เถ้าแก่ขั้นเทพ! - ตอนที่ 81-82
ขณะถูกปิดล้อมด้วยอสรพิษมงกุฎทอง ร่างของเหยาซือหยานนั้นเคลื่อนไหวประหนึ่งภูติ
เมื่อรวมเข้ากับกำลังกาย อสรพิษจะเปรียบดังอาวุธวิเศษ พิษในปากของมันครอบครองอำนาจชวนสะพรึง
ไม่เกินเลยนักหากจะกล่าว ว่าเมื่อถูกกัดก็คงตกตาย!
ทว่าสีหน้าเหยาซือหยานสงบ ทุกครั้งที่หลบเลี่ยงการโจมตีล้วนรอดพ้น
และไม่มีการเคลื่อนไหวใดที่สูญเปล่า!
กล่าวได้ว่านางคือผู้ใช้ร่างกายได้อย่างคล่องแคล่ว!
กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางต่างรับชมตะลึงงัน
ในมุมมองพวกนาง เมื่อใดไม่มีที่ให้หลบเลี่ยง เหยาซือหยานกลับหาทางหลบเลี่ยงออกไปได้
เรื่องนี้มันไม่สมควรเป็นไปได้!
เคลื่อนไหวอย่างนั้นก็ได้งั้นหรือ?!
เหล่านั้นคือความคิดภายในใจของพวกนาง
ด้วยรับชมเหยาซือหยาน พวกนางยิ่งมายิ่งนับถือ
เรื่องราวนี้ชวนเหลือเชื่อ เสมียนประจำร้านแห่งนี้ถึงกับเป็นยอดฝีมือซ่อนเร้น!
“เกรงว่าอาจารย์ของพวกเราจะยังทำเช่นนี้ไม่ได้!” กู่หยุนซีถอนหายใจ
เจียงเหวิ่นฉางพยักหน้ารับเห็นพ้อง
ขณะนี้ ขอบเขตพลังของเหยาซือหยานคือจิตวิญญาณระดับที่หนึ่ง ทว่าถูกปิดล้อมด้วยอสรพิษมงกุฎทองนับสิบตัว
ด้วยความสำเร็จระดับที่เผยให้เห็นนี้ กล่าวได้ว่าเพียงร่างกายของนางเกินกว่าขอบเขตไปไกลมากโขแล้ว!
“ชักรู้สึกอยากไปเล่นเองบ้างแล้ว!” เจียงเหวิ่นฉางเผยดวงตาลุกโชนด้วยไฟแห่งการต่อสู้
“อยู่ที่นี่เอง” เสียงราบเรียบดังขึ้น
ทั้งสองค่อยรู้ตัว ว่าลั่วฉวนออกจากหอคอยแห่งการทดสอบเมื่อใดไม่ทราบ
“เถ้าแก่ พวกเราอยากเล่นหอคอยแห่งการทดสอบ!” กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางกล่าวออกพร้อมกัน
ลั่วฉวนพยักหน้ารับ ถัดจากนั้นจึงเก็บผลึกวิญญาณและให้ทั้งสองเข้าเกม
แน่นอนว่าก่อนหน้านั้น เขาไม่ลืมเลือนที่จะบอกให้ซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปด้วย
เพิ่มความเร็วการฝึกฝนสิบเท่า ก็มีผลในหอคอยแห่งการทดสอบเช่นเดียวกัน!
ด้วยยืนด้านหลังโต๊ะ ลั่วฉวนจำได้ว่ายังมีหน้าที่เถ้าแก่ร้านที่ต้องทำ
แน่นอนว่ามันก็มีเหตุผลหนึ่งที่เป็นเช่นนั้น
ส่วนอีกเหตุผล…
ลั่วฉวนยังจดจำเรื่องราวเมื่อคืนได้กระจ่าง จักรพรรดิเทียนชิงได้กล่าวว่าจะส่งมอบห้าหมื่นผลึกวิญญาณเป็นการชดใช้ให้
แท้จริงแล้วลั่วฉวนไม่ใช่สนใจผลึกวิญญาณสักเท่าใดนัก
แต่เพื่อไม่ให้จี้อู๋ฮุยต้องคิดมากจนเครียดไป เช่นนั้นเขาจึงตกลงรับ
หากเขาไม่รับ เช่นนั้นจี้อู๋ฮุยคงไม่สบายใจ
ใจของจักรพรรดินั้นยากแท้จะหยั่งได้ถึง!
รับชมขณะนี้ เวลาไม่ใช่เช้าเกินไป ไม่ทราบว่าเมื่อจึงนำผลึกวิญญาณมาส่ง…
ลั่วฉวนมองออกไปนอกร้านพลางครุ่นคิด
แต่แล้วไม่นานเสียงฝีเท้าจึงดังให้ได้ยิน
พบเห็นร่างผู้มาเยือน ลั่วฉวนไม่เผยสีหน้าใดออก กระนั้นความยินดีในใจกลายเป็นต้องเลือนหาย
ผู้ที่เข้ามาในร้าน เป็นสองพี่น้องปู้ฉืออี ปู้หลี่เกื๋อ และเจียงเฉิงจวิน
“จริงหรือนี่!”
