ตอนที่ 43 ส่งกลับโคโนฮะ
ปฏิกิริยาของ อาคาบาเนะ ไม่ได้ทำให้ ฮิรุเซ็น แปลกใจ
เขารู้ว่าเด็กคนนี้ฉลาดแม้ว่าเขาจะเป็นคนเกียจคร้านก็ตาม
เขาคิดว่า อาคาบาเนะ จะตอบสนองก็ต่อเมื่อรู้สึกถึงภัยคุกคามเท่านั้น
“เฮ้ อย่างน้อยก็ให้เกียรติฉันมากกว่านี้ ฉันอาวุโสกว่าเธอมากและยังเป็นโฮคาเงะ!”
ฮิรุเซ็น เพียงแค่นั่งลงและพูดคุยว่า “เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงทำอย่างนี้”
อาคาบาเนะ นั่งลงและพูดพร้อมกับลดเสียงลงว่า “มีความเป็นไปได้สูงที่ ครูฮิรุเซ็น อยากทดสอบพวกเรา คุณอาจจะเห็นว่าศัตรูมีจำนวนไม่มาก ดังนั้นจึงจัดการพวกมันแล้วปลอมตัวเป็นโจนิน จากนั้นก็แสร้งโจมตีพวกเรา ส่วนจุดประสงค์ของการทดสอบนั้นผมคิดว่าครูคงอยากจะให้พวกเราคุ้นเคยกับการต่อสู้และกลยุทธ์ของนินจาคิริงาคุเระล่วงหน้า”
“ก็นะ ฉันยอมรับว่าเธอฉลาด แต่นินจาของอีกฝ่ายที่มาที่นี่ไม่ได้มีจำนวนน้อยๆ พวกมันมาที่นี่หลาย 10 คน และโจนินที่โจมตีเธอก็ไม่ใช่ฉัน”
“ครูเอาชนะพวกมันทั้งหมด? และโจนินที่โจมตีผมก็ไม่ใช่คุณที่ต้องการทดสอบผม?”
อาคาบาเนะ ดูประหลาดใจเล็กน้อย จากการประติดประต่อเรื่องราวทั้งหมดเขาคิดว่า โจนิน ที่โจมตีเขาในช่วงแรกเป็น ฮิรุเซ็น ปลอมตัวมา แต่เขาไม่คิดเลยว่าจะเป็นโจนินตัวจริงจากฝั่งศัตรู
“อืมไม่ใช่ฉัน และฉันได้จัดการพวกมันทั้งหมดแล้ว”
ในที่สุด ฮิรุเซ็น ก็เห็นสีหน้าตกใจของ อาคาบาเนะ ซึ่งทำให้เขาดูภูมิใจเล็กน้อย
ใช่ อาคาบาเนะ ตกใจ
คนที่สามารถปราบ โจนิน และ จูนิน ที่มีจำนวนมากได้อย่างรวดเร็วนั้นน่ากลัวว่าคงมีแต่โคฮาเงะเท่านั้นที่ทำได้
โฮคาเงะ รุ่นที่ 3 ไม่ได้มีดีแค่ชื่อจริงๆ!
“เอาล่ะ ศัตรูทั้งหมดถูกจัดการแล้ว มาเคลียร์หมอกนี้กันก่อน”
ฮิรุเซ็น ทำการผสานอินขจัดหมอกหนานี้ออกไป
วูวว! วูวว!
เมื่อหมอกหนาหายไปหมดแล้ว ทุกคนก็มองเห็นสิ่งที่อยู่รอบๆตัว
อะไร!
“มีนินจาจำนวนมากนอนตายอยู่บนพื้น!”
มุราซากิ รู้สึกงุนงง จากนั้นเขาก็เห็น อาคาบาเนะ และ ฮิรุเซ็น ยืนอยู่ด้วยกัน
ฝีมือของ ครูฮิรุเซ็น!
