ระบบราชันแมลงจิ๋วแต่แจ๋ว - บทที่ 42 สองคนที่ถูกยุงราชาระดับห้าทำให้กลัวจนฉี่ราด
บทที่ 42 สองคนที่ถูกยุงราชาระดับห้าทำให้กลัวจนฉี่ราด
“อึก!”
สองคนมองยุงขนาดเท่ากำปั้นตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว ร่างกายสั่นไม่หยุด กลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัว การเคลื่อนไหวของมือก็หยุดลง
พวกเขารับรู้ถึงพลังของปีศาจระดับสองจากยุงตัวนี้
ปีศาจระดับสองมีพลังเทียบเท่าอาจารย์ยุทธ์!
แต่นี่เป็นเพียงยุง!
ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ยุงกลายเป็นสิ่งที่แข็งแกร่งขนาดนี้?
ไม่ นี่ไม่ใช่ยุงอีกต่อไป มันเป็นปีศาจสายพันธุ์ใหม่ที่มนุษย์ยังไม่เคยค้นพบ
ทั้งสองคนตกใจจนแทบหายใจไม่ออก พวกเขาทำอะไรที่ผิดศีลธรรมกันแน่ หนึ่งคืนที่ผ่านมาทำไมถึงได้เจอแต่สิ่งน่ากลัวพวกนี้
นี่คือหมู่บ้านของมนุษย์หรือ นี่มันหมู่บ้านปีศาจชัดๆ!
พวกเขามาที่นี่เพื่อทำภารกิจ ไม่ได้มาเพื่อตาย
“พี่ยุงครับ ผมแค่ผ่านทางนะ พวกคุณเชื่อไหม?”
คนหนึ่งพูดอย่างสั่นเทา จากนั้นเขาก็เห็นยุงที่น่ากลัวตัวนี้เริ่มพิจารณาตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้า ปีกเหล็กของมันพัดลมที่ตัดผ่านร่างกายของเขา ทำให้เขารู้สึกเจ็บ
แต่เขาไม่กล้าพูดอะไร เพราะปากที่ยาวนั้นน่ากลัวยิ่งกว่า เขาเชื่อว่าแม้แต่แผ่นเหล็ก ต่อหน้าปากแบบนี้ ก็จะถูกทะลุได้อย่างง่ายดาย
ถ้าสวรรค์ให้โอกาสเขาอีกครั้ง เขาจะไม่มาที่หมู่บ้านนี้อีกเด็ดขาด
น่ากลัวเกินไป
แต่ความเป็นจริงมักโหดร้ายเสมอ ฟางฟานจะปล่อยสองคนนี้ไปได้อย่างไร เขาได้ยินการสนทนาของทั้งสองคนก่อนหน้านี้แล้ว ผู้ที่ฆ่า ย่อมถูกฆ่าตอบ
“หึ่ม”
ยุงขนาดเท่ากำปั้นอีกตัวปรากฏขึ้น ซ้ายหนึ่งขวาหนึ่ง
“ตัวที่สอง”
ทั้งสองคนหมดหวังแล้ว แค่ตัวเดียวพวกเขาก็จัดการไม่ได้ แล้วนี่สิ่งที่น่ากลัวพวกนี้มีถึงสองตัว
“หึ่ม”
ในระเบียงทางเดินที่เงียบสงบ มีอีกตัวหนึ่งปรากฏขึ้น
“ตัวที่…ที่สาม”
ทันใดนั้น กลิ่นปัสสาวะ โชยมา ทั้งสองคนถูกปีศาจระดับอาจารย์ยุทธ์สามตัวทำให้ฉี่ราดแล้ว ไม่มีใครคิด และพวกเขาเองก็ไม่เคยคิดว่า วันหนึ่งพวกเขาจะถูกยุงทำให้กลัวจนฉี่ราด
ทั้งสองคนมองหน้ากัน ก็รู้ชะตากรรมของตัวเองแล้ว
ในสิ่งสุดท้ายที่พวกเขาเห็นในโลกนี้ ยุงสามตัวหายไป ตามมาด้วยความเจ็บปวดรุนแรงทั่วร่างกาย ความมืดเข้ามา แล้วก็หมดสติไป
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่นี่ไม่ได้รบกวนใคร ศพสองศพที่ถูกดูดเลือดจนแห้งนอนอยู่เงียบๆ ในระเบียงทางเดิน และในห้อง พ่อแม่ของฟางฟานกับน้องสาวฟางหลิงกำลังหลับฝันดี ไม่รู้เลยว่านักรบที่มาฆ่าพวกเขาถูกจัดการไปแล้ว
ไม่นานหลังจากนั้น มดขนาดเท่าลูกฟุตบอลห้าสิบตัวค่อยๆ ปรากฏในระเบียงทางเดิน เกือบจะอุดระเบียงทางเดินทั้งหมด แล้วก็แบกศพไป ส่วนร่องรอยที่เหลืออยู่ ถูกกองทัพยุงและมดที่ตามมาทำความสะอาดจนหมด
ไม่เหลือร่องรอยใดๆ แม้แต่ยอดฝีมือก็คงไม่คิดว่าจะมีคนสองคนตายอย่างน่าอนาถที่นี่
“พวกเขาลงมือจริงๆ”
ฟางฟานและฟางเหวินมาถึงหมู่บ้าน มองสองคนที่ถูกจัดการเป็นขยะไปแล้ว รู้สึกหนักใจ ครั้งนี้ที่มาเป็นเพียงนักรบ เมื่อกลุ่มนั้นรู้ว่าคนที่ส่งมาถูกฆ่า คนที่ส่งมาครั้งหน้าก็จะเป็นอาจารย์ยุทธ์ หรือแม้กระทั่งปรมาจารย์
จากการสนทนาของสองคนก่อนหน้านี้ ทราบว่าพวกเขาอยู่ในเมืองเจียงไห่มานานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ข้อมูลที่มีประโยชน์อื่นๆ
“ไม่รู้เลยว่าศัตรูเป็นใคร ได้แต่ป้องกันอย่างตั้งรับ”
ฟางฟานรู้สึกจนใจ เขาเผชิญหน้ากับกลุ่มอำนาจที่แข็งแกร่งและลึกลับ มีเพียงการเพิ่มพลังของตัวเองอย่างต่อเนื่อง จึงจะรับมือกับวิกฤตที่กำลังจะมาถึงได้
พูดถึงวิกฤต ฟางฟานนึกถึงอีกเรื่องหนึ่ง
ก่อนหน้านี้เขาเชื่อว่าการเลี้ยงยุงราชาระดับห้าสามตัวสามารถจัดการกับนักรบสองคนนั้นได้ จึงไปสืบสวนเรื่องหลุมลึกลับก่อนหน้านี้ และแน่นอน ในบริเวณใต้ดินที่คนหายตัวไป เขาพบกระดูกมนุษย์
ภายในเมืองเจียงไห่กำลังเผชิญกับอันตรายอย่างหนึ่ง
ฟางฟานนึกถึงทางเดินใต้ดินที่ลึกลับและซับซ้อนก็รู้สึกปวดหัว สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่จะทำเสร็จได้ในสิบวันครึ่งเดือน
ตอนนี้ภายนอกเมืองเจียงไห่มีภัยคุกคามจากรอยแยกในอวกาศ และภายในก็มีการรุกรานของสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จัก และตอนนี้ครอบครัวของเขาก็ตกเป็นเป้าหมายของกลุ่มอำนาจบางกลุ่ม ต้องรีบกำจัด
“ฟางเหวิน เจ้าว่าข้าควรทำอย่างไร?”
“คุณชาย ข้าไม่สามารถแทรกแซงเจตจำนงของคุณชายได้ แต่ไม่ว่าคุณชายจะทำอะไร พวกเราทั้งหมดจะเชื่อใจคุณชายอย่างไม่มีเงื่อนไข และติดตามคุณชาย”
“ท่านคือผู้ที่พวกเราจะปกป้องจนตาย ไม่ว่าใครจะคิดทำร้ายคุณชาย พวกเราจะไม่ยอม”
“สำหรับคำถามเมื่อกี้ของคุณชาย ข้าได้แต่บอกว่า ตราบใดที่คุณชายต้องการ พวกเราจะกำจัดอุปสรรคทั้งหมดที่ขวางทางคุณชาย ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม”
ฟางเหวินพูดอย่างให้เกียรติ เธอรู้ว่าเมื่อไรควรล้อเล่นกับเจ้านายของเธอ และเมื่อไรควรเคร่งขรึม
“อืม ต่อไปเรามีการต่อสู้ที่ยากลำบากรออยู่!”
ฟางฟานถอนหายใจ หันหลังออกจากหมู่บ้าน ครอบครัวของเขามียุงราชาระดับห้าคอยคุ้มครอง เขาวางใจได้ชั่วคราว
“สามวันแล้ว ยังไม่มีข่าวตอบกลับ ภารกิจคงล้มเหลวแล้ว”
ในเมืองซานไห่ ในห้องที่ตกแต่งอย่างเรียบง่าย เฉอจิ่งทงตื่นจากการฝึกฝน
สำหรับผู้แข็งแกร่งแบบนี้ การปิดตัวฝึกฝนมักจะนับเป็นเดือน สามวันถือว่าเป็นเวลาที่ค่อนข้างสั้น
“หรือว่าเบื้องหลังของบุตรแห่งบาปมีกลุ่มอำนาจอื่น?”
เฉอจิ่งทงพึมพำ ก่อนหน้านี้ท่านผู้ยิ่งใหญ่ได้สั่งให้กำจัดครอบครัวของบุตรแห่งบาป สามวันก่อนเขาเห็นว่าจังหวะเหมาะจึงจัดการ แต่จนถึงตอนนี้ยังไม่มีข่าวตอบกลับ คนที่ส่งไปทำภารกิจน่าจะตายที่นั่น
พูดถึงเรื่องนี้ คนที่ส่งไปเตือนอาจารย์ยุทธ์คนนั้นก็ขาดการติดต่อ ดูเหมือนจะพลาดไปพร้อมกัน
“ถ้าไม่ใช่เพื่อหาคนแก่พวกนั้นที่หนีไปเมื่อหลายปีก่อน ก็คงกำจัดพวกเขาไปนานแล้ว ยังจะปล่อยให้มีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ทำไม?”
“แต่ดูเหมือนว่า คงไม่ใช่ฝีมือของคนแก่พวกนั้น บางทีพวกเขาอาจจะยังไม่รู้ว่าบุตรแห่งบาปอยู่ในเมืองเจียงไห่”
“นั่นก็คงเป็นกลุ่มอำนาจท้องถิ่นบางกลุ่มในเมืองเจียงไห่ ก็ถูกของเขา ครอบครัวของบุตรแห่งบาปยังคงสืบทอดสายเลือดของราชายุทธ์ แม้ว่ารากฐานของบุตรแห่งบาปจะถูกทำลาย แต่ลูกหลานของเขาก็ยังมีพรสวรรค์ที่แข็งแกร่ง การได้รับความสนใจก็เป็นเรื่องสมควร”
“เมื่อนักรบใช้ไม่ได้ ก็ส่งคนไปอีก กลุ่มอำนาจท้องถิ่นเล็กๆ จะพลิกฟ้าได้ยังไง?”
เฉอจิ่งทงไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้ เทพบนสวรรค์จะสนใจการต่อสู้เล็กๆ น้อยๆ ของมดบนพื้นดินได้อย่างไร เขาจัดการเรื่องนี้ แล้วก็กลับไปฝึกฝนอีกครั้ง
คลื่นของปีศาจระลอกต่อไปกำลังจะมาถึง แม้แต่ผู้แข็งแกร่งเช่นเขา ก็ต้องพยายามเพิ่มพูนวรยุทธ์ของตัวเองให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองซานไห่ ฟางฟานไม่รู้ แต่ถึงรู้แล้วจะทำอย่างไร ข้าศึกมา ก็ต้องป้องกัน น้ำมา ก็ต้องสร้างเขื่อน
ตอนนี้ผ่านไปสามวันแล้วตั้งแต่เหตุการณ์การโจมตีในหมู่บ้าน ตอนนี้
ฟางฟานกำลังเตรียมไปที่สำนักการต่อสู้ลมไฟ เรื่องที่สั่งอาจารย์ยุทธ์หวังหยางซวี่ไว้ก่อนหน้านี้ก็น่าจะเสร็จเรียบร้อยแล้ว