ในคอลัมน์ข้อความของ Douyin ของหลี่หยาง มีการแจ้งเตือนเด้งขึ้นมามากกว่า 200,000 รายการ การแจ้งเตือนทางข้อความมากกว่า 10,000 รายการ และการแจ้งเตือนจำนวนผู้ติดตามมากกว่า 30,000 คน เมื่อดูข้อมูลที่น่าทึ่งเหล่านี้ หลี่หยางก็รู้สึกเหมือนกำลังฝันไป
วิดีโอที่มีคนกดไลค์มากกว่า 200,000 ครั้งนั้นเป็นวิดีโอของดั๊กที่กำลังทะเลาะกับเท็ดดี้ที่เขาอัปโหลดไปเมื่อวานนี้ และยอดคนดูก็ยังคงเพิ่มขึ้นมันเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่หลี่หยางกดรีเฟรช
เมื่อดูข้อมูลที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หลี่หยางก็มีความสุขเหมือนกับคนโง่ ตอนนี้เขารู้สึกมีความสุขมากกว่าการถูกล็อตเตอรี่ซะอีก
หลี่หยางมองดูความคิดเห็นของชาวเน็ตอีกครั้งและความคิดเห็นเชิงลึกส่วนใหญ่ก็ทำให้หลี่หยางรู้สึกขบขันเป็นอย่างมาก
ชาวเน็ตซูซู: การแสดงออกของเท็ดดี้ดูสิ้นหวังมากจริงๆ!
ชาวเน็ตผู้เป็นคุณป้าวัย 90: ความสำคัญของภาษา!
ชาวเน็ตผู้เป็นม้าของแจ็คหม่า: หมาข้างบน.. มันเป็นหมาพันธุ์อะไร
ชาวเน็ตผู้ชาญฉลาดตอบกลับว่า: หมาพันธุ์อเมริกันช็อตแฮร์จ้ะ
ชาวเน็ตผู้ชอบกินลูกชิ้นปลาหมึก: ทำไมถึงเรียกว่าเท็ดดี้?
ชาวเน็ตผู้เมาและมึนหัว: แมวบ้านคนอื่นก็เห่าได้กันทั้งนั้นแหละ ดูนี่นะ… มันไม่เห่าวะ ฉันไปร้องไห้ก่อนล่ะ!
ชาวเน็ตผู้หน้าแดงและกระพือปีกบินได้: ว่ากันว่าหลังจากการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนเสร็จสิ้น มันก็ไม่มีใครปกติอีกเลย!
ชาวเน็ตผู้มีเสียงนุ่มและอ่อนหวาน: ฉันอยากไปที่โรงแรมแห่งนั้นจัง ฉันอยากจะ***กับแมวพวกนั้นน!
ชาวเน็ตผู้ชอบของทอดและแสนจะน่ารัก: ใครรู้บ้างว่าโรงแรมแห่งนี้ตั้งอยู่ที่ใด
ข้อความส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับแมวและในวิดีโอก็มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ถามเกี่ยวกับโรงแรมของหลี่หยาง แต่แค่นี้ก็ทำให้หลี่หยางพอใจมากแล้ว นอกจากวิดีโอนี้จะได้รับความนิยมแล้ว วิดีโออื่นๆที่เขาเคยลงก็เริ่มมีคนดูเพิ่มขึ้นเช่นกัน
และเท่าที่เขารู้เกี่ยวกับสถานการณ์ข้อมูลในปัจจุบัน ตราบใดที่เขามีเนื้อหาลงอย่างต่อเนื่องและมีเสถียรภาพ ไม่ช้าก็เร็วบัญชีของเขาก็จะได้รับความนิยม
คุณควรทราบว่ามีวิดีโอจำนวนมากใน Douyin ที่ได้รับความนิยมในชั่วข้ามคืน แต่มันก็เป็นเพราะบัญชีเหล่านั้นมีพื้นฐานผู้ติดตามอยู่แล้วหรืออาจเป็นเพราะบัญชีเหล่านั้นทำคอนเท้นที่ไม่ซ้ำกับใคร
