แปลไทยโดย Subaru Kyun
ตรวจทาน Subaru Kyun
===================================================
"ถูกต้อง วันนี้พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องถูกฝัง"
เจียงเฉินพูดด้วยเสียงที่ราวกับระฆังดังกังวาลขณะที่มันแฝงไปด้วยความสูงส่ง คำพูดของเขาทุกคนในเมืองสุริยันสีชาดต่างได้ยินกันถ้วนหน้า นั่นยิ่งทำให้ทุกคนฮึกเหิมมากยิ่งขึ้น ตั้งแต่ที่เจียงเฉินได้มายังที่นี่ เหล่าปีศาจโลหิตต้องตายอย่างแน่นอน
" ฮึ่ม…! เป็นเพียงเศษสวะแก่นแท้มนุษย์ อีกทั้งยังไม่บรรลุแก่นแท้สวรรค์ด้วยซ้ำ กล้าดียังไงถึงได้มาคุยโวต่อหน้าข้า? รนหาที่ตาย! พวกเจ้าทั้งสามไปฆ่าพวกชาวเมืองทั้งหมดซะ ข้าจะจัดการเจ้าหนุ่มนี่เอง จะดื่มเลือดของมัน "
หัวหน้าหน่วยแค่นเสียงออกมาอย่างโหดเหี้ยม ขณะเดียวกันมันได้ออกคำสั่งให้หัวหน้าหน่วยตนอื่นๆ มันจ้องไปยังเจียงเฉินอย่างกระหายเลือด เมื่อมันพูดจบมันก็ได้นำลิ้นของมันออกมา เลียไปที่เขี้ยวที่แหลมคม
" รับทราบ..! "
หัวหน้าหน่วยทั้งสามได้พุ่งลงมาในเวลาเดียวกัน ความเร็วของมันก็ไม่ได้ช้าอะไร แต่เจียงเฉินนั้นรวดเร็วยิ่งกว่า โดยปราศจากคำเตือนใดๆ เจียงเฉินได้เข้าไปขวางทางหัวหน้าหน่วยตนหนึ่งไว้ จากนั้นเขาก็ทุบลงไปที่กะโหลกของมันด้วยฝ่ามือเดียว ขณะเดียวกันเขาได้ขุดนำแก่นพลังงานปีศาจออกมาจากร่างของมัน
หลังจากที่ได้สังหารไปหนึ่งตน เจียงเฉินก็ไม่รอช้าแต่อย่างใด ปีกโลหิตของเขาแกว่งราวกับใบมีดที่คมกริบ ได้ผ่าร่างของหัวหน้าหน่วยอีกตนเป็นสองซีก เช่นเดียวกันเขาได้ขุดเอาแก่นพลังงานปีศาจออกมา แก่นพลังงานเหล่านี้เป็นทรัพยากรชั้นดีสำหรับเจียงเฉิน
" อะ อะไรกัน? "
หัวหน้าหน่วยแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางตะโกนออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ มันทำได้แค่เพียงตกตะลึงเท่านั้น มันไม่เคยคาดคิดว่าชายหนุ่มที่มันดูถูก จะใช้วิธีการที่ป่าเถื่อนและสังหารหัวหน่าหน่วยไปถึงสองในทันที ทำให้พวกมันสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
" ไปตายซะ ! "
ขณะที่เจียงเฉินกำลังเหม่อลอยอยู่ หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตกราดเกรี้ยวอย่างมาก มันยกอาวุธปีศาจของมันขึ้นไปบนอากาศ จากนั้นมันก็ฟาดฟันลงมาที่เจียงเฉิน ด้วยการกระทำของมัน มันได้ช่วยชีวิตของหัวหน้าหน่วยแก่นแท้สวรรค์ขั้นต้นที่หลงเหลือ
เจียงเฉินแกว่งแขนของเขา ฟาดฟันขวานอัสนีของเขาเข้ากับอาวุธปีศาจที่กำลังเข้ามา
เคร้งงง!!
