แปลไทยโดย Takumi Kun
ตรวจทาน Takumi Kun
****************************************************************************
"ฟังนะ นี่ไม่ใช่ทักษะบ่มเพาะ มันเป็นทักษะเคลื่อนที่ต่างหาก"
เจียงเฉินกล่าว
"ทักษะเคลื่อนที่? ทักษะเคลื่อนที่นี้ทำให้เจ้าสามารถเดินทางใต้ดินได้?"
หวงต้าตกใจ นี่เป็นครั้งแรกที่มันได้ยินเรื่องเช่นนี้
"ชื่อของทักษะนี้ก็คือ เคลื่อนย้ายมิติ เมื่อข้าสามารถฝึกฝนได้ถึงระดับสูงสุด ข้าสามารถที่จะท่องเที่ยวในอวกาศต่างๆได้ สับเปลี่ยนตนเองไปยังท้องฟ้าหรือพื้นดินหรือกระทั่งจักรวาลได้ การที่เคลื่อนที่ไปยังใต้ดินนี่ก็เป็นวิธีการใช้งานทักษะเคลื่อนย้ายมิติรูปแบบหนึ่ง แม้ว่าข้าไม่สามารถใช้มันได้โดยสมบูรณ์ และไม่สามารถที่จะเคลื่อนตัวเองระยะสามพันเมตรในครั้งเดียวได้ ข้ายังคงใช้มันในการเดินทางใต้ดินได้"
เจียงเฉินอธิบาย เขาพบทักษะเคลื่อนย้ายมิติในชีวิตที่แล้วของเขา ในหมู่สมบัติลับ เขาไม่รู้ว่าทักษะนี้อยู่ในระดับใด แต่เขาแน่ใจว่านี่ไม่ใช่ทักษะไร้ประโยชน์ เจียงเฉินได้ใช้ทักษะนี้ในการเดินทางข้ามโลก แต่แย่หน่อยที่ระดับการบ่มเพาะตอนนี้ของเขาอ่อนแอเกินไป เขาไม่สามารถที่จะปลดปล่อยพลังที่แท้จริงของทักษะเคลื่อนย้ายมิติได้ หากว่าเขาสามารถทำได้ เขาคงไปถึงแหล่งพลังงานที่อยู่ใต้ดินเพียงแค่การเคลื่อนที่เพียงครั้งเดียว
"ทักษะเคลื่อนย้ายมิติ? คู่หู เจ้าได้ทักษะสุดยอดนี้จากที่แห่งใดกัน?"
หวงต้ารู้สึกว่าเจียงเฉินไม่ใช่เด็กวัยรุ่นอายุสิบหก แต่เป็นจิ้งจอกเฒ่าผู้อยู่มากว่าพันปี
"เรื่องไร้สาระพอได้แล้ว ไปที่นั่นให้รวดเร็วเลย พวกเราต้องจัดการให้เสร็จก่อนที่ปีศาจโลหิตพวกนั้นจะลงมือ"
เจียงเฉินหยุดชั่วขณะ ตอนนั้นเขาพูดออกมา "เจ้าทำได้หรือไม่? หากเจ้าทำไม่ได้ข้าจะไปเอง บิดาเจ้าไม่สามารถพามนุษย์มาด้วย ไม่แม้กระทั่งหมา"
"สัx เอ๊ย บิดาเจ้าไม่ใช่หมา!"