เจียงเฉิงจวินเมื่อเข้ามาในร้าน เขาจึงได้ตระหนักถึงความเปลี่ยนแปลง
สายตาขณะนี้มองที่นั่งนับสิบที่มาใหม่ด้วยความใคร่รู้
“เป็นอาวุธวิญญาณช่วยเพิ่มการฝึกฝนงั้นหรือนี่? ของเช่นนี้นึกว่ามีแต่ในนิยายเพ้อพก!”
“เถ้าแก่ ขอซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสองถ้วย และต้องการเล่นหอคอยแห่งการทดสอบด้วย!” ปู้หลี่เกื๋อเผยคำเสียงดัง
ลั่วฉวนพยักหน้ารับ “บริการตัวเอง ผลึกวิญญาณจ่ายที่นี่”
เจียงเฉิงจวินเกิดความสงสัย “บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกับเกมนี้เกี่ยวข้องอันใดกันด้วย?”
ปู้หลี่เกื๋อจึงกล่าวด้วยท่าทีลึกลับ “คงทราบว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปช่วยให้ฝึกฝนรวดเร็วขึ้นสิบเท่าภายในหนึ่งชั่วโมงแล้ว และทุกชั่วโมงในหอคอยแห่งการทดสอบ มันเทียบเท่ากับการฝึกฝนที่ภายนอกถึงแปดชั่วโมง ดังนั้นแล้ว…”
“อย่างนั้นหนึ่งชั่วโมงในหอคอยแห่งการทดสอบก็เทียบเท่าแปดสิบชั่วโมงที่ภายนอก!” เจียงเหวิ่นฉางเผยคำตื่นตะลึง
ลั่วฉวนและปู้ฉืออีต่างต้องส่ายศีรษะ
เหมือนว่าเจียงเฉิงจวินและปู้หลี่เกื๋อขาดการเรียนการสอนนานเกินไปแล้ว ขณะนี้จึงได้เกิดการคิดอ่านผิดพลาดขึ้นมา
“เป็นเพิ่มเข้าไป ไม่ใช่เท่าทวี!” ปู้หลี่เกื๋อเผยสีหน้าเหยียดหยาม “เพิ่มความเร็วการฝึกฝนแปดสิบเท่า เกรงว่าเพียงแค่คิดก็ไม่ต่างอะไรกับผายลมแล้ว”
คล้ายตัวเขาลืมเลือน ว่าเมื่อวานตนเองก็คิดเช่นนี้
เจียงเฉิงจวินกระแอมไอกลบเกลื่อน
ก่อนหน้านี้พรสวรรค์ของเขาได้ถูกเจียงเฉิงจวินเย้ยหยันไปทั่วนครจิ่วเหยา
ขณะนี้ถือเป็นโอกาสอันดี…
ขณะนี้เองที่กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางที่กำลังเล่นหอคอยแห่งการทดสอบ ได้กลายเป็นที่สนใจของคนทั้งสาม
“สองคนนี้เป็นศิษย์สถาบันวิญญาณเมฆางั้นหรือ?”
พบเห็นตราสัญลักษณ์รูปเมฆบนเสื้อกู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉาง เจียงเฉิงจวินจึงกล่าวถามออก
“เหมือนจะเป็นเช่นนั้น” ปู้หลี่เกื๋อไม่มั่นใจเท่าใดนัก
แม้พบกันในร้านเมื่อวาน แต่ก็ไม่ใช่พูดกล่าวอะไรกันสักเท่าใดนัก
เพราะตอนนั้นความสนใจแต่ละคนต่างถูกหอคอยแห่งการทดสอบหันเหไปหมด
แต่ต้องกล่าว ว่าคงไม่มีผู้ฝึกตนหน้าไหนกล้าดีแอบอ้างเป็นคนของสถาบันวิญญาณเมฆา
ลั่วฉวนพยักหน้ารับ “เป็นคนของสถาบันวิญญาณเมฆา”
“สถาบันวิญญาณเมฆามาที่นี่ คล้ายว่าความสงบของนครจิ่วเหยาจะคงอยู่ได้ไม่นานแล้ว” ปู้ฉืออีถอนหายใจออก
ถัดจากนั้นจึงค่อยได้เวลาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่พร้อมรับประทาน
กินเสร็จกันเรียบร้อย ความรู้สึกถึงพลังวิญญาณในร่างกายคนทั้งสามพุ่งทะยาน ขณะนี้จึงเร่งรีบเข้าหอคอยแห่งการทดสอบเพื่อเริ่มศึกรอบใหม่…
ขณะปล่อยเวลาไหลผ่าน ลั่วฉวนที่นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะก็ปล่อยความคิดไหลไปเรื่อย
ฝึกฝนและผ่อนคลาย นี่จึงเป็นหลักของการเล่นเกม
หลังจากที่เมื่อวานเล่นเกมหมดวัน วันนี้ช่วงเช้าลั่วฉวนจึงรู้สึกค่อนข้างอ่อนล้า
แม้ว่าเหมือนนั่งเฉย แต่แท้จริงกำลังย่อยประสบการณ์ที่ได้รับมา
หากไม่อาจเชี่ยวชาญ เช่นนั้นสู้ต่อไปก็ไร้ความหมาย
เวลาไหลผ่านอีกครั้งหนึ่ง
แต่แล้วไม่นาน ลั่วฉวนกลับได้ตระหนักถึงอะไรบางอย่างจึงหันมองทางด้านนอกร้าน
ชายชราหนวดเคราและเส้นผมสีขาวได้ปรากฏตัวในตรอกแล้ว
อีกฝ่ายคือเหล่าไป่
เหล่าไป่ย่อมพบเห็นลั่วฉวนอยู่ด้านหลังโต๊ะรับลูกค้า ขณะนี้จึงเร่งรีบเข้ามาในร้านพร้อมกล่าวด้วยความนอบน้อม “ยินดีที่ได้พบผู้อาวุโส”
“เรื่องนี้ เรียกหาเป็นเถ้าแก่ก็พอ” ลั่วฉวนกล่าวอย่างไม่ใส่ใจมากนัก
“ขอรับ” เหล่าไป่รับคำโดยทันที
ถัดจากนั้นฝีเท้าจึงก้าวเดินออกมาพร้อมวางแหวนมิติไว้ตรงหน้าลั่วฉวน
“ภายในนี้คือห้าหมื่นผลึกวิญญาณที่องค์เหนือหัวขอให้ข้านำมาส่งมอบ”
ลั่วฉวนรับไว้และเก็บไป
ส่วนแหวนมิติ ลั่วฉวนไม่มีเจตนาส่งกลับคืน และเหล่าไป่ก็ไม่กล่าวคำใด
“นอกจากนี้แล้ว จี้เทียนเฮาได้ถูกปลดสถานะเมื่อคืนและถูกส่งไปยังชายแดนใต้เรียบร้อยแล้วขอรับ” เหล่าไป่กล่าวคำ
ลั่วฉวนพยักหน้า เป็นการหมายถึงว่ารับรู้แล้ว
ภารกิจของเหล่าไป่ก็มีเพียงเท่านี้
ขณะนี้งานสำเร็จเรียบร้อย ความสนใจของเขาจึงหันเหมองไปยังในร้าน
รับชมภายในร้านต้นตำรับที่เปลี่ยนแปลงจากครั้งก่อนอย่างมหาศาล เหล่าไปต้องเผยความประหลาดใจที่ภายใน
เทียบกับครั้งก่อน วันนี้มีหลายสิ่งอย่างที่ไม่เคยพบเห็น
มันราวกับเป็นอาวุธวิเศษอะไรสักอย่าง
กระนั้นเหตุใดจึงไม่อาจรับรู้ถึงออร่าที่ผันแปรแม้แต่น้อย?
“สิ่งนี้คือ?”
ขณะนี้เองที่เหล่าไป่พบว่ามีอะไรผิดแปลกออกไป
เขาได้ตระหนักทราบ ว่าพื้นที่ภายในร้านนี้ออกจะแปลกเกินไป
เทียบกับขนาดที่เห็นภายนอก ภายในนั้นมีขนาดใหญ่กว่า!
“ห้องนี้ภายในร้านสร้างขึ้นโดยค่ายอาคมหรือนี่?!”
เหล่าไป่เผยความตื่นตะลึงภายใน
เขาแทบไม่อาจจินตนาการได้ ว่าเถ้าแก่ร้านผู้นี้ถึงกับมีค่ายอาคมห้วงมิติอันแสนล้ำค่า ทั้งยังนำมาใช้กับร้านเล็กจ้อยแห่งนี้
มันทำให้เขาเกิดความรู้สึกหนักใจ…
แน่นอนว่าเหล่าไป่ย่อมได้เห็นปู้หลี่เกื๋อและคณะผ่านทางหน้าจอของหอคอยแห่งการทดสอบ ความสงสัยขณะนี้ยิ่งมีมากขึ้น
พวกเขาเหล่านั้นต่างสวมใส่วัตถุสีขาวเงินบนศีรษะ และมีภาพปรากฏที่กระดานตรงหน้า
แต่ละคนต่างเคลื่อนไหวและต่อสู้กับสัตว์อสูรอยู่
ในภาพที่เห็นนั้นพวกเขากำลังประสบสิ่งใดอยู่กัน?
เหล่าไป่ได้แต่คาดเดาอยู่ภายในใจ
ขณะนี้เองที่เขาค่อยรู้สึกว่าร่างเหล่านั้นดูคุ้นเคย
เจียงเฉิงจวิน บุตรแห่งขุนนางซ้าย ปู้หลี่เกื๋อและปู้ฉืออีบุตรแห่งขุนนางใต้
“เถ้าแก่ พวกเขากำลังทำอะไรกันหรือ?” เหล่าไป่กล่าวถามด้วยความสงสัย
“เล่นเกม” ลั่วฉวนตอบกลับราบเรียบ
เล่นเกม?
อะไรคือเกม?
เหล่าไป่ที่งุนงงขณะนี้ไม่รู้ควรตอบสนองอย่างไรดี
เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ
