Crisis : WorldDestruction ตอนที่ 6 : หน่วยพยัคฆ์ขาว
บนท้องฟ้าในเวลานี้ มีเมฆฝนเคลื่อนตัวลอยเข้ามาปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง มันไม่ใช่เมฆฝนตามฤดูปกติ ฝุ่นละอองจากหินอุกกาบาตฟุ้งกระจายขึ้นไปจนถึงชั้นบรรยากาศ ส่งผลให้โลกเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน ทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะหินอุกกาบาตที่ตกลงมายังพื้นโลก ฝุ่นละอองจากหินอุกกาบาตมีรังสีบางอย่างปนเปื้อนอยู่ด้วย
ฟ่านเสียน และขงเชี่ยเอ๋อ มองหาที่พักแรมในคืนนี้เพื่อใช้หลบฝนที่กำลังจะตกลงมาอีกในไม่ช้า มันเป็นตึกสูง 7 ชั้น ตึกหลังนี้ดูแตกต่างจากตึกอื่นๆ มีบ้านหลังเล็กๆ สร้างเอาไว้ที่ชั้นบนสุดของดาดฟ้าของตึก สภาพของตึกหลังนี้ดูดีที่สุดเมื่อเทียบกับอาคารที่อยู่รอบๆ
" ขงเชี่ยเอ๋อ! คืนนี้พวกเราจะพักกันที่นี่ ตึกหลังนั้นดูใช้ได้ " ฟ่านเสียน กล่าวกับหญิงสาว หลังจากตัดสินใจอยู่ครู่หนึ่ง ทางเข้าด้านหน้าของตึกมีซอมบี้อยู่ 5 – 6 ตัว ฟ่านเสียน ใช้เวลาไม่นานก็สามารถฆ่าพวกมันได้ทั้งหมด ระหว่างทางขึ้นไปยังชั้นดาดฟ้า ฟ่านเสียน เจอซอมบี้อีก 2 ตัว
ดูเหมือนเจ้าของห้องจะรีบร้อนออกไปจนลืมล็อคประตูทางเข้าชั้นดาดฟ้า หลังจากตรวจสอบแล้วไม่พบซอมบี้ ฟ่านเสียน ก็รีบหาผ้าหนาๆ มาปิดตามประตู และหน้าต่าง เพื่อป้องกันไม่ให้ภายนอกมองเห็นแสงสว่างจากภายในห้อง แสงไฟอาจดึงดูดคนภายนอก หรือซอมบี้ตรงมาหาพวกเขาได้
ข้าวของภายในบ้านหายไปบางส่วนเท่านั้นสิ่งของอื่นๆ ยังวางอยู่ในสภาพที่เป็นระเบียบ สิ่งหนึ่งที่ทำให้ดีใจเป็นอย่างมากคือน้ำประปายังสามารถใช้ได้ บ้านหลังนี้คงมีแทงค์เก็บน้ำติดตั้งเอาไว้ด้านนอกของบ้าน หลังจากเดินทางมาทั้งวันเป็นครั้งแรกในรอบ 2 วัน ที่เขาจะได้อาบน้ำ ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็มีความคิดบางอย่าง
" ขงเชี่ยเอ๋อ! ผมมีข่าวดี และข่าวร้ายจะบอก คุณอยากฟังข่าวไหนก่อน " ฟ่านเสียน พูดคุยกับหญิงสาว
" อืมมม! เอาข่าวดีก่อน " ขงเชี่ยเอ๋อ เอานิ้วชี้แตะที่ปลายคาง ก่อนจะตอบชายหนุ่ม
" ข่าวดีคือ! บ้านหลังนี้มีน้ำให้เราอาบ " ฟ่านเสียน ตอบ พร้อมกับยิ้มอย่างมีเลิศนัย
" ดีจังเลย! คราวนี้จะได้อาบน้ำสักที! เดินมาทั้งวันฉันรู้สึกอึดอัดมากกก " ขงเชี่ยเอ๋อ เอามือทั้งสองข้างกุมไว้ที่อกด้วยความดีใจ แววตาของเธอเป็นประกาย ก่อนเธอจะหันไปถามเขาต่อว่า " แล้วว! ข่าวร้ายละ "
" มันมีไม่มากพอสำหรับอาบสองคน! " ฟ่านเสียน ตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
" หว้าาา! น่าเสียดายจัง " หญิงสาว กล่าวพร้อมกับมีใบหน้าที่ผิดหวัง
" แต่ถ้าเราอาบพร้อมกันมันก็พอนะ! " ฟ่านเสียน กล่าวพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