ประกายไฟกระจายออกไปทั่วทิศทาง หลังจากการปะทะกันอาวุธปีศาจได้ส่งเสียงเสียดแทงออกมา หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางกระเด็นไปไกลหลายเมตรก่อนที่มันจะสามารถทรงตัวได้ ความหวาดกลัวได้ปรากฏบนใบหน้าของมัน
หัวหน้าหน่วยแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจียงเฉินแม้แต่น้อย แม้ว่ามันจะแข็งแกร่งกว่าผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง เมื่อเทียบกับเหล่าอัจฉริยะเขตในของนิกายทมิฬนับว่ามันยังอ่อนด้อยนัก แม้แต่เจียงเหว่ยก็สามารถจัดการหัวหน้าหน่วยนี้ได้ บางทีแม้แต่สังหารมันก็ยังได้
ในตอนที่เจียงเฉินสังหารเจียงเหว่ย ในทะเลลมปราณของเขามีตราประทับมังกรเพียงแค่แปดสิบดวง แต่ในตอนนี้เขามีตราประทับมังกรถึงเก้าสิบดวง พละกำลังการต่อสู้ของเขาย่อมมากกว่าก่อน หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตตนนี้ไม่อาจทนการโจมตีของเขาแม้แต่กระบวนท่าเดียวเสียด้วยซ้ำ
หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตทั้งสี่นั้น สองตนถูกเจียงเฉินสังหารไปแล้ว ส่วนหัวหน้าหน่วยอีกหนึ่งได้บินลงไปเบื้องล่าง เป้าหมายของมันคือชาวเมือง แต่ในตอนนี้ลำแสงสีขาวได้พุ่งมาอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นมันได้ขวางทางของหัวหน้าหน่วยตนนั้น ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากอี้จื่อฮันที่ได้มุ่งหน้ามาจากเมืองศิลาเหลืองนั่นเอง
"น้องชายเจียง ข้าขอจัดการกับปีศาจโลหิตนี่เอง"
อี้จื่อฮันบอกกับเจียงเฉิน ทันใดนั้นฝ่ามือเรืองแสงขนาดยักษ์ได้พุ่งออกมา ฝ่ามือได้พุ่งไปยังหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิต
โฮก…!!
หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตคำรามอย่างกราดเกรี้ยว จากนั้นมันก็ปลดปล่อยฝ่ามือสีแดงโลหิตขนาดยักษ์ออกมาต้านทานการโจมตี
ตู้มมม…
พลังมหาศาลทั้งสองพุ่งเข้าปะทะกัน ใจกลางของการปะทะได้เกิดระเบิดขึ้น ส่องแสงสว่างไปทั่วทั้งฟ้ายามที่มืดมิด หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตไม่ใช่คู่มือของอี้จื่อฮัน มันได้กระเด็นไปหลายเมตรขณะเดียวกันมันได้กระอักเลือดออกมา
"ฮึ่ม แค่ฝ่ามือเดียวก็ยังทนไม่ได้!"
อี้จื่อฮันแค่นเสียงเย็นชาออกมา จากนั้นเขาต้องตีเหล็กในขณะที่มันยังร้อนอยู่ เขาได้ปลดปล่อยประกายแสงเจิดจ้าปกคลุมร่างกายของเขา จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปยังหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิต
อีกด้านหนึ่ง เจียงเฉินฟาดฟันขวานของเขาอย่างบ้าคลั่งใส่หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง
ตู้ม
ตู้ม….
ตู้ม……..
ทุกครั้งที่เขาเหวี่ยงขวานออกไป ได้เกิดเสียงดังราวกับระเบิดตามมา หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตทำได้เพียงปัดป้องการโจมตีด้วยอาวุธปีศาจ ภายใต้การโจมตีของเจียงเฉิน อาวุธปีศาจได้รับแรงสะท้อนกลับมา มือของมันได้ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ทุกครั้งที่เจียงเฉินโจมตี หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตได้พ่นเลือดของมันออกมาจากปาก
"บัดซบ เจ้าสัตว์ประหลาดนี่มาจากไหนกัน ทำไมมันถึงแข็งแกร่งถึงเพียงนีี้?"
ช่วยไม่ได้ที่หัวหน้าหน่วยจะสาปแช่ง ในวันนี้มันได้ตัดสินใจด้วยตนเองว่าจะโจมตี และมันได้นำหัวหน้าหน่วยระดับแก่นแท้สวรรค์สามตนมาพร้อมกับมัน ในความคิดของมัน ด้วยพลังทีแข็งแกร่งขนาดนี้ มันสามารถเข่นฆ่าทุกคนในเมืองสุริยันสีชาดได้ แต่มันคาดไม่ถึงว่ามันจะต้องสูญเสียมากขนาดนี้ มันไม่มีโอกาสแม้ตอบโต้เสียด้วยซ้ำ
"อัสนีบาต! เตรียมตัวตายได้แล้ว"
เจียงเฉินปล่อยเสียงคำรามดังสนั่น เขาปลดปล่อยแสงเจิดจ้าออกมา ลำแสงส่องสว่างจากขวานของเขา ขณะเดียวกันเขาได้ลงมาจากฟากฟ้า ทันใดนั้นเขาได้เผชิญหน้ากับหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิต
"ไม่ดีแน่!"
หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตไม่อาจควบคุมอารมณ์ของมันได้อีกต่อไป มันรู้สึกถึงอันตรายจำนวนมากจากการโจมตีครั้งนี้ แต่เจียงเฉินนั้นรวดเร็วมาก มันเร็วจนหัวหน้าหน่วยไม่อาจหลบหนีไปได้ มันทำได้เพียงขยับตามสัญชาตญาณ ยกอาวุธปีศาจของมันป้องกันการโจมตีไว้
เคร้ง ! ฉัวะ…!
อาวุธปีศาจของมันไม่อาจทนรับการโจมตีอันหนักหน่วงนี้ได้ มันได้หักเป็นสองท่อน หลังจากนั้นหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตร้องออกมาอย่างหวาดกลัว มันเป็นเช่นเดียวกับอาวุธของมัน มันถูกขวานของเจียงเฉินผ่าออกเป็นสองซีก เลือดของมันสาดกระจายไปทั่วท้องฟ้าอันมืดมิด
เจียงเฉินยื่นมือของเขา ดึงเอาแก่นปีศาจออกมา
อ้ากกกกก!
ในเวลาเดียวกัน ได้มีเสียงกรีดร้องอย่างหวาดกลัวออกมาจากอีกทิศทางหนึ่ง หัวหน้าหน่วยตนสุดท้ายได้ถูกอี้จื่อฮันสังหารอย่างโหดเหี้ยม และตายอย่างน่าสมเพศ อี้จื่อฮันไม่แสดงความปราณีกับศัตรูของเขา เขาทำลายแม้กระทั่งแกนปีศาจของมัน
เพียงแค่สามนาทีนับแต่ปีศาจโลหิตได้บุกโจมตี หัวหน้าหน่วยทั้งสี่ของมันถูกฆ่าตาย และด้วยการโจมตีของหวงต้ากับจางเจิ้นปีศาจโลหิตกว่าครึ่งบนพื้นดินได้ตกตายเช่นกัน เมื่อเหล่าปีศาจโลหิตได้เห็นหัวหน้าของมันถูกสังหาร พวกมันที่ได้สูญเสียจิดวิญญาณการต่อสู้ไป ได้กระจัดกระจายไปทุกทิศทาง
"ฮึ่มม ข้าบอกไปแล้วมิใช่รึ วันนี้จะไม่มีเหลือรอดแม้แต่ตัวเดียว! ฆ่าพวกมันทั้งหมด!"
