ตอนที่ 625: เผชิญหน้ากับเซียนผู้คุมกฎ (1)
พลังที่เจี้ยนเฉินรวบรวมอยู่ในมือของเขาพาดผ่านพื้นที่ภูเขาทั้งหมดราวกับว่ามันหนักมาก ด้วยความเร็วที่เร็วราวฟ้าผ่า แต่ไม่มีฟ้าร้องที่จะมาพร้อมกับมัน พื้นที่ใต้มันดูทับซ้อนมาก จากนั้น ก็ดูเหมือนว่าพื้นที่ทั้งหมดได้ถูกแช่แข็งในกาลเวลา
วานรกระหายเลือดถูกหยุดอยู่ภายในระยะ 50 เมตรของเจี้ยนเฉินก่อนที่พวกมันจะถูกแช่แข็งอยู่กับที่ พวกมันอยู่ห่างออกไป 30 เมตรในอากาศ แต่ร่างกายยักษ์ของพวกมันถูกตรึงอยู่เช่นนั้น
"บูม ! " หลังจากที่พวกมันไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ พลังงานที่รุนแรงและโหดร้ายเข้าสู่ร่างของวานรทั้งสี่ ทำให้สัตว์อสูรระดับ 6 นั้นร่วงลงมาที่พื้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่พวกมันร่วงลง เลือดของพวกมันไหลออกจากทวารทั้งเจ็ด
ร่วงลงพื้นด้วยเสียงอันโหยหวนน่าสยดสยอง สี่วานรกระหายเลือดได้ล้มลงไปถึงพื้นที่ พื้นดินสั่นสะเทือนหลายครั้ง เนื่องจากรอยแยกเริ่มก่อตัวขึ้น แม้สันเขาก็เริ่มยุบตัวลง
หลุมลึก 10 เมตร ตอนนี้กินพื้นที่ประมาณหลายร้อยเมตร ในจุดศูนย์กลาง สามารถมองเห็นหลุมลึก 4 หลุมได้จากจุดนั้น สี่วานรล้มลงและยังไม่มีการเคลื่อนไหวจากภายในหลุม ไม่ว่าจะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ มันก็เป็นปริศนาอย่างแท้จริง
คนที่มาจากตระกูลเจียเต๋อรู้สึกว่าขากรรไกรของพวกเขาอ้าค้างด้วยความไม่อยากเชื่อสายตาที่มองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าของพวกเขา ราวกับว่าพายุกำลังเกิดขึ้นในจิตใจของพวกเขา พวกเขาได้รับผลกระทบอย่างมากจากสายตา ความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เขาไม่อาจกล่าวสิ่งใดออกมาได้
เขาใช้เพียงฝ่ามือเดียวเพื่อเอาชนะสัตว์อสูรระดับ 6 เพียงคราเดียว นี่นับเป็นพลังอำนาจของของเซียนสวรรค์ หรือไม่ ?
แม้ว่าวานรกระหายเลือดยังจัดได้ว่าเป็นเซียนสวรรค์วัฏจักรที่ 6 ซึ่งจะไม่สามารถเอาชนะพวกมันได้โดยปราศจากทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ นี่คือความแตกต่างตามธรรมชาติระหว่างสัตว์อสูรกับมนุษย์ อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินกลับใช้การโจมตีเพียงกระบวนท่าเดียวเพื่อเอาชนะพวกมัน – นี่นับว่าเป็นพลังอำนาจแบบไหนกัน ?
