แปลไทยโดย Takumi Kun
ตรวจทาน Takumi Kun
****************************************************************************
แม้ว่าเขากดดันเพียงเล็กน้อย เจียงเฉินยังคงตื่นเต้นที่หวงต้าทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้สวรรค์ได้ในเวลานี้ ไม่มีผู้ใดรู้ถึุงพละกำลังการต่อสู้ของหวงต้าได้ดีกว่าเขา เมื่อเหล่าปีศาจโลหิตได้บุกลงมืออีกครา ด้วยการช่วยเหลือของหวงต้า จะสามารถที่จะสังหารพวกมันได้ง่ายดายมากยิ่งขึ้น
"คู่หู ดูเหมือนว่าเหล่าปีศาจโลหิตจะมาด้วยกำลังพลที่มากขึ้นนะ ข้าสัมผัสได้ถึงขุนพลปีศาจโลหิตขั้นแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลาย"
หวงต้ากล่าว
"ฮึ่ม! ไม่ว่าพวกมันจะมาเท่าไร ข้าก็จะไม่ให้พวกมันกลับไปได้ หวงต้าตามข้ามาแล้วลงมือสังหารพวกมันอย่าให้พวกมันรอดไปได้สักตน"
เจียงเฉินแค่นเสียง ด้วยความเร็วอย่างมาก เขาได้มาถึงภายนอกเมืองสุริยันสีชาดในทันที หวงต้าก็ตามหลังเขามาติดๆด้วยท่าทางตื่นเต้น เหล่าสัตว์อสูรต่างดุร้ายและโหดเหี้ยมโดยธรรมชาติ ไม่ต้องเอ่ยถึงกิเลนผู้ที่มีสายเลือดสัตว์เทวะ มันเหี้ยมโหดยิ่งกว่า และมันสันทัดเรื่องการสังหาร การต่อสู้กับเหล่าปีศาจโลหิต เป็นธรรมดาที่หวงต้าจะชอบ
"ขอแสดงความยินดีกับน้องเจียงที่ทะลวงผ่านเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้สวรรค์"
อี้จื่อฮันกล่าวออกมาทั้งรอยยิ้ม
"นายน้อยเจียง ปีศาจโลหิตอยู่ที่นี่แล้ว"
จางเจิ้นถือยุทธภัณฑ์ของเขาอย่างหงุดหงิด
"อย่าได้กังวลไป ข้าจะทำให้แน่ชัดเองว่าพวกมันจะจบลงแบบกลุ่มที่ผ่านมา ไม่ว่าพวกมันจะมาที่นี่มากเท่าไรก็ตาม ข้าจักสังหารพวกมันทั้งหมด ฟังคำสั่งของข้า สังหารพวกมันให้สิ้น อย่าให้ปีศาจโลหิตเข้ามาที่เมืองได้แม้แต่ก้าวเดียว"
เจียงเฉินปลดปล่อยแสงสีทองคลุมทั่วร่างของเขา เขาดูเหมือเทพผู้ไร้ผู้เปรียบและได้ออกคำสั่ง
ทุกๆคนที่อยู่ภายในเมืองสุริยันสีชาดต่างอยู่ภายในตัวเมือง ดังนั้นพวกเขาจำเป็นต้องต่อสู้กับเหล่าปีศาจโลหิตภายนอกเมือง
ฟ้าว!
