แปลไทยโดย : Takumi Kun
ตรวจทาน : Subaru-Kyun
=====================================================
"ท่านพี่เจียงเฉิน ข้าได้มันมาแล้ว!"
หยานเฉินหยู่ดูมีความสุข นางถือผลึกเยือกแข็งหมื่นปีไว้บนมือของนาง มีเพียงหยานเฉินหยู่ที่มีชีพจรเก้าหยิน เท่านั้นที่จะสามารถถือผลึกเยือกแข็งหมื่นปีได้ด้วยมือเปล่า เจียงเฉินและหวงต้าต้องใช้พลังหยวนและพลังปราณที่แข็งแกร่งของพวกเขาถึงสามารถที่จะทนต่อความหนาวเย็นที่รุนแรงได้
"คริสตัลเยือกแข็งหมื่นปีนั้นหายาก สมบัติของธรรมชาติและระดับของมันในหมู่สมบัติธรรมชาติทั้งหมดนั้นก็ไม่ได้เลวร้ายนัก หยู่น้อยนี่เป็นโชคดีของเจ้าแล้ว"
เจียงเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม ผลึกเยือกแข็งนี้ให้คุณประโยชน์แก่ชีพจรเก้าหยินของหยานเฉินหยู่
"ท่านพี่เจียงเฉิน สมบัตินี้ถูกท่านพี่และหวงต้าค้นพบ ข้าจะรับมันไว้ได้เช่นไรกัน"
หยานเฉินหยู่อายเกินไปที่จะรับ
"ยัยหนู ตราบที่เจ้าไม่เรียกข้าว่าเจ้าหมาน้อย คริสตัลเยือกแข็งนั่นจะเป็นของเจ้า"
หวงต้าไม่ต้องการที่จะยอมแพ้ไม่ว่าโอกาสใดๆที่จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของมัน มันมองไปยังหยานเฉินหยู่ด้วยสีหน้าอ้อนวอน
"เข้าใจแล้วข้าจะไม่เรียกเจ้าว่าเจ้าหมาน้อยอีก….แต่ข้าจะเรียกเจ้าว่าเจ้าลูกหมา ตกลงนะ?"
หยานเฉินหยู่พูดด้วยสีหน้าจริงจัง
ตุบ!
หวงต้าร่วงลงพื้นอีกครั้ง
"เข้าใจแล้วหยู่น้อย คริสตัลเยือกแข็งนี้เป็นสมบัติที่หายาก แต่มันไม่มีประโยชน์ต่อคนอื่นที่ไม่ใช่เจ้า รีบสังหารเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้เถอะ พวกเราจะได้ออกไปจากที่นี่"
เจียงเฉินพูด
"เข้าใจแล้วค่ะ"
หยานเฉินหยู่เก็บคริสตัลเยือกแข็งและหันไปยังสัตว์ประหลาด ชุดสีม่วงของนางที่ปลิวสะบัดโดยที่ไม่มีลม นางได้โบกมือ ดาบน้ำแข็งสองคมความยาวพอประมาณได้ปรากฎขึ้น หยานเฉินหยู่ได้โบกมือของนางอีกครั้ง และดาบน้ำแข็งสองคมได้บินไปทางสัตว์ประหลาดนั่น
โดยไม่ต้องใช้ความช่วยเหลือของคริสตัลเยือกแข็งหมื่นปี สัตว์ประหลาดที่ถูกแช่แข็งนั้นแพ้ทางกับการโจมตีทุกประเภท ภายใต้การโจมตีของหยานเฉินหยู่ ได้ตัดมันขาดครึ่งและขยี้จนเป็นเศษขี้เถ้าน้ำแข็ง
ชีพจรเก้าหยินนั้นถูกปลุกขึ้นมาเพียงครั้งเดียวช่างน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก หยานเฉินหยู่ไม่มีประสบการณ์การต่อสู้จริง แต่เพราะความสามารถด้านทักษะธรรมชาตินั้นแข็งแกร่ง คนทั่วไปไม่สามารถที่จะสู้กับนางได้
"หยู่น้อย มันจะเป็นการดีที่ไม่ดูดซับคริสตัลเยือกแข็งตอนนี้ แม้ว่าชีพจรเก้าหยินจะทำให้สามารถดูดซับความหนาวเย็นที่อยู่ภายในได้ มันยังคงมีพลังงานจำนวนมหาศาลเก็บอยู่ภายในคริสตัล พลังงานเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งที่เจ้าสามารถที่จะทนรับได้ในตอนนี้ เจ้าจำเป็นต้องดูดซับคริสตัลเยือกแข็งหมื่นปีช้าๆ!"
เจียงเฉินเตือน
"ข้าเข้าใจแล้วค่ะ! ข้าวางแผนว่าจะใช้ชีพจรเก้าหยินรวมคริสตัลเยือกแข็งหมื่นปีกับแก่นแท้มนุษย์ของข้า และข้าจะค่อยๆดูดซับพลังอย่างช้าๆ"
หยานเฉินหยู่พูด
ในการรวมคริสตัลเยือกแข็งหมื่นปีสู่แก่นแท้มนุษย์ หยานเฉินหยู่สามารถที่จะดูดซับพลังงานที่อยู่ในคริสตัลเยือกแข็งหมื่นปีได้เมื่อไรก็ได้ตามที่นางต้องการ เงื่อนไขการบ่มเพาะที่เป็นเอกลักษณ์เช่นนี้จะทำให้ผู้คนเกิดความอิจฉาริษยาอย่างแท้จริง
ประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่งถัดมา ทั้งสามได้ออกจากหุบเขา หยานเฉินหยู่ได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง การรวมผลึกเยือกแข็งเข้ากับแก่นแท้มนุษย์ทำให้หยานเฉินหยู่ได้รับผลประโยชน์ที่ยอดเยี่ยม ทำให้กำลังของนางได้เลื่อนไปสู่ระดับขั้นใหม่
หยานเฉินหยู่ได้ถอนความเย็นของนางกลับมาทั้งหมด และตอนนี้นางได้เดินอยู่ข้างๆเจียงเฉิน จากมุมมองของคนภายนอก นางดูเหมือนคนทั่วๆไป ซึ่งหมายความว่านางสามารถที่จะควบคุมชีพจรเก้าหยินได้อย่างสมบูรณ์ นางสามารถที่จะปลดปล่อยความเย็นตอนไหนก็ได้ตามที่นางต้องการ
"พวกเจ้าทั้งคู่ประหลาดพอกัน"
หวงต้าพึมพัมกับตัวเขาเองและมันเดินตามหลังพวกเขา ไม่จำเป็นที่จะอธิบายถึงเจียงเฉิน เขานั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่ง บุรุษผู้คล้ายกับปีศาจระดับขั้นสูงสุด แต่ตอนนี้เด็กสาวที่ยืนข้างเขาเป็นผู้ที่มีกายศักดิ์สิทธิ์ สวรรค์โปรดปรานมนุษย์ทั้งสองเหลือเกิน
"เจ้าลูกหมา เจ้านี่ประหลาดจัง"
หยานเฉินหยู่ลูบหัวหวงต้า
"คุณน้าเจ้าสิ เจ้าถึงได้เรียกข้าว่าเจ้าลูกหมา"
หวงต้าอยากร้องให้แต่น้ำตาไม่ไหลออกมา มันโดนหยานเฉินหยู่พิชิตโดยสมบูรณ์
…………………………………………………
หนึ่งวันให้หลัง!
โฮก!