เจียงเฉินแค่นเสียงเย็นชาออกมา เขาลงมาจากบนฟ้ามือของเขาถือขวานในแนวนอน เขาดูเหมือนเทพสงครามที่ได้ลงมาจากฟากฟ้า เขาได้สกัดกั้นทางหลบหนีของปีศาจโลหิตทุกเส้นทาง
ด้วยมวลพลังอนหนาแน่น เจียงเฉินสะบัดขวานของเขา ปลดปล่อยลำแสงส่องสว่างออกมาจากขวาน ทันใดนั้นตัวขวานได้สังหารปีศาจโลหิตที่มาทางเขานับสิบตนในทันที พวกมันได้แตกกระจายกลายเป็นหมอกเลือด จากนั้นเจียงเฉินได้สะบัดขวานอีกครั้งสังหารปีศาจโลหิตเป็นจำนวนมาก สำหรับเขานั้นปีศาจโลหิตแก่นแท้มนุษย์นั้นเปรียบได้เช่นเดียวกับมด เขาสามารถสังหารพวกมันตลอดทั้งวันโดยไม่สูญเสียพลังงานมากมายนัก
อี้จื่อฮันมองไปยังเจียงเฉินด้วยความเทิดทูน เขาไม่สามารถปิดบังความตกตะลึงของเขาไว้ได้ เขาคิดกับตัวเองว่า "เขาแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว"
ใช่แล้ว เมื่อเทียบกับตอนที่เขาสังหารเจียงเหว่ย ชัดเจนว่าเจียงเฉินนั้นแข็งแกร่งขึ้น สามารถบอกได้ง่ายๆจากการสังหารหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิต เพียงแค่สองวันหลังจากที่เจียงเฉินสังหารเจียงเหว่ย นั่นหมายความว่าเจียงเฉินแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน สิ่งนี้ทำให้อี้จื่อฮันตกใจอย่างมาก
อาาา……
ภายใต้การไล่ล่าสังหารที่โหดร้ายของเจียงเฉินและหวงต้า เหล่าปีศาจโลหิตที่เหลืออยู่ได้ถูกสังหารทั้งหมด เมืองสุริยันสีชาดได้ถูกเติมเต็มไปด้วยซากศพและชิ้นส่วนของปีศาจโลหิต ปีศาจโลหิตทั้งหมดที่มาบุกโจมตีในวันนี้ รวมถึงหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตทั้งสี่ไม่มีผู้ใดเหลือรอด
"เจียงเฉิน ผู้ยิ่งใหญ่!"
เจ้าเมืองจางเจิ้นยกมือทั้งคู่ของเขาขึ้นบนฟ้า จากนั้นก็ตะโกนเสียงดัง
"เจียงเฉิน ผู้ยิ่งใหญ่!"
"เจียงเฉิน ผู้ยิ่งใหญ่!"
………………..
ชาวเมืองสุริยันสีชาดทุกคนต่างกู่ร้องไปด้วยกัน พวกเขาจ้องมองไปยังเจียงเฉินด้วยตาเป็นประกาย ราวกับพวกเขากำลังมองไปที่เทพสงครามแห่งการกอบกู้ที่แท้จริง ชายหนุ่มอายุสิบหกปี เขาได้เป็นผู้กอบกู้ของเมืองสุริยันสีชาด และเป็นผู้กล้าที่แท้จริงของชาวเมืองทุกคน
ภาพลักษณ์ที่โหดเหี้ยมและสูงส่งของเจียงเฉิน ที่ได้เคยสลักลึกลงไปในใจของชาวเมืองทุกคน บัดนี้ภาพลักษณ์ ภาพลักษณ์ผู้กล้าของเขาได้ยิ่งใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นในใจของพวกเขา
การต่อสู้เมื่อคืนเป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับชาวเมืองสุริยันสีชาดทุกคน พวกเขาได้ล่าสังหารพวกมันทั้งหมด เลือดของปีศาจโลหิตได้อาบทั่วมือของพวกเขา พวกเขาต่อสู้เพื่อล้างแค้นให้กับเหล่าคนที่ถูกฆ่าตาย ที่สำคัญกว่านั้นการต่อสู้นี้ไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตแม้แต่คนเดียว
สี่หัวหน้าหน่วยแก่นแท้สวรรค์ ปีศาจโลหิตที่โหดร้ายอีกนับร้อย พวกมันทั้งหมดถูกฆ่าตายเพียงไม่กี่นาที มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อที่ไม่อาจเป็นไปได้แม้แต่ในความฝันของชาวเมือง
เจียงเฉินโบกมือของเขา เสียงกู่ร้องได้เงียบลง ทั้งหมดมองไปที่เจียงเฉินเพื่อรอคำสั่งต่อไป
"การต่อสู้กับปีศาจโลหิต เพิ่งเริ่มขึ้นเท่านั้น ยังห่างไกลกับคำว่าจุดจบ ดังนั้นทุกๆคนต้องระมัดระวังเสมอ"
เจียงเฉินพูดด้วยเสียงที่ดัง จากนั้นเขาก็มองไปที่จางเจิ้น แล้วพูดว่า"ท่านเจ้าเมือง ใช้ไฟเผาศพพวกมันทั้งหมด จับตาดูให้ดี ยังไม่ถึงเวลาต้องพัก"
"เข้าใจแล้ว นายน้อยเจียง!"
