ระบบรีสอร์ทเจ้าสัว - ตอนที่ 7 โรงแรมและแมวของฉัน

ตอนที่ 7 โรงแรมและแมวของฉัน

        การเปิดโรงแรมขนาดเล็กก็คือการเปิดโรงแรมอยู่ดี คุณต้องได้รับ “ใบรับรองความปลอดภัย”จากหน่วยดับเพลิงที่อยู่ในพื้นที่มาก่อน กระบวนการนี้ใช้เวลาค่อนข้างยาวนานเพราะเกี่ยวกับการตรวจสอบและเช็คข้อกำหนดของโรงแรม

       อย่างไรก็ตามการตกแต่งโรงแรมได้ทำเสร็จภายในสามวัน ตามการคาดเดาของหลี่หยาง เขามองว่าเขาอาจจะต้องปรับปรุงโรงแรมของเขาอีกเล็กน้อยหลังจากที่หน่วยดับเพลิงส่งคนมาตรวจ

    เช้าวันรุ่งขึ้นหลี่หยางมาที่หน่วยดับเพลิงเพื่อขอรับการตรวจสอบเพื่อเอาใบรับรองความปลอดภัยมา หลังจากยื่เรื่องตามกระบวนการเสร็จเขาก็ได้แต่นั่งรอฟังข่าวดี

    ในเวลาประมาณ 10 โมงเช้าของวันศุกร์ ระบบได้เตือนหลี่หยางว่าการตกแต่งได้เสร็จเรียบร้อยแล้ว และรอให้เขานั้นกดยืนยัน  หลี่หยางดีใจอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังว่าระบบจะตกแต่งเสร็ตจในเวลาไม่ถึง 3 วันจริงๆ  นี่นับเป็นออะไรที่มีประสิทธิภาพอย่างมาก

    หลี่หยางนั่งแท็กซี่มายังโรงแรมของเขา ขณะนี้ส่วนทางเขาของโรงแรมได้รับการตกแต่งปรับปรุงใหม่เรียบร้อยแล้ว ประตูและรั้วได้ถูก

ทาด้วยสีขาว ตรงประตูไม้หน้าทางเข้านั้นมีอักษรขนาดใหญ่สลักอยู่ เหนือประตูว่า“โรงแรมแมวเหมียว”  และมีรูปแมวนำโชคกำลังกวักมือเหนือคำทั้ง 4

       ผนังด้านนอกของโรงแรมถูกทาด้วยสีขาวทั่วทั้งผนัง บนผนังนั้นมีการวาดลวดลายให้เหมือนกับผนังนั้นเป็นรูและมีแมวมุดออกมา ลวดลายเหล่านี้นั้นเป็นอะไรที่น่ารักน่าเอ็นดูเป็นอย่างมาก

     ในทางกลับกัน หน้าประตูก็มีแผ่นป้ายไม้แขวนอยู่  มันมีตัวอักษรสลักอยู่บนป้าย “มันคือโรงแรมแมว” เมื่อเข้ามาในโรงแรมห้องที่ดูเหมือนโรงน้ำชาในตอนแรกก็ได้ถูกเปลี่ยนไปจนเขาแทบจำไม่ได้

    สไตล์การตกแต่งด้วยสีขาวและสีของไม้นั้นเข้าคู่กันกับโคมไฟอย่างไม่น่าเชื่อ มันทำให้บรรยากาศในโรงแรมนั้นดูอบอุ่นและสบายตาอย่างมาก สิ่งต่างๆที่เกี่ยวข้องกับแมวก็สามารถพบเห็นได้ทั่วทั้งห้องโถง ตั้งแต่โซฟารูปหูแมว จิตกรรมฝาผนังที่เกี่ยวกับแมว และโคมไฟหลุมที่เป็นรูปทรงของอุ้งเท้าแมว

   การผสมผสานของสิ่งเหล่านี้นั้นเข้ากันอย่างลงตัว มันประสานกันเป็นสไตล์การตกแต่งที่น่ารัก ไม่มีความรู้สึกวุ่นวายจากการใช้องค์ประกอบที่มากเกินไป

   รูปแมวปีนภูเขาและจิตกรรมฝาผนังที่เกี่ยวกับแมวนั้นได้จัดแสดงอยู่ตรงกลางห้องรับรอง

      บริเวณเลานจ์ในห้องรับรองนั้นให้ความรู้สึกเหมือนกับคาเฟ่แมว พื้นที่นั่งสามารถจุคนได้มากกว่า 20 คน มันมีบาร์ขนาดใหญ่อยู่ข้างในสุด ส่วนโกดังกับห้องครัวนั้นเชื่อต่อกับด้านหลังของโรงแรม

       แม้ว่าเขาจะเคยเห็นภาพที่แสดงจากโทรศัพท์มาก่อน แต่ความรู้สึกที่ได้เห็นกับตาตรงๆนั้นมันเป็นอะไรที่แตกต่างออกไปจากการดูภาพ

      หลี่หยางได้มาดูที่ชั้น 2 และเยี่ยมชมห้องพักทุกห้องทีละห้อง การตกแต่งของห้องแต่ละห้องนั้นมีสไตล์ที่คล้ายๆกัน แม้แต่ภายในห้องก็เต็มไปด้วยองค์ประกอบของแมว แม้แต่ฝักบัวก็ยังเป็นทรงอุ้งเท้าแมว  มันมีมุมที่สามารถให้แมวปีนเล่นได้ในห้อง 

    หลี่หบางพอใจอย่างมากกการตกแต่งทั้งอาคาร สำหรับค่าตกแต่ง 120,000 หยวนนั้นถือเป็นอะไรที่คุ้มสุดๆ

     “นายท่านพึงพอใจกับสิ่งนี้หรือไม่” พนักงานหุ่นยนต์กล่าวถาม

     “พอใจสุดๆไปเลย “ เขากดยอมรับในทันที หลังจากเขากดยอมรับพนักงานหุ่นยนต์ก็ได้หายไปจากโรงแรมในทันที

      ในตอนนี้โทรศัพท์ของหลี่หยางก้ดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน มันเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย เมื่อเขารับสายเขาก็พบว่ามันคือพนักงานจากหน่วยดับเพลิงที่กำลังจะมาเพื่อตรวจสอบความปลอดภัยของโรงแรม

    ได้เวลาพอดี  หลี่หยางไม่คิดว่าประสิทธิภาพของหน่วยงานรับบาลจะเร้วอย่างนี้ ในตอนแรกเขาคิดว่ามันต้องใช้เวลถึงศุกร์หน้าพนักงานถึงจะมาตรวจสอบ เขาไม่คิดเลยว่าพนักงานจะมาตรวจสอบเร็วแบบนี้

    หลี่หยางอดไม่ได้ที่จะชื่นชมในประสิทธิภาพของหน่วยงานนี้

    การตรวจสอบของพนักงานผ่านไปได้อย่างราบรื่นและใบรับรองความปลอดภัย ทำให้เขาสามารถไปทำใบอนุญาติประกอบธุรกิจได้ อย่างไรก็ตามพรุ่งนี้ก้เป็นวันหยุดเขาจึงจะสามารถไปทำเรื่องได้อีกทีคือวันจันทร์ 

    ในตอนเย็นหลี่หยางไม่ได้กลับไปยังที่พักของเขา เขามัวแต่ยุ่งอยู่กับโรงแรมของเขา เขาซื้อคอมพิวเตอร์และลลำโพงมาจากร้านค้าของระบบและติดตั้งมัน

    จากนั้นเขาก็ติดตั้งระบบผู้ช่วยธุรกิจลงไปในคอมและทำการเชื่อมต่อมันกับโทรศัพท์ของเขา หลี่หยางศึกษาระบบนี้อยู่สักพักจึงรู้ว่ามันทำหน้าที่เหมือนกับที่คิดเงินของแคชเชียร์ในร้านค้าทั่วไป

     หลังจากศึกษาประสิทธิภาพของแอพอย่างรอบคอบ เขาก็ได้รู้ว่ามันมีประสิทธิภาพและชาญฉลาดอย่างมาก ข้อมูลของมันจะถูกเชื่อมต่อเข้ากับแอพผู้ประกอบการรีสอร์ทของเขาดดยอัตโนมัติ

     ระบบปฏิบัติการผู้ช่วยของหลี่หยางนั้นยังสามารถใช้ร่วมกัน และสามารถใช้ดูข้อมูลที่เกี่ยวข้องและต้องการได้ มันจึงช่วยทำให้การทำงานของเขาสะดวกมาขึ้น

     ต่อมาหลี่หยางได้ติดตั้งเครื่องปริ้นท์เอกสารและเครื่องขยายภาพและเสียงเข้ากับระบบลำโพงของโรงแรม และหลี่หยางก็เริ่มเปิดเพลงโปรดของเขาฟัง

   หลี่หยางได้ซื้อข้าวของและต้นไม้ต้นจิ๋วจากร้านค้าของระบบเพื่อใช้ตกแต่งโรงแรมของเขา เพราะสินค้าเหล่านี้มีราคาที่ถูกมาก มันแถบจะบอกได้เลยว่าสินค้าที่ขายในระบบนั้นมีราคาถูกกว่าราคาตลาด 1 ใน 3 เท่าเลยทีเดียว

    หลังจากหลี่หยางตกแต่งบาร์และห้องล็อบบี้ที่ชั้น 1 เสร็จ หลี่หยางก็นอนพักเหยียดแขนขาลงบนโซฟารูปแมวอย่างสบายๆ

    เมื่อเขามองไปรอบๆและเห็นสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคยเหล่านี้ มันก็ทำให้เขารู้สึกเหมือนกับกำลังฝันไป

   มาลองคิดๆดุเมื่อไม่กี่สิบวันก่อน เขายังคงนั่งเสียใจที่ขึ้นรถไปทำงานไม่ทันจนทำให้เขาไปทำงานสาย และต้องทำงานล่วงเวลา ในช่วงเวลานั้นมันทำให้เขาได้แต่กลืนน้ำลาย

  หลังจากนอนพัก(อนเป็นเวลานาน หลี่หยางก็เริ่มรู้สึกหิวขึ้นมา เมื่อคืนที่ผ่านมาเขายุ่งซะจนไม่ได้กินแม้กระทั่งข้าวเย็น โชคดีที่แม้จะเป็นยามค่ำคืน เมืองก็ยังคงครึกครื้นและสามารถหาของกินได้ไม่ยากเย็นอะไร

  หลี่หยางปิดประตูโรงแรมและมุ่งหน้าตรงไปยังร้านอาหารเสฉวนที่อยู่ใกล้ๆ และสั่งอาหารดีๆมากิน

   มันไม่มีคำว่าดึกเลยในเมืองนี้ วันรุ่งขึ้นหลี่หยางนอนหลับจนเขาตื่นเองตามะรรมชาติ เขาลุกไปเปิดหน้าต่างเพื่อต้อนรับแสงแดดและอากาศอันอสนบริสุทธิ์ในยามเช้า วันที่สวยงามนั้นได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว

   หลี่หยางโทรสั่งอาหารเช้าจากนั้นเขาจึงลุกไปล้างหน้าแปรงฟันเมื่อทำอะไรเสร็จอาหารก็ถูกส่งมาถึงเขาพอดี

  หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ หลี่หยางก็กดคลิกไปที่ระบบร้านค้า และกดซื้อแมวทั้ง 10 ตัวที่เขาได้เลือกไว้ก่อนหน้านี้

 แมวตัวแรกที่ปรากฎตัวขึ้นมาก็คือเจ้าแมวฮิตเลอที่กำลังทำหน้ามีความสุขซึ่งในขณะเดียวกันก็มีแมวตัวโตที่ถ้ามองผ่านๆก็จะดูเหมือนกับสิงโตตัวน้อยๆ นี่คือแมวพันธุ์เมนคูนอายุ 4 ปี มันเป็นแมวพันธุ์ใหญ่ เมื่อโตเต็มที่ลำตัวขจองมันสามารถยาวได้ถึงเกือบเมตร

ขนแผงคอที่ดูแสนจะพิเศษและการแสดงออกที่ดูจริงจังของมัน ทำให้มันดูโดดเด่นและดูดุร้าย

อย่างไรก็ตามจากคำอธิบายของร้านค้านั้น บุคลิกของมันนั้นตรงกันข้ามกับหน้าตาของมันอย่างสิ้นเชิง มันทั้งเชื่องและเป็นแมวเงียบๆ มันยังชอบที่จะแต่งตัวกับสวมแว่นกันแดดเป็นพิเศษด้วย

    หลี่หยางเลือกมันเพราะเขาเห็นรูปของมันกำลังใส่สูทชุดเล็กๆและแว่นกันแดดซึ่งทำให้มันดูเหมือนกับพี่ใหญ่อยู่ในร้านค้า

   แมวตัวที่ 3 ที่ปรากฏตัวออกมาก็คือ แมวเบอร์แมน มันคือแมงมงคลของชาวพม่า ตามตำนานกล่าวว่ามันเป็นแมวที่ทำหน้าที่เฝ้าวัด แมวตัวนี้มีสีขนโทนอ่อน แต่ตรงหน้าตาของมันมีสีที่เข้ม ดวงตากลมเหมือนไพลินซึ่งเป็นเอกลักษณ์ที่สวยงามมาก

 แมวเบอร์แมนเป็นแมวที่มีราคาแพง สาเหตุที่หลี่หยางเลือกมันนั้นไม่ใช่เพราะความหน้าตาน่ารักของมัน แต่เป็นความหื่นกระหาย

  นี่คือแมวเพศผู้ที่โตเต็มที่แล้ว แมวตัวนี้มีเอกลักษณ์คือถ้าสาวสวยยื่นหน้าไปใกล้มัน มันก็จะหอมแก้มคนๆนั้นอย่างน่ารัก แต่กลับกันถ้าเป็นเด็กผู้ชายยื่นหน้าเขาไป เขาก็จะโดนมันตบกลับอย่างรุนแรง..

อ่านก่อนใครได้ที่ เพจFB : นอนน้อยโนเวล