“มีการจัดอันดับค่าพลังการต่อสู้ด้วย”
เห็นข้อความที่ปรากฏบน นาฬิกาวันสิ้นโลก (มีใครจะตั้งให้มันสั้นกว่านี้ไหมค่ะ) หลินเฟิงก็ขดริมฝีปากอย่างไม่ชอบใจ เขาไม่คิดว่าซุปเปอร์คอมพิวเตอร์จะครอบคลุมส่วนนี้ราวกับว่าเป็นเกมส์ออนไลน์แน่นอนที่ความแตกต่างของความจริงกับเกมส์คือไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ และไม่สามารถลบตัวแล้วสร้างใหม่ได้
หลินเฟิงเลือกยืนยัน เขาอยากรู้วิธีการจัดอันดับค่าพลังต่อสู้
“แสดงชื่อหรือไม่”
“ข้อความปรากฏบน นาฬิกาวันสิ้นโลก
หลินเฟิงเลือกที่จะไม่ใช้ชื่อจริง แต่ใช้ไม่ระบบชื่อแทน หลินเฟิงเพิ่งมาโลกนี้ดังนั้นเขาไม่อยากสร้างปัญหาให้กับตัวเอง นาฬิกาวันสินโลก (ต่อไปขอเรียกว่านาฬิกา เฉยๆนะค่ะเป็นอันรู้กัน) ส่องแสงและแสดงการจัดอันดับ
มันเป็นอะไรที่คล้ายๆตารางอันดับและสิ่งที่แสดงเป็นชื่อและค่าพลังในการต่อสู้ สิ่งที่เขียนอยู่ด้านบนคือ เมืองเทียนลิ ซึ่งหมายความว่าการจัดอันดับนี้อยู่ภายในเมืองเดียวเท่านั้น หลินเฟิงเห็นอันดับของเขาอยู่หลังคนไม่ระบุชื่อเหมือนกัน อันดับของเขาอยู่อันดับที่ 50,000 ทำไมต้องมีระบบจัดอันดับ ดงวูก็ไม่รู้เหมือนกัน เขาแค่รู้ว่าเมื่อวันสิ้นโลกเริ่มต้นนาฬิกาก็มีการปรับปรุงให้มีการจัดลำดับ หลังจากที่ฝึกผนการต่อสู้มานานถึง 3 ปี ค่าพลังที่เท่ากับคนทั่วไปที่อยู่ที่ 60 ก็เพิ่มเป็น 120 ในที่สุด ในการจัดอันดับเมืองเทียนลิ ดงวูอยู่อันดับ 150,000
สิ่งที่แปลกก็คือในตอนสิ้นเดือนจะมีคริสตัลขาวปรากฏในช่องเก็บของในนาฬิกา ดงวูไม่รู้ว่าคริสตัลขาวนั้นมาจากไหน แต่ทุกเดือนมันก็เป็นแบบนี้จนเขาคุ้นเคยกับมัน
หลินเฟิงละสายตาจากนาฬิกาแล้วมองไปที่ฐาน กำแพงหินสูงกว่า 3 เมตร ปกคลุมไปด้วยหนาม หนามพวกนั้นดูเหมือนจะครอบคลุมกำแพงทุกด้านไปจนถึงด้านบน ยามแต่ละคนประจำการห่างกันประมาณ 50 เมตร ซึ่งพวกนั้นมีอาวุธปืนไว้ครอบครอง ประตูทางเข้าทำจากโลหะที่ดูพุกร่อนไปบ้าง มันเปิดได้เพียงช่องเล็กๆสำหรับเข้าออก ข้างประตูมีหอสังเกตุการณ์ 2 หอ หลินเฟิงมองไม่เห็นว่ามีใครอยู่ในหอรึป่าว แต่พอจะเดาได้ว่าน่าจะมีใครบางคนอยู่ในนั้น
รถยนต์ไม่ได้รับอนุญาตุให้เข้าไปในฐาน ดังนั้นหลินเฟิงจึงจอดรถไว้ด้านนอก ลานจอดรถไม่เสียค่าใช้จ่ายแต่เจ้าของรถต้องรับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นเอง
ภายใต้คำแนะนำของดงวู พวกเขามาที่ลงทะเบียนด้านนอกของฐาน หลังจ่ายไป 1 คริสตัลขาว หลินเฟิงได้รับใบอนุญาติเขาฐานสำหรับเดือนนี้
คริสตัลขาว 1 อันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับในแต่ละเดือน ด้วยเหตุนี้คริสตัลขาวที่ปรากฏ ในนาฬิกาของดงวูจะถูกใช้เพื่อเป็นค่าอยู่อาศัย ส่วนอื่นๆที่ใช้ดำรงชีพต้องหาจากการล่าซอมบี้ เห็นได้ชัดว่าการใช้ชีวิตเป็นเรื่องลำบาก
