แปลไทยโดย : Subaru-Kyun
ตรวจทานโดย : Subaru-Kyun
====================================================
" บัดซบ! เจ้านี่มันบ้าดีเดือดแท้ แต่บิดาผู้นี้ก็ชอบเรื่องตื่นเต้นเสียด้วย ก๊ะ ก่ะ "
หวงต้าที่บินอย่างบ้าคลั่งได้หัวเราะออกมาเสียงดัง หลังจากมันได้ติดตามเจียงเฉิน มันก็ไม่เคยขาดแคลนการผจญภัยที่สุดแสนเร้าใจได้อีก ดังเช่นสถานการณ์ในตอนนี้ พวกเขาเป็นแค่เพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์เท่านั้น แม้ว่าเจียงเฉินจะมีความกล้าหาญเพียงใด แต่ในตอนนี้พวกเขาต้องหนีหัวซุกหัวซุนอยู่ในเขตที่สอง
ปัง…..!
ชายชุดดำไล่กวดใกล้เข้ามาทั้งยังลอบโจมตีจากทางด้านหลัง แต่อย่างไรเจียงเฉินและหวงต้านั้นรวดเร็วมาก การโจมตีทั้งหมดของเขาจึงพลาดเป้าหมายไป
" โธ่เว้ย แค่คนกับหมาทำไมมันถึงได้เร็วอย่างนี้นะ? จะให้เป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้ แม้ว่าจะอันตรายอย่างยิ่งหากถลำลึกเข้าไปในเขตที่สอง แต่ศิษย์พี่เฟินสั่งมาชัดเจนว่าต้องสังหารเจียงเฉินในตอนนี้ให้จงได้ ดูเหมือนว่าข้าจะต้องใช้เข็มพิษไร้เสียงที่ศิษย์พี่เฟินให้มานี่เสียแล้ว "
ชายชุดดำพึมพำกับตัวเอง เจียงเฉินและหวงต้ารวดเร็วมาก เขาไม่เคยเห็นผู้เชี่ยวชาญหรือสัตว์อสูรระดับแก่นแท้มนุษย์คนไหนสามารถเคลื่อนไหวได้รวดเร็วเช่นนี้ แม้แต่เขายังไม่สามารถจับตัวได้
แรกเริ่ม เขาคิดว่าภารกิจสังหารเจียงเฉินจะเป็นเรื่องที่ง่ายดาย เขาไม่คาดคิดว่าจะลำบากถึงเพียงนี้
อย่างไรก็ตามชายชุดดำไม่ได้มีท่าทีสับสน เขาได้รักษาระยะห่างกับเจียงเฉินและหวงต้า จากนั้นเขาได้หยิบเอาเข็มออกมาอย่างช้าๆ ปลายเข็มเรืองแสงสีดำจางๆ แค่มองเพียงแว่บเดียวทุกคนก็สามารถบอกได้เลยว่านี่เป็นเข็มพิษ เข็มนี่มีความยาวประมาณฝ่ามือมนุษย์ และมีพิษร้ายแรงมาก ชายชุดดำใช้พลังหยวนปกคลุมเข็มพิษไว้ เขาไม่กล้าสัมผัสมันด้วยมือเปล่า
" เข็มพิษไร้เสียงนี้ พิษของมันสกัดมาจากดอกไม้นรก กล้วยไม้ทมิฬ และพิษอื่นๆจำนวนมาก ว่ากันว่าไม่มียาแก้พิษของมัน และใครก็ตามที่อยู่ระดับต่ำกว่าแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ถูกพิษนี้เข้าไป ก็จะกลายเป็นเพียงก้อนเนื้อเน่าๆเท่านั้น ความสามารถของพิษทำได้กระทั่งกัดกร่อนพลังหยวน เจียงเฉินเจ้าจะต้องตายอย่างสยดสยองด้วยเข็มพิษนี่ หากเจ้าจะโทษใครก็จงโทษตัวเจ้าเองที่มาล่วงเกินใครที่เจ้าไม่อาจล่วงเกินได้ "