ไม่ ในบรรดาซากศพเหล่านี้มีนินจา 2 คนที่ถูกดึงลงไปใต้พื้นดินและเหลือเพียงหัวที่โผล่ขึ้นมาเท่านั้น
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นผลงานของ อาคาบาเนะ
อารมณ์ของ โอโรจิมารุ เริ่มซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ และเขาก็เข้าใจอย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้น
โฮคาเงะ รุ่นที่ 3 ได้ฆ่าศัตรูทั้งหมดแล้วปลอมตัวเป็น โจนิน เพื่อทดสอบความสามารถของพวกเขา
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการทดสอบนี้พวกเขาไม่ผ่าน
เพราะทั้ง 5 คนพยายามอย่างมากกว่าจะจัดการกับ จูนิน 2-3 คน ซึ่งแตกต่างจาก อาคาบาเนะ ที่สามารถเอาชนะและฆ่า จูนิน 2 คน ได้อย่างรวดเร็ว
ยิ่งไปกว่านั้น โอโรจิมารุ มองดูศพที่พวกเขาฆ่าก็พบว่าพวกมันได้รับบาดเจ็บสาหัสจากดาบมาก่อนแล้ว
แน่นอน……
เมื่อเทียบกับ จิไรยะ และ ซึนาเดะ ผลการต่อสู้ของเขาค่อนข้างดี
“เอาล่ะ ไปสอบสวนโจนินคนนั้นกัน”
ฮิรุเซ็น เดินเข้าไปในป่า ทุกคนตามอยู่ด้านหลังเขา
โจนิน ได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่ยังหายใจอยู่
อาคาบาเนะ นั่งลงและมองใกล้ๆ
ชุดที่สวมใส่มาจากหมู่บ้านคิริงาคุเระอย่างแน่นอน และดาบที่ ครูฮิรุเซ็น ถือก็ต้องเป็นของมัน
แต่ดาบนี้เป็นเพียงดาบธรรมดา ไม่ใช่อาวุธจักระ มันไม่ใช่ 1 ใน 7 ดาบแห่งสายหมอก
“นุเกะนิน? นินจาถอนตัว เขาเป็นคนทรยศ”
ซึนาเดะ เห็นรอยขีดฆ่าทับตราหมู่บ้านบนแถบคาดศีรษะและพูดว่า “ดูเหมือนว่าต่อให้เขายังมีชีวิตอยู่ หมู่บ้านคิริงาคุเระก็ไม่ยอมปล่อยเขาไป”
“แน่นอน และ…”
โอโรจิมารุ เงยหน้าขึ้นและมองไปรอบๆ
ดูเหมือนว่านินจาล่าสังหารของคิริงาคุเระ ที่มีหน้าที่ไล่ล่านินจาถอนตัวของหมู่บ้านกำลังจะมาที่นี่…..
ควับ! ควับ!
มีดคุไน จำนวนมากพุ่งมาหาพวกเขาราวกับห่าฝน แต่พวกเขาก็สามารถหลบได้ทั้งหมด
อาคาบาเนะ เพ่งสายตาไปยังทิศทางของมีดคุไนที่ถูกขว้างออกมา และเขาเห็นร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นบนกิ่งไม้
“แค่กลุ่มเล็กๆเหรอ? ฉันจะกำจัดพวกแกให้เหี้ยน!”
ร่างนั้นกวาดสายตามองกลุ่มของ อาคาบาเนะ และแลบลิ้นออกมาเลียมีดคุไนแล้วพูดขึ้นอย่างเย็นชา
“มีนินจาของคิริงาคุเระอยู่ในแคว้นน้ำวนจำนวนเท่าไหร่”
อาคาบาเนะ เอ่ยถามขึ้นอย่างกระทันหัน
“ฉันไม่มีหน้าที่ต้องตอบคำถามแก”
นินจาล่าสังหาร กล่าวอย่างเฉยเมย
“งั้นเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว..”
อาคาบาเนะ วาดบางอย่างลงบนกระดานวาดภาพของเขา จากนั้นร่างนั้นก็สั่นสะท้านและตกลงกับพื้น
“อ๊าก!”
เดิมทีด้วยความสามารถของนินจาล่าสังหารอย่างเขาจะไม่ถูกโจมตีได้โดยง่ายเช่นนี้ แต่เขาประมาท อาคาบาเนะ เพราะคิดว่าอีกฝ่ายเป็นแค่เด็กและไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมีความสามารถเช่นนี้
“อาคาบาเนะ!”
ฮิรุเซ็น ไม่คิดว่า อาคาบาเนะ จะลงมือแต่ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกประทับใจ
จากรูปลักษณ์ของอีกฝ่าย มันน่าจะเป็นนินจาล่าสังหารของหน่วยลับ และความแข็งแกร่งก็ไม่สามารถประเมินได้ แต่ อาคาบาเนะ กลับสามารถเล่นงานอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า อาคาบาเนะ มีศักยภาพที่ยอดเยี่ยม ทักษะทางยุทธวิธีและการสังเกตุของเขาในสนามรบนั้นโดดเด่น
“อ๊าก! ไอ้เวรเอ้ย!”
นินจาล่าสังหารพยายามลุกขึ้นแต่ก็ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส
เพราะขาทั้ง 2 ข้างของเขาหักไปแล้ว!