ดังนั้นแม้ว่าจะมีวิดิโอที่ดังในช่วงข้ามคืนหรือมีคนกดถูกใจเป็นล้าน แต่หากบัญชีไม่ได้มีความน่าสนใจ ผู้คนก็อาจจะเพิ่มมาแค่หนึ่งถึงสองหมื่นคนเท่านั้น เพราะโดยทั่วไปแล้วผู้คนมักจะไม่ค่อยมีการติดตามใครพวกเขาแค่มักจะเลื่อนดูไปเรื่อยๆเท่านั้น อุตสาหกรรมโซเชียลเรียกวิดีโอประเภทนี้ว่า “ถ้าคุณเสพติดคุณตาย”
อย่างไรก็ตามการกดไลค์วิดีโอของหลี่หยางก็มีจำนวนมากกว่า 200,000 ครั้งเท่านั้น มันไม่ได้เยอะอะไรมาก แต่แฟนๆผู้ติดตามของเขากลับเพิ่มขึ้นมากกว่า 36,000 คนซึ่งแสดงให้เห็นว่าทุกคนรอคอยบัญชีของหลี่หยาง
หลี่หยางเริ่มมีความสุขกายสุขใจเมื่อเห็นผลตอบรับที่ดีแบบนี้ และอัตราส่วนยอดไลค์ของเขากับอัตรส่วนของผู้ติดตามนั้นก็ไม่ได้แย่อะไร
หลี่หยางได้ตรวจสอบบัญชี Douyin อย่างละเอียด เขาคิดว่ามันอาจมีสองปัจจัยหลักที่ส่งผลต่อการเติบโตของผู้ติดตาม หนึ่งคือจำนวนวิดีโอทั้งหมดที่มียังมีคนเห็นน้อยอยู่เนื่องจากเป็นบัญชีใหม่ อีกอย่างคือชื่ออวตารและโปรไฟล์ Douyin ของเขาซึ่งมีลักษณะเชิงพาณิชย์มากเกินไป
ข้อแรกนั้นต้องใช้เวลาในการปรับปรุงแก้ไข แต่ข้อหลังนั้นสามารถทำได้เลย
ชื่อบัญชีเดิมของเขาใน Douyin คือ “โรงแรมแมวของคุณ” และรูปประจำตัวของเขาก็คือรูปหน้าประตูของโรงแรม ข้อมูลเบื้องต้นระบุว่า โรงแรมแมวของคุณ ตั้งอยู่บนถนน XX ในเขต WH ของเมือง ยินดีต้อนรับมาที่นี่เพื่อรับแมวและหลับไปพร้อมกับแมว
หลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้ว หลี่หยางก็เปลี่ยนชื่อของ Douyin เป็น “”พนักงานทำความสะอาดโรงแรมและเจ้านายแมวของเขา”
ข้อมูลเบื้องต้นก็เปลี่ยนเป็น: ชีวิตประจำวันอันแสนสุขของฉันและแมวสิบตัว เรามีเจ้าตัวเล็กที่น่ารักที่สามารถเห่าได้ และเจ้าบริทิชช็อตแฮร์ที่แกล้งตายได้ แล้วเจ้าแมวที่พูดได้…
สำหรับอวตาร หลี่หยางต้องการใส่รูปถ่ายของตัวเองและแมวทั้งสิบตัวซึ่งเป็นภาพที่เข้าใจง่ายและน่ารักดี
และนี่คือสิ่งที่เขาวางแผนจะทำในวันนี้
ในความเป็นจริงหลี่หยางได้คิดเกี่ยวกับโปรเจ็ตคิดค่าบริการในการถ่ายรูปกับแมวเมื่อวานนี้ เพื่อเลียนแบบคาเฟ่ฮัสกี้ในกรุงเทพฯประเทศไทยเพื่อให้แมวสามารถโพสท่าในรูปแบบเฉพาะหรือโพสท่าให้เข้ากับแขกและถ่ายภาพอย่างใกล้ชิด
ดังนั้นเขาจึงควรฝึกแมวไว้ก่อนล่วงหน้า แขกจะได้สามารถถ่ายรูปคู่กับพวกมันได้อย่างสบายใจ…
อะไรกัน ไม่มีรูปหมู่เลย!