ประกายชั่วร้ายพลันปรากฏในแววตาของชายคนนั้น เข็มพิษในมือของเขาลอยขึ้นอย่างช้าๆ จากนั้นเขาก็ส่งพลังไปยังเข็ม ส่งมันพุ่งไปหาเจียงเฉินอย่างเงียบเชียบ
เข็มพิษนี้สร้างมาจากวัสดุุที่พิเศษมาก มันจะไม่ส่งเสียงใดๆขณะที่เคลื่อนที่ ดังนั้นเมื่อถูกใช้ลอบโจมตีใครสักคนมันจะเข้าใกล้ศัตรูได้โดยที่พวกเขาไม่ทันรู้ตัวก่อนได้
แต่ถึงอย่างนั้น เจียงเฉินนั้นสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง เนื่องจากเขากำลังยุ่งกับการหลบหนีไปพร้อมกับหวงต้า เต็มกำลังมาตลอด นอกจากนี้ตลอดเวลาชายชุดดำได้โจมตีเขาด้วยยุทธภัณฑ์ ฉะนั้นเจียงเฉินจึงคาดไม่ถึงว่าเขาจะถูกลอบโจมตีด้วยเข็มพิษ
เมื่อเข็มพิษเข้ามาใกล้ มีเพียงเจียงเฉินเท่านั้นที่สัมผัสได้ถึงสิ่งผิดปกติ เขาจึงพลิกตัวหลบอย่างรวดเร็ว แต่มันสายเกินไป เข็มเพียงได้พุ่งทะลวงเข้าสู่ไหล่ของเจียงเฉิน และในทันใดนั้นพิษได้แพร่กระจายไปทั่วร่างของเขา ทำให้เจียงเฉินถึงกับเดินโซซัดโซเซ
" หวงต้า ช่วยพยุงข้าหน่อย ข้าถูกพิษ "
เจียงเฉิน พูดอย่างเร่งรีบ
" อะไรของเจ้าฟะ เจ้าไม่รู้จักป้องกันตัวเองจากพิษบ้างหรือไร? เจ้าถูกพิษได่เช่นไร? "
หวงต้ากล่าวขึ้นมา ด้วยท่าทีไม่อยากจะช่วย แต่เพราะว่าเป็นสถานการณ์วิกฤติเช่นนี้ มันจึงแบกเจียงเฉินขึ้นไปบนหลังของมันในทันที
" พิษจากเข็มของชายชุดดำนั่น ยังห่างไกลจากความร้ายแรงของพิษของงูหลามเขียวนรกมาก แค่นี้ยังห่างไกลกับคำว่าเพียงพอจะฆ่าข้าได้ "
เจียงเฉินสบถออกมา จากนั้นเขาได้ทำการโคจรพลังไปที่ไหล่ของเขาเพื่อเอาเข็มพิษออกมา เขาไม่สนใจเกี่ยวกับพิษในร่างเขา เขาได้โคจรทักษะร่างแปลงมังกร พิษงูหลามเขียวนรกได้พวยพุ่งออกมาและปกคลุมพิษจากร่างกายเขาทั้งหมด
เพราะว่าเขาได้ดูดซับสายเลือดของงูหลามเขียวนรกมา ร่างกายของเจียงเฉินสามารถเปลี่ยนให้เป็นกายาพิษได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการ แม้ว่าเข็มพิษจะทรงพลังขนาดไหน ใช้พิษอีกชนิดเพื่อทำลายกายาพิษ ช่างเป็นเรื่องไร้สาระเสียจริง ด้วยการช่วยเหลือของทักษะร่างแปลงมังกรกับพิษงูหลามเขียวนรก พิษจากเข็มพิษได้กลายเป็นอาหารอันโอชะ ให้เจียงเฉินได้ดูดซับช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้พิษในร่างกายเขา
ตึง..!