เจียงเฉินและหวงต้าบินขึ้นไปบนฟ้าในทันที ปิดทางพวกหัวหน้าหน่วยทั้งหก เช่นเดียวกับอี้จื่อฮันที่ตามพวกเขามา เจียงเฉินได้หยุดเขาและพูดว่า "จื่อฮัน เจ้าไปอยู่กับเจ้าเมืองและสังหารปีศาจโลหิตที่อยู่บนพื้น อย่าได้แสดงความปราณี สังหารเท่าที่สามารถทำได้ ให้ข้าและหวงต้ารับมือเหล่าหัวหน้าหน่วยเอง"
เจียงเฉินให้อี้จื่อฮันอยู่ด้านล่าง มีปีศาจโลหิตจำนวนสองร้อยตนครั้งนี้ และมีผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์เพียงแค่สามสิบคนในเมืองสุริยันสีชาด และพวกมันมีจำนวนมาก จางเจิ้นคงจะสังหารพวกมันทั้งหมดยากลำบากเป็นแน่ และหากอี้จื่อฮันไม่ช่วยเขา ด้วยจำนวนปีศาจโลหิตที่มากมาย ผู้เชี่ยวชาญของเมืองสุริยันสีชาดจะต้องพบกับความทุกข์ทรมานอย่างมาก และไม่ใช่สิ่งที่เจียงเฉินต้องการเห็น
"เข้าใจแล้ว"
อี้จื่อฮันผงกหัว เขาหันกลับและบินลงไปด้านล่าง ก่อนที่เขาจะถึงพื้นเขาได้ปลดปล่อยฝ่ามือสีทองขนาดยักษ์ต่อกลุ่มหลักของปีศาจโลหิต
ตูม……..อ๊าาาาาาาาา..
ตามด้วยเสียงกรีดร้องอย่างน่ากลัว การลงมือของอี้จื่อฮันเพียงครั้งเดียวได้สังหารปีศาจโลหิตแก่นแท้มนุษย์ไปหกตนในทันที
"สังหารพวกมันให้หมด อย่าให้มีผู้ใดรอดไปได้!"
อี้จื่อฮันตะโกนเสียงดังก้องท้องฟ้าสะเทือน แล้วเขาพุ่งตรงไปยังกลุ่มปีศาจโลหิต
"บุก!"
เสียงตะโกนและเสียงกรีดร้องได้ดังทั่วสั่นสะเทือนฟ้า ช่วงรุ่งสางภายนอกเมืองการฆ่าฟันที่ดิบเถื่อนและโหดร้ายได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
เหนือฟ้าเจียงเฉินและหวงต้าได้ปิดทางหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตทั้งหกและได้ยืนตรงข้ามกับพวกมัน ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายมีท่าทีดุดันขณะที่มันมองไปยังคนและหมาที่อยู่ตรงหน้าด้วยดวงตากระหายเลือด
"ฆ๋าพวกมัน!"
ผู้นำที่โหดเหี้ยมได้ออกคำสั่ง เพียงแค่คำพูดนี้ออกจากปาก หัวหน้าหน่วยอีกห้าตนได้ล้อมเจียงเฉินและหวงต้าในทันที และพวกมันเริ่มลงมือ
เจียงเฉินและหวงต้าต่างมองกันและกัน และด้วยรอยยิ้ม พวกเขาลงมือในเวลาเดียวกัน
เป้าหมายของหวงต้าคือหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นต้นด้วยหัวของมัน มันพุ่งกระแทกต่อปีศาจโลหิตด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
รวดเร็ว มันรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ หัวหน้าหน่วยไม่มีแม้เวลาที่จะตอบสนอง มันได้ระเบิดออกกลายเป็นหมอกเลือด มันตายอย่างน่าสยดสยอง
ในอีกด้านหนึ่ง เจียงเฉินได้ระเบิดหัวของหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นต้นด้วยหมัดที่ทรงพลัง มันรวดเร็วอย่างมาก มันไม่แม้จะมีโอกาสได้กรีดร้องออกมา
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก เหล่าหัวหน้าหน่วยไม่คาดคิดว่าศัตรูของพวกมันจะแข็งแกร่งเช่นนี้ ไม่มีผู้รอดชีวิตจากการลงมือทั้งสองครั้ง ไม่มีปีศาจโลหิตตนไหนรู้ว่ามันเกิดสิ่งใดขึ้น มันมันคิดว่าหัวหน้าหน่วยพวกมันได้ต่อสู้ก่อนที่จะถูกสังหาร แต่ในความจริงแล้ว พวกมันได้โดนเจียงเฉินและหวงต้าสังหารในทันที การที่ข้อมูลไม่เพียงพอนั้นทำให้หัวหน้าหน่วยสองตนตายในทันที
เมื่อหัวหน้าหน่วยอีกสามตนกำลังมึนงงในสิ่งที่เกิดขึ้น หวงต้าได้ใช้หัวพุ่งกระแทกกับหัวหน้าหน่วยแก่นแท้สวรรค์ขั้นต้นตนสุดท้าย ทำให้มันกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและตายอยู่ที่นั้น
เจียงเฉินรวดเร็วยิ่งกว่า ขวานสีทองได้ปรากฎขึ้นบนมือของเขา และในวินาทีถัดมาเขาได้ฟาดขวานใส่หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางขาดเป็นสองซีก และเขาได้เก็บแก่นแท้ปีศาจอีกด้วย สำหรับแก่นแท้ปีศาจแก่นแท้สวรรค์ขั้นต้นทั้งสาม เจียงเฉินไม่ยอมเสียเวลาที่จะไปเก็บมัน สำหรับวิญญาณอสูรและแก่นแท้ปีศาจที่มีระดับเท่ากับเขานั้นล้วนไร้ประโยชน์สำหรับเขา พลังงานที่จำเป็นต้องใช้เมื่อบ่มเพาะทักษะร่างแปลงมังกรนั้นใช้อย่างมาก เขาจำเป็นต้องดูดซับวิญญาณอสูรหรือแก่นแท้ปีศาจที่มีระดับสูงกว่าเขา
"อะไรกันเนี่ย?!"
