เถ้าแก่ขั้นเทพ! - ตอนที่ 83-84

         ปู้ฉืออีเผยรอยยิ้มเขินอาย

         ขณะเดียวกันนั้น นางก็เรียกปู้หลี่เกื๋อและเจียงเฉิงจวินออกมา

         เดิมทั้งสองกำลังเข้าสู่ช่วงเข้าด้ายเข้าเข็ม ขณะนี้ถูกรบกวนจึงโกรธไม่น้อย

         แต่เมื่อได้พบเห็นเป็นเหล่าไป่ ความคิดเหล่านั้นจึงเลือนหาย

         ทั้งสองต่างรู้จักเหล่าไปเป็นอย่างดี

         “ยินดีที่ได้พบเหล่าไป่” ปู้หลี่เกื๋อและเจียงเฉิงจวินเผยความนอบน้อม

         ขณะเดียวกันนี้ก็มีคำถามเกิดขึ้นภายในใจ ไฉนเหล่าไป่จึงมาเยือนร้านเถ้าแก่?

         ปู้หลี่เกื๋อค่อยนึกขึ้นได้ ว่าเหล่าไป่ครั้งหนึ่งเคยมายังร้านของเถ้าแก่

         โคล่าที่จักรพรรดิเทียนชิงส่งมาให้ ก็เป็นเหล่าไป่ซื้อหาไป

         เหล่าไป่พยักหน้ารับ

         ถัดจากนั้น ปู้ฉืออีและกู่หยุนซีต่างแนะนำตัวต่อกัน

         เหล่านี้เป็นลูกค้าของเถ้าแก่ ดังนั้นจึงคุ้นเคยต่อกันได้ไม่ยาก

         เหยาซือหยานเองก็ละออกจากเกมมาแล้ว

         พบเห็นเหล่าไป่ ดวงตาของนางต้องหรี่ลงเล็ก

         ขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่แปด ถือเป็นกำลังอันยอดเยี่ยมสำหรับมนุษย์

         ร่างกายเหล่าไป่ขณะนี้พลันต้องชะงัก

         เมื่อถูกเหยาซือหยานมองมา เขารู้สึกราวกับถูกสิ่งชวนสะพรึงจับจ้อง กล้ามเนื้อนั้นอดไม่ได้ที่จะหดเกร็ง

         เขาไม่คาดคิด ว่าสตรีที่อยู่ข้างกายลั่วฉวนจะทรงอำนาจถึงเพียงนี้!

         มันเป็นพลังอำนาจขนาดที่เขาไม่อาจต่อต้านได้แม้ความคิด!

         แต่แล้วขณะนี้ เหยาซือหยานได้แนะนำตัวว่าเป็นเสมียนประจำร้าน

         นางพยักหน้ารับพร้อมเผยรอยยิ้มอ่อนจางอันงดงาม “เสมียนของร้านต้นตำรับ เหยาซือหยานยินดีที่ได้พบ”

         เหล่าไป่หาได้กล้าเมินเฉย คำต้องตอบรับโดยทันที “ยินดีที่ได้พบผู้อาวุโส! เรียกหาข้าเป็นไป่หงก็ได้!”

         เพียงอึดใจก่อนหน้า เขาก็ทราบแล้วว่ากำลังของเหยาซือหยานห่างไกลจากตนเองเพียงใด!

         หากพลังวิญญาณของเหล่าไป่คือแม่น้ำเชี่ยวกราก ของเหยาซือหยานก็เป็นมหาสมุทรอันกว้างใหญ่!

         ระหว่างทั้งสองแทบไม่อาจเทียบเปรียบกันได้!

         ช่องว่างระหว่างขอบเขตทดสอบเต๋าและราชันนั้นยิ่งใหญ่!

         ขณะเดียวกันนี้ ภายในใจเหล่าไป่มีแต่ความตื่นตะลึง!

         เสมียนประจำร้านยังมีกำลังเพียงนี้ เช่นนั้นเถ้าแก่เล่า?