หลังจากพูดจบ หวงต้าปลดปล่อยเส้นแสงสีเหลืองออกมาจากร่างกายเช่นกัน ด้วยม่านพลังสีเหลือง มันสามารถที่จะดำลงไปในดินได้เช่นเดียวกับเจียงเฉิน
เจียงเฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในความสามารถของหวงต้าเช่นกัน แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องไม่น่าเชื่ออันใดเจ้าหมานี่ก็สามารถทำมันได้ เจียงเฉินจึงไม่รู้สึกประหลาดใจ นอกจากนั้นหวงต้าเป็นทายาทของกิเลน และมันมีสายเลือดของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์โดยสมบูรณ์ นั่นเป็นเหตุว่ามันสามา่รถมีความสามารถเฉพาะตัวทุกอย่าง
การเดินทางภายใต้พื้นดิน ทั้งคู่ได้เต็มไปด้วยสิ่งสกปรก แต่พวกเขาไม่แม้จะกระทบการเคลื่อนที่ผ่านสิ่งสกปรกที่อยู่โดยรอบ
สามพันเมตรไม่ใช่ระยะทางที่ยาวมากนัก แต่เมื่อลงมาเป็นแนวตั้งฉากมันคนละเรื่องกัน แม้ว่าจะมีทักษะที่สามารถเเคลื่อนอยู่ใต้ดินได้ เจียงเฉินและหวงต้าไม่สามารถเดินทางในแบบที่พวกเขาทำตามปกติได้
หลังจากผ่านไปเกือบยี่สิบนาที ในที่สุดเจียงเฉินและหวงต้าได้มาถึงระดับความลึกใต้พื้นผิวสามพันเมตร
พวกเขามองเห็นแหล่งพลังงานที่กำลังส่องแสงทันทีมันบิดและพันกันยุ่งอยู่ลึกลงไป มันดูเหมือนอสรพิษขนาดยักษ์กำลังจำศีลอยู่
แหล่งพลังงานเหมือนคริสตัลโปร่งใส และมันยาวเกือบสามร้อยเมตรและมันหนาเท่ากับแขนของผู้ใหญ่คนหนึ่งและมันถูกหมอกหนาปกคลุมอยู่ หมอกคือสนามม่านพลัง และมันหยุดพลังงานไม่ให้รั่วไหลออกไป นี่เป็นเหตุที่ไม่มีผู้ใดสังเกตุจนถึงทุกวันนี้
"ช่างเป็นแหล่งพลังที่อลังการอะไรเช่นนี้ นี่เป็นแหล่งพลังงานที่ประเมินค่ามิได้เลยนะนี่!ด้วยพลังงานที่อุดมสมบูรณ์ภายใน หากข้าสามารถดูดซับแหล่งพลังงานทั้งหมด ระดับการบ่มเพาะของข้าจะขึ้นเหมือนติดจรวด! ข้าไม่มีปัญหาที่จะทะลวงผ่านเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้สวรรค์!"
เจียงเฉินมีความสุขมาก
"คู่หู เจ้าจะทำเช่นไรกับแหล่งพลังงานนี้ล่ะ"
หวงต้าถาม
"แหล่งพลังงานมีความสามารถในการรวบรวมพลังหยวนตามธรรมชาติ หากพวกเราทำลายม่านพลังตอนนี้ เมืองสุริยันสีชาดจะอุดมสมบูรณ์ไปด้วยพลังงาน แต่มันยังไม่สามารถดึงดูดเหล่านิกายที่ทรงพลัง ข้าคิดว่าพวกเราไม่ควรทำลายมันในตอนนี้ พวกเราเพียงแค่ตัดบางส่วนเพื่อใช้ส่วนหนึ่งสำหรับการบ่มเพาะของพวกเรา"
เจียงเฉินแสดงความคิดเห็นของเขา นี่เป็นแหล่งพลังงานขนาดยักษ์และมันดูไม่น่าจะสามารถเคลื่อนไปได้
"คู่หู ในความคิดของข้า พวกเราสามารถที่จะใช้แหล่งพลังงานเพื่อบางอย่างได้นะ"
หวงต้ากล่าว
"เจ้ามีแผนอันใด?"
เจียงเฉินมองไปยังหวงต้า
"คู่หู คู่ต่อสู้ของเจ้าคือหนานเป่ยเฉาที่ทรงพลัง เขาเป็นคนที่ไม่อาจอยู่ที่เล็กๆเช่นนี้ได้ สักวันหนึ่งเขาคงจะออกจากนิกายอัคคีผลาญฟ้าอย่างแน่นอน และข้าก็คิดว่าเจ้ามีความคิดที่คล้ายคลึงกับข้า เจ้าเองก็คงจะไม่อยู่นิกายทมิฬตลอดชีวิต เหตุใดเจ้าถึงไม่สร้างรากฐานรอบๆแหล่งกำเนิดพลัง ด้วยแหล่งกำเนิดพลังนี้เจ้าสามารถก่อตั้งขุมพลังของเจ้าได้ในอนาคต"