หัวหน้าหน่วยขั้นแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางที่กำลังจะลงมือตะโกนออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ มันหวาดกลัวในสิ่งที่มันเห็น และบินถอยกลับในทันทีเพื่อรักษาชีวิตตนเอง ตอนนี้กระทั่งหัวหน้าหน่วยที่อยู่ระดับแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายไม่สามารถที่จะเยือกเย็นได้อีก ดวงตาของมันเบิกกว้างขณะที่มันมองไปยังฉากที่อยู่ตรงหน้ามัน มันไม่อยากเชื่อในสิ่งที่มันได้เห็น
การต่อสู้ยังไม่ทันเริ่ม และปีศาจโลหิตที่สี่ที่ลงมือด้วยกันกับมันได้ถูกสังหารในทันที พวกมันเป็นถึงปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ เป็นขุมพลังที่ทรงพลังอย่างมาก คนและหมาที่อยู่ตรงหน้ามันเป็นสัตว์ประหลาดอันใดกัน? พวกเขาสังหารหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ทั้งสี่ตายในทันที แล้วมันจะสู้กับพวกเขาได้อย่างไร?
"ให้ข้ารับมือพวกเขาเอง!"
ขุนพลปีศาจโลหิตได้ก้าวออกมา มันได้ข่มเจียงเฉินและหวงต้าที่อยู่ตรงหน้ามันด้วยพลังมหาศาลของมันเอง แม้ว่าพฤติกรรมไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใดของทั้งคู่ที่อยู่ตรงหน้ามันได้ทำให้มันประหลาดใจก็ตาม แต่เมื่อมันมีระดับการบ่มเพาะแข็งแกร่ง มันจึงไม่สนใจมากมายนัก มันมีความมั่นใจในตัวมันเพียงพอที่สามารถที่จะสังหารพวกเขาทั้งคู๋ได้
"เข้ามาสิ!"
เจียงเฉินยั่วโมโหมันพร้อมกับเหวี่ยงขวานใส่หัวหน้าหน่วยในเวลาเดียวกัน
เปรี้ยง…!
อัสนีบาต มันเป็นการลงมือที่ทรงพลังด้วยแรงทำลายล้าง การโจมตีในครั้งนี้ได้เข้าถึงตัวขุนพลในทันที พลังที่มากมายดั่งภูเขาได้กดลงไปยังขุนพลปีศาจโลหิต และทำให้ท่าทีของมันเปลี่ยนไปในทันที การลงมือของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้ามันได้กดดันมันอย่างมาก และมันตกตะลึงอย่างมากกับการลงมือครั้งนี้
"ตายซะ!"
ขุนพลแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายได้ตะโกนออกมาดังก้อง ในเวลาเดียวกัน ดาบปีศาจที่ได้สร้างมาจากพลังปีศาจของมันได้ปรากฎขึ้นในมือมัน และมันแทงไปยังเจียงเฉิน
ตูม!
