ระบบราชันแมลงจิ๋วแต่แจ๋ว - บทที่ 38 การแก้แค้นของพ่อคนหนึ่ง ( 3 )
บทที่ 38 การแก้แค้นของพ่อคนหนึ่ง (3)
เหตุการณ์สยดสยองเกิดขึ้นในห้องโถงภารกิจอันกว้างใหญ่ ศพสองศพที่มีสภาพเละเทะจนแทบจะมองไม่ออกว่าเป็นมนุษย์ส่งกลิ่นคาวเลือดอย่างรุนแรง
ไม่มีใครกล้าเข้าไปขัดขวาง เพราะมีเด็กหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ
“ฮ่าๆๆ ลูกๆ ของพ่อ พ่อได้แก้แค้นให้พวกลูกแล้ว!”
“พ่อกินเนื้อพวกมัน ดื่มเลือดพวกมัน ทำให้พวกมันอยากมีชีวิตก็ไม่ได้ อยากตายก็ไม่ได้”
ซงชางหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ทั่วร่างของเขาเปื้อนเลือดและเนื้อสด ขณะที่พูด ในปากของเขายังมีเศษเนื้อที่ยังไม่ได้กลืน ภาพที่ผิดปกติเช่นนี้ ผู้คนที่เห็นกลับไม่รู้สึกขยะแขยง แต่กลับรู้สึกโล่งอกแทน
สองพี่น้องป่าเฉวียนและป่าอิ้นทำชั่วมามากมาย สมควรได้รับจุดจบแบบนี้แล้ว
“ผู้มีพระคุณ ข้าซงชางขอบคุณท่าน”
ซงชางคุกเข่าลงกับพื้น ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความกตัญญู เขาโขกศีรษะให้ฟางฟาน หนึ่งครั้ง สองครั้ง จนกระทั่งศีรษะของเขาแตกเลือดไหลจึงหยุด
“ลุกขึ้นเถอะ ถึงไม่มีท่าน ข้าก็คงไม่ปล่อยพวกเขาสองคนไปง่ายๆ อยู่แล้ว”
“ตอนนี้แก้แค้นสำเร็จแล้ว ต่อไปวางแผนจะไปที่ไหน?”
ฟางฟานถามเรียบๆ
“ท่านผู้มีพระคุณ ข้าตอนนี้เหลือเพียงลำพัง ไร้ที่พึ่ง การแก้แค้นให้ลูกๆ เป็นแรงผลักดันให้ข้ามีชีวิตอยู่ ตอนนี้แก้แค้นแล้ว หลังจากส่งลูกๆ ไปอย่างสมเกียรติ ข้าตั้งใจจะไปประจำการที่แนวหน้า ชีวิตข้านี้ ตายในสนามรบก็ถือว่าดี”
ซงชางลุกขึ้น หลังจากผ่านเหตุการณ์นี้ เขาก็เข้าใจแล้ว ก่อนตายจะพยายามฆ่าปีศาจอีกสักกี่ตัว
“อืม ก็ดีนะ”
“รีบไปเถอะ อีกเดี๋ยวจะไปไม่ได้แล้ว”
ฟางฟานมองดูรอบๆ ที่เริ่มมีคนมาล้อมแล้ว
“ท่านผู้มีพระคุณ…แล้วท่านล่ะ?”
“ข้าต้องจัดการกับความวุ่นวายนี้เอง วางใจเถอะ พวกเขาทำอะไรข้าไม่ได้หรอก”
หลังจากได้รับคำตอบจากฟางฟาน ซงชางโขกศีรษะอีกครั้ง แล้วจากไป ผู้คนต่างแยกทางให้เขาเดิน
“คุณชาย เขาคงมีชีวิตอยู่ไม่นานแล้ว…”
“อืม จิตใจทรุดโทรม วิญญาณเสื่อมถอย บวกกับที่ก่อนหน้านี้ถูกป่าเฉวียนทำร้ายอย่างหนัก พลังชีวิตในร่างกายสูญเสียไปเจ็ดแปดส่วนแล้ว ถึงกลับไปก็ต้องตายภายในหนึ่งเดือนอย่างแน่นอน”
ฟางฟานหันสายตากลับมา สิ่งที่เขาทำได้มีเพียงเท่านี้ ก็ถือว่าได้กำจัดภัยให้ประชาชนแล้ว
“คุณชาย มีอาจารย์ยุทธ์กำลังมาทางเรา”
“ต้องการให้ข้าลงมือไหม?”