แม้ว่าการถ่ายรูปกับน้องหมาฮัสกี้จะไม่ต้องเสียตังเพิ่ม แต่ราคาเหล่านั้นมันก็ได้ไปคิดรวมกับค่าเข้าอยู่ก่อนแล้ว ตามแนวคิดการแลกเปลี่ยนอย่างเท่าเทียม…
และอย่างที่เราทราบกันดีว่าเมื่อเทียบกับสุนัขแล้ว แมวนั้นเป็นสัตว์ที่ฝึกยากกว่ามาก และยิ่งเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะทำให้แมวเชื่อฟังและให้ความร่วมมือเหมือนกับสุนัขและยอมถ่ายรูปร่วมกับแขก
ถ้าไม่ใช่เพราะความสามารถในการฝึกแมวให้เชื่อง หลี่หยางก็คิดไม่ออกเลยว่าเขาจะทำอย่างไร ดังนั้นสิ่งนี้จึงถือว่าเป็นสัญลักษณ์การค้าของหลี่หยางเลยก็ว่าได้
…
ความประหลาดใจที่เกิดขึ้นใน Douyin ทำให้หลี่หยางเหมือนได้รับยากระตุ้น เขาไม่ง่วงนอนอีกต่อไป เขาตอบคำถามบางคำถามที่เกี่ยวกับโรงแรมหรือข้อความที่น่าสนใจ จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นไปล้างหน้าและปรุงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเพิ่มท็อปปิ้งด้วยไข่ต้มหนึ่งชามในครัว
“เดี๋ยวก่อนนะ? ตอนนี้ฉันก็รวยแล้วนี่นา ฉันจะมากินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปโดยที่ไม่มีซอสกับผักกาดดองทำไมเนี่ย”
หลี่หยางมีความสุขอย่างมากในวันนี้ เพราะเหตุนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย ดังนั้นเขาจึงซื้อบะหมีกึ่งสำเร็จรูปแบบราคาแพงมาจากระบบร้านค้า….
ไม่ต้องพูดถึงรสชาติของมัน มันนับได้ว่าเป็นของดีที่คุ้มสมราคาที่เขาจ่ายไป ต้องขอบคุณสำหรับการรีวิวจาก “นักชิม” จาก Baodao
หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ หลี่หยางก็เทน้ำซุปบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและโยนกล่องลงถังขยะ ครั้งนี้เขาไม่สามารถทำผิดแบบเดิมได้อีก
หลังจากทำทุกอย่างเสร็จ เขาก็เริ่มฝึกแมวแต่ละตัว
ด้วยทักษะการฝึกแมว มันจึงทำให้งานของเขาผ่านไปได้อย่างง่ายดาย ด้วยเหตุนั้นหลี่หยางจึงจงใจเพิ่มความยากให้แมวสามารถโพสท่าที่ยากขึ้นได้
ตัวอย่างเช่น เมื่อหลี่หยางนั่งลงบนพื้น มันก็จะมีเจ้าหุ่นกับเจ้าข้าวเหนียวนั่งอยู่บนไหล่ของเขาและกำลังหอมแก้มเขาทั้งสองข้าง
แมวเมนคูนนั่งยองๆต่อหน้าหลี่หยางและแมวตัวอื่นๆก็นั่งยองๆบนขาของหลี่หยาง บางตัวก็อิงแอบแนบกายกับร่างกายของหลี่หยาง ภาพที่ออกมานั้นดูมีความกลมกลืนและเป็นมิตรอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับดั๊กที่มีลิ้นเล็กๆน่ารักๆแลบออกมา
หลี่หยางจงใจใช้ท่าทางที่เฉพาะเจาะจงเมื่อต้องใช้ทักษะในการฝึกแมวเพื่อให้แมวจำคำสั่งเพื่อให้พวกเขาถ่ายภาพกับแขกได้ในอนาคต
เมื่อถ่ายภาพสำเร็จแล้ว หลี่หยางก็เลือกภาพที่ดีที่สุดและตัดต่อมันเล็กน้อยก่อนจะอัปโหลดไปยังรูปโปรไฟล์ของ Douyin
ต่อมาหลี่หยางก็พยายามใช้ท่าทางอีกครั้ง เพื่อสั่งให้แมวเข้ามาถ่ายรูปกับเขา เพื่อถ่ายทำเป็นวิดีโอและอัปโหลดไปยัง Douyin
…
ไม่นานหลังจากหลี่หยางโพสต์วิดีโอ เขาก็ได้รับสายเรียกเข้าจาก Ctrip ซึ่งโทรมาเพื่อรายงานผลเกี่ยวกับการเข้าร่วม หลี่หยางเลือกที่จะบริหารโรงแรมโดยอิสระและเซ็นสัญญาทางอิเล็กทรอนิกส์กับ Ctrip ภายใต้คำแนะนำของเจ้าหน้าที่
หลี่หยางสร้างข้อมูลห้องพักด้วยตัวเอง นอกจากนี้เขายังตั้งภาพแรกของโรงแรมเป็นรูปถ่ายของตัวเองและแมว ในมุมมองของหลี่หยางภาพห้องพักในโรงแรมที่ดูสวยงามเหล่านี้ก็พร้อมแล้วที่จะออกบริการ
บางทีการใช้ภาพหมู่ที่ดูอบอุ่นและเปี่ยมไปด้วยความรักนี้อาจจะสามารถดึงดูดความสนใจได้ง่ายกว่า
ต่อมา หลี่หยางก็ได้เพิ่มอัลบั้มรูปและข้อความแนะนำของโรงแรม
หลังจากจัดการกับเรื่องของ Ctrip เสร็จ หลี่หยางก็ได้ลงทะเบียนบัญชีทางการของ WeChat และเปลี่ยนชื่อบัญชี Weibo ก่อนหน้านี้ให้เป็นเป็นชื่อเดียวกับใน Douyin เนื่องจากเขาไม่สามารถโฆษณาได้ เขาจึงต้องใช้ประโยชน์จากแพลตฟอร์มฟรีทั้งหมดอย่างเต็มที่ เพื่อให้อิทธิพลของโรงแรมขยายออกไป
และเนื้อหาในวิดีโอของ Douyin ก็สามารถอัปเดตบน Weibo ได้ในเวลาเดียวกัน และในบางครั้งก็มีการค้นหาหัวข้อยอดนิยมซึ่งเป็นโอกาสในการเพิ่มการแสดงผล สำหรับแพลตฟอร์มสาธารณะอย่าง WeChat หลี่หยางวางแผนที่จะโพสต์รูปภาพที่น่าสนใจของนายท่านเหมียวและเขียนบทความหากเขามีเวลา หลังจากนั้นจะเป็นช่องทางเพิ่มเติมสำหรับการสื่อสาร
นอกจากนี้เขายังสร้างข้อมูลที่ตั้งของโรงแรมของเขาบนแผนที่ทั่วไปเช่น Gaode Maps, Tencent Maps และ Baidu Maps เพื่ออำนวยความสะดวกในการค้นหาให้กับลูกค้าในอนาคต
โดยไม่รู้ตัว เวลาก็ได้ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง หลี่หยางเข้าไปใน Douyin อีกครั้งเพื่อตรวจสอบข้อมูล ยอดวิวของวิดีโอนั้นเพิ่มขึ้นอย่างมากจำนวนไลค์เกือบ 300,000 ไลค์และจำนวนแฟน ๆ …
“กูจะทำลายยอด 50,000 แล้ว!” หลี่หยางรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก ด้วยยอดไลค์ที่เพิ่มขึ้นไม่ถึง 100,000 ครั้ง และยอดแฟนๆผู้ติดตามของเขาที่เพิ่มขึ้นมากกว่า 14,000 คน ดูเหมือนว่าการเปลี่ยนชื่อเล่น,รูปประจำตัวและโปรไฟล์ของเขาจะส่งผลอยู่บ้างเช่นกัน….
ผู้แปล : นอนน้อยโนเวล
