ตอนที่ 639 ความลับเรื่องเหมืองโลหะผสมทังสเตนเปิดเผย
ที่ปรึกษาจักรพรรดิได้เตรียมการสำหรับกลุ่มของเจี้ยนเฉินเพื่อเดินทางไปยังอาณาจักรอินทรีสวรรค์ผ่านทางประตูมิติเมื่อไม่นานมานี้ ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถมาถึงที่นั่นได้อย่างรวดเร็วมาก
ทันทีที่พวกเขาเดินผ่านประตู สายตาของเจี้ยนเฉินกวาดมองรอบพื้นที่ก็รู้ว่าพระราชวังยังคงเหมือนเดิมอยู่เสมอ ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือความรู้สึกที่เย็นและตึงเครียดเล็กน้อยตลอดทั้งสถานที่ ทั่วบริเวณมีธงสงครามลอยอยู่สูงราวกับเปลวไฟสีแดง
เจี้ยนเฉินไม่แปลกใจกับธงเหล่านี้ เนื่องจากเป็นธงของทหารรับจ้างอัคนี
ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาในลานกว้างอย่างรวดเร็ว ขณะที่หลายร้อยคนมุ่งหน้ามาหาเจี้ยนเฉินและกลุ่มของเขา พวกเขาล้อมรอบพวกของเจี้ยนเฉินเป็นวงกลม ผู้คนจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉิน
"เจ้าคือใคร? บอกชื่อของเจ้ามา ! " หัวหน้ากลุ่มสั่ง
"เจี้ยนเฉิน ! " เจี้ยนเฉินตอบ
ชายตรงหน้าใบหน้าแข็งทื่อ เขาไม่ใช่คนแปลกหน้า ด้วยชื่อนี้และในความเป็นจริงค่อนข้างคุ้นเคยกับมัน นอกจากนั้น นั่นคือชื่อของหัวหน้า
หัวหน้าจ้องมองเจี้ยนเฉินอยู่สักพักก่อนที่จะยอมรับเขา สีหน้าของเขาแสดงความตกใจขึ้นมา ก่อนที่เขาจะโค้งคำนับศีรษะลงไปถึงเอวของเขาเพื่อทักทาย "อ้า นี่เป็นหัวหน้า ! ผู้ใต้บังคับบัญชาของท่านมีตาแต่ไร้แวว ข้าไม่สามารถจดจำหัวหน้าได้ โปรดยกโทษให้ข้าผู้นี้ ! "
คนที่อยู่รอบหัวหน้าจดจำเจี้ยนเฉินได้เช่นกัน การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเกิดขึ้นกับทุกคน พวกเขาโค้งคำนับ "พวกเราคารวะหัวหน้า ! " หลายร้อยเสียงเรียกออกมาทันที ทำลายความเงียบน่าเบื่อในพระราชวัง ดังนั้น ทั้งพระราชวังทั่วทุกมุมจึงรู้ว่าเจี้ยนเฉินอยู่ที่นี่ ทำให้ทุกคนต้องเข้าประจำตำแหน่งของเขา
มองเห็นแสงสีฟ้าจาง ๆ บินตรงไปยังเจี้ยนเฉิน เมื่อเขาหยุดอยู่ตรงหน้าและเห็นใบหน้าของเจี้ยนเฉิน ร่างนั้นก็ยิ้มกว้าง "เจี้ยนเฉิน ! ในที่สุดเจ้าก็กลับมา ! ไม่เช่นนั้นแล้ว ข้าจะไปหาเจ้า" ชายหนุ่มผู้นี้คือหมิงตง
"เจี้ยนเฉิน เจ้ากลับมาแล้ว ! "
"พี่ชาย ท่านกลับมาแล้ว ! "
เสียงของหมิงตงดังออก ขณะที่อีกเสียงของผู้หญิงสองคนดังออกมา นี่คือ หวงหรวนและไป๋เหลียนที่กำลังวิ่งเข้าหาเจี้ยนเฉินด้วยความยินดีอย่างยิ่ง
สมาชิกระดับสูงทั้งหมดของทหารรับจ้างอัคนีรวมอยู่ในภายในของพระราชวัง ดังนั้นในเวลาไม่นานพื้นที่ว่างก็เต็มไปด้วยผู้คน