หวงต้ากล่าว
"เจ้ากล่าวได้ถูกแล้ว ข้าคือเจียงเฉินและข้าจะทิ้งชื่อเสียงที่เกรียงไกรไว้ทุกๆแห่งที่ข้าไป มีคำพูดที่ว่าผู้มีเล่ห์เหลี่ยมมักจะมีแผนการสำรองมากกว่าหนึ่งเสมอ ตอนนี้ข้าได้ชนะใจของชาวเมืองสุริยันสีชาดและด้วยแหล่งพลังงานนี้ ข้าสามารถตั้งรากฐานไว้ที่นี่ได้ ข้าอาจได้รับผลประโยชน์มากมายในอนาคต นอกจากนี้ การเป็นเจ้าของแหล่งพลังงานเท่ากับเป็นเจ้าของโชคลาภอันยอดเยี่ยม"
เจียงเฉินตาเป็นประกาย เหล่าผู้ที่ต้องการประสบความสำเร็จในเรื่องใหญ่ๆมักจะมีแผนลึกซึ้งและมองการณ์ไกล
"แต่พวกเรายังต้องใช้แหล่งพลังงานนี้ในตอนนี้ ข้าจะสร้างรูที่ม่านพลังสักแห่ง ตอนนั้นข้าจะใช้รูปแบบในการรวบรวมพลังงานเข้าด้วยกัน และให้มันไหลไปยังผิวหน้า ตอนนั้นข้าจะให้คนสร้างคฤหาสน์ให้ข้าในเมืองสุริยันสีชาด ตอนนั้นข้าจะทำการบ่มเพาะที่นั่นชั่วคราว"
เจียงเฉินกล่าว
"ใช่แล้ว ด้วยสิ่งนี้เจ้าสามารถที่จะดูดซับแหล่งพลังงานได้ และมันเข้มข้นยิ่งกว่านิกายทมิฬมาก แหล่งพลังงานภายใต้นิกายทมิฬได้กระจายไปยังหลายสถานที่ พลังงานที่เจ้าได้ที่นั่นย่อมอ่อนกว่าที่นี่"
หวงต้ายิ้มกว้าง
"อย่างไรก็ตาม มันยากมากที่จะสร้างรูปแบบเช่นนั้น"
หวงต้าพูดอีกครั้ง
"มันเป็นรูปแบบง่ายๆ ไม่มีปัญหาอันใดสำหรับข้า"
รอยยิ้มมั่นใจเต็มใบหน้าของเจียงเฉิน การแสดงออกของเซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วๆไปสามารถที่จะจินตนาการได้
เจียงเฉินชี้นิ้วของเขาและปลดปล่อยแสงไปยังแหล่งพลังงาน ด้วยเสียง 'ปุ' รูได้เกิดขึ้นบนม่านหมอกพลังที่ห้อมล้อมแหล่งกำเนิดพลัง ม่านพลังธรรมชาติมันง่ายที่จะทำลาย เพียงแค่ใช้พลังมหาศาลเพียงเท่านั้น
ทันใดนั้น พลังงานที่รุนแรงได้ไหลออกมาจากรูนั่น มันเกิดเสียงเปรี๊ยะๆ มันสามารถได้ยินจากรอบๆตัวของพวกเขา เจียงเฉินและหวงต้าหายใจลึกๆ พวกเขารู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นในทันใดและพลังวิญญาณก็เพิ่มพูนขึ้นอีกด้วย ด้วยการใช้ทักษะร่างแปลงมังกร พลังงานได้ถูกเปลี่ยนเป็นพลังงานบริสุทธิ์ไหลเข้าไปยังทะเลปราณของเจียงเฉิน
นี่เป็นส่วนสำคัญของแหล่งพลังงาน มันไม่สามารถที่จะเปรียบกับพลังธรรมชาติที่แหล่งพลังงานได้รวบรวมไว้ที่เรือนที่พักของเจียงเฉินในนิกายทมิฬ
"ผนึกมันไว้เร็วเข้า หากว่าพลังรั่วไหลไปถึงพื้นผิว พวกเราจะดึงดูดสิ่งที่ไม่พึงต้องการได้"
หวงต้ารีบเตือนเจียงเฉิน ในเวลาเดียวกันมันปล่อยผนึกสีทองใส่รูนั่น ในอีกด้านหนึ่ง เจียงเฉินได้สร้างผนึกไว้ที่นิ้วมือของเขา ตอนนั้นเองด้วยผนึกจำนวนนับไม่ถ้วน ผนึกทั้งหมดรวมเข้าไปด้วยกันและสร้างเป็นรูปแบบที่มองไม่เห็นขึ้นมาได้ปิดผนึกรูที่อยู่บนแหล่งพลังงานโดยสมบูรณ์
หลังจากนั้นเจียงเฉินได้เคลื่อนตัวของเขาขึ้นไปขณะที่วางผนึกหลังจากนั้นอีกอันหนึ่ง เชื่อมต่อรูปแบบเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์แบบ หวงต้าที่มองอยู่ได้กระโดดไปมา มันรู้สึกขาดแรงจูงใจ มันรู้สึกอยากอาเจียนเป็นเลือด
"บัดซบ มันมีสิ่งใดอยู่เจ้าไม่รู้หรืออย่างไร?"