จางเจิ้นประสานมือของเขาต่อหน้าเจียงเฉิน ชัยชนะที่เกิดขึ้นโดยสมบูรณ์เพราะความสามารถของเจียงเฉิน เขารู้สึกปราบปลื้มเป็นอย่างมาก ในตอนนี้ต่อให้เจียงเฉินบอกให้เขากระโดดลงในกองไฟ เขาก็จะทำโดยปราศจากข้อโต้แย้ง
"น้องชายเจียง กลยุทธ์ของเจ้าล้ำลึกมาก ข้าขอนับถือ!"
อี้จื่อฮันประสานมือต่อหน้าเจียงเฉิน เขานับถือเจียงเฉินด้วยใจจริง
"พี่ชายอี้ ความสามารถของท่านยอดเยี่ยมนัก ข้ามั่นใจว่าท่านต้องมีอนาคตอันไร้ที่สิ้นสุดแน่นอน"
เจียงเฉิน พูดด้วยรอยยิ้ม
"ต่อหน้าน้องชายเจียง ตัวข้าไม่มีค่าอันใดหรอก"
อี้จื่อฮันส่ายหัวของเขา หลังจากการต่อสู้ในวันนี้ เขาได้คิดขึ้นว่า นับจากนี้ไปเขาจะติดตามเจียงเฉิน และร่วมสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ร่วมไปกับเขา
"พี่ชายอี้ ตระกูลอี้ของท่านตัดสินใจเช่นไร?"
เจียงเฉิน ถามออกมา
"หลังจากที่ได้รับคำแนะนำของน้องชายเจียง บิดาข้าได้ส่งคนของเราไปยังทั่วทุกเมืองเท่าๆกัน นอกจากนี้บิดาข้ายังได้ยินชื่อน้องชายเจียงมานาน เขาหวังว่าในอนาคตคงได้มีโอกาสพบกับเจ้า"
อี้จื่อฮัน พูด
"แน่นอน เมื่อพวกเราจัดการเหล่าปีศาจโลหิตเสร็จเรียบร้อย ข้าจะแวะเวียนไปหาท่านเป็นการส่วนตัว"
เจียงเฉินยิ้มขึ้น แล้วพูดออกมา "เอาล่ะ ตอนนีข้าขอตัวไปพักก่อน พี่ชายอี้ในระหว่างที่ข้าไม่อยู่ รบกวนท่านช่วยดูแลเมืองสุริยันสีชาดแทนข้าด้วย"
"ไว้ใจ้ข้าได้เลยน้องชายเจียง ข้าจะไม่อู้เด็ดขาด"
อี้จื่อฮันพูดด้วยท่าทีจริงจัง เมื่อเกี่ยวพันธ์กับปีศาจโลหิตเช่นนี้ ก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องปฏิเสธ
เจียงเฉินผงกหัวของเขา เมื่อมีบุคคลเช่นอี้จื่อฮันอยู่ สามารถตัดปัญหาให้เขาได้มาก เขาหันตัวกลับไปมองจางเจิ้น "ท่านเจ้าเมือง ช่วยหาใครสักคนสร้างบ้านให้ข้าสักหลังที่บริเวณทางเหนือของเมืองสุริยันสีชาด ในอนาคตข้าต้องการบ่มเพาะพลังที่นั่น ข้าจะให้หวงต้านำทางคนของท่านไปยังบริเวณนั้น"
เรื่องแหล่งพลังงานนั้นเจียงเฉินเก็บเป็นความลับไว้ ส่วนชาวเมืองทั้งหลาย เมื่อเขาได้สังหารปีศาจโลหิตทั้งหมดและเขาได้เป็นที่ยอมรับ เขาจะได้เปิดแหล่งพลังงานและให้พวกเขาได้บ่มเพาะพลัง แหล่งพลังงานเป็นสิ่งล่อตาล่อใจทุกคน และเมื่อข่าวของมันได้กระจายออกไป ด้วยความแข็งแกร่งและพละกำลังการต่อสู้ของเขาในปัจจุบัน เขาไม่มั่นใจว่าเขาจะเก็บมันไว้กับตัวเขาเองได้ มันจะต้องนำพาปัญหาจำนวนมากของผู้คนมาให้เป็นแน่
===================================================
โปรดติดตามตอนต่อไป……………