เจี้ยนเฉินกล่าวทักทายกับทุกคน ก่อนที่เขาจะเข้าสู่ท้องพระโรง ท้องพระโรงนี้เป็นห้องโถงที่ขุนนางของอาณาจักรอินทรีสวรรค์ได้ทำงานในอาณาจักร แต่ตอนนี้กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีได้ทำเป็นที่พำนักอาศัยอยู่
เจี้ยนเฉินนั่งอยู่บนบัลลังก์ทองคำตรงกลางห้องโถงกับนูบิส เจียเต๋อไท่ หวังยี่เฟิง และเจ้าอ้วนน้อย ยืนอยู่เคียงข้างเขาโดยไม่มีคำพูด เจ้าอ้วนน้อยกำลังมองไปรอบ ๆ เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาเพิ่งเริ่มเดินทางในทวีป ดังนั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเห็นในโลกแห่งความแปลกประหลาดนี้เป็นสิ่งมหัศจรรย์ใหม่
อยู่ภายใต้เจี้ยนเฉิน และพวกเขาคือเซียนสวรรค์ หมิงตงและคนอื่น ๆ ซึ่งรวมถึงกลุ่มทหารรับจ้างอัคนียืนอยู่ด้วยกัน
เจี้ยนเฉินมองดูราวกับว่าเตรียมจะพูดอะไรบางอย่าง จากนั้นเขาก็เริ่มต้นด้วยการแนะนำตัวเจียเต๋อไท่และคนอื่น ๆ แต่เขากล่าวแนะนำสั้น ๆ เกี่ยวกับประวัติความเป็นมาเท่านั้น เขาไม่ได้กล่าวถึงความแข็งแกร่งของพวกเขา
หลังจากการแนะนำเสร็จสิ้น เจี้ยนเฉินก็ไม่ต้องเสียเวลากับคำใดอีก ทันทีเขาได้หยิบประเด็นปัญหาขึ้น หยิบชิ้นหยกละเอียดที่เขามีไว้ในแหวนมิติของเขาเขาถามว่า "เกิดอะไรที่ร้ายแรงสำหรับเจ้าที่เรียกข้ากลับมา โดยการกลับมาใช้หินหยกคู่ ? "
"มีเรื่องเกี่ยวกับโลหะผสมทังสเตน ? เจี้ยนเฉิน ครึ่งเดือนที่ผ่านมาข่าวเกี่ยวกับสายแร่ถูกปล่อยออกไปทั่วโลก ความจริงที่ว่ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีเป็นผู้ครอบครองสายแร่ของโลหะผสมทังสเตนเผยแพร่ออกไป ทำให้ทุกคนรู้เรื่องนี้อย่างรวดเร็ว " โหยวเยว่ตอบ
เจี้ยนเฉินยิ้ม "กระดาษนั้นไม่สามารถห่อไฟได้ ข่าวที่ว่าโลหะผสมทังสเตนจะรั่วไหลอยู่ในความคาดหมายของข้า แต่ข้าไม่คิดว่ามันจะถูกเปิดเผยอย่างรวดเร็ว คนอื่นรู้เกี่ยวกับโลหะผสมทังสเตนมากแค่ไหน ? "
"นับตั้งแต่เราตั้งกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีไว้ที่นี่ พลังของทั้งเจ็ดฝ่ายขยายตัวขึ้นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอาณาจักรฉินหวงเพื่อสนับสนุน แต่อาณาจักรที่อยู่โดยรอบได้เติบโตขึ้นอย่างอิจฉา แม้ว่าพวกเขายังไม่ได้เปิดเผยแผนการใด ๆ แต่ก็ยังมีปัญหาอยู่ที่นิกายพยัคฆ์มังกร" ไป๋เหลียนอธิบาย นางและโหยวเยว่มีความสามารถในการจัดการกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ดังนั้นเจี้ยนเฉินจึงทิ้งกลุ่มให้อยู่ในความดูแลของพวกนางขณะที่เขาจากไป