แต่เจียงเฉินแสร้งทำเป็นว่าตกลงจากหลังหวงต้า แล้วใช้โอกาสนี้กำจัดชายชุดดำที่ไล่ตามเขาด้านหลัง
ทันทีที่ชายชุดดำเห็นเจียงเฉินตกลงจากหลังของหวงต้า เขาก็หยุดไม่ไล่ตามอีกต่อไป
" ฮ่าฮ่า เข็มพิษไร้เสียงที่ได้จากศิษย์พี่เฟินช่างทรงพลังเสียจริง เจียงเฉินมันแค่เพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์เท่านั้น มันต้องถูกพิษสังหารไปแล้วอย่างแน่นอน ! ข้าทำภารกิจลุล่วงอย่างสมบูรณ์แบบ เมื่อข้ากลับไป ศิษย์พี่เฟินต้องตบรางวัลให้ข้าอย่างงามเป็นแน่ "
ชายชุดดำหัวเราะออกมาเสียงดัง เขาได้เห็นว่าเข็มพิษแทงเข้าไปในร่างของเจียงเฉิน และได้เห็นกับตาว่าเจียงเฉินได้ร่วงหล่นจากหลังของหวงต้าแล้วไม่ขยับ ภายใต้สภาพเช่นนั้น เจียงเฉินต้องตกตายไปแล้วอย่างแน่นอน
สำหรับหวงต้า ชายชุดดำไม่ได้สนใจมัน ตั้งแต่แรกเป้าหมายของเขามีเพียงเจียงเฉินเท่านั้น
" เมื่อเข้าเจ้าเข้าไปส่วนลึกของเขตที่สอง อันตรายจะยิ่งมากขึ้นเช่นกัน! ถึงแม้เจ้าหมาสีเหลืองจะมาตายที่แบบนี้ หากเป็นเช่นนี้ร่างกายของพวกมันจะถูกฝังอยู่ที่นี่ เจียงเฉินจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องลอยโดยไม่มีผู้ใดรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น "
จากที่เขารู้สึกภูมิใจในตัวเองเสร็จ ชายชุดดำหันหลังกลับไปแล้วออกจากเขาหมื่นอสูร จากนั้นเขาได้หายไปจากสายตา
โฮก…..!
หวงต้าได้กลับมาแบกเจียงเฉินไว้บนหลังของมันแล้ววิ่งต่อไป ทันใดนั้นได้ยินเสียงคำรามดังสนั่นมาจากด้านหน้าของมัน ท่าทีของมันแปรเปลี่ยนเป็นเลวร้าย " ราชันย์อสูรแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง! บ้าชิบ พวกเรานี่ดวงซวยเสียจริง… "
หวงต้าพุ่งไปยังอีกทิศทางหนึ่งแล้วเดินหน้าต่อไป พวกเขาเข้าใกล้ใจกลางของส่วนที่สองมากขึ้นเรื่อยๆ มันเป็นธรรมดาที่อาจจะพบเจอราชันย์อสูรแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายที่นี่ อย่าว่าแต่ราชันย์อสูรแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง หากว่าเจียงเฉินกับหวงต้าดันบังเอิญไปพบเจอราชันย์อสูรแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายเข้าละก็ เช่นนั้นวันนี้ก็จะเป็นวันโลกาวินาศสำหรับพวกเขาเป็นแน่
แต่โชคดีที่หวงต้านั้นรวดเร็วมาก หากไม่ใช่เป็นมันคงไม่มีทางรอดออกไปจากเขตที่สองได้เป็นแน่
แค่เพียงระยะเวลาไม่นานหลังจากที่หวงต้าออกมาได้ ราชสีห์ทองคำที่แข็งแกร่งก็ปรากฏตัวออกมาในสถานที่ ที่หวงต้าอยู่เมื่อสักครู่ มันได้สำรวจบริเวณรอบๆแต่มันก็ไม่พบอะไรเป็นพิเศษจากนั้นมันก็จากไปยังที่ของมัน
ความสามารถในการหลบหนีของหวงต้านั้นยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก มันสามารถค้นพบหุบเขาที่อยู่ห่างไกลได้อย่างรวดเร็วมาก เป็นสถานที่อ้างว้างและถ้ำไว้หลบซ่อนตัว
ตึง…!