ค่อย ๆ ยกมือของเขาขึ้นมา เจี้ยนเฉินจ้องเขม็งไปที่วานรทั้งสี่ "เหล่าสัตว์อสูรนี้เป็นสัตว์อสูรระดับ 6 ซึ่งแข็งแกร่งมาก ในเมื่อพวกมันรอดชีวิตได้หลังจากปะทะฝ่ามือกับข้าแล้ว พวกมันย่อมแข็งแกร่งกว่าเซียนสวรรค์ของตระกูลเฮยหยุนเป็นอย่างน้อยที่สุด”
"อะ อ๊า- เจ้า … เจ้าจริง ๆ คือ เจี้ยนเฉิน ? " หลังจากที่นิ่งงันเป็นเวลานาน ในที่สุดหนึ่งในชายชราก็เอ่ยถามด้วยความไม่เชื่อสายตาตนเอง เขาไม่อยากเชื่อว่าคนที่กลายเป็นราชาทหารรับจ้างนั้นก็แข็งแกร่งเช่นนี้ ผู้เข้าร่วมการชุมนุมทหารรับจ้างทุกคนและทุก ๆ คน ที่เข้าร่วมนั้นอายุต่ำกว่า 50 ปี ดังนั้นเด็กหนุ่มผู้นี้มีความแข็งแกร่งมากเกินไป
"ไม่ใช่ … นี่เป็นความแข็งแกร่งของเซียนผู้คุมกฏหรือไม่ ? " คนหนึ่งถามขึ้นอย่างท้อใจ
"ไม่มีทางเป็นไปได้ที่เจี้ยนเฉินจะมีพลังเช่นนี้ เจ้าเป็นใคร ? " ชายอีกคนหนึ่งถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจ พวกเขาไม่เคยเห็นเจี้ยนเฉินมาก่อน และไม่แน่ใจว่าเขาหน้าตาเป็นเช่นไร
เจี้ยนเฉินเผยให้เห็นรอยยิ้มเย็นชา เขากำลังจะเปิดปากเพื่อพูดอะไรบางอย่าง เมื่อบางสิ่งปรากฏขึ้นมาในสายตาของเขา ทำให้เขามองตรงนั้น
ช่องว่างในทิศทางที่เขากำลังมองกำลังเริ่มบิดเบือน ก่อนที่จะเผยให้เห็นชายผู้ที่สวมชุดขาวผมยาว นี่คือบรรพชนตระกูลเจียเต๋อ และเขาเป็นเซียนผู้คุมกฎแต่เพียงผู้เดียว
“พวกเราคารวะท่านบรรพชน ! " เซียนสวรรค์ทั้งสิบคารวะเขาทันที
บรรพชนโบกมือกับตระกูลของเขา เขามองเจี้ยนเฉินอย่างสังเกต เมื่อเขาจำใบหน้าของเขาได้แล้ว บรรพชนก็จมลงในความไม่เชื่อ คนที่เขาต้องการจะจับตัวให้ได้ไม่ว่าจะต้องเสียค่าใช้จ่ายมากสักเพียงใด กลับมาหาเขาด้วยตนเอง ! เมื่อเห็นเช่นนี้ นี่เป็นเรื่องที่น่าตกใจอย่างมาก
สีหน้าของบรรพชนดูหนักใจ ในขณะที่เขากล่าวว่า "เจี้ยนเฉิน เป็นเจ้าจริง ๆ ! "
"ถูกต้อง วันนี้ ข้ามาเยือนตระกูลของเจ้าแล้ว" เจี้ยนเฉินยิ้มขณะที่เอามือกอดอกไว้ เขาโผล่ออกมาราวกับเป็นองค์ชายผู้ยิ่งใหญ่และถ้ามีคนอื่นมองไปที่ทั้งสองคน พวกเขาก็จะถือว่าเจี้ยนเฉินเป็นสหายที่ดีของบรรพชน
ด้วยท่าทีเพิกเฉย บรรพชนละเว้นการกระทำของเจี้ยนเฉิน เขากวาดตามองไปที่หลุมอุกกาบาตลึกทั้งสี่แห่งแล้วกลับไปที่เจี้ยนเฉินด้วยการแสดงออกอย่างเคร่งขรึม "เจี้ยนเฉิน เจ้าเป็นผู้ทำเช่นนี้หรือ ? "
"มีผู้อื่นอยู่ที่นี่อีกหรือ นอกจากข้า ? " เจี้ยนเฉินยิ้ม
"เป็นไปไม่ได้!" บรรพชนกล่าวออกด้วยตาที่หรี่แคบลง จ้องมองเขา ขณะที่บรรพชนกล่าวว่า "เจี้ยนเฉิน มันพึ่งผ่านมาเพียงไม่กี่เดือนนับตั้งแต่ที่เราพบกันครั้งสุดท้าย ความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นนี้ได้อย่างไร ? เจ้าได้ตัดผ่านจากเซียนสวรรค์เป็นเซียนผู้คุมกฏงั้นหรือ ? " ในคำพูดสุดท้ายของเขา สีหน้าของบรรพชนเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ ในตอนท้าย เขาไม่ได้สงบเหมือนก่อน