มีเสียงคำรามดังออกมาจากภายในป่า ราชสีห์ทองคำได้ปิดกั้นเส้นทางกลุ่มเจียงเฉิน ดวงตากระหายเลือดทั้งคู่ของมันเป็นประกาย ชัดเจนว่ามันคิดว่ามนุษย์สองคนและหมาที่อยู่ตรงหน้ามันคือเหยื่อ
สิงโตที่อยู่ตรงหน้าพวกเขานั้นเป็นพันธุ์หายาก บนหลังของมันมีปีกประหลาดอยู่ นามของสิงโตนี้มีว่า จินฉีเจียง แม้มันไม่ได้เป็นสัตว์อสูรที่มีสายเลือดหายาก แต่มันยังเป็นราชสีห์พันธุ์หายากในหมู่ราชสีห์
ไม่เพียงแค่จินฉีเจียงจะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง มันยังมีการโจมตีที่ทรงพลังอีกด้วย นอกเหนือจากนี้มันยังสามารถที่จะบินได้ แม้ความเร็วของมันจะไม่ได้รวดเร็วเหมือนกับสัตว์อสูรสายอากาศ มันมีข้อดีอยู่เมื่อเทียบกับพันธุ์อื่นๆเพราะมันมีปีกคู่หนึ่ง
สถานที่แห่งนี้อยู่ใจกลางภูเขาต้นกำเนิด และราชสีห์ทองคำจินฉีเจียงที่อยู่หน้าพวกเขาตัวนี้อยู่ในระดับแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง อีกเพียงก้าวเดียวก็จะขึ้นสู่ระดับแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย มันเป็นศัตรูยากที่จะจัดการได้
"บัดซบ! ยังมีอีกตัวที่ไม่หวงแหนชีวิตตัวเอง….มาให้บิดากัดเจ้าให้ตายเสีย!"
หวงต้าเผยฟันที่ดุร้ายต่อสัตว์ป่า ด้วยสายเลือดกิเลนไหลเวียนในร่างกายมัน สัตว์ระดับแก่นแท้มนุษย์ทั่วไปนั้นยากที่จะสู้กับมันได้
หลังจากพูดจบ หวงต้าได้กลายเป็นแสงสีทองและพุ่งตรงไปปะทะกับสิงโตทองคำจินฉีเจียง
"โฮก!"
กำลังมองหมาที่พุ่งตรงมาหามัน ราชสีห์ทองคำเกรี้ยวกราดทันที มันแผดเสียงดังลั่นและส่ายหัวของมัน มันพุ่งตรงไปยังหวงต้าที่อยู่ด้านหน้ามัน
นี่เป็นการต่อสู้ด้วยวิธีดั้งเดิมที่สุดในหมู่สัตว์อสูร สุดยอดการต่อสู้ของสัตว์ป่าที่แข็งแกร่งทั้งสอง ป่าสั่นสะเทือน เหมือนเกิดแผ่นดินไหวขึ้น
เปรี้ยง!
หวงต้าและราชสีห์ทองคำได้ปะทะซึ่งกันและกัน การปะทะกันอย่างรุนแรงทำให้พื้นที่รอบๆเกิดไฟไหม้ และเสียงระเบิดก็สามารถที่จะได้ยิน
สัตว์ป่าทั้งสองได้กระแทกกันดั่งภูเขาได้มาซึ่งมาชนกัน พลังงานได้กระจายตัวไปทุกๆแห่งและสร้างความหวาดกลัวให้แก่ผู้ที่อยู่โดยรอบ หากพวกมันเทียบกันด้านพละกำลัง ราชสีห์ทองคำจินฉีเจียงนั้นอยู่ในระดับที่สูงกว่า แต่ไม่สามารถเทียบกับตัวประหลาดอย่างหวงต้าได้
ก๊าซซ!
แน่นอนว่า ราชสีห์ทองคำจินฉีเจียงไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ปีกทั้งสองข้างของมันกระพือและร่างใหญ่โตของมันได้บินขึ้นสู่ฟ้าทันที ตอนนี้ราชสีห์ทองคำจินฉีเจียงอยู่บนท้องฟ้ามีลักษณะคล้ายตะวันอย่างมาก
ราชสีห์ทองคำที่ใช้ปีกบินอยู่ได้คำรามอีกครั้ง มันปล่อยลำแสงสีทองรูปร่างเหมือนดาบที่เฉียบคมลงมาจากท้องฟ้ามุ่งไปยังหวงต้า
หวงต้าได้ปล่อยลำแสงสีทองออกมาก่อนที่จะกระแทกไปยังการจู่โจมราชสีทองคำจินฉีเจียง เห็นได้ชัดว่าลำแสงสีทองเหล่านี้ไม่สามารถที่จะทำสิ่งใดแก่ราชสีห์ทองคำที่กำลังบินบนฟ้าอยู่ได้
"บัดซบ! บิดาเจ้าหากเจ้ากล้าที่จะลงมาด้านล่างตอนนี้! ดูสิว่าบิดาเจ้าจะฉีกเจ้าเป็นล้านชิ้น!"
