารเหล่าปีศาจโลหิต ความแข็งแกร่งของเขาพุ่งขึ้นราวกับติดจรวด ตราประทับมังกรของเขาในตตอนนี้ได้เพิ่มขึ้นเป็น หนึ่งร้อย-ยี่สิบดวง แล้ว
เช่นเดียวกัน ข่าวของการต่อสู้ในเมืองสุริยันสีชาดได้แพร่กระจายไปทั้วทุกมุมของเขตศิลาเหลือง ในไม่กี่วันก่อน ความสามารถที่โดดเด่นกับศักยภาพที่ยอดเยี่ยมของเจียงเฉินรู้กันถ่วนหน้าทั่วทั้งเขตศิลาเหลือง เมื่อไรที่ชื่อของเจียงเฉินได้ถูกกล่าวถึง ทุกคนนับถือเขาจนถึงขีดสุด
ทุกคนในเขตศิลาเหลือง รวมไปถึงตระกูลอี้ ต่างรู้ดีในขณะที่เจียงเฉินได้ช่วยเมืองสุริยันสีชาด ในความจริงเขายังได้ช่วยทุกคนในเขตศิลาเหลือง หากไม่มีเจียงเฉิน ปีศาจโลหิตจำนวนมากคงสร้างหายนะไปทั่วทั้งเขตศิลาเหลืองเป็นแน่
ดังนั้น เจียงเฉินจึงเปรียบเสมือนผู้กอบกู้ของทุกคนในศิลาเหลือง พวกเขาทุกคนต่างซาบซึ้งในสิ่งที่เจียงเฉินได้กระทำ
อี้จื่อฮันมีความสุข หลังจากที่ได้ร่วมสู้กับปีศาจโลหิตเคียงข้างเจียงเฉิน เขาได้สัมผัสถึงความรู้สึกของเลือดที่เดือดพล่านจากการต่อสู้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบใครสักคนที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ หลังจากการต่อสู้จบลง เขาได้ยอมรับเจียงเฉินโดยสมบูรณ์
"การต่อสู้กับปีศาจโลหิตยังไม่จบ จ้าวจันทราโลหิตยังไม่ปรากฏตัว และนี่ดูไม่เหมือนรูปแบบของมัน ข้าคิดว่ามันจะมาที่นี่ในการบุกโจมตีครั้งถัดไป ดังนั้นตอนนี้จึงไม่ใช่เวลาที่จะผ่อนคลายได้"
เจียงเฉิน พูดออกมา
"ใช่แล้ว แม้ว่าจ้าวจันทราโลหิตจะไม่ปรากฏตัวออกมา ทุกคนก็รู้ถึงความโหดร้ายและป่าเถื่อนของคนทรงจันทราโลหิต ทุกคนคงจำกันได้ถึงหายนะครั้งใหญ่ที่เคยเกิดขึ้น ข้าคิดว่าจ้าวจันทราโลหิตคงเป็นเช่นเดียวกัน"
ท่าทีของอี้จื่อฮันเปลี่ยนเป็นจริงจัง
"จับตาดูทุกการเคลื่อนไหวที่เป็นไปได้จากจ้าวจันทราโลหิต"
เจียงเฉิน พูด
อย่างไรก็ตาม เจียงเฉินไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นเช่นนี้ จ้าวจันทราโลหิตยังไม่ปรากฏตัวมา หลังจากนั้นสามวัน สถานการณ์เริ่มสงบลง และไม่มีปีศาจโลหิตให้เห็นใกล้เมืองสุริยันสีชาดแม้แต่ตัวเดียว สถานการณ์สงบเช่นนี้ได้ทำให้ทุกคนในเมืองเกิดความสับสน
ดูเหมือนกับว่ามีพายุฝนฟ้าคะนองขนาดใหญ่ซ่อนอยู่ภายใต้ความสงบ และนี่มันไม่คล้ายคลึงกับพฤติกรรมของปีศาจโลหิตแม้แต่น้อย
เช้าวันที่สี่ อี้จื่อฮันวิ่งมายังคฤหาสน์ของเจียงเฉินด้วยท่าทีสับสน
"น้องชายเจียง ได้โปรดช่วยน้องสาวข้าด้วย!"
เมื่ออี้จื่อฮันเห็นเจียงเฉิน ทันใดนั้นเขาก็ประสานมือของเขาและพูดออกมา เขาดูสับสนและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล
"จื่อฮัน มันเกิดอะไรขึ้น? บอกข้ามาช้าๆ"
หลังจากที่ได้ใช้เวลาด้วยกันหลายวัน อี้จื่อฮันได้สร้างความประทับใจให้เจียงเฉินเป็นอย่างมาก ดังนั้นเจียงเฉินจึงปฏิบัติกับเขาอย่างเป็นกันเอง
"น้องชายเจียง ท่านพ่อข้าพบเบาะแสเกี่ยวกับจ้าวจันทราโลหิต! น้องสาวข้า อี้จื่อหยานถูกมันจับตัวไป! น้องชายเจียง ได้โปรดช่วยเหลือน้องสาวข้าด้วย!"
อี้จื่อฮันกังวัลเป็นอย่างมาก น้องสาวของเขาถูกจ้าวจันทราโลหิตจับตัวไป นางอยู่ในสถานการณ์อันตราย
"อย่างไรต่อ บอกข้าช้าๆ"
เจียงเฉินพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย จิตใจของเขาได้ฝึกฝนให้ใจเย็นในทุกสถานการณ์ที่ต้องเผชิญ
"น้องสาวของข้าได้หายตัวไปเมื่อหลายวันก่อน ท่านพ่อได้ส่งคนออกตามหานาง และจากนั้นพวกเขาได้รับข่าวร้าย จ้าวจันทราโลหิตได้ลักลอบจับตัวเด็กสาวเหล่านั้นเมื่อหลายวันก่อน จากนั้นมันจะสังเวยโลหิตคืนนี้ที่หุบเขาจิตวิญญาณหยิน! มันกำลังทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ เมื่อมันทำสำเร็จ ทุกชีวิตในเขตศิลาเหลืองต้องตกอยู่ในอันตราย พวกเราจะถึงจุดจบโดยสมบูรณ์!"
อี้จื่อฮันอธิบาย
"ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมจ้าวจันทราโลหิตถึงไม่แสดงตัวออกมาจนถึงตอนนี้"
ดวงตาเจียงเฉินส่องประกายออกมา ถึงนี่ไม่ใช่ข่าวดี แต่สำหรับเจียงเฉินได้รับรู้ข่าวเกี่ยวกับจ้าวจันทราโลหิตก็ดีกว่าไม่รับรู้อะไรเลย
"น้องชายเจียง น้องสาวข้าอยู่ในกลุ่มเด็กสาวที่ถูกจับตัวไป บิดาข้าได้พาผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์จำนวนหนึ่งจากตระกูลอี้ เตรียมพร้อมสำหรับการช่วยเหลือน้องสาวที่หุบเขาจิตวิญญาณหยิน ข้าหวังว่าน้องชายเจียงจะช่วยเหลือพวกเราด้วย"
อี้จื่อฮันประสานมือของเขาต่อหน้าเจียงเฉิน พวกเขาต้องช่วยอี้จื่อหยานไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แต่อี้จื่อฮันเข้าใจถึงความแข็งแกร่งของตระกูลอี้ดี มันเป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยอี้จื่อหยานจากจ้าวจันทราโลหิต ด้วยผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์เพียงไม่กี่คนจากตระกูลอี้ พวกเขาย่อมพ่ายแพ้ในทันทีที่พวกเขาไปถึงหุบเขาจิตวิญญาณหยิน ดังนั้นเพื่อให้การช่วยเหลือประสบความสำเร็จ พวกเขาจำเป็นที่ต้องได้รับความช่วยเหลือจากเจียงเฉิน
"หุบเขาจิตวิญญาณหยินตั้งอยู่ตรงไหน?"
เจียงเฉิน ถาม
"มีนต้องอยู่ห่างไกลภายในศิลาเหลือง และร่างทรงจันทราโลหิตได้ถูกสี่ผู้นำนิกายสังหารที่หุบเขานั่น ก่อนที่มันจะตาย มันได้ใช้วิถีปีศาจเปลี่ยนสถานที่แห่งนั้นให้เป็นหุบเขาที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณปีศาจ และไม่มีผู้ใดเข้าไปที่นั่นนับแต่นั้นมา"
อี้จื่อฮัน อธิบายอีกครั้ง
"แจ้งพ่อของเจ้า บอกเขาว่าอย่าเพิ่งไปที่นั่น รอจนกว่าจะพลบค่ำ จากนั้นข้าจะไปพร้อมกับพวกเขา มาดูกันว่าพวกเราจะทำอะไรได้บ้าง คืนนี้เราจะไปตัดสินกับจ้าวจันทราโลหิตกัน"
เจียงเฉินออกมาจากนิกายทมิฬหลายวันแล้ว ถึงเวลาที่เขาต้องพบกับจ้าวจันทราโลหิตเสียที
"ดี! น้องชายเจียงมีพระคุณยิ่งใหญ่ต่อตระกูลอี้ พวกเราจะไม่ลืมมัน"
อี้จื่อฮันประสานมือของเขาต่อหน้าเจัยงเฉินอีกครั้ง จากนั้นก็หันกลับแล้วจากไป ด้วยความช่วยเหลือจากเจียงเฉิน ตระกูลอี้มีโอกาสสู้กับเหล่าปีศาจโลหิตและช่วยเหลืออี้จื่อหยานจากการทรมาน หากไม่มีความช่วยเหลือของเขา ถึงแม้ตระกูลอี้จะส่งคนทั้งหมดไปที่หุบเขา สถานที่แห่งนั้นคงเป็นหลุมศพของพวกเขา นับประสาอะไรกับการช่วยเหลืออี้จื่อหยาน
ในเวลาเดียวกัน ที่นิกายทมิฬ
เฟินคุนเดินออกจากเขตในด้วยสีหน้าเยาะเย้ย เมื่อมันเดินผ่านหุบเขาของกั๋วฉาน มันก็หยุดลงแล้วคิดกับตัวเอง "ฮึ่ม! ในที่สุดก็เก็บตัวบ่มเพาะพลัง! ข้ารอวันนี้มานานแล้ว! ตอนนี้ผู้นำนิกายเก็บตัวบ่มเพาะพลังเช่นกัน ส่วนกั๋วฉานก็ปิดประตูศึกษาการปรุงยา หยานเฉินหยู่ ดูสิวันนี้ใครจะสามารถช่วยเจ้าได้ เจ้าไม่อาจหนีไปจากข้าได้!"
เฟินคุนหัวเราะอย่างชั่วร้าย จากนั้นมันก็มุ่งหน้าไปยังเรือนที่พักของเจียงเฉิน
ภายในเรือนที่พัก หยานเฉินหยู่อยู่ในระหว่างเก็บตัวบ่มเพาะพลัง แต่ทันใดนั้นนางได้ยินเสียงฝีเท้าข้างนอกห้องของนาง เมื่อตรวจสอบด้วยสัมผัสเทวะ พบว่าเป็นเฟินคุน ท่าทีของนางพลันเปลี่ยนในทันที
ตึง…!
หยานเฉินหยู่ออกมาจากห้องของนาง แล้วตวาดขึ้นในทันที
"เฟินคุน ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่อีก? ข้าคิดว่าผู้อาวุโสกั๋วฉานบอกเจ้าไปแล้วมิใช้หรือว่าห้ามมาที่นี่อีก? "
"ฮีฮี่ อย่าโกรธไป ศิษย์น้องหยาน ข้าสงสัยว่าศิษย์น้องคิดเช่นไรกับข้อเสนอของข้าเมื่อไม่กี่วันก่อน?"
รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความปรารถนาปรากฏบนใบหน้าของเฟินคุน
"ข้อเสนออะไร?"
หยานเฉินอยู่ไม่อาจทนได้อีกต่อไปจึงได้แสดงท่าทีเบื่อหน่าย
"ศิษย์น้องหยาน เจ้ายังไม่เข้าใจข้าอีกหรือ? ข้าต้องการให้เจ้ามาเป็นผู้หญิงของข้า! ข้าจะบอกให้ฟัง เจียงเฉินต้องถูกจ้าวจันทราโลหิตฆ่าตายในเขตศิลาเหลืองเป็นแน่ หากเจ้ามาเป็นผู้หญิงของข้า ข้าจะอ่อนโยนกับเจ้าเอง ข้ารับประกันว่าเจ้าต้องได้เป็นหนึ่งในศิษย์ชั้นนำในนิกายทมิฬแน่นอน"
เฟินคุนพูดพร้อมรอยยิ้มที่หื่นกระหายบนหน้าของเขา
"ไสหัวไปซะ!"
เสียงของหยานเฉินหยู่เย็นชาอย่างมาก ไอเย็นได้ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของนาง
"ฮึ่ม! หยานเฉินหยู่ ข้าหมดความอดทนกับเจ้า ทางที่ดีวันนี้เจ้าอย่าปฏิเสธข้าดีกว่า มิเช่นนั้นอย่าว่าข้าหากข้าใช้กำลัง"
ท่าทีของเฟินคุนเปลี่ยนไป ดูเหมือนว่าหากหยานเฉินหยู่ไม่ตอบรับข้อเสนอของมัน มันจะใช้กำลังกับนาง
"เจ้ากล้าดียังไง?"
หยานเฉินหยู่กราดเกรี้ยวอย่างมาก นางปลดปล่อยไอเย็นที่หนาแน่นออกมาจากร่างกาย
"เจ้ากำลังรอเจ้าแก่โง่กั๋วฉานมาและช่วยเจ้า? เปล่าประโยชน์! วันนี้ผู้นำนิกายได้เก็บตัวบ่มเพาะพลัง และกั๋วฉานเช่นกัน! ตอนนี้ปู่ของข้าทำหน้าที่แทนผู้นำนิกาย ตอนนี้ไม่มีใครกล้าขัดใจข้า"
เฟินคุนมีท่าทีภูมิใจ จริงอยู่ที่ความสามารถของมันเป็นความภาคภูมิใจของนิกายทมิฬ ในความคิดของมันไม่ว่าเจียงเฉินจะเป็นอัจฉริยะแค่ไหน เจียงเฉินต้องถูกจ้าวจันทราโลหิตสังหารเป็นแน่ หลังจากที่มัน xxoo** หยานเฉินหยู่แล้ว ด้วยความช่วยเหลือของปู่ของมันได้ มันก็จะรอดจากการลงโทษมาได้ นอกจากนี้ผู้นำนิกายคงไม่ลงโทษมันถึงตายเป็นแน่
"สารเลว!"
หยานเฉินหยู่กราดเกรี้ยวถึงขีดสุด นางปลดปล่อยศรน้ำแข็งพุ่งเข้าใส่เฟินคุน เมื่อนางโจมตีอุณหภูมิภายในเรือนที่พักก็ลดต่ำลง แม้แต่อากาศเกือบทั้งหมดถูกแช่แข็ง
"ช่างเป็นพลังความเย็นที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้! ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้ามีกายศักดิ์สิทธิ์! แต่น่าเสียดาย เจ้าอ่อนแอเกินไป เมื่อเผชิญหน้ากับข้าทางเลือกเดียวของเจ้าคือยอมรับความพ่ายแพ้เท่านั้น!"
เฟินคุนโบกมือของมันปลดปล่อย ชั้นแสงสีทองออกมา ศรน้ำแข็งของหยานเฉินหยู่แตกกระจาย หลังจากนั้นมันก็เคลื่อนมือของมัน คลื่นพลังที่แข็งแกร่งได้ถาโถมเข้าใส่นาง
หยานเฉินหยู่ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ นางได้สวนกลับไปด้วยพลังม่านน้ำแข็ง แต่น่าเสียดายความแตกต่างของระดับการบ่มเพาะนั้นมากยิ่งนัก หยานเฉินหยู่ไม่ใช่คู่มือของเฟินคุนแม้แต่น้อย ภายใต้แรงกดดันของเฟินคุน หยานเฉินอยู่กระอักเลือดออกมาจากปาก ใบหน้าของนางเปลี่ยนเป็นซีดขาว
"พี่สาว ศิษย์น้องหยาน เจ้าช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน!"
เฟินคุนไม่อาจควบคุมความปรารถนาของเขาได้อีกต่อไป มันเดินตรงไปยังหยานเฉินหยู่ราวกับสัตว์ที่หื่นกระหาย
ในตอนนี้ ที่เขตนอก ชายที่ออกมาจากการบ่มเพาะพลัง เขาสวมชุดสีคราม รูปร่างหล่อเหลา นั่นคือราชันย์ปีศาจน้อยฮันหยาน เขาใช้เวลาในการเก็บตัวบ่มเพาะอยู่ช่วงหนึ่ง ในที่สุดเขาก็สามารถควบคุมการตื่นของสายเลือดปีศาจบรรพการศักดิ์สิทธิ์ได้สำเร็จและทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้สวรรค์ พลังงานได้ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของเขาโดยไม่ตั้งใจ มันช่างน่าตกใจจริงๆ
===================================================
โปรดติดตามตอนต่อไป…………..