“หนึ่งกระบวนท่าก็พอ”
ฟางเหวินรับรู้ได้ว่ามีอาจารย์ยุทธ์ระดับสูงสุดกำลังมุ่งหน้ามาที่นี่ จึงถามฟางฟานในใจ
ประโยคนี้ช่างคุ้นเคย
เหมือนเคยได้ยินจากปากของวั่งไฉ่
ฟางฟานนึกขึ้นมาอย่างขบขัน คนที่มาคงไม่ใช่อาจารย์ยุทธ์หวังหยางซวี่หรอกนะ ถ้าใช่ก็บังเอิญเกินไปแล้ว ตัวเองมียอดฝีมือสองคนที่ประกาศจะฆ่าเขานี่
“อาจารย์ยุทธ์”
“อาจารย์ยุทธ์”
ชายวัยกลางคนท่าทางดุดันคนหนึ่งมาถึง และพนักงานของสำนักลมไฟโดยรอบที่เห็นบุคคลนี้ ต่างเรียกด้วยความเคารพ
“รู้ไหมว่าการลงมือในห้องโถงภารกิจจะมีผลอะไร?”
“ยังกล้าฆ่าคนของสำนักลมไฟของข้าอีก”
“เจ้าคิดว่า อาศัยอาจารย์ยุทธ์ข้างกายเจ้า จะสามารถทำลายกฎของสำนักลมไฟของข้าได้หรือ?”
หวังหยางซวี่ตะโกนเสียงดัง พลังอันแข็งแกร่งของอาจารย์ยุทธ์ระดับสูงสุดกระหน่ำลงมาทันที ผู้คนต่างถอยหลังไปสามก้าว
“แย่แล้ว เด็กหนุ่มคนนี้แย่แล้ว”
“ตอนนี้เจ้าสำนัก ท่านค่งเหยียนหลง ไปปราบปรามรอยแยกในพื้นที่ห่างไกล ตอนนี้ท่านหวังหยางซวี่คือผู้รับผิดชอบที่มีอำนาจสูงสุดของสำนักการต่อสู้ลมไฟ”
“ที่นี่เป็นอาณาเขตของสำนักการต่อสู้ลมไฟ การฆ่าคนที่นี่ เท่ากับตบหน้าสำนักการต่อสู้ลมไฟ เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะผ่านไปง่ายๆ”
“และยิ่งเป็นช่วงพิเศษที่หวังหยางซวี่รักษาการเจ้าสำนัก จะต้องมีการลงโทษอย่างหนักแน่นอน”
ในกลุ่มผู้ชมที่อยู่ข้างๆ สายตาที่มองเด็กหนุ่มก็เปลี่ยนเป็นเห็นใจ แม้ว่าสองพี่น้องป่าอิ้นจะน่าเกลียด แต่ก็ยังเป็นคนของสำนักการต่อสู้ลมไฟ เด็กหนุ่มคนนี้ต้องเสียชีวิตเพราะคนเลวสองคน ช่างไม่คุ้มค่าเลย
“ข้าทำลายแล้วจะเป็นไง?!”
ฟางฟานเงยหน้าสบตากับหวังหยางซวี่โดยตรง ไม่คิดว่าจะเป็นอาจารย์ยุทธ์คนนี้จริงๆ ช่างมีวาสนาต่อกันจริงๆ
“กล้าทำลายกฎของสำนักของข้า ก็ไปตายซะ…”
หวังหยางซวี่ในตอนนี้ยืนอยู่ตรงหน้าฟางฟาน เมื่อได้ยินน้ำเสียงเย่อหยิ่งของเด็กหนุ่มตรงหน้า เขาก็จะลงมือปราบในทันที แต่เมื่อเห็นใบหน้าจริงของฟางฟาน ก็ตกใจอย่างมาก รีบเก็บพลังของตัวเองทันที
จากนั้นเขาก็หันไปมองผู้ชมโดยรอบ พลังที่เพิ่งเก็บกลับมาก็ปะทุออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับเว้นฟางฟานและฟางเหวินสองคน
“มานี่ ข้าสงสัยว่าคนที่มาดูเหล่านี้มีส่วนในการทำร้ายคน จับตัวพวกเขาทั้งหมด”
“อย่าปล่อยไปแม้แต่คนเดียว!”
กลุ่มนักรบที่อยู่ด้านหลังหวังหยางซวี่แม้จะงุนงง แต่ก็เริ่มจับกุมผู้คนที่อยู่รอบๆ
นี่แหละ ความอยากรู้อยากเห็นฆ่าคนจริงๆ
“อาจารย์ยุทธ์ พวกเราถูกใส่ร้าย พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย”
“พวกเราเป็นแค่คนผ่านทาง”
“ฮึ เพราะเป็นคนผ่านทางถึงจับพวกเจ้าไง ใครใช้ให้พวกเจ้ามาดูสิ่งที่ไม่ควรดู!”
หวังหยางซวี่สั่งการอีกหลายอย่าง เมื่อกวาดล้างคนรอบๆ หมดแล้ว จึงหันมามองฟางฟาน แม้ว่าตอนนี้สีหน้าของเขาจะดูสงบ แต่ในใจกลับตกใจจนแทบจะยืนไม่อยู่แล้ว
เขาเห็นใคร?
เขาเห็นอัจฉริยะเด็กหนุ่มที่ทำให้ยอดฝีมือหลายคนต้องแย่งชิง!
แต่ว่า เขาไม่ได้ตายไปแล้วหรือ?
หวังหยางซวี่นึกถึงการต่อสู้อันดุเดือดในวันนั้น หลังจากที่เด็กหนุ่มถูกท่านเจ้าสำนักอุ้มออกไปก็ไม่มีข่าวคราวอีกเลย แต่ดูเหมือนว่าท่านเจ้าสำนักได้ช่วยชีวิตเขาไว้
“น้องชาย เจ้ารู้จักเจ้าสำนักของพวกเรา ท่านค่งเหยียนหลงหรือไม่?”
หวังหยางซวี่ถามอย่างระมัดระวัง
“อืม เขาเป็นอาจารย์ของข้า”
ฟางฟานตอบ
“อืม รู้จักก็ดีแล้ว…”
หืม?
“อะ…อะไรนะ?”
“อาจารย์?!”
หวังหยางซวี่ตกใจจนคางแทบจะหลุด เขาได้ยินอะไร ได้ยินว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าบอกว่าตัวเองเป็นลูกศิษย์ของเจ้าสำนัก
เป็นไปได้อย่างไร!
เจ้าสำนักไม่มีลูกศิษย์ ทุกคนในสำนักรู้เรื่องนี้
“ใช่ อาจารย์ของข้าก็คือยอดฝีมือค่งเหยียนหลง”
“ขอถามน้องชาย ท่านมีหลักฐานอะไรไหม?”
แม้ว่าหวังหยางซวี่จะไม่เชื่อ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถาม เพราะพรสวรรค์ของเด็กหนุ่มคนนี้อยู่ตรงหน้า ไม่อาจมองข้าม
“ท่านหมายถึงอันนี้ใช่ไหม”
ฟางฟานไม่ได้ปิดบังเรื่องที่เขาเป็นศิษย์ของค่งเหยียนหลง เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องปิดบัง มีแต่เปิดเผยอย่างตรงไปตรงมาจึงจะใช้กำลังของสำนักได้ดีขึ้น
จากนั้นเขาก็ส่งเหรียญที่อาจารย์ค่งเหยียนหลงให้เขาไว้ให้กับหวังหยางซวี่
“นี่…”
หวังหยางซวี่เห็นเหรียญนี้แวบแรกก็ขนลุก นี่คือเหรียญตราแห่งหายนะของเจ้าสำนักของเขา
เจ้าสำนักได้มอบสิ่งนี้ให้กับเด็กหนุ่มตรงหน้าแล้ว?!
“ไม่ๆๆ ไม่ต้องให้เหรียญตรานี้กับข้าหรอก ข้าไม่มีคุณสมบัติที่จะแตะต้องมัน”
หวังหยางซวี่เห็นฟางฟานกำลังจะส่งเหรียญตราให้ตัวเอง ก็รีบห้าม สิ่งนี้เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะรับ แต่เมื่อเห็นฟางฟานเอาใส่กระเป๋าอย่างไม่ใส่ใจ มุมตาของเขาก็กระตุก
สิ่งนี้ แม้แต่อาจารย์ยุทธ์ได้มาก็จะเก็บเป็นของล้ำค่า แต่เด็กหนุ่มคนนี้กลับเก็บเหมือนเป็นเพียงก้อนเหล็กธรรมดา
เด็กหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาเลย!
แต่ฟางฟานเห็นหวังหยางซวี่มีท่าทางหวาดกลัว ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าก้อนเหล็กในมือของเขามีความสำคัญขนาดนั้นเชียวหรือ?
สิ่งนี้มีค่าขนาดนั้นเลยหรือ?
อาจารย์ยุทธ์ยังไม่กล้าแตะต้อง?
ตอนที่อาจารย์ให้กับเขา ก็ไม่ได้บอกว่าสิ่งนี้มีพลังขนาดนั้นนี่?
“หวังหยางซวี่คารวะคุณชาย”
“ท่านจะเป็นคุณชายของสำนักการต่อสู้ลมไฟของเราต่อไป”
หวังหยางซวี่แสดงความเคารพทันที ไม่ต้องพูดถึงพรสวรรค์ของเด็กหนุ่มคน
นี้ เพียงแค่สถานะลูกศิษย์ของเจ้าสำนัก อนาคตก็คือผู้สืบทอดคนต่อไปของสำนักการต่อสู้ลมไฟแล้ว
นี่…
ฟางฟานก็งงเล็กน้อย ตัวเองกลายเป็นคุณชายได้อย่างไร อาจารย์ไม่เคยบอกเขาเลยนี่?