"ในโลกที่เต็มไปด้วยปริศนานี้ย่อมไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ แต่มีบางอย่างที่ข้าสามารถบอกเจ้าได้ อย่างน้อยที่สุดข้านั้นยังคงเป็นเซียนสวรรค์" เจี้ยนเฉินตอบ เขายังมีระดับเท่าเดิม แต่เขาได้รับพลังอำนาจที่จะสามารถต่อกรกับเซียนผู้คุมกฏได้ เมื่อเขาได้บรรลุความสำเร็จเล็กน้อยของพลังบรรพกาล ทว่าเขายังไม่เข้าใจความลึกลับที่ลึกซึ้งของโลก ดังนั้นจึงไม่ถือว่าเป็นเซียนผู้คุมกฏ
บรรพชนผ่อนลมหายใจออกมาด้วยความโล่งใจกับถ้อยคำเหล่านั้น ความคิดอย่างกะทันหัน จากก่อนหน้านี้ทำให้จิตใจของเขาก้าวข้ามความตกใจ
ชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่า 50 ปีเป็นเซียนผู้คุมกฎ นี่มันเป็นสิ่งที่น่ากลัวเกินไปที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้
รอยยิ้มอันเย็นชาปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเจี้ยนเฉิน เมื่อเขาเห็นท่าทางของบรรพชน “เจ้าไม่ต้องการที่จะเอายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎของเจ้าคืนหรือ ? ในเมื่อข้ามาที่นี่ ทำไมเจ้าถึงไม่ลองมาทวงถามถึงมันอีกครั้ง"
ทันทีทันใด บรรพชนก็กลับคืนสู่ความสงบ เพื่อที่จะได้สังเกตการณ์อย่างรวดเร็วเพื่อดูว่ามีผู้เชี่ยวชาญคนใดที่ซ่อนอยู่หรือไม่ เขาสงสัยมากว่าเจี้ยนเฉินเดินทางที่นี่เพียงลำพัง – การกระทำดังกล่าวคล้ายกับการรนหาที่ตาย แต่หลังจากมองผ่านหลายครั้ง บรรพชนก็สัมผัสได้ว่าไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ
ด้วยความสงบเงียบอย่างกะทันหันบนใบหน้าของบรรพชน เจี้ยนเฉินจึงกล่าวออกด้วยท่าทีเย้ยหยัน "ถ้าเจ้าไม่ลงมือ ข้าจะขอลงมือก่อน" ใช้ฝ่ามือของเขา ระเบิดพลังขึ้นอีกครั้ง พลังบรรพกาลปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเจี้ยนเฉิน ก่อนที่เขาจะบินไปข้างหน้าเพื่อโจมตีบรรพชน พลังงานจำนวนมหาศาลเกิดขึ้น บิดเบือนและใช้แรงกดดันกับพื้นที่รอบ ๆ ตัว บรรพชนรู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกปิดกั้นในสถานที่ทันที
หลังจากที่สัมผัสถึงพลังที่ปิดกั้นรอบตัวเขา บรรพชนรู้สึกตกใจ เขาไม่เคยคิดว่า เจี้ยนเฉินจะแข็งแกร่งขึ้นมาในระยะเวลาสั้น ๆ เช่นนี้
แม้จะตกใจก็ตาม แต่บรรพชนก็ยังตอบสนองไม่ช้า ด้วยเสียงตะโกนดัง เขาระเบิดพลังออกมาจากร่างของเขา ทำลายพื้นที่รอบด้าน พลังธรรมชาติของบรรพชนปะทะกับสนามพลัง