หวงต้ามองเจียงเฉินว่าสร้างรูปแบบได้อย่างไร และยิ่งมันดูมันยิ่งบ้า เจียงเฉินมีเทคนิคล้ำลึก และในแต่ละผนึกมันได้รวมเข้ากับรูปแบบได้อย่างสมบูรณ์ ดึงดูดพลังงานที่อยู๋ด้านบน ไม่ว่ามันจะมองเจียงเฉินอย่างไร มันรู้สึกเหมือนกับว่ามันมองไปยังปรมาจารย์ด้านรูปแบบผู้ยิ่งใหญ่
เด็กหนุ่มวัยสิบหกปีและเขารอบรู้ในทุกสิ่ง มันเป็นเรื่องที่ดีแต่ไม่เพียงที่เขารอบรู้ทุกๆสิ่ง เขายังเชี่ยวชาญในทุกๆเรื่องอีก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดเจียงเฉินสามารถทำได้ทุกๆเรื่องเหมือนกับว่าเขาเป็นปรมาจารย์
ท้ายที่สุดหวงต้าก็ได้ถอนหายใจออกมายาวๆ จากนี้เป็นต้นไป ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อใดๆก็แล้วแต่ที่เขาได้กระทำ มันจะไม่แปลกใจอีก
ชั่วโมงครึ่งผ่านไป ในที่สุดเจียงเฉินและหวงต้าก็ได้ขึ้นสู่พื้นผิว เจียงเฉินยังสร้างผนึกที่ซับซ้อนไว้บนนิ้วของเขา บนปลายนิ้วของเขานั้น มีเส้นแสงเริงระบำรอบๆ มันเป็นพลังงานที่บริสุทธิ์ที่สุด หากผู้ใดได้จ้องมองมันจะรูกสึกว่าจิตวิญญาณของพวกเขาได้หลงทาง
ทันใดนั้น คืนมืดได้น่าขนลุกกว่าเดิม ลมปีศาจได้โชยพัดผ่านในค่ำคืนที่เงียบสงัด มีพลังปีศาจมากมายสามารถรู้สึกได้จากที่ห่างไกล เสียหัวเราะที่น่าขนลุกและดุร้ายสามารถได้ยิน มันเข้าใกล้มากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ
"ปีศาจโลหิตมาที่นี่แล้ว"
หวงต้าตาลุกวาว
"ดูเหมือนว่าคืนนี้พวกมันจะมีจำนวนมากขึ้นหากเทียบกับเมื่อคืนนะ ไปกันเถอะ"
เจียงเฉินแสยะ เขาพลิกฝ่ามือและปลดปล่อยผนึกอื่นๆ การผนึกพลังงานชั่วคราวสมบูรณ์ หลังจากนั้นเขาและหวงต้าได้กลายเป็นแสงสีทองบินตรงไปยังเมืองสุริยันสีชาด
"เร็วเข้า ปีศาจโลหิตมาที่นี่แล้ว รีบไปพบนายน้อยเจียงโดยไว!"
"ดูนั่น นายน้อยเจียงมาที่นี่แล้ว! จำนวนปีศาจโลหิตมากกว่าเมื่อวานเป็นเท่าตัว ข้าคิดว่ามันเกือบร้อยตน…..ข้ากังวลว่านายน้อยเจียงจะสามารถจัดการพวกมันทั้งหมดได้งั้นรึ"
"แน่นอนว่าเขาทำได้แน่ นายน้อยเจียงมีความสามารถเป็นเลิศ!เขาสามารถสังหารพวกปีศาจโลหิตได้ในทันที ทุกๆคนอย่าได้หวาดกลัว สู้กับพวกปีศาจโลหิตเหล่านี้กันเถอะ!"
…………………………………………………………………..
