ระบบราชันแมลงจิ๋วแต่แจ๋ว - บทที่ 85 ความกังวลของจิ่งอวี๋ซาน (ฟรี)
บทที่ 85 ความกังวลของจิ่งอวี๋ซาน (ฟรี)
ในที่สุด ราชาตั๊กแตนก็ไม่ได้ถูกพบตัว ทิ้งภัยแฝงใหญ่ไว้ให้กับมนุษยชาติ
เรื่องนี้กลายเป็นปมใหญ่ในใจของกู่หมิงเจ้าเมือง
โดยไม่รู้ตัวเลยว่า ในภูเขาหลังร้างผู้คนในเมืองเจียงไห่ ร่างอันน่าสะพรึงกลัวที่ซ่อนอยู่ในป่าลึกค่อยๆ เงยหน้าขึ้น มีแสงดาบที่ทำให้ผู้คนตกตะลึงแวบผ่าน ทันใดนั้นต้นไม้โดยรอบก็ว่างเปล่าไปหนึ่งแปลง
จากนั้นสิ่งมีชีวิตอันน่าสะพรึงกลัวนี้ก็โบกเคียวอันคมกริบไปมา นำกิ่งไม้ที่หล่นรอบตัวมาปูข้างใต้ แล้วนอนหลับอย่างสบายใจ
คุณไม่ได้อ่านผิด มันนอนหลับอย่างสบายใจจริงๆ
ถ้ากู่หมิงได้เห็นภาพนี้ คงโกรธจนกระอักเลือด
ราชาตั๊กแตนที่ทำให้เขากังวลใจเหลือเกินเป็นสิ่งมีชีวิตแบบนี้เองหรือ?
และสิ่งมีชีวิตแบบนี้เองหรือที่เข้าใจพลังเจตจำนงของดาบระดับหนึ่ง?
แต่น่าเสียดาย ภาพที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงนี้ไม่มีใครได้เห็น
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลานี้ เมืองเจียงไห่ไม่ได้เกิดเรื่องใหญ่ ทุกอย่างดำเนินไปอย่างเป็นระเบียบ
แม้แต่นอกป่าเถื่อน ก็สงบลงอย่างน่าประหลาด กลุ่มนักรบหลายกลุ่มฉวยโอกาสนี้ทำกำไรได้มากมาย
ออกไปครั้งหนึ่งก็ได้ของมีค่ากลับมามากมาย
แต่สถานการณ์เช่นนี้ ในสายตาของผู้ที่หัวไว กลับหมายถึงความผิดปกติ พวกเขาได้กลิ่นอายของความไม่สงบ
ใต้ผิวน้ำที่เรียบนิ่ง คลื่นลมกำลังปั่นป่วน
ข่าวการต่อสู้ครั้งใหญ่จากเมืองแห่งความวุ่นวายดังมาเป็นระยะ กลุ่มอิทธิพลทั้งหมดเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ทำให้ผู้คนวิตกกังวล ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น
หลายกลุ่มอิทธิพลต้องการเข้าร่วมแบ่งผลประโยชน์ แต่ก็มีหลายกลุ่มที่ถูกตีกลับมาอย่างยับเยิน
แม้แต่กลุ่มอิทธิพลใหญ่หลายกลุ่ม เบื้องหลังล้วนมีการแทรกแซงจากสำนักต่อสู้เมืองเจียงไห่
ในชั่วขณะนั้น ลมฟ้าปั่นป่วน
โชคดีที่ความวุ่นวายในวงจำกัดนี้ไม่ได้ลุกลามออกไปนอกเมืองแห่งความวุ่นวาย จึงไม่มีบุคคลสำคัญใดออกโรง
วันนี้ นักรบจากหลายสำนักต่อสู้ที่ไปรบกลับมาแล้ว สายตาของทุกคนจึงมุ่งไปที่สำนักต่อสู้ติ่งเทียน
สิบวันก่อน ปรมาจารย์คนหนึ่งของสำนักติ่งเทียนถูกสำนักต่อสู้ลมไฟทำร้ายจนพิการ และถูกทิ้งไว้ที่หน้าประตูอย่างอัปยศ เรื่องนี้ไม่ต่างจากการตบหน้า
เรื่องนี้แพร่กระจายอย่างกว้างขวางในหมู่นักรบ ว่ากันว่าเป็นเพราะในช่วงการรบ ปรมาจารย์ของสำนักต่อสู้ลมไฟทรยศ สร้างความโกรธให้มหาปรมาจารย์ของสำนักต่อสู้ติ่งเทียน
จึงนำไปสู่เหตุการณ์หลังจากนั้น
มีข่าวลือว่า สำนักต่อสู้ติ่งเทียนต้องการเลื่อนขั้นเป็นสำนักระดับสอง และหมายตาโถงฝึกยุทธ์ของสำนักต่อสู้ลมไฟ ต้องการยึดครอง
แต่ความจริงเป็นอย่างไร ใครจะรู้?
และสิ่งสำคัญที่สุด ใครจะสนใจ?
ทั้งหมดนี้ยังขึ้นอยู่กับคำพูดของผู้แข็งแกร่ง สุดท้ายแล้วก็เพราะพลังยังอ่อนเกินไป
และหลังจากเหตุการณ์ครั้งก่อน การต่อสู้ระหว่างสำนักต่อสู้ติ่งเทียนกับสำนักต่อสู้ลมไฟก็หลีกเลี่ยงไม่ได้
เรื่องนี้จะจบลงด้วยความพินาศของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
ว่าใครจะพินาศนั้น ทุกคนรู้ดี ความแตกต่างระหว่างทั้งสองฝ่ายไม่ใช่แค่เล็กน้อยที่จะเติมเต็มได้ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีสังคมที่แบ่งชั้นชัดเจนเช่นนี้
สำนักต่อสู้ลมไฟมีเพียงปรมาจารย์ระดับสูงหนึ่งคน และอาจารย์ยุทธ์ขั้นสุดยอดอีกหลายคน
ส่วนสำนักต่อสู้ติ่งเทียน นอกจากเจ้าสำนักที่เป็นมหาปรมาจารย์แล้ว ยังมีปรมาจารย์อีกหลายคน และอาจารย์ยุทธ์ขั้นสุดยอดนับไม่ถ้วน
แม้อาจารย์ยุทธ์ขั้นสุดยอดจะไม่มีประโยชน์ในการต่อสู้ระดับนี้ แต่นี่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่า แม้รวมสำนักต่อสู้ลมไฟสองแห่งเข้าด้วยกัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสำนักต่อสู้ติ่งเทียน
นี่คือการต่อสู้ฝ่ายเดียว
ไร้ซึ่งความลุ้นระทึก
แต่แม้ทุกคนจะรู้ผลลัพธ์แล้ว ก็ยังอดไม่ได้ที่จะสงสัย ทุกคนอยากเห็นว่าเมื่อเผชิญกับความสิ้นหวัง สำนักต่อสู้ลมไฟจะต่อต้านอย่างไร
ปรมาจารย์ระดับสูงที่มีใบหน้าดั่งเทพธิดาและรูปร่างดั่งปีศาจจะถูกย่ำยีอย่างไร
แน่นอนว่า ในเรื่องนี้ บางคนกังวล บางคนวิตก
“พ่อ ท่านกำลังกังวลเกี่ยวกับการต่อสู้ที่กำลังจะมาถึงหรือ?”
ในเมืองแห่งความวุ่นวาย จิ่งหมิงเต๋อยืนอยู่ข้างจิ่งอวี๋ซาน เห็นพ่อมองไปไกลโดยไม่พูดอะไร ใบหน้ามีแววกังวล จึงคิดว่าพ่อกำลังกังวลเกี่ยวกับการฆ่าฟันที่กำลังจะมาถึง
การต่อสู้หลายวันติดต่อกันสร้างความกดดันไม่น้อยให้เขา เมื่อเผชิญหน้ากับกลุ่มอิทธิพลต่างๆ เขาที่เป็นเพียงระดับปรมาจารย์รู้สึกรับมือได้ยาก
แต่โชคดีที่มีพ่ออยู่ข้างๆ พลังมหาปรมาจารย์
ข่าวที่แพร่ออกไปก่อนหน้านี้ ทำให้หนูพวกนั้นคิดว่าพ่อไม่มีพลังในการต่อสู้แล้ว พวกมันจึงกระโดดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง หวังจะเล่นงานเนี่ยผาน
แต่นี่กลับเป็นไปตามแผนของพวกเขาพอดี
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของพ่อทำให้พวกมันได้รับการโจมตีถึงตาย กลุ่มอิทธิพลที่มีความคิดอื่นต่อเนี่ยผานของพวกเขาก็ถูกจัดการเกือบหมดแล้ว ฆ่าคนที่ต้องฆ่า สลายกลุ่มที่ต้องสลาย ผนวกรวมกลุ่มที่ต้องผนวก
ในชั่วพริบตา อันตรายรอบเนี่ยผานก็ลดลงมาก และกำลังโดยรวมไม่ได้ลดลงแต่กลับเพิ่มขึ้น
แต่ต่อไปนี้ สิ่งที่ต้องจัดการไม่ใช่กลุ่มอิทธิพลธรรมดา
แต่เป็นกลุ่มอิทธิพลอันดับสี่ของเมืองแห่งความวุ่นวาย รวมถึงการรวมตัวของกลุ่มอิทธิพลเล็กๆ มากมาย พวกมันรู้ว่าเป้าหมายของเนี่ยผานคือพวกมัน จึงรวมตัวกันเพื่อต่อต้านเนี่ยผาน
พูดตามตรง นี่สร้างความกดดันไม่น้อย
“ไม่ แค่ฝูงชนที่ไร้ระเบียบพวกนี้ยังไม่คู่ควรให้ข้ากังวล”
จิ่งอวี๋ซานตอบเรียบๆ หันหลังเดินไปทางด้านหลัง ทุกที่ที่เขาไป ล้วนมีสายตาแห่งความเคารพส่งมาให้ ไม่กี่วันนี้พวกเขาได้เห็นความน่าสะพรึงกลัวของมหาปรมาจารย์อีกครั้ง
“งั้นพ่อครับ ท่านกังวลเรื่องอะไรกันแน่?”
จิ่งหมิงเต๋อเดินตามหลัง ผ่านยามมากมาย มาถึงลานหลัง
ในลานหลัง ลูกสาวของเขากำลังเล่นอย่างมีความสุข ความไร้เดียงสาของเด็กตัดกับความโหดร้ายของโลกผู้ใหญ่อย่างชัดเจน
พูดถึง ยาของหญิงสาวคนนั้นเมื่อไม่กี่วันก่อนใช้ได้ผลจริงๆ หลังจากใช้แล้วอาการของลูกสาวเขาก็ดีขึ้นมาก
หลายวันมานี้หายสนิทเลยทีเดียว
“เชี่ยวเอ๋อร์ มา ให้คุณปู่อุ้มหน่อย”
จิ่งอวี๋ซานกอดหลานสาวอย่างเอ็นดู รู้สึกถึงกลิ่นอายของสายเลือดเดียวกัน หัวใจอบอุ่น ดูเหมือนมีเพียงสิ่งนี้เท่านั้นที่จะอบอุ่นหัวใจที่ผ่านการฆ่าฟันหลายวันนี้
ไม่รู้ว่าตนจะสามารถอุ้มเช่นนี้ได้อีกนานแค่ไหน
“เจ้าคิดอย่างไรกับสำนักต่อสู้ลมไฟที่เป็นข่าวร้อนในหลายวันนี้”
“เจ้าคิดว่าเมื่อเผชิญหน้ากับสำนักต่อสู้ติ่งเทียน พวกเขามีโอกาสชนะหรือไม่?”
จิ่งอวี๋ซานถามขึ้นกะทันหัน จิ่งหมิงเต๋องุนงง ทำไมพ่อจู่ๆ ถามเรื่องนี้ หรือว่าก่อนหน้านี้พ่อกังวลเรื่องนี้อยู่
แม้จะไม่เข้าใจ แต่เขาก็ตอบ
“พ่อครับ ตามความเห็นผม สำนักต่อสู้ลมไฟไม่มีความหวังที่จะชนะเลย”
“พลังของทั้งสองต่างกันมาก สำนักต่อสู้ติ่งเทียนเพียงส่งปรมาจารย์สองคนออกมา พวกเขาก็จบแล้ว”
จิ่งหมิงเต๋อไม่มองโอกาสให้สำนักต่อสู้ลมไฟเลย เขาไม่โง่ พลังของทั้งสองฝ่ายเปิดเผยชัดเจน
เว้นแต่ว่าสำนักต่อสู้ลมไฟจะซ่อนพลัง ยังมีมหาปรมาจารย์และปรมาจารย์ที่ยังไม่เปิดเผยตัว ไม่เช่นนั้นไม่มีทางชนะได้
แน่นอนว่า โอกาสแบบนั้นเป็นศูนย์เกือบจะสมบูรณ์
“อืม เจ้าพูดถูกแล้ว”
จิ่งอวี๋ซานไม่ได้คัดค้าน เขาคิดเช่นเดียวกัน
แต่ทำไมผลลัพธ์ที่ชัดเจนเช่นนี้ ท่านผู้ยิ่งใหญ่จึงมองไม่เห็น
ทำไมนายท่านปฏิเสธข้อเสนอของเขาที่จะออกโรง
แม้เขาจะเป็นเพียงมหาปรมาจารย์ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับสำนักต่อสู้ติ่งเทียน เขาก็ยังมีพลังในการต่อสู้ และสามารถขัดขวางนักรบระดับมหาปรมาจารย์ได้
หากเขาออกโรง โอกาสชนะของสำนักต่อสู้ลมไฟก็จะยิ่งมากขึ้นไม่ใช่หรือ?
หรือว่านายท่านมีไพ่เด็ดอื่นอีก
จิ่งอวี๋ซานรู้สึกว่าตนเข้าใจนายท่านน้อยลงทุกที
“เ
จ้าว่า ถ้าทุ่มพลังทั้งหมดของเนี่ยผานลงไป สำนักต่อสู้ลมไฟจะชนะสำนักต่อสู้ติ่งเทียนได้ไหม?”
คำพูดของจิ่งอวี๋ซานทำให้จิ่งหมิงเต๋อที่อยู่ข้างๆ ตกตะลึง