แปลไทยโดย Takumi Kun
ตรวจทาน Subaru-Kyun
**************************************************************************
" กั๋วฉาน เจ้าอย่ามาขึ้นเสียงกับข้าเพียงเพราะเจ้าเป็นนักปรุงยา! เจ้าต้องปกป้องเจ้าปีศาจชั่วอย่างนั้นหรือ? นั่นหมายความว่าเจ้าอยู่ข้างเดียวกับความชั่วร้ายเช่นกัน "
เฟินจงถังโกรธมาก ด้วยสถานะของเขาในนิกายทมิฬ การที่โดนต่อว่าและถูกทำให้อับอายขายหน้าต่อคนเป็นจำนวนมาก แน่นอนว่าจะทำให้เขาเดือดดาลขึ้นมา นอกจากนี้เขายังช่วยหลานชายของเขาจัดการเจียงเฉินอีกด้วย
" เงียบปากไป! ผู้ใดกล้าที่จะแตะต้องเจียงเฉินวันนี้ ข้าจะลงมือกับมันผู้นั้นเป็นคนแรก!
กั๋วฉานก้าวไปยืนด้านหน้าเจียงเฉิน มันดูเหมือนว่าเฟินจงถังตั้งใจจะลงมือจริงๆ เขาจักต้องใช้ทุกสิ่งในการต่อสู้กับมัน
เจียงเฉินไม่ได้แสดงออกใดๆทางสีหน้า แม้สิ่งที่เกิดขึ้นเหนือกว่าที่เขาได้คาดการณ์เอาไว้ มันไม่ได้อยู่ในจุดที่เขาไม่สามารถที่จะควบคุมได้ เนื่องจากว่าหากกั๋วฉานและเฟินจงถังไม่อาจหาข้อสรุแได้ นักพรตทมิฬจักต้องออกมาแน่
" พอแค่นั้น! "
เป็นจริงดั่งที่เจียงเฉินได้คาดการณ์เอาไว้ เมื่อกั๋วฉานได้กล่าวจบ ก็มีเสียงดังก้องออกมาจากวังทมิฬ หลังจากนั้นแสงสีทองได้ออกมาจากวังทมิฬ
แสงสีทองนั่นมาถึงสนามฝึกซ้อมของเขตนอก และกวาดเสาที่มัดพวกเขาทุกคนอยู่แตกกระจาย ปลดปล่อยผู้ที่ถูกมัด แสงสีทองนั่นไม่ได้ทำลายเสาทั้งหมดมันยังปลดผนึกที่ผนึกไว้ที่ทะเลปราณของพวกเขาอีกด้วย ผนึกนี้เจียงเฉินเป็นผู้ลงผนึกไว้
" ท่านผู้นำนิกาย "
เฟินจงถึงและกั๋วฉานคารวะไปทางวังทมิฬในเวลาเดียวกัน เสียงตะโกนและแสงสีทองนั่นมาจากนักพรตทมิฬ ในฐานะผู้นำนิกายทมิฬ หนึ่งในสี่ผู้ที่ทรงพลังที่สุดในแคว้นฉี ไม่มีผู้ใดกล้าขวางทางเขา
" สวรรค์! แม้แต่ท่านผู้นำนิกายก็มาที่นี่!มันเป็นความขัดแย้งเล็กน้อยของศิษย์นอกแต่ตอนนี่กระทั่งผู้นำนิกายก็ยังมา! "
" เรื่องราวได้บานปลายไปใหญ่! หากท่านผู้นำนิกายไม่ทำอะไรสักอย่างตอนนี้ มันคงจะไม่สามารถที่จะควบคุมได้อีกต่อไป! "
" วันนี้เจียงเฉินได้สร้างความเสียหายมากมายต่อนิกายทมิฬ เขาได้ก่อพายุขึ้น! "
ทุกๆคนต่างตกตะลึง ในสายตาของบรรดาศิษย์ทั้งหมด ผู้นำนิกายเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่เป็นที่นับหน้าถือตาเป็นจำนวนมาก
ในวินาทีต่อมา ชายวัยกลางคนสวมชุดนักพรตได้บินมา มือของเขาไขว้หลัง เขายืนอยู่กลางอากาศด้วยท่าทางสง่างาม ผมสีดำของเขาปลิวไสวกับสายลม เขาคือนักพรตทมิฬ สุดยอดจักรพรรดิ์แห่งนิกายทมิฬ
" คารวะ ท่านผู้นำนิกาย! "
ศิษย์ทุกคนที่อยู่สนามฝึกซ้อมต่างคารวะเพื่อแสดงความเคารพ ตั้งแต่เฟินจงถังและกั๋วฉานและไปถึงศิษย์ฝึกหัด พวกเขาทุกคนแสดงความเคารพต่อนักพรตทมิฬ นักพรตทมิฬเป็นผู้ที่ลึกลับที่สุดในนิกายทมิฬ และหาได้ยากมากที่เขาจะแสดงตนสักที่ภายในนิกายทมิฬ เขาได้แสดงตัวออกมาเพียงเพราะปัญหาความขัดแย้งเล็กน้อยระหว่างศิษย์นอก เจียงเฉินเป็นคนแรกที่ทำให้เขามาได้
" จงอธิบายมา ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้าได้อธิบายว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้น "
ด้วยท่าทีที่เข้มงวดบนใบหน้าของเขา นักพรตทมิฬได้จ้องมองไปยังเฟินจงถังและกั๋วฉาน แต่ที่สำคัญยิ่งกว่านั้น เขามองไปยังเจียงเฉินและเฟินคุนเช่นกัน
" ท่านผู้นำนิกาย เจียงเฉินได้ข่มเหงศิษย์ร่วมสำนัก ทำร้ายพวกเขาสาหัส และกระทั่งแขวนผู้อาวุโสนิกายทั้งสี่และทุบตีพวกเขา! เขาเสียสติไปแล้ว! นี่เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์นิกายทมิฬ! เขาเสียสติและไร้วินัย! เขาได้ใช้พิษร้ายแรงถึงตายกับเจียงเหว่ย! ด้วยความโหดร้ายและความเหี้ยมโหดของเขาสามารถบอกได้ว่าเขามันเป็นปีศาจชั่ว! หากว่าพวกเราไม่สังหารชายผู้นี้ มันจะเสื่อมเสียชื่อเสียงนิกายทมิฬนะขอรับ และไม่มีศิษย์คนใดสามารถหวังจะอยู่อย่างสงบสุขได้ "
เฟินคุนประณามอย่างเป็นธรรมและถ่ายทอดเหตุผลของเขาเบื้อหลังการกระทำของเขา จักทำให้เจียงเฉินดูเป็นคนชั่วร้ายไป
นักพรตทมิฬไม่ได้เปลี่ยนท่าทีของเขา เขาจ้องมองไปยังเจียงเฉิน
" เจียงเฉิน แล้วเจ้าจะอธิบายเช่นไร? "
นักพรตทมิฬถาม
" ข้าไม่จำเป็นต้องอธิบาย แต่ข้าเชื่อว่าท่านผู้นำนิกายจะให้ความเป็นธรรมแก่ข้า "
เจียงเฉินประสานมือต่อนักพรตทมิฬ มันเปล่าประโยชน์สำหรับเขาในการอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น ท้ายสุดแล้ว ขึ้นอยู่กับผู้นำนิกายว่าจะตัดสินใจเช่นไร หากว่าเขาต้องการที่จะลงทัณฑ์เจียงเฉิน ไม่ว่าเขาจะอธิบายดีเพียงใด มันก็ไร้ประโยชน์ และหากว่านักพรตทมิฬไม่ต้องการที่จะติดตามเรื่องนี้อีก เพียงแค่พูดคำง่ายๆเพียงไม่กี่คำ
นอกจากนี้ เจียงเฉินไม่จำเป็นต้องอธิบายใดๆ เพราะคำอธิบายจากผู้ชมย่อมมีน้ำหนักมากกว่าเขาเพียงคนเดียว
" ความจริงนั่นเห็นๆกันอยู่ ไม่มีสิ่งใดที่เจ้าสามารถอธิบายได้! ศิษย์ร้องขอให้ผู้นำนิกายลงทัณฑ์เจียงเฉินด้วยขอรับ "
เฟินคุนพูดพร้อมแสยะยิ้ม
" ท่านผู้นำนิกายขอรับ ศิษย์พี่เจียงถูกให้ร้าย! "
หลังเฟินคุนกล่าวจบ ศิษย์นอกได้กล่าวออกมา
" ใช่แล้วขอรับ ท่านผู้นำนิกาย เมื่อสองวันที่แล้ว ศิษย์นอกกั๋วเหล่ยได้แพร่กระจายข่าวลวงว่าเจียงเฉินได้ตายแล้วในเขาหมื่นอสูร! เขาได้รับคำสั่งมาจากศิษย์ในนามไช่ตง!แล้วพวกเขาข่มเหงพวกเราและบอกให้พวกเรานำยาฟื้นพลังขั้นมนุษย์หนึ่งร้อยเม็ดให้เขาทุกคน และเขาได้ทุบตีหวังหยุนและหวงเจิงอาการสาหัส! พวกเราทุกคนสามารถเป็นพยานได้ พวกเราทุกคนได้ตกเป็นเหยื่อของพวกเขาขอรับ "
" ท่านผู้นำนิกายขอรับ ศิษย์พี่เจียงพยายามเรียกร้องความยุติธรรมให้แก่พวกเรา! หากเขาได้ฝ่าฝืนกฎนิกายจริง มันเป็นเพราะกั๋วเหล่ยและคนอื่นๆได้ฝ่าฝืนกฎก่อนขอรับ"
" แม้ว่าเจียงเหว่ยจะเป็นผู้ที่รับผิดชอบด้วยความตายก็ตาม! เขาได้ท้าทายศิษย์พี่เจียงเฉินในการประลองเป็นตายขอรับ เขาไม่สามารถที่จะตำหนิผู้ใดได้ในการตายของตนได้! สำหรับเรื่องพิษ เข็มพิษนั่นเป็นของเจียงเหว่ยเองขอรับ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับศิษย์พี่เจียงเฉิน "
……………………………………………………………….
ศิษย์นอกผู้ติดตามเจียงเฉินต่างแสดงออกถึงจุดยืนของพวกเขาในเรื่องนี้ พวกเขาไม่สามารถที่จะปิดปากเงียบต่อไปได้ เพราะถ้าหากว่าพวกเขาไม่พูดความจริงออกมา เจียงเฉินจะรู้สึกผิดหวังในตัวพวกเขา ไม่ว่าอย่างไรก็ตามมันเป็นเพราะเจียงเฉินได้รับหน้าเป็นคนชั่วร้ายเพื่อพวกเขา และหากว่าพวกเขาถูกบังคับให้เลือกระหว่างเฟินคุนและเจียงเฉิน แน่นอนว่าพวกเขาจะกระโดดไปยังฝั่งเจียงเฉินและพวกเขาไม่สนใจแม้ต้องล่วงเกินเฟินคุน
" ท่านผู้นำนิกายขอรับ ที่เหล่าศิษย์เหล่านี้กล่าวมานั้นถูกต้อง พวกเราไม่สามารถตำหนิเจียงเฉินในเรื่องที่เกิดขึ้นได้ ในอีกทางหนึ่งเจียงเฉินเองก็ตกเป็นเหยื่อเช่นกัน"
ด้วยรอยยิ้มบนหน้าของเขา กั๋วฉานประสานมือและพูดกับนักพรตทมิฬ เขากำลังคิดว่าจะช่วยเหลือเจียงเฉินที่ไม่อธิบายใดๆได้อย่างไร แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่าจะมีศิษย์มากมายที่แสดงตัวสนับสนุนเจียงเฉิน นี่มันดียิ่งกว่าเจียงเฉินอธิบายด้วยตัวเอง ดูจากความมั่นใจบนหน้าเจียงเฉินแล้ว ช่วยไม่ได้ที่กั๋วฉานจะลอบชื่นชมเขาอย่างเงียบๆ แม้ว่าเจียงเฉินยังอายุน้อย เขามีความคิดความอ่านยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมา เขายังคงใจเย็นไม่ว่าจะเกิดเรื่องใดขึ้น นอกจากนี้เจียงเฉินมีจิตใจที่ห้าวหาญ และไม่มีสิ่งใดที่เขาไม่กล้ากระทำ หากว่ามี เรื่องราวคงไม่บานปลายเช่นนี้เป็นแน่
" ท่านผู้นำนิกายขอรับ พวกเราไม่สามารถตัดสินใดๆได้โดยการฟังความจากศิษย์ไม่กี่คนนะขอรับ แม้ว่าสิ่งที่พวกเขาพูดจะเป็นเรื่องจริง ในความจริงที่เจียงเฉินได้ข่มเหงผู้อาวุโสนิกายทั้งสี่อย่างโหดร้าย และกระทั่งจับแขวนพวกเขา! ผู้อาวุโสนิกายเหล่านี้เป็นหน้าตาของนิกายทมิฬ และสิ่งที่เจียงเฉินทำนี่เป็นการตบหน้านิกายทมิฬนะขอรับ! "