หวงต้าขว้างเจียงเฉินลงจากหลังของมันอย่างแรง
" บัดซบ เจ้าหมาเวรเอ้ย สะกดคำว่า อ่อนโยนไม่เป็นเลยหรือไง?! (จะเป็นได้ไงเพ่นั้นหมานะ) อย่างน้อยก็บอกข้าก่อนหากเจ้าต้องการจะวางข้าลง! "
เจียงเฉิน สบถออกมา
หวงต้าจ้องไปยังเจียงเฉินอย่างกลัวๆ สภาพใบหน้าของเขายังสดใสดูปกติ ไม่เหมือนคนที่เพิ่งจะถูกพิษเลยแม้แต่น้อย หวงต้ารู้สึกว่ามันถูกเจียงเฉินหลอกและแบกมันมาตลอดทางโดยเปล่าประโยชน์
มันยอมอดทนลำบากมาตั้งหลายอย่าง มันจะไม่ยอมทำโดยฟรีๆแน่ หวงต้าส่งเสียงร้องออกมาจากนั้นมันก็กระโจนเข้าใส่เจียงเฉิน
" โธ่เว้ย เจ้าหมาบัดซบ… ในตอนนี้ข้าถูกพิษจริงๆ เพียงแต่เพียงข้าสามารถควบคุมและดูดซับพิษนั่นได้ …..โอ้ย! เวรเอ้ย เจ้ากัดก้นข้าอีกแล้ว! "
เจียงเฉินโกรธจัด ไอ้หมาเวรนี่มันกัดก้นเขาที่เดิมทุกครั้ง จนมันบวมไปหมดแล้ว
จากนั้นหนึ่งคนหนึ่งหมาได้ฟัดกันในถ้ำเล็กๆ ฉากนี้ดูเหมือนกับครั้งแรกที่พวกเขาพบกัน
ไม่กี่นาทีต่อมา ทั้งคู่ก็ได้หยุดต่อสู้กัน อย่างไรก็ตามทั้งคู่ยังคงมองหน้ากันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
" บัดซบ! เจ้าทำเสื้อผ้าข้าขาด! เจ้าต้องการให้บิดาผู้นี้วิ่งออกไปข้างนอกในสภาพเปลือยกายเช่นนั้นรึอย่างไร?! "
เมื่อเจียงเฉินเห็นรูขนาดใหญ่ที่กางเกงของเขาใกล้ๆกับก้น ทำให้เขารู้สึกอยากเอาหัวไปโขกกับหวงต้าเลยเสีย
" มารดาเจ้าสิ แล้วตัวข้าล่ะบิดาผู้นี้จะทำยังไงกับตาหมีแพนด้าของข้า? โธ่เว้ยยย… เจ้ามันโหดร้ายเกินไปแล้ว ภาพลักษณ์อันหล่อเหลาของบิดาผู้นี้หายไปเสียหมด "
ดวงตาข้างซ้ายของหวงต้าถูกแต่งแต้มคล้ายตาของหมีแพนด้า
" เงียบไป ออกไปคอยคุ้มกันบิดาเจ้าซะ ในตอนนี้ข้ากำลังจะทะลวงผ่านขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายก่อน "
เจียงเฉินจ้องไปยังหวงต้า จากนั้นเขาพบก้อนหินขนาดใหญ่และนั่งลงบนนั้น เขามุ่งสมาธิไปยังพลังของเขา
หวงต้าบ่นพืมพำกับตัวเอง แต่มันก็รู้ว่าสิ่งนั้นมันสำคัญกับเจียงเฉินแค่ไหน ดังนั้นมันจึงออกไปคุ้มกันที่ทางเข้าถ้ำ
" ข้าต้องคอยคุ้มกันทุกที เฮ้อ… "
หวงต้ารู้สึกไม่มีความสุขเลยสักนิด
เจียงเฉินไม่สนใจหวงต้า เขากำลังยุ่งอยู่กับการมุ่งเน้นพลังของเขา หลังจากที่เขาได้ต่อสู้กับหมาป่าโลหิตและชายชุดดำ เขาก็ได้รับบาดเจ็บทั้งสองครั้ง และในตอนนี้พลังของเขาขาดอีกแค่นิดเดียวก่อนที่เขาจะทะลวงไปยังระดับต่อไป เขาต้องทำให้ตัวเองอยู่ในสภาพที่พร้อมที่สุดก่อน
ในตอนนี้ ภายในทะเลลมปราณของเจียงเฉิน พิษงูหลามเขียวนรกได้เปลี่ยนสีลายสีดำได้รวมเข้ากับพิษสีเขียว ลายสีดำเหล่านั้นคือพิษจากเข็มพิษไร้เสียงนั่นเอง
นี่เป็นความสามารถที่น่าเหลือเชื่อของทักษะร่างแปลงมังกร ด้วยมีพิษงูหลามเขียวนรกเป็นรากฐาน เจียงเฉินสามารถดูดกลืนพิษต่างๆนำมาเป็นของเขาเองได้ หลังจากดูดกลืนพิษจากเข็ม พิษของเจียงเฉินก็ทวีความแข็งแกร่งขึ้น หากผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ธรรมดาโดนพิษนี่ ก็จะตกตายลงในทันที
เจียงเฉินหยิบดวงจิตอสูรของหมาป่าโลหิตออกมา มันส่องประกายแสงสีทองสดใส มีพลังงานที่แข็งแกร่ง พวยพุ่งออกมา
" ข้าฝากความหวังไว้กับเจ้า "
เจียงเฉินก็เปิดปากของเขา และกลืนดวงจิตอสูรลงไป
ปัง…!