ขีดจำกัดของการเอาของออกมาจากซุปเปอร์มาเก็ตถูกใช้ไปหมดแล้ว เพราะไม่ทันได้นึกถึงค่าใช้จ่ายภายในฐาน ในตอนนี้หลินเฟิงจึงเหลือแค่คริสตัลขาว 2 อัน
ราคาของคริสตัลขาว 1 อัน เทียบกับราคาอาหารแล้วมีค่าพอๆกับ 1 ดอลล่าร์ในโลกของหลินเฟิง คิดจากราคาข้าว 1 ปอนด์ในโลกเดิม ข้าว 1 ปอนด์ประมาณ 3 ดอลล่าร์ และในโลกนี้ข้าว 1 ปอนด์สามารถแลกคริสตัลขาวได้ 3 อัน
อย่างไรก็ตามก็ถือว่าเป็นจพนวนเงินที่มากทีเดียว โดยเฉพราะอย่างยิ่งในโลกที่เป็นแบบนี้ ไม่ใช่ว่าการฆ่าคนเพื่อแย่งคริสตัลจำนวนเล็กน้อยไม่เคยเกิดมาก่อน แผนเดิมที่วางไว้คือพักในโรงแรมที่ราคาคืนละ 1 คริสตัลขาว แต่ก็ต้องยกเลิกความคิกนั้นแล้วไปยังสถานที่ที่ดงวูอาศัยอยู่แทน
ภายในฐานคล้ายชุมชนแออัดเนื่องจากเต็นหลายขนาดที่กระจายเต็มพื้นที่อาศัย มันดูเหมือนสลัมทั่วไป เนื่องจากข้อดีไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆนอกจากการจ่าย 1 คริสตัลขาวในการอนุญาตเพื่ออยู่อาศัยในบริเวณนี้
ส่วนที่อาศัยหลักอยู่ใกล้กึ่งกลางของฐาน ที่นั่นมีโรงแรมและหอพักมีกระทั้งร้านอาหารและสถานที่พักผ่อน ที่นั่นสามารถพบเห็นคนทั่วไปได้ คนที่เหมือนพนักงานธรรมดาไปจนถึงคนที่ดูเหมือนหมอที่รอรับเงินเดือนเพื่อยู่อาศัยบริเวณนี้
สถานที่ที่เป็นศุนย์กลางของฐาน ที่นั้นมีผู้ใต้บังคับบัญชาของหัวหน้าฐานจางหลางอาศัยอยู่ นอกจากนี้ก็มีนักล่าหลายคนอยู่เช่นกัน นักล่าเหล่านี้รับผิดชอบจัดการซอมบี้ที่แข็งแกร่งในช่วงเวลาสำคัญ ด้วยเหตุนี้สถานของพวกเขาจึงประเมิณค่าไม่ได้
สถานที่ที่ดงวูอยู่นั้นอยู่ด้านนอกสุดของฐาน ในอดีตนั้นดงวูกับเหล่าหลี่อาศัยอยู่ด้วยกัน กินอยู่ด้วยกัน แน่นอนว่าพวกเขาไม่มีเงินพอจะเข้าไปอยู่ในส่วนโซนอยู่อาศัยของฐาน ในตอนนี้เหล่าหลี่กลายเป็ยซอมบี้ไปแล้วเลยทำให้มีพื้นที่สำหรับหลินเฟิง
สาเหตุที่หลินเฟิงยังไม่เข้าไปอยู่ในโซนด้านในเนื่องจากเขาเพิ่งมายังโลกนี้ และยังไม่เข้าใจอะไรมากนักแม้ว่าหลินเฟิงจะมีซุปเปอร์มาเก็ตแต่ก็จะดีกว่าถ้าไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เต็นของดงวูอยู่ชั้นนอกสุดของฐาน มันมีพื้นที่ประมาณ 12 ตารางเมตร
ขณะที่ดงวูแนะนำเต็นของตัวเองให้หลินเฟิงฟัง เขาก็จับมือและพูดคุยกับเพื่อนบ้านไปตลอดทาง หลินเฟิงสังเกตเห็นเพื่อนบ้านเหล่านี้ ทั้ง แก่ อ่อนแอ และเจ็บป่วย พวกเขาไม่มีทางที่จะมีพลังในการสู้แน่ๆผิวพวกเขาเหลืองเห็นได้ชัดว่าขาดสารอาหารมาอย่างยาวนาน
สิ่งที่สำคัญไม่ใช่เฉพราะเรื่องผิวของพวกเขาแต่ยังเป็นการแสดงออก ดวงตาของพวกเขาว่างเปล่า ชัดเจนว่าสูญเสียความหวังในการมีชีวิต ทำให้อนาคตของคนรุ่นใหม่แทบมืดดับลง
เมื่อเข้าไปในเต็นหลินเฟิงเห็นเตียงไม้ 2 หลัง และเครื่องดำรงชีพอื่นๆ ผ้าห่มเองก็ไม่หนา แต่ในวันสิ้นโลกแบบนี้แค่มีที่ซุกหัวนอนก็ดีแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาเย็นมาแล้ว ดงวูผู้ซึ่งเหนื่อยมาทั้งวันหลับอย่างรวดเร็ว หลินเฟิงนอนคิดถึงวันแรกของการมายังโลกนี้และถอดนาฬิกาออกมาเพื่อตรวจสอบ
นอกจากฟังชันที่เคยใช้ไปแล้ว หลินเฟิงพบว่าบนนาฬิกายังมีบอร์ดสนทนาด้วย ซึ่งมันเต็มไปด้วยข้อความของหลายๆคน หลินเฟิงดูหัวข้อโพสต์ที่เกี่ยวกับการฆ่าซอมบี้นอกจากนี้ยังมีเกี่ยวกับลักษระต่างๆของซอมบี้ นั้นเป็นข้อมูลที่ทำให้หลินเฟิงผู้ซึ่งเพิ่งมาถึงโลกนี้รู้สึกตื่นเต้น เขาเริ่มอ่านข้อมูลเหล่านั้นอย่างช้าๆ
โดยปกติซอมบี้ไม่ได้ฉลาดนัก และมีความต้องการอาหารเท่านั้นที่ส่งผลให้โจมตีมนุษย์ อย่างไรก็ตามซอมบี้ที่คลาสสูงขึ้นนั้นมีสติปัญญา ยกตัวอย่างเช่น ซอมบี้ คลาส 1นั้นไม่ง่ายในการต่อกรด้วย ความแข็งแกร่งของซอมบี้คลาส 1 เท่ากับซอมบี้ปกติถึง 5 ตัว
ส่วนซอมบี้คลาส 2 นั้นยากขึ้นไปอีก เมื่อซอมบี้คลาส 2 ปรากฏตัวบริเวณฐาน พวกที่เฝ้าประจำฐานทั้งหมดจะออกไปเพื่อฆ่ามัน มีเพียงนักล่าในฐานเท่านั้นที่สามารถสู้พวกมันได้ ส่วนคนทั่วๆไปแม้จะรวมตัวกันก็ยังไม่พอที่จะต่อสู้กับซอมบี้คลาส 2
สำหรับซอมบี้ที่คลาสสูงกว่านี้ข้อมูลหายากมาก นั้นเพราะพวกนักล่าที่เก่งมักจะไม่มาอ่านโพสต์พวกนี้ โดยปกติคนที่อ่านคือคนทั่วไปหรือคนที่อ่อนแอ ดังนั้นนอกจากข้อมูลพื้นฐานแล้วหลินเฟิงก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มอีก
หลินเฟิงเห็นว่านอกจากการจัดอันดับในเมืองเทียนลิและยังมีการจัดอันดับระดับประเทศแม้กระทั้งระดับโลก เนื่องจากค่าพลังในการต่อสู้ในตอนนี้ของหลินเฟิงต่ำมากและตามที่นาฬิกาคำนวณให้เขาอยู่แค่นักล่าระดับ 1 ดังนั้นระดับในเมืองของเขาอยู่ประมาณ 50,000 และไม่สามารถดูอันดับของตัวเองในระดับประเทศและโลกได้
หลินเฟิงไม่รู้ว่าใช้วิธีแบบใดในการคำนวณอันดับนี้ แต่สิ่งที่ดงวูบอกคือไม่ได้ใช้แค่สถานะเพียงอย่างเดียวในการคำนวณ ยกตัวอย่างเช่น ดงวูไม่ใช่นักล่าแต่ถูกจัดอันดับในช่วง 150,000
หลินเฟิงไม่สามารถมองเห็นอันดับที่สูงกว่ามากๆได้ มองเห็นแค่ไม่กี่ร้อยถัดไปเท่านั้น มีหลายคนใส่ชื่อจริงและมีอีกหลายคนที่ไม่ระบุชื่อ สันนิฐานว่าการจัดอันดับนี้เป็นวิธีหนึ่งในการระบุฐานะของตัวเอง ยิ่งอันดับสูงฐานะก็ยิ้งสูงตาม
ทำไมต้องมีการจัดอันดับ ทำไมต้องมีคริสตัลขาวปรากฏในนาฬิกาทุกเดือน หลินเฟิงคิดว่าคริสตัลขาวอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับการเพิ่มอันดับค่าพลังในนาฬิกา หรือบางทีอาจมีความลับบางอย่างที่ไม่รู้ซ่อนอยู่
สิ้นสุดการตรวจสอบนาฬิกา หลินเฟิงก็เข้าไปยังซุปเปอร์มาเก็ต แม้ว่าจำนวนครั้งในวันนี้จะถูกใช้ไปหมดแล้วแต่หลินเฟิงก็ยังอยากรู้ว่ามันเป็นอย่างไร ถึงจะบอกไปก่อนหน้านี้ว่าเขาเป็นตัวแทนในการจำหน่ายสินค้าให้แก่ซุปเปอร์มาเก็ตแต่เขาก็ไม่เคยเข้าไปภายในซุปเปอร์มาเก็ตเพื่อดูสินค้าเลย
ซุปเปอร์มาเก็ตนี้เป็นเครือข่ายขนาดใหญ่ มันเต็มไปด้วยสินค้าชนิดต่างๆ อาหาร,สินค้า,เสื้อผ้า,รองเท้า และอุปกรณือิเล็กทรอนิกส์จำนวนมากที่พร้อมใช้งานทุกอย่างแต่นั้นไม่ใช่ทั้งหมดสิ่งที่เขากังวลคือคลังสินค้าหลุดมายังโลกนี้ด้วยหรือป่าว
ไม่ว่าอย่างไรสถานที่นี้ก็คือซุปเปอร์มาเก็ต เป็นไปไม่ได้ที่สินค้าทั้งหมดจะวางไว้ที่ชั้น หลินเฟิงจำได้ว่าซุปเปอร์มาเก็ตนี้มีคลังสินค้าขนาดใหญ่กว่าตัวซุปเปอร์เองซะอีก ตอนที่เขาเคยมาเติมของเขาเคยได้เข้าไปครั้งหนึ่ง และด้านในมีสินค้าจำนวนมาก ในโลกเดิมเขาจำได้ว่าครั้งหนึ่งมีบางประเทศเกิดการรั่วไหลของโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ นั้นทำให้ผู้คนตื่นตระหนกและเกิดข่าวลือว่าเหลือสามารถป้องกันรังสีได้ ดังนั้นจึงมีคนจำนวนมากมาซื้อเกลือเพื่อกักตุน ในเวลานั้นซุปเปอร์(ขี้เกียจจะพิมพ์เต็มๆแล้ว -*-)แห่งนี้ประกาศข่าวออกไปว่าไม่ต้องตื่นตระหนก เกลือใสนคลังสินค้าของซุปเปอร์เพียงพอให้คนทั้งเมืองตลอดระยะเวลา 1 ปี มันเป็นจำนวนหลายสิบปอร์นทีเดียว
สินค้าอย่างเกลือที่ขายไม่ค่อยดีนักยังเก็บไว้เป็นจำนวนมาก ดังนั้นสินค้าที่ขายดีอย่างอื่นย่อมไม่สามารถจินตราการปริมาณที่เหลืออยู่ได้ เพื่อความแน่ใจหลินเฟิงมายังคลังสินค้าที่เขาคิดว่าน่าจะใช่ และเมื่อเปิดประตูออกมาต้องตะลึงกับจำนวนสินค้าเกินกว่าจะนับได้หลังจากที่ทดลองเมื่อตอนกลางวัน หลินเฟิงรู้ว่าเวลาในซุปเปอร์จะถูกหยุดเวลาไว้ หรือก็คือวันหมดอายุไม่ใช่เรื่องสำคัญเขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมันอีก แล้วหลินเฟิงก็กลับสู่ความจริง
หลินเฟิงเอาคริสตัลขาวที่แลกมาตรวจสอบอย่างระวัง
คริสตัลขาวถูกสร้างไว้ในหัวของซอมบี้คลาส 1 มันส่องประกายและโปร่งใส เหตุที่เรียกว่าคริสตัลขาวเพราะภายในบรรจุด้วยหมอกสีขาวที่ไหลอย่างช้าๆภายใน จากที่ดงวูบอกไว้คริสตัลนี้บรรจุด้วยพลังงานบางอย่างซึ่งสามารถทำให้นักล่าแข็งแกร่งขึ้นได้และอาจใช้เป็นพลังงานได้เช่นกัน แต่ให้เจาะจงดงวูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใช้อย่างไร เพียงรู้ว่ามีอาวุธที่สามารถใช้คริสตัลพวกนี้เป็นพลังงานเพื่อปลดปล่อยพลังออกมา แต่เนื่องจากคริสตัลขาวนี้ได้มาอย่างยากลำบากดังนั้นอาวุธที่ว่าเลยเป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากรจำนวนมาก มันไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาอย่างดงวูจะฝันถึงได้
หลินเฟิงมองคริสตัลขาวในมืออย่างระวัง ขณะนั้นเอง สายตาก็กลายเป็นพร่ามัว…..