" คนบ้าาา! " ใบหน้าของหญิงร้อนผ่าว และเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอกำลังนึกถึงตอนที่จูบกับเขาในร้านอาหาร
ฟ่านเสียน จูงมือหญิงสาวเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยที่หญิงสาวไม่ได้ขัดขืน เมื่อชายหนุ่มถอดเสื้อออกเผยให้เห็นกล้ามท้องซิกแพค หญิงสาวถึงกับขบเม้มริมฝีปากด้วยความเสียวซ่าน ชายหนุ่มรวบตัวหญิงสาวเข้ามากอดพร้อมกับจูบไปที่ริมฝีปากของเธออย่างดูดดื่ม มือทั้งสองข้างเขาชายหนุ่มลูบไล้ไปตามเรือนร่างของหญิงสาว ก่อนรู้ตัวอีกทีหญิงสาวก็พบว่าเธอกำลังเปล่าเปลือยไร้เสื้อผ้า
" อ๊าาา! "
หญิงสาวเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว เมื่อชายหนุ่มซุกไซ้ไปตามซอกคอ พร้อมกับบีบเค้นหน้าอกของเธออย่างเมามันส์ ร่างของเธอราวไร้ซึ่งเรี่ยวแรง หญิงสาวใช้สองมือโอบรัดศีรษะของชายหนุ่มเอาไว้ ความรู้สึกเสียวซ่านลุกโชนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมืออีกข้างของชายหนุ่มเคล้นคลึงอยู่ตรงส่วนล่างอันเปล่าเปลือยของเธอ
สายฝนด้านนอกกำลังพัดโหมกระหน่ำ ท้องฟ้ามีเสียงคำรามของฟ้าร้องดังกึกก้องอยู่ตลอดเวลา ช่วยกลบเกลื่อนเสียงครวญครางของทั้งคู่เอาไว้จนหมด ไฟสวาทของทั้งสองไม่มีท่าทีที่จะสงบลงโดยง่าย หลังจากออกมาจากห้องน้ำ พวกเขาทั้งสองเริ่มบทรักอันเร่าร้อนกันอีกครั้งบนเตียงนอน เสียงแห่งความสุขของทั้งสองดังสอดประสานท่ามกลางเสียงฟ้าร้อง และสายฝนที่ตกกระหน่ำลงมา
เสียงหายใจหอบ และเสียงคราญครางเริ่มดังและกระชั้นถี่ ความสุขสมในบทรักของทั้งสองทะยานเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ร่างหญิงสาวก็สั่นกระตุกอย่างแรง ก่อนจนหยุดนิ่งลงในที่สุด ทั้งสองนอนกอดคลอเคลียอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า
สายฝนตกลงมาอย่างต่อเนื่องตลอด 5 วัน หลังจากเหตุการณ์หินอุกกาบาตพุ่งชนโลกเวลาได้ผ่านไปแล้วทั้งหมด 7 วัน ในที่สุดฝนก็หยุดตกสามารถมองเห็นแสงของดวงอาทิตย์ทะลุก้อนเมฆลงมา ลำแสงที่ส่องผ่านลงมาราวกับบันไดแห่งแสงที่นำพาไปยังประตูของสวรรค์
มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้น หลังจากสายฝนที่ตกลงมาตลอดหลายวัน มีตะไคร่น้ำ และต้นหญ้าเติบโตอย่างผิดปกติ ต้นไม้จากที่เคยสูงแค่ 3 เมตร ตอนนี้มันกลายเป็นต้นไม้ใหญ่ที่สูงนับ 10 เมตร ราวกับว่าตอนนี้เมืองทั้งเมืองถูกแต่งแต้มไปด้วยสีเขียว
ฟ่านเสียน มองลอดหน้าต่างออกมาเห็นเมืองเปลี่ยนกลายเป็นสีเขียวสร้างความประหลาดใจให้กับเขาอย่างมาก การเดินทางออกตามหาพ่อกับแม่ของเขาครั้งนี้ ไม่ได้ง่ายเหมือนอย่างที่คาดเอาไว้ในตอนแรก เพราะฝนที่ตกลงมาหลายวันอาจทำให้ถนนหลายสายเกิดน้ำท่วมขัง
" พี่ฟ่าน! มองดูอะไรอยู่เหรอคะ " หญิงสาวมีเพียงผ้าห่มพันรอบกาย ขณะเดินเข้ามาหาชายหนุ่มและสวมกอดเขาจากด้านข้าง
" ไม่มีอะไรหรอก! เชี่ยเอ๋อรีบไปแต่งตัวได้แล้ว อีกครู่หนึ่งพวกเราต้องเดินทางแล้ว " ฟ่านเสียน กล่าวกับหญิงสาวพร้อมเชยคางของหญิงสาว และจูบไปที่ริหน้าผากของเธอเบาๆ หลังจากนั้นไม่นาน ฟ่านเสียน และขงเชี่ยเอ๋อ เก็บข้าวของแล้วรีบออกเดินทางต่อทันที
สภาพแวดล้อมภายในเมืองดูแปลกตาไปจากเดิมมาก ถนนบริเวณตรงทางเดินเต็มไปด้วยต้นหญ้า และมีเถาวัลย์สีเขียวเติบโตเลี้อยปกคลุมไปตามตึกและอาคารต่างๆ ขงเชี่ยเอ๋อ ตื่นตะลึงทันทีในครั้งแรกที่เห็น ฟ่านเสียน ไม่สามารถบอกอะไรเธอได้มาก สกิล [Eyes of Mind] ของเขาใช้ไม่ได้ผล
สิ่งนี้ส่งผลกระทบอย่างมากกับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดภายในโลก เมฆฝุ่นละอองหินอุกกาบาตได้เคลื่อนตัวกระจายไปทั่วโลก พืชและสัตว์ได้ดูดซับมันเข้าไปทำให้พวกมันวิวัฒนาการตัวเองขึ้นไปอีกระดับ พวกมันแข็งแกร่งขึ้นและเจริญเติบโตเร็วขึ้น
ฟ่านเสียน เดินลัดเลาะไปตามถนน เขาสังเกตุเห็นว่าจำนวนของซอมบี้น้อยลงกว่าในวันแรก เสียงฟ้าร้องคงดึงดูดความสนใจของพวกมัน ทำให้พวกมันสับสนและวิ่งตามเสียงเหล่านั้นไป
หลังจากฆ่าซอมบี้เสร็จแล้ว ฟ่านเสียน ก็พบชายคนหนึ่ง แต่งกายในชุดของทหาร กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับชูมือทั้งสองข้างขึ้น ฟ่านเสียน ไม่ประมาทชายหนุ่มรั้งสายธนูจดสุดและเล็งไปที่ชายคนนั้น ก่อนจะบอก ขงเชี่ยเอ๋อ ให้เตรียมป้องกันตัวเอง
" อย่ายิงนะ! ฉันมาอย่างสันติ! ช่วยลดอาวุธของนายลงด้วย " ชายวัยกลางคนในชุดทหาร ตะโกนบอกเขา
" ต้องการอะไร! มีอะไรก็รีบพูดออกมา " ฟ่านเสียน ตะโกนกลับไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง เขาไม่สามารถเชื่อใจคนแปลกหน้าได้
" ฉันชื่อ หานตงจวิน! เป็นหัวหน้าหน่วยรบพิเศษ หน่วยพยัคฆ์ขาว! นายช่วยลดอาวุธลองก่อนได้มั้ย ลูกน้องฉันเขาค่อนข้างขี้หงุดหงิดง่าย " หานตงจวิน พร้อมกับชี้นิ้วให้เขาสังเกตที่หน้าอก
จุดสีแดงจาก Laser scope ปรากฏอยู่บนหน้าอกเสื้อด้านซ้าย ฟ่านเสียน พ่นลมหายใจแรงออกทางจมูก และชักสีหน้าด้วยความรู้สึกเซ็ง อีกฝ่ายมีมือปืนสไนเปอร์คอยสนับสนุนอยู่ด้านหลัง ฟ่านเสียน คลายแรงจากสายธนูลงแล้วค่อยๆ ลดธนูของเขาลง
" อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ! ฉันแค่มาคุยไม่ได้จะมาปล้นนายซะหน่อย " หานตงจวิน กล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม และหันกลับไปส่งสัญญาณมือบอกลูกน้องเขาลดอาวุธลงทุกอย่างอยู่ในการควบคุม
หลังจากเขาเดินเข้ามาใกล้ ฟ่านเสียน ก็มองเห็นใบหน้าของเขาได้ชัดเจนขึ้น เขามีใบหน้ารูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า โหนกแก้มสูง และมีหน้าผากกว้าง เขาไว้หนวดคราและมีผ้าปิดตาสีดำที่ดวงตาข้างซ้าย ทำให้เขาดูน่าเกรงขาม
" ฉันชอบฝีมือของนายหลังจากเห็นนายจัดการกับซอมบี้! นายสนใจเข้าร่วมกลุ่มกับพวกเราหรือเปล่า! ฉันเสียกำลังคนไปมากระหว่างทาง หลังจากได้รับคำสั่งให้ถอนกำลังออกมาจากศูนย์อำนวยการ พวกเรากำลังจะไปที่สะพานฝั่งทิศตะวันตกเพื่อสมทบกับกำลังที่เหลือ ว่าไงสนใจไปกับพวกเราด้วยกันมั้ย " หานตงจวิน กล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม
" อ๊ะ! พวกคุณเป็นทหารจากศูนย์อำนวยการเหรอ " ฟ่านเสียน ตกใจเมื่อได้รู้ว่าพวกเขาเป็นทหารที่ประจำอยู่ศูนย์อำนวยการที่พ่อกับแม่ของเขาขึ้นรถขนย้ายผู้อพยพไปยังศูนย์หลบภัย
" ใช่! ตอนนี้ไม่มีศูนย์อำนวยการอีกต่อไปแล้ว พวกเราอพยพผู้ลี้ภัยกลุ่มสุดท้ายออกไปก็ได้รับคำสั่งถอนกำลังทันที แต่โชคไม่ดีที่อุกกาบาตหล่นลงมาตอนที่พวกเรากำลังถอนกำลัง " สีหน้าของ หานตงจวิน เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเขากล่าวจบ
" คุณรู้มั้ยว่าพวกเขาย้ายผู้อพยพไปที่ไหน! พ่อแม่ของผมพวกท่านก็รวมอยู่ในนั้นด้วย ผมต้องการไปพบพ่อกับแม่ของผม " ฟ่านเสียน กล่าวอย่างเร่งรีบด้วยความร้อนใจ
" ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเขาถูกส่งไปที่ศูนย์หลบภัยทางเหนือ มันเป็นโซนปลอดภัยห่างจากจุดตกของหินอุกกาบาต! " หานตงจวิน บอกกับชายหนุ่ม
" โอเค! ผมจะไปกับพวกคุณ " ฟ่านเสียน ตอบตกลง
" เยี่ยม! " หานตงจวิน โบกมือส่งสัญญาณให้ลูกน้องของเขาเคลื่อนตัว เพื่อออกเดินทางต่อ
หน่วยพยัคฆ์ขาว ตอนนี้เหลือเพียง 4 คน รวมหานตงจวินด้วย ทั้งหน่วยมีผู้หญิงหนึ่งคนเธอชื่อ เสี่ยวถัง เธอเป็นคนที่เล็งสไนเปอร์มาที่เขา ส่วนอีก 2 คนเป็นผู้ชายชื่อ เหวินเซียะ และเหลียวกง พวกเขาทั้ง 4 คน แต่ละคนอยู่ในระดับเดียวกับ ฟ่านเสียน นั่นก็คือเลเวล 5 ชายหนุ่มได้แนะนำ ขงเชี่ยเอ๋อ ให้พวกเขาได้รู้จัก หลังจากคุยกันได้สักพักพวกเขาก็เล่าเหตุการณ์ตอนที่กำลังขับรถออกมาจากศูนย์อำนวยการก็เจอกับหินอุกกาบาตเข้า หน่วยของเขามีทั้งหมด 22 คน ตายไประหว่างหินอุกกาบาตตก 10 คน และเสียทหารในหน่วยไปอีก 6 คนในคืนแรก ส่วนอีก 2 คน ตายเพราะช่วยให้พวกเขาหนีรอดจากฝูงซอมบี้ พวกเขาพยายามขับรถฝ่าออกไปแต่รถดันตกหลุมจนไม่สามารถขับต่อไปได้ พวกเขาจึงตัดสินใจทิ้งรถ และหาที่พักเพื่อหลบฝน และท้ายที่สุดพวกเขาก็มาเจอกับ ฟ่านเสียน
การเดินทางของ ฟ่านเสียน ราบลื่นขึ้นมาก หลังจากเข้าร่วมกลุ่มกับ หานตงจวิน พวกเขาแข็งแกร่งมากสามารถจัดการกับซอมบี้ได้อย่างรวดเร็ว ฟ่านเสียน คอยยิงคุ้มกันให้พวกเขาเท่านั้น และพวกเขามีแผนที่ติดตัวมาด้วย และเช่นเคย ฟ่านเสียน คอยแอบเก็บไอเทมลับจากศพของซอมบี้ไปตลอดทาง เขารีบเก็บไอเทมเข้าไปในแหวน Ring Store ทันทีโดยที่ยังไม่ทันได้ตรวจสอบ เพราะหากมัวแต่อ่านรายละเอียดของไอเทมทุกชิ้นที่เก็บมา เขาอาจเผยพิรุธออกมา และทำให้พวกเขาสงสัยในตัวเขาได้