พลังงานที่อัดแน่นภายในดวงจิตอสูรได้ระเบิดออกมาในร่างของเจียงเฉิน ส่งไปไปแขนขาและกระดูกทั่วทั้งร่างกายของเขา เจียงเฉินไม่กล้าที่จะปฏิเสธพลังงานนี้ และเขาได้เริ่มโคจรด้วยทักษะร่างแปลงมังกรในทันทีเพื่อดูดซับพลังงานทั้งหมด
เมื่อเวลาผ่านไป ตราประทับมังกรดวงใหม่ได้ก่อรูปขึ้นในทะเลลมปราณของเจียงเฉิน
……………………………………..
รุ่งสาง ที่ทางเข้านิกายทมิฬ ได้มีแสงสีดำๆปรากฏขึ้น นั่นคือชายชุดดำที่ออกมาจากเขาหมื่นอสูรหลังจากที่คิดว่าสังหารเจียงเฉินไปแล้วนั่นเอง ชายคนนั้นได้ถอดเอาชุดทั้งหมดและผ้าคลุมหน้าออก เขาอายุประมาณยี่สิบปลายๆ ใบหน้าของเขาธรรมดามากถึงมากที่สุด เหมือนกับเหล่าตัวประกอบทั่วไปที่ไม่จำเป็นต้องจดจำ แต่อย่างไรก็ตามพลังของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอ เขาเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง
ชายคนนั้นได้นำเครื่องแบบนิกายทมิฬออกมา จากนั้นก็เปลี่ยนชุดเสร็จเขาก็บินกลับเข้าไปยังนิกายทมิฬ
ภายในเขาหมื่นอสูร เมื่ออาทิตย์ได้สาดแสงลงมากลืนความมืดมิดไป เหล่าสัตว์อสูรเกรี้ยวกราด ต่างคำรามกันอย่างต่อเนื่อง พวกมันปลดปล่อยกลิ่นอายของปีศาจปกคลุมหุบเขาจากแสงอาทิตย์
เขตที่สอง ภายในหุบเขาที่ห่างไกล หวงต้านั่งลงอยู่บนพื้นข้างนอกถ้ำด้วยท่าทีเบื่อหน่าย ภายในถ้ำพลังหยวนกำลังเดือดพล่านรอบตัวเจียงเฉิน ราวกับเขาได้อยู่ท่ามกลางพายุที่อาจจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ
ตอนนี้เจียงเฉิน ดูดซับดวงจิตอสูรหมาป่าโลหิตได้ทีละเล็กน้อย ดวงจิตอสูรนี้เป็นสายเลือดพิเศษ ดูดซับได้อย่างยากลำบากมาก เจียงเฉินไม่เพียงต้องการแต่ดูดซับพลังของมัน หากแต่ต้องการทักษะเฉพาะสายเลือดของราชันย์หมาป่าโลหิต และเขาต้องการที่จะเสริมสร้างตราประทับมังกรดวงใหม่เพื่อเพิ่มพละกำลังการต่อสู้ของเขา ผลจากการดูดซับจากสายเลือดพิเศษย่อมดีกว่าดูดซับพลังเพียงอย่างเดียว
มันใช้เวลามากในการดูดซับสายเลือด หลังจากผ่านไปหนึ่งคืนเจียงเฉินก่อรูปตราประทับใหม่เพิ่มขึ้นได้เพียงห้าดวง แต่เขาใกล้จะครบหกสิบดวงแล้ว ใกล้ที่เขาจะถึงแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายแล้ว
====================================================
โปรดติดตามตอนต่อไป…………..