เฟินคุนยังไม่ยอมแพ้
" เฟินคุน ข้าจำเป็นต้องให้เจ้ามาสอนว่าจักต้องตัดสินเช่นไรงั้นรึ? "
ใบหน้าของนักพรตทมิฬมืดทะมึน
" ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้นขอรับ โปรดอภัยให้ข้าด้วย "
พบว่าคำพูดของเขาทำให้ผู้นำนิกายกราดเกรี้ยว ท่าทีของเฟินคุนเปลี่ยนไปทันที
" พอแล้ว ข้ารู้ในสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ไม่มากก็น้อย ให้มันจบลงตรงนี้ อย่าให้ข้าต้องพูดซ้ำ "
หลังจากพูดจบ นักพรตทมิฬก็หายไปจากที่ที่เขายืนอยู่ มันเหมือนกับว่าเขาไม่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน มันอาจเป็นเพราะเขาจากไปรวดเร็วอย่างมาก นักพรตทมิฬเหลือเพียงครึ่งก้าวสู่ขอบเขตจิตวิญญาณยุทธ ความยิ่งใหญ่ของเขาไม่สามารถที่จะจินตนาการได้ด้วยคนทั่วๆไป
อย่างไรก็ตามคำพูดของนักพรตทมิฬสร้างความตื่นตระหนกแก่คนจำนวนมาก
มันเกิดอะไรขึ้น? ท่านผู้นำนิกายมาด้วยตัวท่านเอง แต่ท้ายสุด นี่คือการตัดสินใจของท่าน
ท่าทางน่ากลัวได้ปรากฎขึ้นบนหน้าของเฟินคุน มันไม่พอใจกับการตัดสินใจของเขา มันไม่รู้ว่าเหตุใดนักพรตทมิฬถึงโปรดปรานเจียงเฉินนัก เจียงเฉินได้ก่อปัญหาใหญ่ขึ้นในวันนี้ และแม้ว่าเขาจะไม่ใช่ผู้ก่อเรื่องทั้งหมดก็ตาม เขาสมควรได้รับโทษทัณฑ์ในเรื่องที่เกี่ยวข้องบ้าง แต่ตอนนี้ด้วยการตัดสินใจของผู้นำนิกาย ทำให้เรื่องทั้งหมดจบลง
ไม่เพียงแค่เฟินคุนที่งุนงง ทุกๆคนที่เป็นพยานอยู่วันนี้ต่างตกตะลึงจนอ้าปากค้างตามๆกัน
" อะไรนะ? จบลงเพียงเท่านี้? ท่านผู้นำนิกายจบเรื่องนี้แบบเฉพาะตัวดีจัง "
" ข้าเห็นด้วยกับเจ้า ในตอนแรกข้าคิดว่าท่านผู้นำนิกายจะกราดเกรี้ยวใส่ผู้ผิด แต่เขาพูดในสิ่งที่ธรรมดา และเรื่องนี้ได้สรุปแล้ว "
" พวกเจ้ายังไม่เข้าใจอีกรึ? ท่านผู้นำนิกายโปรดปรานเจียงเฉิน! สื่งที่เจียงเฉินได้ทำไปในวันนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เป็นผู้ก่อเรื่องทั้งหมดก็ตาม แต่ด้วยการข่มเหงผู้อาวุโสนิกายเพียงอย่างเดียว เขาควรได้รับบทลงโทษที่ร้ายแรง แต่ตอนนี้ ไม่มีการลงทัณฑ์! ชัดเจนว่าท่านผู้นำนิกายไม่ต้องการลงโทษเขา "
" มันอาจมีสาเหตุเบื้องหลังการตัดสินใจของท่าน การเติบโตของเจียงเฉินรวดเร็วอย่างมาก พรสวรรค์และศักยภาพของเขาไร้ผู้เทียบได้ในแคว้นฉี และเขากระทั่งเทียบได้กับหนานเป่ยเฉาจากนิกายอัคคีผลาญฟ้า! และในเร็ววันเขาจะเหนือกว่าเฟินคุน! อัจฉริยะเช่นเขาไม่อาจถูกลงทัณฑ์โดยง่าย นี่คือผลประโยน์ของอัจฉริยะที่แท้จริง! "
…………………………………………………………..
หลายต่อหลายคนได้ตกตะลึงในการตัดสินใจ แต่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาสามารถที่จะเข้าใจถึงสาเหตุเบื้องหลังได้ นอกจากนั้น เจียงเฉินได้พัฒนาตัวเองอย่างโดดเด่น อัจฉริยะเช่นเขาย่อมไม่ถูกลงทัณฑ์โดยง่าย
นอกจากนี้การตัดสินใจมาจากตัวของผู้นำนิกายเอง ผู้ใดกล้าที่จะคัดค้าน? ในการตัดสินใจครั้งนี้ยุติธรรม ในโลกนี้ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นผู้ได้รับการเคารพ ความยุติธรรมมันเป็นสิ่งที่สวยหรูเกินไป ในนิกายทมิฬ นักพรตทมิฬคือความยุติธรรม
ผู้อาวุโสนิกายและศิษย์ที่ถูกแขวนและถูกทุบตีอย่างโหดร้ายทำได้เพียงกล้ำกลืนน้ำตาตนเอง พวกเขาคิดว่าผู้นำนิกายจะให้ความเป็นธรรมแก่พวกเขา แต่ตอนนี้พวกเขาไม่คิดเรื่องนี้อีกเลย นอกจากนี้การตัดสินใจของท่านผู้นำนิกายยังเป็นสาส์นต่อทุกๆคน ว่าเขาโปรดปรานเจียงเฉิน หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ คนจำนวนมากได้จดจำไว้ และพวกเขาจะไม่ตอแยเจียงเฉินง่ายๆเป็นแน่ เพราะหากพวกเขาทำเช่นนั้น ผลที่ตามมาจะร้ายแรงนัก
ด้วยท่าทางร้ายกาจของเฟินคุนได้จับจ้องไปยังเจียงเฉินดั่งอสรพิษ " เจียงเฉิน สักวันข้าจะฆ่าเจ้าให้ได้! "
" เฟินคุน ข้าไม่สนใจหรอกนะว่าเหตุใดที่เจ้าพยายามที่จะสังหารข้า แต่ข้าขอเตือนเจ้า มันจะดีกว่าหากเจ้าไม่มาตอแยข้า หากเจ้าทำ ผลที่ตามมาเป็นสิ่งที่เจ้าไม่อยากประสบในชีวิต "
เจียงเฉินพูดแผ่วๆ เขาไม่เคยปราณีต่อศัตรูของเขา
สิ่งที่ผ่านมาสามารถบอกได้ว่า ผู้ที่เป็นศัตรูกับเจียงเฉิน ย่อมไม่ได้รับจุดจบที่ดีเป็นแน่
" ฮึ่ม! "
เฟินคุนแค่นเสียงเย็นชาออกมา แล้วหันกลับออกไป ในเวลาเดียวกันเฟินจงถังก็หายจากสายตาเขาเช่นกัน
ในตอนแรก เฟินคุนต้องการสังหารเจียงเฉินไม่ว่าอย่างไรก็ตาม กระนั้นเมื่อผู้นำนิกายมาด้วยตนเอง เขาได้ยกเลิกสิ่งที่เขาคิดจะทำ เพราะว่าหากเขาไม่สนใจทุกสิ่งและมุ่งลงมือกับเจียงเฉิน เขาคงต้องชโลมไปด้วยเพลิงโทสะของนักพรตทมิฬ และนั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถเผชิญหน้าได้
อุบัติการณ์ครั้งใหญ่นี้ได้สั่นคลอนนิกายทมิฬและได้สรุปผลโดยนักพรตทมิฬ สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้จะถูกจารึกในหนังสือประวัติศาสตร์ของนิกายทมิฬ นามของเจียงเฉินจะเป็นศูนย์กลางดึงดูด
จากวันนี้ต่อไป ไม่เพียงแค่ศิษย์นอก แม้แต่ผู้อาวุโสนิกายและศิษย์ในบางคนที่ต้องการมีปัญหากับเจียงเฉินจะต้องคิดอีกครั้งหนึ่ง
**************************************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป………..
