Crisis : WorldDestruction ตอนที่ 3 ช่วยเหลือหญิงสาว
[ Level Up! คุณได้เลื่อนระดับเป็น Level 2! ]
ฟ่านเสียน รู้สึกตื่นเต้น ในที่สุดเขาก็เลวลอัพ และได้รับ Skill point มา 1 แต้ม เขาต้องการอัพเลเวลสกิล [Eyes of Mind] ให้เลื่อนเป็นเลเวล 2 เพื่ออยากรู้ว่าจะได้รับไอเทมเพิ่มมากกว่าเดิมกี่เปอร์เซ็นต์ เขาไม่ลังเล และกดอัพเลเวลสกิล [Eyes of Mind] ทันที
[ ได้รับการอัพเกรด : Eyes of Mind ของคุณได้เลื่อนระดับเป็น Level 2! ]
== [Skill point : 0 ] ==
Lv : 2 [Eyes of Mind : ระดับ Legendary] ใช้ MP : 10 ระยะเวลา 40 นาที Cooldown skill : 20 นาที
เมื่อเปิดใช้งาน สามารถมองเห็นรายละเอียดของไอเทม และเป้าหมาย
คุณสมบัติพิเศษ : เมื่อฆ่าศัตรูจะได้รับไอเทมเพิ่ม 20% และมีโอกาสตรวจพบไอเทมพิเศษที่ซ่อนอยู่
สามารถอัพเกรดได้ : เงื่อนไขที่ต้องการ ใช้ 3 Skill point!
===================
ใบหน้าของ ฟ่านเสียน ปรากฏรอยยิ้มที่มุมปาก ด้วยคุณสมบัติพิเศษของสกิลนี้ มันจะช่วยเพิ่มโอกาสให้เขาอีกมากมาย ฟ่านเสียน ตรวจสอบค่า Status ตอนนี้เขามี Status point ทั้งหมด 5 แต้ม หลังจากคำนวนแล้ว เขาตัดสินใจอัพไปที่ค่า AGI ทั้งหมด เนื่องจากอาวุธที่เขาได้รับเป็นธนู และมีดสั้น เขาไม่จำเป็นต้องเข้าไปปะทะกับซอมบี้โดยตรง หลังจากอัพค่า Status เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาแข็งแรงขึ้นเล็กน้อย
ในเวลานี้มีซอมบี้มากมายเดินเพ่นพ่านไปทั่วทั้งเมือง เขาพยายามมองหาสถานที่ที่ปลอดภัยสำหรับพักคืนนี้ มันเป็นเรื่องยากที่จะขับรถยนต์ฝ่าซอมบี้เหล่าออกไปได้อย่างราบลื่น ถนนแทบจะทุกสายในเมืองตอนนี้มีรถยนต์จอดกีดขวางอยู่เต็มไปหมด นอกจากนี้บางเส้นทางยังมีเศษเหล็ก และเศษปูนจากตึกและอาคารที่ถล่มลงมาปิดเส้นทางเอาไว้ เขารู้สึกเป็นห่วงพ่อและแม่ของเขามาก หลังจากเศษหินของอุกกาบาตตกลงมาการสื่อสารทั้งหมดก็ใช้การไม่ได้ โทรศัพท์ของเขาตอนนี้เป็นได้แค่ไฟฉาย และนาฬิกาปลุกเท่านั้น
เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงท้องฟ้าก็จะมืดแล้ว ฟ่านเสียน เริ่มรู้สึกกังวลใจมากขึ้น หลังจากอ่านข้อมูลรายละเอียดของซอมบี้ พวกมันจะแข็งแกร่ง และว่องไวมากขึ้น 30% ในเวลากลางคืน เขาควรจะหลีกเลี่ยงการปะทะกับซอมบี้โดยตรง ซอมบี้แต่ละตัวมีความแข็งแกร่งต่างกัน ซอมบี้ที่เขาพบส่วนใหญ่เป็นพวกกลายร่างระยะเริ่มต้น หากต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้ที่แข็งแกร่งกว่าซอมบี้ทั่วไปในเวลานี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหลบหนีได้อย่างง่ายดาย