หวงต้าได้กระโดดขึ้นๆลงๆขณะที่ต่อว่าราชสีห์ทองคำจินฉีเจียง มันเกลียดความจริงที่ว่ามันไม่มีปีกเพราะหากมันมีมันจะบินไปขยี้xxx (ส่วนสำคัญของคุณผู้ชายครับ เดี๋ยวโดนแบน)
ตูม ตูม ตูม!
ราชสีห์คำได้โจมตีต่อ เมื่อมันมองไปยังใบหน้าที่กราดเกรี้ยวของหวงต้า มันได้เริ่มแสดงการยั่วยุและท่าทีที่มีความสุขของมัน อย่างไรก็ตามนี่เป็นการเติมเชื้อเพลิงแห่งโทสะของหวงต้า
"บัดซบ! ลงมาหาบิดาเจ้าเดี๋ยวนี้!"
หวงต้าโมโหเป็นอย่างมากจนเกือบจะมีควันออกจากจมูกของมัน
เจียงเฉินที่ยืนอยู่ด้านข้างไม่สามารถที่จะทนดูต่อไปได้อีก เขาส่ายหัวและมองไปยังราชสีห์ทองคำจินฉีเจียงกำลังที่รู้สึกเหนือกว่าพวกเขา ร่างของเขาสั่นเล็กน้อย ปีกสีโลหิตปรากฎขึ้นที่กลางหลังของเจียงเฉิน เจียงเฉินบินขึ้นฟ้า ดั่งดาบเพลิงอันคมกริบ
ทันใดนั้นมนุษย์ได้บินขึ้นบนท้องฟ้าได้สร้างความตกตะลึงแก่ราชสีห์ทองคำจินฉีเจียง มันหันรอบๆไปมองปีกสีโลหิตด้านหลัง หลังของเจียงเฉิน ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ
"ฮึ่ม!"
เจียงเฉินสบถอย่างเย็นชาในขณะที่เขาชกไปยังราชสีห์ทองคำด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
ตูม!
ระยะห่างระหว่างทั้งสองนั้นสั้นมาก ที่มาพร้อมกับความเร็วของเจียงเฉินราชสีห์ทองคำไม่มีโอกาสที่จะมีปฎิกิริยาตอบโต้ หมัดได้โดนตัวราชสีห์ทองคำ ร่างมันปลิวผ่านอากาศ พลังหมัดที่ทรงพลังนั้นทำให้ราชสีห์ทองคำจินฉีเจียงได้กระอีกเลือดออกมากลางอากาศและร่างของมันยังอยู่บนอากาศ
ราชสีห์ทองคำได้หวาดกลัว นี่เป็นวันที่อัปโชคของมัน มันได้พบกับสิ่งมีชีวิตใดในวันนี้? หมาที่ทรงพลังนั้นช่างทรงพลังยิ่งนัก มันเหนือกว่าราชสีห์ทองคำอย่างเห็นได้ชัด และตอนนี้มนุษย์สามารถบินได้และเขาดูแข็งแกร่งยิ่งกว่าเจ้าหมานั่นอีก?
มันจะทำเช่นไรดี? ไม่มีจุดหมายที่จะต้องสู้อีก……..วิ่ง!
ราชสีห์ทองคำไม่ลังเลอีกต่อไป มันกระพือปีกพยายามที่จะไปให้ไกลเท่าที่จะเป็นไปได้ร่างด้วยบาดแผลร้ายแรงเช่นนี้ แต่ช่างโชคร้ายเสียจริง ความเร็วดุจขยะจะไปเทียบกับความเร็วของเจียงเฉิน แม้หากมันอยู่ในสภาพพร้อม ความเร็วของมันยังคงไม่ได้ใกล้เคียงกับเจียงเฉิน ไม่ต้องเอ่ยถึงความจริงที่ได้รับบาดแผลร้ายแรง เจียงเฉินที่ได้รับการสืบทอดสายเลือดของเหยี่ยวปีกโลหิต เหยี่ยวเป็นสายพันธุ์ทางอากาศ และเหยี่ยวปีกโลหิตเป็นราชาของบรรดาเหยี่ยว
เจียงเฉินเพียงแค่กระพือปีกของเขาและได้มาอยู่ตรงหน้าของราชสีห์ทองคำ
"ยังจะหนีอีกรึ? ลองนี่ คลื่นเสียงของเหยี่ยว!"
มุมปากของเจียงเฉินยกขึ้น เขาเริ่มโคจรพลังหยวนและแผดเสียงดังต่อราชสีห์ทองคำ
วิ้งงงงงงงงงงงงง…..
เสียงกรีดร้องอันแหลมคมของเหยี่ยวได้ดังทั่วท้องฟ้า คลื่นเสียงที่มองไม่เห็นที่ออกมาจากปากของเจียงเฉินเหมือนระลอกคลื่นบนพื้นผิวของมหาสมุทร ในขณะนั้น คลื่นเสียงได้ปกคลุมโดยรอบและขึ้นสูงเสียดฟ้า ชั้นของเสียงได้สร้างเป็นตาข่ายได้ปกคลุมร่างราชสีห์ทองคำทันที
คลื่นเสียงนั้นเหมือนดาบสามารถสร้างบาดแผลให้แก่ร่างของราชสีห์ทองคำ มันจะทำให้เกิดความเสียหายแก่วิญญาณ คลื่นเสียงของเจียงเฉินได้ทะลวงเข้าสู่ร่างของราชสีห์
ปุ!
ราชสีห์ทองคำได้พ่นเลือดสดๆออกมา ทันใดนั้นตาของมันมืดทันที หลังจากนั้นมันส่ายหัวและร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอย่างรุนแรง คลื่นเสียงของเจียงเฉินไม่เพียงแค่สร้างบาดแผลสาหัสให้วิญญาณ มันยังสร้างความเสียหายให้แก่สัมผัสเทวะอีกด้วย
ตูม!
ราชสีห์ทองคำไม่สามารถควบคุมร่างกายได้อีก มันร่วงหล่นมาจากท้องฟ้าและกระแทกกับพื่นเกิดเป็นปล่องภูเขาไฟขนาดยักษ์ มีบาดแผลจำนวนมากบนร่างกายของราชสีห์ มันได้กระอักเลือดออกมา และไม่กี่วินาที มันเงียบสนิท
สัตว์อสูรแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลางได้ถูกเจียงเฉินสังหารด้วยเสียงกรีดร้อง นี่เป็นครั้งแรกที่เจียงเฉินใช้คลื่นเสียงเหยี่ยวและพลังของมันเหนือจินตนาการของเขาอย่างมาก
เจียงเฉินกระพือปีกของเขาและร่อนลงจากท้องฟ้าอย่างช้าๆ เมื่อเขาลงมาเขาเห็นแววตาอิจฉาและริษยาของหวงต้า
"ท่านพี่เจียงเฉิน ทักษะคลื่นเสียงของเหยี่ยวน่าสะพรึงกลัวจริงๆ! ข้าไม่ได้เตรียมตัวเอาไว้และมันเกือบจะทำให้ข้าเสียสติ!"
หยานเฉินหยู่พูดด้วยสีหน้าตกตะลึง ทักษะการต่อสู้ด้วยคลื่นเสียงเป็นทักษะที่รับมือได้ยากที่สุด ยิ่งกว่านั้นมันคือทักษะที่สืบทอดมาโดยธรรมชาติอีก คลื่นเสียงของเหยี่ยว
"เหยี่ยวปีกโลหิตเป็นราชาในหมู่เหยี่ยว แน่นอนทักษะดั้งเดิมของมันนั้นทรงพลังอย่างยิ่ง"
เจียงเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม เขาพึงพอใจในพลังของคลื่นเสียงของเหยี่ยวอย่างแท้จริง เขาเดินไปยังร่างของราชสีห์ทองคำและชี้นิ้วออกมาใส่มันดั่งดาบ เขาปลดปล่อยลำแสงดัชนีสุริยะขนาดเล็กตัดเปิดหัวกระโหลกของราชสีห์ทองคำ หลังจากนั้นเขาได้แยกวิญญาณอสูรออกมา
************************************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไป…………