เสียงระเบิดดังสนั่นทำให้แผ่นดินสะเทือน ดาบปีศาจของขุนพลได้แตกกระจุยเป็นชิ้นๆในทันที และมันถอยหลังไปกว่าสิบสองเมตรจากแรงปะทะ มันสามารถรู้สึกได้เพียงปราณและโลหิตของมันปั่นป่วน และมันทำให้มันรู้สึกหวาดกลัว
ฮ่าฮ่า….
เจียงเฉินหัวเราะเสียงดังด้วยท่าทางพึงพอใจ พละกำลังในการต่อสู้ของเขาทรงพลังขนาดปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายไม่สามารถที่จะเทียบเขาได้
นี่คือพละกำลังการต่อสู้ของเจียงเฉินในตอนนี้ พละกำลังการต่อสู้ของเขาทรงพลังอย่างมากและผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ทั่วๆไปไม่สามารถเป็นคู่มือเขาได้ แม้แต่อัจฉริยะอย่างเฟินคุนก็ไม่สามารถที่จะทนต่อความทรงพลังของเจียงเฉินได้ หรือแม้แต่กวนอี้หยุนและเหลียงเซียว
"นายน้อยเจียงแข็งแกร่งจริงๆ!"
"ฮ่าฮ่า.. พวกปีศาจโลหิตไม่สามารถที่จะเป็นภัยคุกคามต่อพวกข้าได้อีก! นายน้อยเจียงเพียงผู้เดียวก็เพียงพอที่จะสังหารพวกมันทั้งหมด! แล้วก็เจ้าหมาสีเหลืองตัวนั้นเองก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึุงกลัวเช่นกัน! มันได้สังหารพวกปีศาจโลหิต"
…………………………………………………………
เมื่อชาวเมืองได้เห็นเจียงเฉินและหวงต้าได้แสดงออกมาอย่างโดดเด่น พวกเขาทุกคนต่างเร่าร้อนเหมือนพวกเขาได้รับการกระตุ้น และขวัญกำลังใจพุ่งถึงขีดสุด นี่เป็นอิทธิพลที่มาจากเจียงเฉิน หากว่าการต่อสู้กับเหล่าปีศาจโลหิต เจียงเฉินและหวงต้าก็จะเป็นแม่ทัพที่คุมกองทัพ แม่ทัพนั้นมีอิทธิพลต่อขวัญกำลังใจของทั้งกองทัพ
"นี่มันน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก ข้อตกลงการประลองในหนึ่งปี เขาอาจจะเอาชนะหนานเป่ยเฉาในหนึ่งปีได้จริงๆ!"
อี้จื่อฮันไม่สามารถสงบตัวเขาเองได้ เจียงเฉินเป็นสุดยอดอัจฉริยะที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมา
ก่ะก่ะ…………..
หวงต้าหัวเราะออกมาด้วยความปิติยินดี มันใช้หัวของมันพุ่งเข้ากระแทกใส่หัวหน้าหน่วยแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางที่กำลังมึนงงอยู่ หวงต้าได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้สวรรค์เช่นกัน การรับมือผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางนั้นง่ายเหมือนกินเค้ก
เมื่อหวงต้าเตรียมตัวลงมือ เจียงเฉินก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง ในทันใดเขาปรากฎขึ้นตรงหน้าผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลาย และด้วยเสียงดุร้าย "กระบวนท่าที่หนึ่ง"
หลังจากพูดจบ ร่างเจียงเฉินทั้งเก้าได้ปรากฎขึ้นล้อมรอบขุนพลแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลาย แท้จริงแล้วหากเจียงเฉินต้องการที่จะสังหารมัน ไม่จำเป็นต้องใช้ทักษะหมาป่ามายาเก้าร่าง แต่เจียงเฉินใช้มันเพราะไม่ต้องการที่จะเสียเวลาของเขาอีก
"อะไรกัน!?"
ขุนพลปีศาจโลหิตตะโกนออกมาด้วยความตกตะลึง การปรากฎของเจียงเฉินเก้าคนทำให้มันสับสน มันไม่สามารถบอกได้ว่าเจียงเฉินคนใดเป็นตัวจริง
แต่เจียงเฉินไม่ให้เวลาแก่มันในการเดา ภายใต้การควบคุมของเจียงเฉิน เจียงเฉินทั้งเก้าได้ยกขวานขึ้นและฟาดลงมาใส่ขุนพลปีศาจโลหิตในเวลาเดียวกัน ขุนพลรู้เพียงแค่การลงมือหนึ่งในนั้นเป็นของจริงและอีกแปดเป็นของปลอม พวกมันไม่ได้เป็นภัยคุกคามต่อมันเลย
แต่โชคร้ายที่ ขุนพลตนนี้ไม่สามารถแยกออกว่าร่างไหนเป็นเจียงเฉินตัวจริง ดังนั้นด้วยความเร็วเต็มที่ของเจียงเฉิน มันได้ป้องกันตนเองในทันที นี่เป็นส่วนที่น่ากลัวที่สุดของทักษะหมาป่ามายาเก้าร่าง
ย้ากกกกกกกก
ขุนพลปีศาจโลหิตทำได้เพียงตะโกนออกมาอย่างดังและกระโจนใส่ร่างหนึ่งของเจียงเฉิน ตอนนี้มันพึ่งได้แค่โชคของมัน
วู่บ!
เจียงเฉินที่โดนมันลงมือได้แตกเป็นชิ้นๆในทันที นี่เป็นความรู้สึกเพียงอย่างเดียว ขุนพลปีศาจโลหิตมีลางร้าย แต่มันไม่มีเวลาในการป้องกันตัวเองอีก ขวานของเจียงเฉินถึงหัวของมันและผ่าร่างมันออกครึ่ง เจียงเฉินได้หยิบแก่นแท้ปีศาจออกมาหลังจากผ่าครึ่งขุนพล
อ๊ากกกกก
ในเวลาเดียวกัน ปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางตนสุดท้ายไม่สามารถปกป้องตัวเองจากการลงมือที่ทรงพลังของหวงต้าได้ มันโดนหวงต้าสังหารด้วยเอาหัวฟาด ด้วยความเจ็บปวดอย่างมากทำให้มันตกตายอย่างอนาถ
เหล่าปีศาจโลหิตได้เตรียมการบุกเป็นเวลาสองวัน พวกมันตั้งใจจะสังหารทุกชีวิตในเมืองสุริยันสีชาด แต่พวกมันไม่เคยคาดคิดว่าเพียงแค่ไม่กี่นาทีหลังจากที่พวกมันเริ่มลงมือ หัวหน้าหน่วยทั้งหมดได้ถูกสังหาร ปีศาจโลหิตที่เหลือต่างตื่นตระหนกและไม่รู้เรื่องรู้ราวอันใด และทันใดนั้นพวกมันได้โห่ร้องและกรีดร้องออกมา
"ฆ่าพวกมันให้หมด อย่าให้มีตนไหนรอดไปได้!"
เจียงเฉินเป็นคนโหดเหี้ยม เขาและหวงต้าลงมาจากท้องฟ้าและพุ่งไปยังกลุ่มของปีศาจโลหิต เหล่าปีศาจโลหิตเหมือนมดเมื่ออยู่ต่อหน้าพวกเขา การที่จะสังหารพวกมันเหมือนกับการหั่นผัก
ในที่สุดปีศาจโลหิตทุกตนก็ถูกสังหาร ไม่มีตนไหนหลุดรอดไปได้ เมื่อพวกมันเลือกเมืองสุริยันสีชาดเป็นเป้าหมายแรก พวกปีศาจโลหิตคงไม่คิดว่าพวกมันได้เลือกสถานที่ฝังของตัวพวกมันเอง
ด้วยเจียงเฉินที่อยู่ในเมืองสุริยันสีชาด ไม่ว่าปีศาจโลหิตจะมามากเพียงใดก็ตาม พวกมันจักต้องตายทั้งหมด หลังจากสังหารปีศาจโลหิตไปเป็นจำนวนมาก เจียงเฉินต้องการที่จะพบกับราชันย์จันทราโลหิต
****************************************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป…………..