ฮิรุเซ็น พูดอย่างเฉยเมย “บอกมาภารกิจของแกในหมู่บ้านน้ำวนนี้คืออะไร?”
“ฉันแค่มาตามล่าผู้ทรยศ”
เขากัดฟันพูดขึ้น
“ไม่มีใครเชื่อว่าแกมาที่นี่เพื่อตามล่าคนทรยศ แต่ในทางกลับกันนินจาเหล่านี้เป็นแกเองที่ส่งมาเพื่อฆ่าพวกเรา”
อาคาบาเนะ ลุกขึ้นยืนและยิ้มเยาะเล็กน้อย
“คาถาน้ำ :..!”
นินจาล่าสังหาร พยายามหลบหนีโดยใช้คาถานินจาของเขา แต่ ฮิรุเซ็น ลงมือเฉือนคอของเขาอย่างไม่แยแส และเลือดก็กระจัดกระจายไปที่พื้น
“ในฐานะนินจาล่าสังหารของหน่วยลับ มันให้ข้อมูลมากกว่านี้ไม่ได้ ไม่มีประโยชน์ที่จะถามมันอีกต่อไป”
“แล้วอีกคนล่ะ เราควรจะทำยังไงกับเขาดี?”
ซึนาเดะ เอ่ยถาม
“นำมันกลับไปที่หมู่บ้านและให้คนของตระกูลยามานากะเค้นเอาความจริง”
จากนั้น ฮิรุเซ็น ก็เรียกร่างแยกเงาออกมา แล้วปิดผนึกศพของ นินจาหน่วยลับ จากนั้นเขาก็ออกคำสั่งกับ มุราซากิ และ ซาคุโมะ “พวกเธอทั้ง 2 คนกับร่างแยกเงาของฉัน กลับไปที่โคโนฮะ แล้วส่งศพนี้ให้ครูของพวกเธอ”
“ครับ!”
ซาคุโมะ ถือม้วนคัมภีร์ปิดผนึกซากศพ ขณะที่ มุราซากิ แบกร่างของโจนินที่ถูกปิดผนึกจักระและหมดสติไว้บนหลัง จากนั้นพวกเขาก็แยกทางกับกลุ่มเพื่อกลับไปยังโคโนฮะ
ซึนาเดะ มองดูพวกเขาจากไปและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “ฉันคิดว่านายจะขอกลับไปพร้อมกับพวกเขา นายทำให้ฉันแปลกใจจริงๆ อาคาบาเนะ…”
“ฉันไม่สามารถขอในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้”
อาคาบาเนะ เอ่ยขึ้น
หมู่บ้านน้ำวน เป็นสถานที่อันตรายจริง ๆ ในขณะนี้ แต่มันก็เป็นโอกาสสำหรับเขาเช่นกัน เขาสามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงที่นั่น
นอกจากนี้ อาคาบาเนะ ต้องการยืนยันการคาดเดาของเขา..…
เขาใช้แต้มเพียง 30 แต้มในการเปิดใช้ การควบคุมประสาทสัมผัสทั้ง 5
ร่างกึ่งอมตะ ของตระกูลอุซึมากิต้องใช้แต้ม 4,000 แต้ม
ดังนั้น เนตรวงแหวนธรรมดาของ คาคาชิ ที่จะมาในมาตอนที่ 12 เขาอาจจะต้องใช้แต้มประมาณ 500 – 2,000 แต้มในการแลกเปลี่ยน..…
การควบคุมประสาทสัมผัสทั้ง 5 ไม่ดีเท่ากับ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุบผา แต่ก็ไม่ได้แย่ไปกว่า เนตรวงแหวน ธรรมดาอย่างแน่นอน ดังนั้นบางทีเขาไม่จำเป็นต้องเสียแต้มในการแลกเปลี่ยนมากมาย หากเขาทำตามเงื่อนไขบางประการได้สำเร็จ
………………
“คุณคาซามะ เราเดินทางกันต่อเถอะ”
ฮิรุเซ็น ได้เห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในแคว้นน้ำวน และนั่นทำให้เขามุ่งมั่นที่จะปกป้องหมู่บ้านน้ำวนมากขึ้น อย่างน้อยก็เพื่อรักษาความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างทั้ง 2 หมู่บ้าน
อย่างไรก็ตาม ไม่มีการร้องขอความช่วยเหลือใดๆ จากหมู่บ้าน น้ำวน ดังนั้นโคโนฮะจึงไม่สามารถส่งกองกำลังมาช่วยหมู่บ้านน้ำวนได้โดยตรง ไม่เช่นนั้นจะทำให้เกิดสงครามนินจาขึ้นอีกครั้ง