         เพียงคิดก็ไม่กล้าแล้ว!

         ดังนั้น เหล่าไป่จึงได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ภายในใจ

         ด้วยกำลังของเหยาซือหยาน เถ้าแก่สามารถให้มาเป็นเสมียนประจำร้าน เรื่องนี้ชวนสะท้านสะเทือนจิตใจเกินไป

         เถ้าแก่ผู้นี้เป็นผู้ยิ่งใหญ่มาแต่ใด…

         ต้องกล่าวที่ตรงนี้ ว่าเมื่อวานจี้เทียนเฮาไม่รู้ว่าฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเช่นไร…

         กับบุคคลระดับนี้ หาเรื่องด้วยไม่ต่างอะไรขอให้ฆ่า!

         อีกทางหนึ่ง กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางต่างมองกันเองด้วยสีหน้าประหลาดใจยามได้ยินคำของเหล่าไป่

         เมื่อครู่พวกนางได้ยินอันใด?

         เหล่าไป่ถึงกับเรียกเหยาซือหยานเป็นผู้อาวุโส?

         นี่เป็นภาพหลอนประสาทที่เห็นไปเองหรือไม่?

         เหยาซือหยานก็เพียงเสมียนประจำร้าน มีหรือจะแข็งแกร่งไปกว่าเหล่าไป่ที่ขอบเขตทดสอบเต๋า?

         ฝ่ายปู้หลี่เกื๋อทั้งสามทราบตัวตนของเหยาซือหยานดี นางคือราชวงศ์สัตว์อสูร กระนั้นก็ไม่คาดคิดว่ากำลังแท้จริงทรงอำนาจเป็นล้นพ้น

         เหล่าไป่ถึงกับเผยความนอบน้อมเป็นดังผู้อาวุโส

         ผ่านไปครู่หนึ่ง คนทั้งสามจึงเกิดระแวดระวังขึ้นมา

         “ข้าก็เพียงเสมียนประจำร้านของเถ้าแก่” เหยาซือหยานเผยยิ้มบาง

         จากนั้นนางจึงหันสายตาไปมองลั่วฉวนที่อยู่ด้านหลังโต๊ะ

         แต่ก็เท่านั้น อีกฝ่ายไม่ตอบสนองเหมือนที่เคยเป็น

         ไม่ช้า ความสนใจของหลายคนจึงหันกลับมองไปยังร่างเหยาซือหยาน

         “เหล่าไป่ ท่านมาที่นี่ด้วยเรื่องใดกัน?” ปู้ฉืออีกล่าวถามด้วยความสงสัย

         เหล่าไป่พยักหน้ารับ “องค์เหนือหัวให้สัญญาว่าจะนำค่าชดเชยมาส่งมอบ ข้าจึงเป็นผู้นำมาส่งให้เถ้าแก่”

         ค่าชดเชย?

         กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางเกิดความสงสัยกันขึ้นมา

         ไม่ใช่ว่าเหล่าไป่คือผู้อยู่ข้างกายจักรพรรดิเทียนชิงหรอกหรือ?

         ไฉนจึงต้องนำค่าชดเชยมามอบให้เถ้าแก่?

         ผู้คนที่เหลือได้แต่เผยสีหน้าเปี่ยมแน่นด้วยความสงสัย

         พวกเขาต่างนึกขึ้นได้ ว่าเมื่อคืนนี้ที่ภัตตาคารเซียนวิหคอมตะเกิดเรื่องราวใดขึ้น

         ปู้ฉืออีได้รับฟังจากปู้หลี่เกื๋อที่กลับมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว

         ตอนนั้น จี้อู๋ฮุยกล่าวว่าจะมอบห้าหมื่นผลึกวิญญาณให้เถ้าแก่ในฐานะค่าชดเชย แต่ก็ไม่ได้คาดคิด ว่าจะเป็นการเร่งรีบนำมาส่งมอบให้ในวันนี้