ในขณะที่มีคนที่แข็งแกร่งในกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ซึ่งแม้แต่เซียนสวรรค์ก็มีอยู่มากมาย ความแข็งแกร่งไม่ใช่ปัจจัยสำคัญในการบริหารจัดการ สิ่งสำคัญคือไม่ใช่พรสวรรค์ในการบ่มเพาะ แต่เป็นจิตใจที่คมชัดและมีไหวพริบ
เมื่อกล่าวถึงนิกายพยัคฆ์มังกร ความบ้าคลั่งเข้าสู่ดวงตาของเจี้ยนเฉิน เขายังคงจำได้ว่าเซียนผู้คุมกฎของนิกายนั้นทำกับเขาเช่นไร และเขาจะไม่มีวันลืมมันอีกด้วย
"นิกายพยัคฆ์มังกรหวังจะยึดโลหะทังสเตนหรือไม่ ? " เจี้ยนเฉินถามด้วยแววตาที่เย็นชา ถ้าก่อนหน้านี้นิกายพยัคฆ์มังกรจะนำความกดดันมาสู่ตัวเขาอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ เซียนผู้คุมกฎไม่เป็นปัญหาอะไรกับเขาเลย
โหยวเยว่พยักหน้า "ถูกต้อง พวกเขาต้องการส่วนแบ่งในน้ำแกง ความต้องการของพวกเขาใหญ่หลวงเกินไป พวกเขาเรียกร้องส่วนแบ่งสองในสามของทั้งหมด เป็นธรรมดาที่เราปฏิเสธ อาจเป็นเพราะพวกเขากลัวอาณาจักรฉินหวง แต่พวกเขาไม่ได้ทำอะไร หลังจากที่เราปฏิเสธ พวกเขากลับให้เวลาเรา 7 วันในการทบทวน"
"พี่ชาย นิกายพยัคฆ์มังกรอยากเห็นว่าอาณาจักรฉินหวงจะปฏิบัติกับเรื่องนี้อย่างไร เราได้รายงานรายละเอียดเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของนิกายพยัคฆ์มังกร เมื่อเทียบกับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีแล้ว เราได้ข้อสรุปว่า กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีของเราไม่มีอำนาจที่จะปฏิเสธได้ ข้ากลัวว่าถ้าอาณาจักรฉินหวงไม่ได้มีส่วนร่วมในเรื่องนี้แล้ว นิกายพยัคฆ์มังกรจะนำส่วนแบ่งไปจากเรา" ไป๋เหลียนกล่าว
"ไป๋เหลียนกล่าวถูกต้อง เจี้ยนเฉิน การรับประกันเพียงอย่างเดียวของเราต่อส่วนแบ่ง คือถ้าอาณาจักรฉินหวงช่วยเรา การเชื่อมโยงของเรากับพวกเขาเพียงอย่างเดียวคือผ่านท่าน และเนื่องจากไม่มีเวลา เราไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจะเรียกเจ้ากลับมาใช้ชิ้นหยกคู่" โหยวเยว่ให้ข้อมูลของนางด้วยเสียงดุดัน เรื่องเกี่ยวกับนิกายพยัคฆ์มังกรนี้ทำให้นางปวดหัวอย่างมาก
"นี่มันวันที่เท่าไรแล้ว ที่พวกเขาให้เวลาเรา 7 วัน ? " เจี้ยนเฉินถาม
"วันนีวันที่ 6 แล้ว วันพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้าย ! " หมิงตงตอบอย่างขมขื่น
"ถ้าเป็นเช่นนั้น เราก็จะรอให้นิกายพยัคฆ์มังกรเข้ามา ไม่จำเป็นต้องให้ทุกคนกังวล ข้าจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง"
ทุกคนได้ถอนหายใจด้วยความโล่งใจเมื่อเจี้ยนเฉินตอบ พวกเขาไม่ได้สงสัยในคำพูดของเขาเลย แม้แต่พวกที่ไม่ได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับเขาก็รู้ถึงตัวตนอื่น ๆ ของเขา เขาเป็นผู้พิทักษ์จักรพรรดิแห่งอาณาจักรฉินหวง หนึ่งในแปดมหาอำนาจ คนเช่นเขาจะเอ่ยปากพูดได้อย่างง่ายดายได้อย่างไรโดยปราศจากความแข็งแกร่งที่จะมาสนับสนุน
เมื่อปัญหาของนิกายพยัคฆ์มังกรได้รับการแก้ไขแล้ว ทุกคนก็แยกย้ายกันตามคำแนะนำของเจี้ยนเฉิน เร็ว ๆ นี้ท้องพระโรงของพระราชวังกลายเป็นว่างเปล่า มีเพียงไม่กี่คนที่หลงเหลืออยู่
ยืนขึ้นจากบัลลังก์ของเขา เจี้ยนเฉินมองไปที่หมิงตงและจากนั้นส่วนที่เหลือ ในช่วงหลายเดือนที่พวกเขาแยกกัน โหยวเยว่และไป๋เหลียนทั้งคู่ก็ดูเหน็ดเหนื่อยที่สุดในกลุ่ม หลายวันที่ผ่านมาในการจัดการทหารรับจ้างต้องใช้พลังงานเป็นจำนวนมากจากพวกนาง
เพื่อขอโทษ เจี้ยนเฉินส่งยิ้มให้ "โหยวเยว่ เหลียนเอ๋อ ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ต้องเป็นเรื่องยากสำหรับเจ้า บางทีข้าไม่ควรจะโยนงานที่หนักหน่วงดังกล่าวให้เจ้าทั้งสอง ข้าสามารถบอกได้ว่า เจ้าทั้งสองรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมากกว่าที่ข้าเห็นพวกเจ้าทั้งสองในคราสุดท้าย"
ไป๋เหลียนยิ้มหวานตอบเขา "พี่ชาย ไม่ต้องห่วงข้า กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีอยู่ระหว่างการพัฒนาเนื่องจากเพิ่งได้รับการจัดตั้งขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นจึงมีสิ่งที่ต้องทำมากมาย มันจะกลายเป็นเรื่องง่ายขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป "
"ข้าจะตรวจสอบเพื่อหาคนบางคนที่มีความเชี่ยวชาญในการจัดการและเป็นที่น่าเชื่อถือกับคนรอบข้าง เพื่อช่วยที่จะแบ่งเบาความกดดันของเจ้า" เจี้ยนเฉินเสนอ
"พี่ชาย ข้าได้พิจารณาหาคนแล้ว มีหลายคนที่คิดว่าคงจะดีในการจัดการคนอื่น โดยเฉพาะซานเทียน " ไป๋เหลียนตอบ
"ซานเทียน!" เจี้ยนเฉินรู้สึกตกใจ เขาจำได้ว่า ชายคนนี้เป็นหัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างนักสังหาร
"ซานเทียนเป็นคนที่น่าเชื่อถือ ถ้าเช่นนั้นให้เขามารับหน้าที่นี้ด้วย" เจี้ยนเฉินพูดหลังจากคิดอยู่ชั่วขณะหนึ่ง
"เข้าใจแล้ว ! "
หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินหยิบผลไม้ขนาดเล็กที่กำปั้นมาจากแหวนมิติของเขาและส่งมอบให้กับไป๋เหลียนด้วยรอยยิ้ม "เหลียนเอ๋อ นี่เป็นผลธรณีซึ่งเป็นสมบัติสวรรค์หมื่นปี ข้าซื้อสิ่งนี้ในโรงประมูลที่เมืองทหารรับจ้างเพื่อช่วยเปลี่ยนการบ่มเพาะพลังของเจ้า เมื่อเจ้ากินผลไม้นี้ ร่างกายของเจ้าจะเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการบ่มเพาะพลัง ในอนาคตเจ้าจะพบว่าแทบไม่มีสิ่งกีดขวางในเส้นทางการบ่มเพาะของเจ้า"
"พี่ชาย ท่านต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากสำหรับเรื่องนี้" ไป๋เหลียนรู้สึกขุ่นเคือง ดวงตาของนางจ้องมองไปที่ผลไม้ขณะที่นางน้ำตาไหล
ไม่สามารถหยุดยิ้มได้ เจี้ยนเฉินตอบว่า "เรื่องเงินไม่ต้องเป็นห่วง ตราบเท่าที่มันจะเป็นประโยชน์กับเหลียนเอ๋อแล้ว เงินทั้งหมดย่อมไร้ปัญหา"
จากด้านข้าง นูบิสมองไปที่ผลธรณีในมือของเจี้ยนเฉินว่า "การใช้สมบัติสวรรค์หมื่นปีเพื่อเปลี่ยนร่างของคนธรรมดา เจ้าใช้จ่ายเงินมากแค่ไหน นี่คือสมบัติที่แม้แต่เซียนจะใช้เพื่อยืดอายุขัยของพวกเขา เจี้ยนเฉิน ขอทำข้อตกลงกันอีกครั้ง ถ้าเจ้าให้ผลธรณี ข้าจะติดตามเจ้าเพิ่มอีก 3 ปี"
ในโลกมนุษย์ ผลธรณีเป็นของล้ำค่าแต่ก็ไม่ได้สูญพันธุ์ ทุกปีในเมืองทหารรับจ้าง จะมีสมบัติสวรรค์อื่น ๆ ในระดับเดียวกันปรากฏอยู่ แต่ในฐานะสัตว์อสูรซึ่งไม่สามารถเดินเข้าไปในเมืองทหารรับจ้างได้ ดังนั้น การได้สมบัติสวรรค์หมื่นปีจึงกลายเป็นเรื่องที่ยากขึ้น เป็นไปไม่ได้เลยที่จะได้รับสักผลในโลกมนุษย์
เทือกเขาครอสมีสมบัติสวรรค์หมื่นปีมากมาย แต่พวกมันถูกยึดครองโดยตระกูลกิลลิกันอย่างระมัดระวัง ดังนั้นด้วยตัวของนูบิสเองไม่สามารถที่จะใช้ใด ๆ ในขณะที่เขาเป็นสัตว์อสูรระดับ 7 การได้สมบัติสวรรค์หมื่นปีจึงไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขา
เจี้ยนเฉินส่ายศีรษะโดยไม่ได้รับการพิจารณาเป็นครั้งที่สองว่า "ผลธรณีนี้มีไว้สำหรับเหลียนเอ๋อ ถ้าเจ้ายังต้องการอีกผล ข้าจะซื้อให้ในเมืองทหารรับจ้าง เมื่อเวลามาถึง "
"ถ้านั่น คือสิ่งที่เจ้าพูดให้มันเป็นไปเช่นนั้น" นูบิสก็สงบลง สมบัติสวรรค์หมื่นปีมีความสามารถในการยืดอายุ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์อสูร
"สมบัติสวรรค์หมื่นปีไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถกินได้โดยง่าย ถ้าเจ้าต้องการเปลี่ยนการพัฒนาร่างกายของญาติผู้น้อง เจ้าอาจต้องการเชิญนักปรุงยา นักปรุงยาสามารถหลอมยาที่สามารถทำให้จิตวิญญาณของสมบัติสวรรค์เชื่อฟัง เพื่อลูกพี่ลูกน้องของเจ้าอาจจะกินได้ " เจียเต๋อไท่กล่าวทันที
"หานักปรุงยาที่สุด มาหาข้าทันที ! " เจี้ยนเฉินสั่งโดยไม่ชักช้า