ร่างของบรรพชนเป็นประกายและดูราวกับว่าเขากำลังผสมผสานกับโลกของตัวเอง ด้วยความสามารถในการควบคุมพื้นที่นี้ เขาสามารถเดินทางไปได้ไกลถึงร้อยเมตรไปยังที่ที่เจี้ยนเฉินอยู่
เจี้ยนเฉินโจมตี ตบลงที่เขา การระเบิดของพลังบรรพกาลที่มาพร้อมกับตบครั้งต่อไปด้วยการไม่ประมาทก่อนที่จะทุบลงไปที่ด้านข้างของภูเขา
"บูม!" การระเบิดที่รุนแรงส่งเสียงผ่านทางอากาศ เมื่อภูเขาพังทลายกลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยที่บินออกไปในทุกทิศทาง ภูเขาที่พังทลายไปไม่มีอะไรเลย
“เป็นไปไม่ได้! เจ้าได้ … เจ้ากลายเป็นเซียนผู้คุมกฎ ! " บรรพชนร้องออกมาด้วยความไม่ตั้งใจ – การระเบิดนี้ได้ทำให้หัวใจของเขาที่จะหยุดการเต้น ในช่วงเวลาสั้น ๆ พลังที่มีอยู่ในมือของเจี้ยนเฉินเป็นเพียงบางสิ่งบางอย่างที่เซียนผู้คุมกฏเท่านั้นที่สามารถทำได้
เซียนสวรรค์ทั้งสิบของตระกูลเจียเต๋อก็ได้แต่ตกตะลึง หลายคนเริ่มซีดลง เซียนผู้คุมกฎนั้นอายุอ่อนเยาว์เกินกว่าที่ใครจะเชื่อได้
"ถอย!" ผู้อาวุโสคนหนึ่งร้องออกมา ก่อนที่ทุกคนจะกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทาง การต่อสู้ระหว่างเซียนผู้คุมกฎนั้นไม่ใช่สิ่งที่เซียนสวรรค์จะสามารถเข้าไปเกี่ยวข้องได้ ถ้าพวกเขาเข้ามาใกล้ พวกเขาก็ไม่ต่างกับการอยู่ในกองไฟ
เจี้ยนเฉินไม่ได้พูดอะไรสักคำ และส่งพลังบรรพกาลที่ฝ่ามือไปยังบรรพชน
เมื่อรู้สึกถึงพลังมหาศาลที่มาถึงเขา บรรพชนไม่ได้เลือกที่จะหลบเลี่ยง "เจี้ยนเฉิน เจ้าอาจจะก้าวเข้าสู่ขอบเขตของเซียนผู้คุมกฏ แต่เจ้าก็อยู่เพียงที่ชั้นสวรรค์ที่ 1 และไม่มีอะไรมากกว่านั้น ! ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นว่า ความแตกต่างจากชั้นสวรรค์ที่ 1 และชั้นสวรรค์ที่ 4 นั้นมีขนาดเท่าใด ! " ปริมาณพลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุดเริ่มซึมออกจากร่างของบรรพชน ทำให้พื้นที่รอบตัวเขาสั่นไหว เขาได้ส่งพลังไปยังการโจมตีของเจี้ยนเฉิน ขณะที่การโจมตีผ่านไปในอากาศ พื้นที่รอบ ๆ มันเริ่มบิดเบี้ยวและบิดตัวเข้าหาตัวเอง
"บูม!" กลุ่มพลังงานสองกลุ่มปะทะกันกลางอากาศ ทำให้เกิดการระเบิดอีกครั้ง เสียงของการระเบิดดังแสบแก้วหูและแม้แต่จุดที่สูงที่สุดในสวรรค์ก็สามารถได้ยินเสียงนั้นได้ ช่วงเวลาสั้น ๆ ทุกคนในบริเวณใกล้เคียงสูญเสียความสามารถในการได้ยิน ส่วนที่เหลือของพลังงานระเหยออกมาจากการระเบิด ลุกลามเข้าไปในพื้นที่โดยรอบและไม่กี่กิโลเมตรของป่าด้านล่างถูกลบหายไป
ช่วงที่เกิดการระเบิดขึ้น เพื่อป้องกันตระกูลเจียเต๋อ กำแพงสั่นสะท้านในช่วงเวลาสั้น ๆ เมื่อพลังบรรพกาลพุ่งเข้าใส่มัน แต่มันสามารถต้านทานแรงระเบิดได้ด้วยความยากลำบากยิ่ง