เหล่าผู้เชี่ยวชาญทุกคนในเมืองสุริยันสีชาดต่างจับอาวุธของทุกๆคน พวกเขามีขวัญกำลังใจดีและมีความแน่วแน่ที่จะสู้จนเลือดหยดสุดท้ายจะหาไม่
ภายนอกเมืองสุริยันสีชาด กลุ่มขนาดใหญ่ของปีศาจโลหิตร่างสูงใหญ่และกำยำต่างมุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และพวกมันต่างโห่ร้องและกระโดดไปยังเมืองสุริยันสีชาด
ปีศาจโลหิตเหล่านี้ได้สูญเสียความเป็นมนุษย์ไปแล้ว ดวงตาสีแดงของพวกมันได้ลุกวาวอย่างกระหายเลือด และพวกมันปลดปล่อยออร่าของความเหี้ยมโหดอย่างเต็มที่
หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตทั้งสี่ต่างบินอยู่เหนือท้องฟ้า พวกมันแต่ละตนสูงราวๆสามเมตร สูงและแข็งแกร่งดั่งปรางค์เหล็กไหล มันปลดปล่อยออร่าที่โหดเหี้ยมออกมา รอบๆตัวมันและถืออาวุธปีศาจที่น่าขนลุกอยู่ ระดับการบ่มเพาะของมันคือขอบเขตแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง
"ฆ่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่ในเมืองแห่งนี้ และเหลือเด็กสาววัยรุ่นสำหรับพิธีบวงสรวงของนายน้อยด้วย!"
หัวหน้าหน่วยปีศาจโลหืตที่เป็นผู้นำได้ออกคำสั่งอย่างโหดร้าย มันต้องการให้เมืองสุริยันสีชาดกลายเป็นเมืองผีและไม่ให้มีผู้รอดชีวิต
อู้วววววววววววววววววววว
หลังจากที่ผู้นำพวกมันได้ออกคำสั่ง ปีศาจโลหิตที่ดุร้ายต่างเห่าหอนออกมาอย่างบ้าคลั่ง พวกมันบุกไปยังเมืองสุริยันสีชาดและทำลายทุกสิ่งที่ได้ขวางพวกมัน
"หวงต้า ข้าจะรับมือผู้นำของพวกมันเอง ส่วนปีศาจโลหิตที่เหลือนั่นเป็นของเจ้า ฆ่ามันให้หมดอย่าให้รอดไปได้"
เจียงเฉินบอกหวงต้าด้วยความยิ่งใหญ่ที่ไร้คู่เปรียบ
"ภารกิจประสบความสำเร็จ ก่ะก่ะ"
หวงต้าหัวเราะออกมาเสียงดัง จากนั้นมันได้วิ่งไปยังตรงหน้าขณะที่ร่างของมันกลายเป็นแสงสีทอง มันได้เริ่มวิถีทางสังหารหมู่อย่างไร้ความปราณี
ตูม ตูม ตูม
หวงต้าทรงพลังอย่างมาก ร่างกายของมันแข็งแกร่งอย่างไม่ธรรมดา มันเหมือนกำแพงเหล็ก โดยเฉพาะหัวของมันไม่มีผู้ใดสามารถจินตนาการได้เลยว่าเหตุใดมันจึงแข็งเช่นนั้น
หวงต้าเปิดทางให้ตัวมันด้วยการพุ่งชนปีศาจโลหิตที่ขวางทางมันทุกตน มันเหมือนกับภูเขาที่ลอยไปรอบๆและเหล่าปีศาจโลหิตผู้โชคร้ายที่โดนการลงมือของหวงต้าร่างของพวกมันระเบิดออกพวกมันตายอย่างสยดสยอง ฉากนี่เป็นฉากนองเลือดที่เหี้ยมโหดสุดๆ
"ฆ๋ามัน!ฆ่าพวกมันทั้งหมด!"
เจ้าเมืองชูอาวุธของเขาขึ้นและนำเหล่าผู้เชี่ยวชาญในเมืองสุริยันสีชาดที่อยู่ด้านหลังเขาแล้วตามหวงต้าไป จางเจิ้นเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์และเมื่อเผชิญหน้ากับเหล่าปีศาจโลหิตเขาเหมือนดั่งพยัคฆ์ที่ดุร้ายกระโจนใส่กลุ่มของแกะ มันเป็นการฆ่าล้างเพียงข้างเดียว
ด้วยการสังหารพวกมันไปอย่างมากมาย เหล่าปีศาจโลหิตได้สูญเสียไปเป็นจำนวนมากและขวัญกำลังใจของพวกมันถดถอย
เหนือท้องฟ้า เจียงเฉินได้กางปีกโลหิตกว้างและปิดทางหัวหน้าหน่วยปีศาจโลหิตทั้งสี่
"เช่นนั้นเจ้าคือผู้ที่สังหารคนของข้าทั้งหมดเมื่อคืนนี้สินะ?"
ผู้นำที่สูงราวกับเจดีย์ได้ถามออกมาด้วยสายตาโหดเหี้ยม
****************************************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป…………….
