หลังจากตรวจสอบข้อความที่แจ้งเตือนขึ้นมาเสร็จแล้ว หลี่หยางก็ดูวิดีโอที่เขาพึ่งอัปโหลดลงไปเมื่อไม่นานมานี้ มันมีผู้เข้าชมมากกว่า 3,000 ครั้งและกดไลค์มากกว่า 100 ไลค์ หลี่หยางรู้สึกเย็นวูปเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าใครก็ไม่ควรโลภมากเกินไป
“ฉันต้องถ่ายวิดีโอสำรองให้มากขึ้น!” หลี่หยางกล่าว ในตอนที่โรงแรมยังไม่มีแขกเขาก็ยังพอมีเวลาในการทำวิดีโอ แต่หากเขาเริ่มมีแขกเข้ามา เขาก็กลัวว่าจะไม่มีเวลาทำวิดีโอมากนัก เพราะฉะนั้นเขาจึงคิดที่จะเตรียมวิดีโอล่วงหน้าเอาไว้ให้มากที่สุด
นอกจากนี้เขายังวางแผนที่จะถ่ายวิดีโอเกี่ยวกับลักษณะเด่นและความพิเศษของแมวแต่ละตัว ปัจจุบันเขาพึ่งถ่ายวิดีโอของดั๊ก,เจ้าส้ม,ออสก้า,เม่ยเม่ยและเจ้าซนน้อยเท่านั้นและมันยังเหลือแมวอีกห้าตัว
เนื่องจากเขายังไม่มีชุดคอสตูมน่ารักๆสำหรับนายท่านเหมียว ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไปทำคลิปของเจ้าหุ่นก่อน
“โอ้มาถ่ายวิดีโออาบน้ำของเจ้าหุ่นแบบเมื่อคืนกันเถอะ!” หลี่หยางจำได้ว่าบทสนทนาของเขากับเจ้าหุ่นในห้องอาบน้ำเมื่อคืนนั้นน่าสนใจมากทีเดียว แต่ก็น่าเสียดายที่เขาลืมถ่ายมันเอาไว้
มันยังเป็นไปได้ไหมที่จะทำให้มันเกิดขึ้นอีกครั้ง?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หลี่หยางก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่เจ้าหุ่นที่นอนอยู่บนโซฟา บางทีมันอาจสังเกตเห็นสายตาแห่งความอาฆาตและจิตมุ่งร้ายที่อยู่ในดวงตาของหลี่หยาง เจ้าหุ่นจึงถลาลงจากโซฟาและซ่อนตัวอยู่ใต้โซฟา
“ลืมไป ฉันเองก็กลัวว่าฉันจะเป็นหวัด ดังนั้นฉันจะถ่ายรูปแกอีกครั้งในครั้งต่อไปที่แกอาบน้ำ!” หลี่หยางยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
วิดีโอการแต๊ะอั๊งของเจ้าข้าวเหนียวนั้นก็เป็นสิ่งที่น่าสนใจ แต่หลังจากถ่ายภาพไปสองสามครั้ง หลี่หยางก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจกับความคิดสร้างสรรค์และเนื้อหาของวิดีโอ ถ้ามันมีลูกค้าสาวสวยมาใช้บริการแบบครั้งที่แล้วก็คงจะเป็นอะไรที่น่าสนใจแน่นอน
วิดีโอของชีต้าน้อยนั้นก็ถ่ายได้ค่อนข้างง่าย หลี่หยางซื้อโต๊ะปิงปองขนาดเล็กจากระบบร้านค้าและวางไว้ในห้องนั่งเล่น เขาเล่นปิงปองกับชีต้าน้อยโดยใช้โทรศัพท์มือถือของเขาเป็นไม้ มันดูมีความสุขมากที่ได้เล่นและการเคลื่อนไหวของมันก็ยังดูยืดหยุ่นมากเช่นกัน ทุกครั้งที่หลี่หยางตีลูกปิงปอง มันก็สามารถรับมันได้อย่างแม่นยำและตบกลับมาด้วยอุ้งเท้าของมัน
หลี่หยางก็เริ่มรู้สึกชอบที่จะเล่นไปกับชีต้าน้อยเหมือนกัน ในที่สุดเขาก็เล่นกับมันจนเวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง แต่พูดตามความจริงมันก็แค่ออกกำลังกายธรรมดา
สำหรับลูกพี่เหมียว … สิ่งนี้ทำให้หลี่หยางต้องเผาเซลล์สมองของเขาไปเป็นจำนวนมาก
ในความเป็นจริง รูปร่างหน้าตาของลูกพี่เหมียวนั้นเป็นลักษณะเฉพาะของมันอยู่แล้ว แต่เพียงแค่การถ่ายรูปรูปร่างหน้าตาของมันก็ไม่เพียงพอที่จะแสดงออร่าของมันออกมาได้
การสวมแว่นกันแดดและเสื้อผ้าให้กับสัตว์เลี้ยงดูเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดาของ Douyin
เมื่อมองดูเวลา มันก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว และหลี่หยางก็ไม่ต้องการทำอาหารด้วยตัวเองเขาจึงสั่งซื้ออาหารให้มาส่งอีกครั้ง
เขาวางโทรศัพท์ลงและมองไปที่ลูกพี่เหมียวที่ยืนอยู่ที่ด้านบนของโครงที่มีไว้ให้แมวปีนและมองไปที่การจราจรด้านนอกประตู ทันใดนั้นหลี่หยางก็ตกอยู่ในห้วงความคิด
เขาต้องการฉากที่จะสามารถสะท้อนภาพลักษณ์และลักษณะนิสัยใจคอของลูกพี่เหมียวได้
หลังจากนั้นไม่นาน อาหารก็มาถึงและเขาก็แทบจะไม่สามารถรับรู้ถึงรสชาติของอาหารได้เลย เพราะมัวแต่คิดเกี่ยวกับแมวของเขา
ทันใดนั้นแรงบันดาลใจก็พลุ่งพล่านออกมาจากในใจ เขาวาดภาพในใจอย่างรวดเร็วและแต่ละช็อตก็ค่อยๆปรากฏออกมา
เขารีบล้างทำความสะอาดจานข้าวอย่างรวดเร็วและพร้อมที่จะถ่ายทำต่ออย่างมีความสุข
แต่ก่อนหน้านั้นเขาจะต้องทำการฝึกง่ายๆให้แมวทุกตัวซะก่อน ยังไงซะหลี่หยางก็เป็นผู้มีทักษะวิเศษในการทำให้แมวเชื่อง มันจึงทำให้เขาสามารถบรรลุผลลัพธ์ที่เขาต้องการได้อย่างรวดเร็ว
เขาก้มลงไปกับพื้นแล้วตั้งโทรศัพท์มือถือแล้วเริ่มสั่ง แมวที่ดูมีภูมิฐานกำลังนั่งยองๆตรงหน้าของเขาเริ่มเดินเข้าไปหาหลี่หยาง ร่างที่สูงใหญ่ของมันเริ่มก้าวเข้ามาอย่างมั่นคงด้วยสีหน้าจริงจังและแววตาที่ดุดันเอาจริงเอาจังเหมือนจะครอบงำคนที่จ้องมัน
ด้านหลังของลูกพี่เหมียวนั้นมีแมวอีกเก้าตัวเรียงกันตามส่วนสูง พวกมันเดินไปทีละก้าวอย่างมั่นคงและทำให้ออร่าของพวกมันเปล่งประกายออกมา
ในระหว่างขั้นตอนนี้ หลี่หยางก็ถ่ายภาพทั้งหมดห้าครั้ง ครั้งแรกถ่ายด้านหน้า ครั้งที่สองถ่ายด้านข้าง ครั้งที่สามถ่ายใบหน้าของนายท่านเหมียว ครั้งที่สี่ถ่ายในขณะที่กำลังเดินและครั้งที่ห้าก็ถ่ายจากมุมสูง
โชคดีที่หลี่หยางฝึกฝนมาเป็นอย่างดีและลูกพี่เหมียวก็ดูจะให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี มิฉะนั้นเขาก็คิดว่าห้าภาพนี้จะต้องถูกถ่ายโดยใช้เวลามากกว่า 1 วันแน่นอน
จากนั้นเขาก็ถ่ายภาพสโลว์โมชั่นของสร้อยคอไม้กางเขนที่กระเด้งขึ้นลงไปมาทุกครั้งที่มันก้าว เพื่อเป็นการแสดงถึงบรรยากาศรอบข้าง
หลังจากถ่ายวิดีโอนี้เสร็จหลี่หยางก็พอใจเป็นอย่างมาก เขาเริ่มตัดต่อทันที หลังจากการปรับบางส่วนให้เป็นช่วงสโลว์โมชั่นและใส่เอฟเฟ็คเสียงเรียบร้อยแล้ว เขาก็ได้คลิปออกมาทั้งหมด 2 คลิปนั่นก็คือ “อันตรายวัยเยาว์” และ “ซูเปอร์สตาร์” ซึ่งวิดีโอทั้งสองนั้นเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นเป็นอย่างมาก!
คอนเซ็ปของวิดีโอนั้นสอดคล้องกับรูปลักษณ์ของลูกพี่เหมียวเป็นอย่างมาก จนแม้กระทั่งหลี่หยางเองยังตกใจ
ชื่อลูกพี่เหมียวนี่ไม่ใช่อะไรที่ได้มาเล่นๆจริงๆ…
การถ่ายทำและตัดต่อวิดีโอนี้นั้นใช้เวลาช่วงบ่ายไปเต็มๆ เพื่อแสดงผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจที่สุดของหลี่หยาง เขายังมีประสบการณ์อย่างลึกซึ้งในกระบวนการสร้างสรรค์ของวิดีโอต้นฉบับคุณภาพสูงที่ต้องอาศัยความคิดสร้างสรรค์.
คลิปนี้อาจใช้เวลาเพียงสิบหรือยี่สิบวินาที แต่กระบวนการคิด,การถ่ายทำและการตัดต่อนั้นต้องใช้เวลานานหลายชั่วโมงหรืออาจจะมากกว่านั้น
หลังจากแก้ไขวิดีโอของลูกพี่เหมียวเสร็จ หลี่หยางก็เปิด Douyin ขึ้นและดูข้อมูลอีกครั้ง ทันใดนั้นตัวเลขที่น่าทึ่งก็กระแทกหลอดอะดรีนาลีนของหลี่หยางให้ปะทุขึ้นอีกครั้ง
วิดีโอของดั๊กที่กำลังเถียงกับเท็ดดี้นั้นตอนนี้มีคนกดไลค์มากกว่า 1.6 ล้านแล้ว
วิดีโอของหลี่หยาง ที่ถ่ายรูปกับแมวกลายเป็นวิดีโอยอดนิยม ยอดไลค์ทะลุหนึ่งล้าน และแฟนๆทั้งหมดของเขาก็เพิ่มขึ้นจาก 50,000 คนเป็น 380,000 คน
หลี่หยางแทบจะโยนโทรศัพท์ลงพื้นด้วยความตื่นเต้น ความประหลาดใจในวันนี้ดูเหมือนจะมากเกินไป และตอนนี้เขาก็เริ่มที่จะไม่สามารถแยกแยะระหว่างความจริงกับความฝันได้
แม้ว่าจะมีตำนานที่เล่าว่าเทพธิดาเหวินหว่านทำลายสถิติสร้าฃแฟนๆหลายสิบล้านคนในวันเดียว แต่หลี่หยางก็รู้ดีว่านี่ไม่ใช่ช่วงที่ Douyin มีผู้เข้าชมอะไรมากนักและประเภทวิดีโอของเขาเอง ก็เทียบไม่ได้กับผู้หญิงสวยๆ
หลี่หยางมีความคาดหวังเพียงเล็กน้อยในตอนที่เขาอัปโหลดวิดีโอที่ถ่ายกับแมว แต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าสิ่งที่ได้จะเกินความคาดหวังของเขาไปมากขนาดนี้
ข้อความที่แจ้งเตือนเข้ามาในตอนนี้ก็ทะลุเกิน 20,000 แล้วเช่นกัน ในที่สุดหลี่หยางก็รู้แล้วว่าทำไมคนดังเหล่านั้นถึงไม่ตอบกลับข้อความ นั่นก็เพราะมันมีจำนวนมากเกินไปจนทำให้พวกเขาเลือกที่จะไม่สนใจมันดีกว่า
แต่หลี่หยางไม่ใช่คนดัง เขายังอยากทำธุรกิจ เขาเชื่อมั่นว่าในหมู่แฟนๆเหล่านั้นจะต้องมีคนที่อยากเป็นลูกค้าของเขาอยู่บ้าง และเขาก็ปล่อยมันไปไม่ได้ เขาเรียกดูความคิดเห็นเกี่ยวกับโรงแรมทั้งหมด ยกเว้นกลุ่มความคิดเห็นเกี่ยวกับวิดีโอ
เช่น……
ชาวเน็ตมิ้นท์ซัมเมอร์ : ลูกพี่จะต้องเคยช่วยโลกไว้แน่นอนเลย
ชาวเน็ตอิอิตอบกลับ มิ้นท์ซัมเมอร์: เจ้าโง่ ด้วยความสง่างามของลูกพี่ ฉันคิดว่า เขาจะต้องเคยช่วยทั้งกาแล็กซี่ไว้ต่างหาก
ชาวเน็ตโกปิ : ฉันแค่อยากรู้วิธีทำให้แมวจูบแก้ม?
ชาวเน็ตพี่เฮาตอบกลับโกปิ: น่าจะเป็นเพราะครีมที่มีกลิ่นคาวปลาแห้ง
ชาวเน็ตเซี่ยเฟิงเซี่ย: ครีม? ครีมคืออะไร?
ชาวเน็ตพี่เฮา : ไมนะฉันเผลอเปิดเผยอายุของฉันโดยบังเอิญ
ชาวเน็ตIQ ตอบกลับพี่เฮา: ว่ากันว่าทุกคนที่เคยได้ยินเรื่องของครีมนี่ก็ต้องมีอายุมากกว่า 30 ปีแล้ว
ชาวเน็ตผู้กำลังบิน: แมวในโรงแรมนี้ดูดีจริงๆ!
ชาวเน็ตเฉินฮุย: ภาพนี้ทำให้สบายใจสุด ๆ !
ชาวเน็ตผู้ร้อนแรง: แมวตัวใหญ่ตรงกลางคือใคร
นอกเหนือจากสองประเภทนี้แล้ว ยังมีหัวข้ออีกประเภทหนึ่งที่ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับตัวหลี่หยางเอง
ชาวเน็ตซู ซียู: ฉันเป็นคนเดียวรึเปล่าที่คิดว่าเจ้านายนั้นหล่อมาก
ชาวเน็ตเย่าเหมย: เจ้านายหล่อมากและภาพนี้ก็ดูอบอุ่นมาก!
ชาวเน็ตสุดยอดปีศาจ: ว้าวน้องคนนี้หล่อมาก!
ชาวเน็ตรสมะนาว: ปล่อยแมวพวกนั้นไปแล้วเลี้ยงฉันเถอะค่ะ!
ชาวเน็ตสตรี: ฉันอยากเป็นแมวของเจ้านาย!
ชาวเน็ตหื่นกามตอบกลับ สตรี: ฉันก็อยากเป็นเจ้านายของแมว!
ชาวเน็ตโมชา : โรงแรมนี้อยู่ที่ไหน ฉันจะไป **** พี่ชายของฉัน อา..ไม่สิ ฉันจะ **** แมว!
มีข้อความเช่นนี้มากมาย ซึ่งเป็นอะไรที่หลี่หยางคาดไม่ถึงโดยสิ้นเชิง ตอนที่เขาทำวิดีโอนี้เขาไม่เคยคิดเลยว่ารูปลักษณ์ของเขาจะดึงดูดความสนใจของทุกคนได้
อย่างไรก็ตาม ข้อความจากเหล่าสาวๆทำให้ความไร้สาระของหลี่หยาง ระเบิดขึ้นอีกครั้ง และเขาก็รู้สึกราวกับว่าเขากลายเป็นไอดอลดาราและเริ่มตัดต่อคลิปของตัวเองบ้างทันที….
ผู้แปล : นอนน้อยโนเวล
