เถ้าแก่ขั้นเทพ! - ตอนที่ 5
ตอนที่ 5 : กฎของร้าน
“เถ้าแก่ ขอข้าซื้อโคล่าอีกสิบขวด!”
ปู้หลี่เก๋อดื่มโคล่าที่เหลือในขวดจนหมด หลังปาดเช็ดคราบที่ปาก เขาจึงตะโกนต่อลั่วฉวนด้วยความตื่นเต้นยินดี
เพียงสิบผลึกวิญญาณสามารถซื้อเครื่องดื่มวิเศษเช่นนี้ กล่าวได้ว่าถูกเกินไป!
ลั่วฉวนส่ายศีรษะ “ต้องขออภัย ลูกค้าหนึ่งท่านสามารถซื้อได้เพียงหนึ่งขวดต่อวันเท่านั้น”
นี่คือกฎของร้านค้าที่ทางระบบเพิ่งบอกต่อลั่วฉวน
“เพราะอะไรกัน?” ปู้หลี่เกื๋อเผยสายตาเหม่อมอง
“เป็นกฎของทางร้าน” ลั่วฉวนกล่าวคำราบเรียบ
“เช่นนั้นก็ได้!”
ได้เห็นสีหน้าลั่วฉวน ปู้หลี่เก๋อจึงทราบว่าไม่มีช่องว่างให้เจรจา ดังนั้นจึงต้องถอนหายใจอย่างอดกลั้น
หลังกวาดสายตามองขวดโคล่าบนชั้นวาง ปู้หลี่เกื๋อจึงบอกลากับลั่วฉวนก่อนจะออกจากร้านไป
พบเห็นปู้หลี่เกื๋อกลับไปแล้ว ลั่วฉวนจึงถอนหายใจโล่งอกอยู่ภายใน ภารกิจมือใหม่ในที่สุดก็สำเร็จ
“ขอแสดงความยินดีแก่เจ้าของร้านที่สำเร็จภารกิจมือใหม่ ตามอัตราส่วนแบ่งหุ้นท่านจะได้รับค่าตอบแทน ต้องการเริ่มเสี่ยงโชคเลยหรือไม่?” เสียงของระบบดังขึ้นมา
ลั่วฉวนพยักหน้ารับ จากนั้นทุ่งดอกไม้จึงปรากฏที่เบื้องหน้า มันคือห้วงมิติวิเศษ
“สัตว์เซียน อาวุธสิบดาว วิชายุทธ์ระดับเทพ…”
รับชมวงล้อเสี่ยงโชคขนาดใหญ่เบื้องหน้า ลั่วฉวนจึงภาวนาอยู่ภายใน
ผ่านไปครู่วงล้อจึงหยุดหมุน เข็มนั้นชี้ไปยังพื้นที่สีแดง
“ขอแสดงความยินดีแก่เจ้าของร้านที่ได้รับก้อนเครื่องเทศ เส้นทางการซื้อขายก้อนเครื่องเทศเปิดออกแล้ว” เสียงของระบบดังขึ้นภายในใจของลั่วฉวน
เมื่อกลับสู่ร้านน้อยอีกครั้ง ลั่วฉวนจึงอดไม่ได้ที่จะผิดหวังขณะรับชมเครื่องเทศซึ่งปรากฎในกล่องบรรจุ
“ระบบมันมีปัญหาอะไรกัน? ทำไมถึงให้แต่ของประหลาดพวกนี้มาขาย?” ลั่วฉวนอดไม่ได้ที่จะบ่นอุบ
“กรุณาอย่ากล่าวว่าร้ายระบบ ไม่เช่นนั้นทางระบบมีอำนาจยึดคืนรางวัลและหุ้นส่วน” เสียงของระบบพลันดังขึ้นในใจของลั่วฉวน
แม้ความลับภายในใจยังถูกทราบได้ ลั่วฉวนอดไม่ได้ที่จะหน้าแดงก่ำก่อนจะกระแอมไอสองครั้ง
“ระบบ ตัวฉันก็ได้แต่พูดจาไม่ดีลับหลังนั่นแหละน่า!” ลั่วฉวนกล่าวทักท้วง
ครั้งนี้ระบบไม่ตอบกลับ
“ไม่พูดก็ไม่พูด” ลั่วฉวนพึมพำกับตัวเอง จากนั้นจึงเรียกหน้าต่างระบบขึ้นมา
“ระบบเจ้าของร้านสุดแกร่ง”
เจ้าของ : ลั่วฉวน
สถานะ : เจ้าของร้านหนึ่งดาว
การฝึกฝน : ระดับหนึ่ง
อัตราหุ้นส่วนปัจจุบัน : 10%
การประเมิน : เริ่มขึ้นอย่างยากลำบาก หนทางเบื้องหน้ายังอีกไกล คนหนุ่มต้องพยายามให้มาก!
“พลังอยู่ระดับหนึ่งแล้ว? ระบบ นี่มันเรื่องอะไรกัน?” ลั่วฉวนเอ่ยถามด้วยความสงสัยขณะมองความเปลี่ยนแปลงที่หน้าต่างข้อมูล เขารู้สึกได้ถึงพลังงานที่ปรากฎภายในร่าง
ที่ทวีปเทียนหลันแห่งนี้ ผู้ฝึกตนกล่าวได้ว่าเป็นคนปกติทั่วไป นอกจากนี้แล้วยังมีผู้ฝึกสอนแก่ผู้ฝึกตน เหล่านั้นมีวิธีการฝึกฝนที่ซึ่งไม่ค่อยเป็นที่นิยมเท่าใดนัก
แต่ในส่วนของพลัง พวกเขาส่วนใหญ่นั้นแบ่งออกกันอย่างชัดเจน
เท่าที่ลั่วฉวนทราบ พลังคือขอบเขต มันแบ่งออกเป็นหลอมกาย สัมผัสวิญญาณ โชคชะตา จิตวิญญาณ คืนต้นกำเนิด ทดสอบเต๋า ราชัน และนักบุญ แต่ละขอบเขตแบ่งออกได้เป็นเก้าระดับ
ที่ลั่วฉวนสงสัยก็คือเหตุใดตนเองถึงมีพลังได้?
หรือเป็นเพราะสำเร็จภารกิจมือใหม่? แต่ระบบไม่ได้กล่าวถึงว่าจะได้พลังเป็นรางวัลแต่อย่างใด
“เมื่อเจ้าของร้านขายสินค้าได้ ระดับการฝึกฝนจะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยยะ และอัตราส่วนนั้นจะข้องเกี่ยวกับระดับดาวเจ้าของร้าน” เสียงจากระบบดังขึ้นในใจของลั่วฉวน
……
ไม่พลาดการอัพเดตตอนใหม่ ติดตามได้ที่ : https://bit.ly/32ciG6V