ในที่สุด ฟ่านเสียน ก็ตัดสินใจเลือกร้านมินิมาร์ทตรงหัวมุมของถนน มันเป็นอาคาร 2 ชั้น ด้านหน้าของอาคารถูกต่อเติมยื่นหน้าออกมาเพื่อทำเป็นมินิมาร์ท มีประตูเหล็กม้วนเลื่อนลงมาปิดสนิทมันแข็งแรงพอสำหรับป้องกันซอมบี้ บนชั้น 2 มีหน้าต่างเปิดทิ้งเอาไว้อยู่หนึ่งบาน ฟ่านเสียน ปีนกำแพงด้านข้างของร้านมินิมาร์ทแล้วกระโดดขึ้นไปยังชั้น 2 ทันที
หลังจากปีนหน้าต่างเข้ามาก็พบว่ามันเป็นห้องเอกสาร บนชั้นวางของมีแฟ้มเอกสารเรียงกันอยู่หลายสิบแฟ้ม มันคงจะเป็นห้องสำหรับทำบัญชีรายรับรายจ่ายของร้าน อย่างไรก็ตาม เขาไม่รีบร้อนที่จะเปิดประตูห้องออกไปทันที ฟ่านเสียน หยิบมีดสั้นออกมา และค่อยๆ เปิดประตูออกไป บนชั้น 2 มีห้องอยู่ 3 ห้อง เขาไล่ตรวจสอบความเรียบร้อยของแต่ละห้องอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินลงบันไดไปยังชั้นล่าง
" แฮร่รร! ครืดดดด! ครืดด! " ทันใดนั้น เขาได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากห้องด้านหลัง ฟ่านเสียน ค่อยๆ เดินไปตามทิศทางของเสียงที่ได้ยิน เขาพบซอมบี้ตัวหนึ่งกำลังใช้เล็บมือขูดประตูห้อง และพยายามออกแรงผลักให้ประตูเปิด บางอย่างที่อยู่ด้านหลังประตูบานนั้นดึงดูดความสนใจของซอมบี้จนมันไม่ทันสังเกตุเห็น ฟ่านเสียน
ฟ่านเสียน ย่องเข้าไปด้านหลังของซอมบี้อย่างเงียบเชียบ จากนั้นเขาใช้มีดแทงไปที่หัวของซอมบี้อย่างรวดเร็ว ร่างของซอมบี้ชักกระตุกอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะล้มลงกับพื้น ฟ่านเสียน ดึงมีดออกมาแล้วเช็ดทำความสะอาด หลังจากฆ่าซอมบี้มาหลายตัวทำให้จิตใจของเขาเข้มแข็งขึ้น แม้ก่อนหน้านี้แค่ได้กลิ่นคาวเลือดเขาก็จะอ้วกออกมาแล้ว
ด้านหลังประตูห้องนี้มีอะไรอยู่แน่ๆ หรือจะเป็นผู้รอดชีวิต
" เฮ้! มีใครอยู่ข้างในหรือเปล่า! เปิดประตูหน่อย ตอนนี้ซอมบี้มันตายแล้วข้างนอกปลอดภัย! " ฟ่านเสียน ตะโกนเรียกคนที่อยู่ข้างในห้อง
" แกร๊กก! " หลังจากนั้นไม่นาน ประตูก็ค่อยๆ เปิดออกมา หญิงสาวคนหนึ่งใบหน้าของเธอเลอะไปด้วยมาสคาร่า เมื่อเห็น ฟ่านเสียน เธอก็น้ำตาคลอและโผเข้ามากอดเขาทันที ร่างของเธอยังคงสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวและร้องไห้ไม่หยุด ฟ่านเสียน ปลอบเธออยู่พักหนึ่ง เขาสัมผัสได้ความนุ่มของหน้าอกขนาดใหญ่ที่เบียดกับหน้าอกของเขา กลิ่นหอมจากตัวหญิงสาวทำให้เลือดลมเขาสูบฉีดหัวใจเต้นแรง เขาไม่เคยได้ใกล้ชิดขนาดนี้กับหญิงสาวคนไหนมาก่อน ผ่านไประยะเวลาหนึ่ง เหมือนหญิงสาวจะนึกขึ้นได้ เธอรีบคลายวงแขนออกและปล่อยเขา ใบหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อ เธอก้มหน้าและยิ้มด้วยความเขินอาย ก่อนจะกล่าวขอบคุณเขาด้วยความซาบซึ้ง
" ผมชื่อ ฟ่านเสียน! " ฟ่านเสียน ไม่สามารถละสายตาจากหญิงสาวได้ แม้ใบหน้าของหญิงสาวจะเละไปด้วยมาสคาร่า แต่ความสวยของเธอทำให้เขาตกตะลึง ด้วยโครงหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโตคิ้วโค้งมน และมีริมฝีปากที่อวบอิ่ม สัมผัสอันอ่อนนุ่มของหน้าอกคู่นั้นมันทำให้เขารู้สึกดีเป็นอย่างมาก
" ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ฉัน ขงเชี่ยเอ๋อ! คะ " หญิงสาวยังรู้สึกเขินอาย เมื่อนึกถึงตอนที่เธอกำลังกอดชายหนุ่มเอาไว้แน่น เธอเป็นพนักงานของร้านมินิมาร์ทแห่งนี้ ซอมบี้ที่ตายเป็นนายจ้างของเธอ เขาถูกกัดก่อนจะหนีเข้ามาในร้านมินิมาร์ท หลังจากเขากลายเป็นซอมบี้เขาก็พยายามเข้าจู่โจมเธอ หญิงสาวหลบอยู่ในห้องเก็บของมาโดยตลอดจนกระทั่ง ฟ่านเสียน ช่วยเธอออกมา
=== [ ขงเชี่ยเอ๋อ ] ===
ชื่อบุคคล : ขงเชี่ยเอ๋อ
Level : 1
HP : 100 / 100
MP : 140 / 140
Stamina : 100 /100
===================
" คุณได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า! " ฟ่านเสียน กล่าว พร้อมกับใช้สายตาของเขา กวาดตามองสำรวจตามร่างกายของหญิงสาว
" ฉะ ฉันสบายดีคะ แค่ยังรู้สึกตกใจกลัวอยู่นิดหน่อย! " ขงเชี่ยเอ๋อ กล่าวตอบเขาอย่างอายๆ
ฟ่านเสียน เป็นชายหนุ่มหน้าตาดี มีหญิงสาวหลายคนในมหาลัยส่งจดหมายบอกรัก โดยการหย่อนจดหมายทิ้งเอาไว้ที่ตู้ล็อคเกอร์ของเขาอยู่บ่อยๆ แต่เขาไม่ได้จริงจังกับเรื่องความรักของหนุ่มสาวมากนัก หลังจากมีอะไรกันไม่กี่ครั้งพวกเขาก็ต้องเลิกกันเพราะความหึงหวง และบ่อยครั้งเขาต้องฝึกซ้อมยิงธนูจนไม่มีเวลาให้
" คุณโชคดีมากเลยนะ! ที่สามารถเอาตัวรอดจากซอมบี้มาได้ " ฟ่านเสียน กล่าวด้วยรอยยิ้ม
" อ๋อ! ต้องขอบคุณสกิลที่ได้มาจาก พรของพระเจ้า มันช่วยให้ฉันสามารถหนีเอาตัวรอดได้! ขงเชี่ยเอ๋อ กล่าว
" หือ! คุณได้รับสกิลอะไรมาเหรอ? " ฟ่านเสียน รู้สึกสนใจเกี่ยวกับสกิลที่เธอได้
" ฉันได้รับสกิล ฟอร์ซเบรค มันสามารถหยุดศัตรูให้อยู่กับที่เป็นเวลา 3 วินาที " ขงเชี่ยเอ๋อ กล่าวด้วยน้ำเสียงสดใส
" เป็นสกิลที่ดีมากเลย! " ฟ่านเสียน ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เขาไม่คิดว่า พรของพระเจ้า จะมอบสกิลให้แต่ละคนต่างกันออกไปมากกว่าที่เขาคิดเอาไว้ตั้งแต่แรก บางคนได้รับสกิลที่สนับสนุนในการต่อสู้ บางคนได้รับสกิลเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง แต่สกิลของเขาค่อนข้างแตกต่างจากคนอื่นๆ
" แล้วของคุณละ? " ขงเชี่ยเอ๋อ ถามเขากลับ
" สกิลของผมค่อนข้างธรรมดา มันสามารถบอกข้อมูลรายละเอียดของสิ่งของ หรือพลังชีวิตของซอมบี้ได้! " ฟ่านเสียน ไม่ต้องการบอกความจริงทั้งหมดของสกิลของเขาให้คนอื่นรู้ พวกเขาอาจหาประโยชน์จากเขา หรือ บังคับควบคุมให้เป็นทาส เขาต้องปกปิดความลับนี้เอาไว้เพื่อความปลอดภัย เขาหยุดครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวต่ออีกว่า " สกิลของผมบอกข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับซอมบี้ที่ค่อนข้างน่าตกใจ ช่วงเวลากลางคืนซอมบี้จะแข็งแกร่งและว่องไวมากกว่าตอนเวลากลางวัน เพราะสิ่งนี้ทำให้ผมต้องรีบหาพักก่อนที่จะมืด และเป็นโชคดีที่ผมบังเอิญได้มาพบคุณเขาพอดี "
" เป็นเรื่องจริงเหรอคะ? " หญิงสาว ถึงกับตกใจเมื่อได้ยินจากปากชายหนุ่ม แค่ในเวลาปกติพวกมันก็น่ากลัวมากพอแล้ว ตอนกลางคืนพวกมันยังแข็งแกร่งกว่าเดิม ร่างกายของเธอสั่นเทาขึ้นมาทันทีด้วยความกลัว เพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ทำให้สภาวะจิตใจของเธอยังไม่มั่นคง
" พรุ่งนี้เราต้องรีบหาทางออกไปจากตัวเมืองให้ไกลมากที่สุด! ตอนนี้หาต้องหาห้องพักที่ปลอดภัยสำหรับคืนนี้ก่อน ผมจะเตรียมของที่จำเป็นต้องใช้ใส่กระเป๋า พอรุ่งเช้าเราจะรีบออกเดินทางไปจากที่นี่ทันที! " ฟ่านเสียน กล่าวเสร็จ เขาก็เดินไปเช็คประตูภายในร้านว่าปิดล็อคเรียบร้อยหรือเปล่า จากนั้นก็จัดแจงเก็บข้าวของลงในกระเป๋าเป้
ฟ่านเสียน เดินกลับไปที่ห้องเก็บของด้านหลังร้าน เขาแล้วกวาดเอาอาหารกระป๋อง และขวดน้ำดื่ม และของจำเป็นอื่นๆ เก็บใส่เข้าไปใน Ring Store ทันที แต่เขาไม่ลืมที่จะเอาอาหารและน้ำใส่ในกระเป๋าเป้เพื่อตบตาคนอื่นๆ ไม่ให้ใครรู้ว่าเขาได้ครอบครองไอเทมพิเศษ
หลังจากดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าความมืดก็ปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง ฟ่านเสียน และขงเชี่ยเอ๋อ ไม่ได้พูดคุยกันมาก เพราะกลัวว่าซอมบี้จะได้ยินเสียงของพวกเขา ทั้งสองหลับๆ ตื่นๆ อยู่ตลอดทั้งคืน พวกเขาไม่สามารถนอนหลับได้สนิท มีเสียงกรีดร้อง เสียงปืน และมีเสียงระเบิดดังอยู่ตลอดหลายช่วง แม้ว่าทุกคนจะได้รับพรจากพระเจ้ามา แต่ชะตากรรมอันแสนโหดร้ายของมนุษยชาติยังไม่ได้สิ้นสุดเพียงเท่านี้ มันเป็นเพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น
ขงเชี่ยเอ๋อ ลืมตาตื่นด้วยความยากลำบากเธอได้นอนหลับจริงๆ เมื่อตอนใกล้เช้า หลังจากเสียงปืน และระเบิดดังอยู่ตลอดแทบทั้งคืน ทำให้เธอรู้สึกกลัวจนข่มตาหลับไม่ลง หลังจากสายตาของเธอเริ่มปรับตัวเข้ากับแสงที่สาดส่องทะลุม่านเข้ามาในห้อง เธอมองเห็น ฟ่านเสียน ยืนอยู่ที่หน้าต่างสายตาของเขามองออกไปด้านนอกหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูเคร่งเครียด
" ตื่นแล้วเหรอ! ผมเห็นคุณกำลังหลับสบายเลยไม่อยากปลุก " ฟ่านเสียน หันกลับมามอง ขงเชี่ยเอ๋อ และยิ้มให้เธอ ภาพของหญิงสาวที่เพิ่งจะตื่นนอน ผมเผ้าของเธอยุ่งเหยิงเล็กน้อยทำให้เธอดูสวยไปอีกแบบ เป็นครั้งแรกที่มีหญิงสาวนอนในห้องเดียวกับเขา มันเป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับเขา แต่มันทำให้เขารู้สึกมีความสุขมาก
" ฉันหลับไปนานแค่ไหนเหรอ! " ขงเชี่ยเอ๋อ จัดแต่งทรงผม และเสื้อผ้าให้ดูเรียบร้อย ก่อนจะเอามือปิดปากที่กำลังอ้าปากหาว และบิดขี้เกียจอยู่คราวหนึ่ง หญิงสาวหันไปสบตากับชายหนุ่มที่กำลังมองมาทางเธอ หญิงสาวหลบหน้าชายหนุ่มด้วยความเขินอายเธอลืมไปว่านี่ไม่ใช่ห้องนอนของเธอ แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอนอนห้องเดียวกันกับชายหนุ่มสองต่อสอง ยามเมื่อชายหนุ่มจ้องตามันทำให้เธอรู้สึกเขินอายจนเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่
" น่าจะ 3 ถึง 4 ชั่วโมงได้! มันดีสำหรับคุณที่ได้หลับนานขึ้นอีกหน่อย หลังจากมีเสียงดังตลอดแทบทั้งคืน " ฟ่านเสียน กล่าวกับเธอ
" ฟ่านเสียน คุณวางแผนจะอะไรต่อไปบ้าง? " ขงเชี่ยเอ๋อ พูดพร้อมกับตรวจเช็คข้าวของในกระเป๋า เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับออกเดินทาง
" ผมคิดว่าเราต้องอ้อมไปทางทิศตะวันตก เดินไปตามถนนสาย R58 ก่อนจะตัดเข้าถนนสายหลัก M3! เมื่อคืนผมคอยฟังเสียงปืนอยู่ตลอด มันดังมาจากสะพานข้ามแม่น้ำฝั่งทิศเหนือ ซึ่งเป็นเส้นทางที่ใกล้ที่สุดเพื่อจะออกจากเมือง " ฟ่านเสียน ถอดหายใจยาว ก่อนจะพูดต่ออีกว่า " ผมคิดว่าพวกเขาคงระเบิดสะพานทิ้งไปแล้ว! มีเสียงระเบิดดังกว่าทุกครั้ง และหลังจากนั้นก็ไม่มีเสียงปืนอีกเลยตั้งแต่เมื่อคืน "
" คุณแน่ใจเหรอ! ทางไปทางนั้นเราต้องเดินอ้อมไกลมากเลยนะกว่าจะตัดเข้าถนนสายหลัก M3 ทำไมเราไม่ไปสะพานฝั่งตะวันออกแทนละ " ขงเชี่ยเอ๋อ อยากจะออกไปเมืองให้เร็วที่สุด เพราะสะพานฝั่งทิศตะวันตกค่อนข้างไกลมาก
" เมื่อตอนใกล้เช้าเสียงปืน และเสียงระเบิดจากสะพานฝั่งทิศตะวันออกเพิ่งจะเงียบไป! ถ้าหากพวกเขาป้องกันสะพานเอาไว้ไม่ได้ ตอนนี้คงมีซอมบี้จำนวนมากมายนับไม่ถ้วนรอพวกเราอยู่ตรงนั้น " ฟ่านเสียน กล่าวด้วยหนักใจ
เมืองที่พวกเขาอยู่ตอนนี้เป็นเมืองที่ตั้งอยู่บนเกาะขนาดใหญ่ มีสะพานเชื่อมกับเกาะนี้อยู่ถึง 5 จุด สะพานที่อยู่ใกล้ที่สุดคือ สะพานฝั่งทิศทิศเหนือ และทิศตะวันออก ส่วนอีกสองสะพานอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ห่างไกลจากที่นี่มาก ดังนั้นสะพานฝั่งทิศตะวันตกจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด และยังมีท่าเรืออีกด้วย
ฟ่านเสียน และขงเชี่ยเอ๋อ รีบออกเดินทางทันทีหลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ พวกเขาเดินลัดเลาะไปตามรถยนต์ที่จอดขวางอยู่เพื่อมุ่งหน้าไปยังสะพานฝั่งทิศตะวันตก เมื่อเห็นซอมบี้ตามรายทางพวกเขาก็พลัดกันฆ่าพวกมันเพื่อทำให้ตัวเองความแข็งแกร่งโดยเร็วที่สุด เพราะเส้นทางข้างหน้ายังเต็มไปด้วยอันตรายที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง
