เกิดใหม่กับระบบไร้พ่าย - Chapter 8 – โชคเล็กๆ
Chapter 8 – โชคเล็กๆ
“หืม?”
เสียง “ติ้ง” ทำให้ลั่วเทียนรู้สึกแปลกใจ.
“ติ้ง!”
“ผู้เล่นลั่วเทียน ได้ฆ่าผู้เล่น ลั่วหยูได้รับEXP 100 ปราณ 100 …”
“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นลั่วเทียน สำหรับ ยาสร้างรากฐาน”
“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นลั่วเทียน สำหรับแต้มไร้พ่าย +1.”
เสียงแจ้งเตือนดังเป็นชุดถึงสามครั้ง ลั่วเทียนรู้สึกตกใจมากและไม่อาจตอบสนองได้ทัน จากนั้นเขาก็พูดกับตัวเอง “ฆ…ฆ่… ฆ่าคนก็ได้ EXP เหมือนกัน?”
เขาไม่เคยคาดหวังกับเรื่องแบบนี้!
แม้แต่ในความฝันของเขา ลั่วเทียนก็ไม่คิดว่าการฆ่าคนจะให้ EXP กับเขา มันให้เยอะยิ่งกว่าเควสประจำวันเหล่านั้นและมันก็ให้พลังปราณด้วย.
นี่…
เขาเคยเล่นเกมส์ออนไลน์กว่าร้อยเกมส์ แต่ก็ยังไม่เคยเห็นว่าการฆ่าคนจะได้ EXP.
ในจุดนี้ลั่วเทียนต้องการที่จะพูดบางอย่าง“ใครบางที่จะน่ากลัวโครตๆขนาดนี้? เดี๋ยว มันไม่ใช่ มันต้องเป็นน่ากลัวเหี้ยๆ!”
ลั่วเทียนรู้สึกมีความสุขที่เกือบจะรู้สึกเหมือนเป็นFCที่ได้เห็นดาราที่เขาชื่นชม เมื่อมองไปที่ลั่วหยานและอีกสองคน ดวงตาของลั่วเทียนก็เปล่งประกายสีทองราวกับว่าเขากำลังมองเห็นหีบสมบัติ ทีละก้าวๆและหัวเราะ “หวัดดี พวกแกเป็นไงบ้าง?”
“ลั่วเทียน!”
“เจ้าเป็นคนฆ่าลั่วหยูงั้นรึ?”
“เป็นไปได้ไง?ตันเถียนของเจ้าพิการและเจ้าไม่อาจบ่อเพาะได้?”
ในเวลาสั้นทั้งสามคนไม่อาจยอมรับได้ว่าลั่วหยูถูกลั่วเทียนฆ่าในหมัดเดียว.
มือขวาลั่วหยานยื่นออกมาและค้วาไปที่หัวของเสือดำ จากนั้นเขาก็เหวี่ยงเสือดำออกไปหลายเมตรโดยไม่แม้แต่จะมองว่าเสือดำไปทางใดก่อนที่จะวิ่งเข้าไปหาลั่วเทียนด้วยเจตนาฆ่าอย่างเข้มข้น เขาตะโกน“เจ้าฆ่าลั่วหยู เจ้าฆ่าลั่วหยูจริงๆ เจ้าฆ่าน้องชายของข้า!”
ลั่วเทียนยิ้มกว้างและหัวเราะเสียงดังจากการได้เห็นสีหน้าของลั่วหยาน“ข้าฆ่าเขา เจ้าจะกัดข้ารึ?”
“หาที่ตาย!”
สายตาของลั่วหยานเบิกกว้างและพุ่งฝ่ามือใส่ลั่วเทียนพร้อมกับคำราม “เจ้าจะถูกฝังพร้อมกับน้องชายของข้า!”
ลั่วเทียนขยับเท้า เขาไม่ถอยหนี แต่กลับไปต่อสู้กับลั่วหยานซึ่งอยู่ในปราณพื้นนฐาน ระดับ 4 ด้วยเสียงต่ำ“น้องเจ้ารออยู่ที่นรก!”
ข้าทนกับพวกเจ้ามานานแล้วและตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้ว!
“ตาย!”
หมัดคู่พุ่งออกไปและพลังทั้งหมดของปราณพื้นฐานขั้นสามก็ระเบิดออกมา.
ทุกครั้งที่โจมตีออก ลั่วเทียนไม่มีการกักพลังไว้แม้แต่น้อย.
ทำไมต้องใช้พลังมากมายหากสามารถฆ่าได้ในครั้งเดียว? เนื่องจากเขาได้กำหนดให้บุคคลนี้ตายแล้ว มันไม่จำเป็นต้องออมแรง.
หากการโจมตีครั้งนึงสามารถฆ่าได้ การที่ไม่ได้ใช้ครั้งที่สองก็ไม่ใช่ปัญหา?
นี่ไม่ใช่เกมส์ ลั่วเทียนเห็นได้ว่าตัวเองได้ย้ายมายังลงแห่งความจริง นี่เป็นโลกที่โหดร้าย ความเมตตาต่อศัตรูของเขา หมายถึงความโหดร้ายต่อตนเอง!
ปราณพื้นฐานขั้น 4 ความแข็งแกร่งสูงกว่าลั่วเทียนตอนนี้.
พลังของเขาด้อยกว่าฝั่งตรงข้ามชัดเจน ดังนั้นลั่วเทียนสามารถพึ่งได้เพียง พยัคฆ์สายฟ้า!
“พี่ใหญ่ ฆ่าเขา!”
“ฆ่าไอ้ขยะและแก้แค้นให้ลั่วหยู!”
“ฆ่าเขา!”
ตาของลั่วหยานเต็มไปด้วยความโกรธ เมื่อเขาหันหมัดไปทางลั่วเทียนพลางตะโกน“ทลายไปซะ!”
ด้วยมือเปล่าของเขา พลังปราณได้พุ่งออกมาขณะที่เขาคว้ามือขวาของลั่วเทียน.
“555… ถูกจับด้วยกรงเล็บมังกรของพี่ชายแขนทั้งสองข้างของเขาจะถูกบิดออกจากกัน.”
“หักแขนขวาก่อน ตามด้วยแขนซ้าย เศษขยะจบสิ้นแล้ว!”
ลั่วเทียนตกใจ เขาไม่คากว่าลั่วหยานได้ฝึกฝนทักษะการต่อสู้และมันเป็นทักษะที่ยับยั้งหมัดพยัคฆ์สายฟ้าเขาได้ตรงๆ.
แต่…
ลั่วเทียนไม่ได้ตกใจกลับกันเขายิ้มเย็น.
ตอนทีหมัดขวาถูกจับเขาก็ตะโกน “พยัคฆ์จู่โจม!”
พลังที่ระเบิดออกมากระทบกับฝ่ามือของลั่วหยาน.
ความรู้สึกเจ็บทำให้เขาดึงมือกลับเล็กน้อย คราวนี้ลั่วหยานหงุดหงิดในขณะที่ดวงตาของเขาหรี่แคบลง พลังปราณครั่งนึงได้ถูกควบแน่นอีกครั้งก่อนที่เขาจะคำราม“ทำลาย!”
ในเวลานั้น…
ลั่วเทียนดึงหมัดขวากลับและพุ่งปหมัดซ้ายออกไป“สายฟ้าฟาด!”
พยัคฆ์สายฟ้าเป็นสกิลที่ผสมผสานแยกออกเป็นพยัคฆ์จู่โจมและสายฟ้าฟาด เป็นการโจมตีต่อเนื่อง!
“กึด…”
ร่องรอบประกายไฟออกมาจากรอบๆหมัดและกินที่ลั่วหยานเหยียบ.
“ปัง!”
“ฟุ่บ~…”
ปากของลั่วหยานพ่นเลือดออกมา ขณะที่เขาเดินหลายก้าวก่อนที่เขาจะบังคับให้ร่างกายของเขามั่นคง ใบหน้าของเขาเหม่อมองลั่วเทียนและพึมพำ กล้ามเนื้อของเขากระตุกก่อนที่เขาจะพูดว่า“เจ้า… เจ้า…”
โดยไม่ยอมให้เขาพูดเสร็จ ร่างกายของลั่วเทียนก็เริ่มเคลื่อนไหวและจู่โจมด้วยพลังทั้งหมดในพริบตา เขามาอยู่เบื้องหน้าลั่วหยานและฉีกยิ้ม“ไปลงนรกซะ!”
เมื่อพวกเขาเจ็บ ก็ไปฆ่าเขา!
ในช่วงเวลาที่ลั่วหยานบาดเจ็บ ลั่วเทียนก็รีบไปข้างหน้า ยังคงมีสองคนข้างหลังดังนั้นถ้าเขายอมให้ทั้งสามคนรวมกำลังกันลั่วเทียนจะเป็นคนที่ตาย หมัดคู่ของเขาก็เหมือนการทักทายขณะที่กระแทกลงมา!
ลั่วหยานไม่อาจตอบสนองได้เนื่องจากบาดเจ็บ ภายในเวลาไม่นานอวัยวะภายในของเขาก็ถูกทำลายโดยลั่วเทียนและปากของเขาก็พ่นเลือดออกมาก่อนที่จะตาย.
“ติ๊ง!”
“ขอแสดงความยินด้วยกับผู้เล่นลั่วเทียน สำหรับการฆ่าลั่วหยาน คุณได้รับ EXP 150 และปราณ 15…”
“ขอแสดงความยินด้วยกับผู้เล่นลั่วเทียน สำหรับยากสร้างรากฐาน 1 เม็ดและเศษเงิน 25 เม็ดเงิน
“ขอแสดงความยินด้วยกับผู้เล่นลั่วเทียน สำหรับ แต้มไร้พ่าย +1.”
“ขอแสดงความยินด้วยกับผู้เล่นลั่วเทียน สำหรับเลเวลอัพ. ตอนนี้คุณได้อยู่ในขั้นปราณพื้นฐาน ระดับ 4!”
เลเวลอัพ!
มันโครตเร็วมาก!
ลั่วเทียนหัวเราะออกมาดังๆ จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมามองไปที่ลั่วหว่านและลั่วหมิง เขางอนิ้วและเยาะยเย้ย“เจ้าจะเข้ามาทีละคนหรือว่าพร้อมกัน?”
อยู่ในปราณพื้นฐาน ระดับ 4และมีหมัดพยัคฆ์สายฟ้า การต่อสู้กับทั้งสองคนไม่ใช่ปัญหา.
“ฟุ่บ~!”
ลั่วหว่านผู้ซึ่งอยู่ในขั้นปราณพื้นระดับ 3 คุกเข่าลงกับพื่นขณะที่ร่างกายของเขาสั่น จากนั้นเขาก็ร้องไห้ตะโกน “พี่ลั่วเทียน ปล่อยชีวิตข้า โปรดเมตตาสุนัขตัวนี้.”
สายตาของลั่วหมิงเปลี่ยนไปขณะที่เขามองไปด้านข้างและเตะลั่วหว่านและตะโกน“เขาเพียงคนเดียวทำไมต้องกลัวเขา?”
เขายังพูดไม่จบ…
ลั่วหมิงก็คุกเข่าลงกับพื้น“วีรบุรุษ ปล่อยข้าด้วย ปู่ลั่วเทียนปล่อยข้า! เพียงแค่คิดว่าเราเป็นลมที่ผาย ปล่อยเราไป.”
ลั่วหมิงที่อยู่ในปราณพื้ยฐานขั้น 4 ก็ทำเช่นเดียวกัน ลั่วหว่านก้ยิ่งตื่นตระหนกมากขณะที่เขาเริ่มต้นโกหก“ปู่ลั่วเทียน ปล่อยชีวิตข้า ได้โปรดปล่อยข้าไป!”
ลั่วเทียนเดินอย่างระวังไปยังพวกเขาและแอบส่งพลังปราณของเขา จากนั้นเขาก็กล่าวเบาๆ “ปล่อยเจ้ารึ? พวกเจ้าไม่ใช่สนุกกับการดูถูก? เจ้าไม่อยากเล่นข้าให้ตาย? ทำไมพวกเจ้าถึงคุกเข่าให้กับขอทานอย่างข้า? ข้าเป็นเพียงแค่เศษขยะ ที่ไม่อาจเทียบได้กับขอทาน เศษขยะที่ทำให้พวกเจ้าเสียหน้า?”
ขณะที่ลั่วเทียนเข้ามาใกล้…
สานตาของลั่วหมิงก็เปลี่ยนไป มือข้างขวาของเขาคว้าดินและโยนใส่ดวงตาของลั่วเทียน พร้อมกับรอยยิ้มที่ชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา“ไปตายซะ!”
เร็วดังสายฟ้า เขามาอยู่เบื้องหน้า.
ลั่วหมิงปล่อยพลังทั้งหมดของเขาและกระแทกไปยังแขนของลั่วเทียนที่เขามากั้นอย่างเดียดฉันท์.
“ข้ารู้แล้วว่าจะเป็นอย่างนี้!”
ลั่วเทียนสะบัดแขนเสื้อก่อนที่จะถอนอย่างรวดเร็วไปหลายเมตร ทันทีที่เกิดความโกลาหล ร่างกายของลั่วเทียนก็พุ่งดังลูกศรและใช้กำปั้นทั้งสองกระแทกไปยังหน้าอกลั่วหมิง.
“ปัง~!”
หน้าอกลั่วหมิงหักและเลือดไหลออกมาก่อนที่เขาจะตัวแข็งทื่อ.
ระบบได้แต้งเตือนเขาอีกครั้ง.
เมื่อถอนหญ้าก็ต้องกำจัดราก หลังจากที่ได้จัดการลั่วหมิงแล้วลั่วเทียนก็ไม่ลังเลที่จะส่งลั่วหว่านไปสวรรค์ ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเมตตาต่อพวกเขา การปล่อยให้พวกเขามีชีวิตอยู่จะทำให้เกิดปัญหามากมายในอนาคต นอกจากฆ่าพวกเขาจะได้Exp ทำไมถึงจะไม่ฆ่า?
ลั่วเทียนไม่ชอบฆ่าคน.
แต่เขาจะไม่แสดงความเมตตาเมื่อคนนั้นสมควรที่จะถูกฆ่า.
นี่เป็นหลักการของเขา!
เมื่อเห็นศพทั้งสี่แล้วลั่วเทียนยิ้มอ่อน“พวกเจ้าคงเพลิดเพลินในนรก”
ไม่ต้องพูดกถึง EXP 500 แต้มจากคนทั้งสี่ ลั่วเทียนได้รับยาสร้างรากฐาน 4 เม็ด นี่ถือเป็นโชคเล็กๆ ยาสร้างรากฐานนี้เป็นดั่งเงินเดือนของสาวกตระกูลลั่ว และสำหรับปราณพื้นฐานมันจะช่วยเพิ่มการบ่อเพาะของพวกเขา.
สอดคล้องกับลั่วเทียน…
ไอเทม: ยาสร้างรากฐาน
เกรด: 1
ผล: เพิ่มพลังปราณ 50 แต้ม
หลังจากที่มองไปยังคุณสมบัติของยาสร้างรากฐานแล้วลั่วเทียนก็พูดว่า “ยาเม็กนี้มันคล้ายกับยาเพิ่มมานา”
ตอนนี้ความสามารถของเขาไม่อาจใช้พลังปราณได้รวมถึงหมัดพยัคฆ์สายฟ้า แต่เมื่อเขาคิดถึงฟางเล่ย เขาก็อดสงสารไม่น้อย“ข้าจะเก็บไว้ให้เจ้าอ้วนเล่ย ความแข็งแกร่งของเขาควรจะเพิ่มขึ้น”
“Owww…. owwww…”
เสือดำเห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น มองไปที่ลั่วเทียนทำให้มันร้องออกมาด้วยความกลัว ร่างกายของมันกำลังสั่นขณะที่หงายท้อง.
“แม่ง ข้าลืมเจ้าไปแล้ว.”
ลั่วเทียนพุ่งไปด้านหน้าและชกออกไปอีกครั้งทำให้ชีวิตของเสือดำหายไป เขาจะไม่ปล่อยExpให้หนีไป.
“ติ้ง!”
“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นลั่วเทียน สำหรับการฆ่าเสือดำ คุณได้รับEXP 20 แต้มและพลังปราณ 1…”
“ให้ Exp น้องชะมัด!”
ลั่วเทียนอดบ่นไม่ได้หลังจากได้ยินข้อความจะระบบ จากนั้นเขาก็เปิดหน้าต่างสถานะและพูดอย่างดื่นเต้น “อีกแค่เลเวลเดียวข้าจะได้รับทักษะ Berserk สกิลระดับเทพ Berserk ข้าจะได้แล้ว! มุวะฮ่าฮ่า…”
เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ
