ตอนที่ 31 ความจริงหรือภาพลวงตา
“ฮึก… ปล่อยฉันนะ แน่จริงปล่อยฉันไปเซ่ แล้วมาเจอกันตัวต่อตัว เฮ้ยย ฟังฉันหน่อยสิโว้ยย!!”
จิไรยะ ถูกมัดไว้ราวกับดักแด้ผีเสื้อพร้อมกับตะโกนอย่างโกรธจัด
“ไปหาเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ ของเขากันเถอะ”
มุราซากิ จับ จิไรยะ มัดไว้บนต้นไม้ในขณะที่แหกปากร้องลั่น
“ฉันจะอยู่ที่นี่เพื่อไม่ให้เขาได้รับการช่วยเหลือจาก 2 คนนั้น”
อาคาบาเนะ รู้ว่ามีโอกาสเพียงเล็กน้อยที่ สึนาเดะ และ โอโรจิมารุ จะมาช่วย จิไรยะ และเขาขี้เกียจเกินไปที่จะออกไปค้นหานั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องการพักผ่อนอยู่ที่นี่
“อย่าพยายามหลอกฉันซะให้ยาก อาคาบาเนะ..”
แต่ดูเหมือนว่า ซาคุโมะ จะรู้เจตนาที่แท้จริงของเขา
“โอเค โอเค ถ้างั้นก็อย่าเสียเวลาเลย เดี๋ยวพวกเขาจะวางกับดักเอาไว้ล่วงหน้าซะก่อน”
อาคาบาเนะ ลุกขึ้นในเมื่อรออยู่ที่นี่ไม่ได้ เขาก็คงทำได้เพียงจบการต่อสู้ให้ได้โดยเร็วที่สุดเท่านั้น
“ไปกันเถอะ!”
หลังจากพูดจบทีม 7 ก็หายเข้าไปในป่าลึก
“เฮ้ เดี๋ยวก่อน! ปล่อยฉันลงนะ อย่าเพิ่งไป!”
จิไรยะ ร้องตะโกนขอความเมตตาอย่างหมดท่า เพราะเป็นไปได้ว่าหลังจากการทดสอบ เขาอาจถูกส่งกลับไปที่เรียนใหม่ที่โรงเรียนนินจาก็ได้
“อ้าาาา! มุราซากิ เจ้าบ้าเอ้ยมัดฉันแน่นเกินไปแล้ว!”
…………………..
ภายในป่ามรณะ โอโรจิมารุ เริ่มวางกับดักของเขาอย่างต่อเนื่อง
“เราจะไม่ไปช่วย จิไรยะ เหรอ?”
ซึนาเดะ รู้สึกกังวลเล็กน้อย ตามลักษณะนิสัยของ จิไรยะ เขาจะเผชิญหน้ากับทีม 7 ด้วยตัวคนเดียวและล้มเหลวอย่างน่าสังเวช
“มันไร้ประโยชน์ที่จะช่วยคนงี่เง่าแบบนั้น โอกาสที่ดีที่สุดของเราคือตอบโต้การโจมตีของพวกเขาเมื่อโอกาสมาถึง”
โอโรจิมารุ พูดเบาๆ
ซึนาเดะ พูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเริ่มทำตามแผนของ โอโรจิมารุ
ตอนนี้พวกเธอเสียเปรียบ แม้ว่าพวกเธอจะเป็นนักเรียน 2 คนที่ดีที่สุดในสถานศึกษา แต่เนื่องจาก จิไรยะ ได้ไปเผชิญหน้ากับทีม 7 เพียงลำพัง พวกเธอทำได้เพียงเปลี่ยนแผนการ
………………….
“ข้างหน้านี้เต็มไปด้วยกับดัก”
อาคาบาเนะ ยืนอยู่บนกิ่งไม้แล้วเอ่ยขึ้น มุราซากิ และ ซาคุโมะ ก็หยุดและฟังคำเตือนของเขา
ไม่มีใครรู้ว่าที่นี่มีกับดักกี่อัน? ในสถานศึกษา โอโรจิมารุ ทำคะแนนได้ดีในทุกวิชา ดังนั้นความรู้และความสามารถในด้านกับดักของเขาจึงไม่สามารถประเมินให้ต่ำไป
“ฉันไปก่อน”
ซาคุโมะ ก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ลังเล
“ฉันจะตาม ซาคุโมะ ไป นายคอยสนับสนุนเราอยู่ด้านหลังตามสถานการณ์”
มุราซากิ พูดอย่างใจเย็น
หลังจากการทดสอบกับ ดันโซ เมื่อวานนี้ พวกเขาทำงานร่วมกันเป็นทีมได้ดีขึ้น ซาคุโมะ นั้นยืดหยุ่น ว่องไว และมีความสามารถในการรุกที่ยอดเยี่ยม เขาเหมาะสำหรับการลาดตระเวน มุราซากิ นั้นหลากหลายและพร้อมสำหรับจัดการทุกสิ่ง ในทางกลับกัน แม้ว่า อาคาบาเนะ จะเฉื่อยชาและเกียจคร้าน แต่มีคาถานินจาที่แข็งแกร่งที่สุดและเป็นนักวางกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยม
“โอเค….”
อาคาบาเนะ ตอบด้วยความอิ่มเอมใจ
ตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่งโปรดของเขา ตราบใดที่เขาอยู่ด้านหลังและไม่ต้องต่อสู้แบบตัวต่อตัว มันก็เป็นตำแหน่งที่ดีที่สุดสำหรับคนเกียจคร้านอย่างเขา
ซาคุโมะ วิ่งไปตามต้นไม้เพื่อค้นหาร่องรอยของ โอโรจิมารุ และ ซึนาเดะ
สักพักก็หยุด มองไปรอบๆ ด้วยสายตาที่เฉียบคม
“คาถาอัญเชิญ!”
ปุ้ง!
“เคนมะ ช่วยฉันสำรวจรอบๆ หน่อย”
เคนมะ ยังเด็กอยู่ แต่มันได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษตั้งแต่น้อยๆและยังมีความสามารถมากมาย
เคนมะ เริ่มดมกลิ่นและพบบางสิ่งอย่างรวดเร็ว
โฮ่ง! โฮ่ง!
“ทิศทางนั้น? ขอบใจมาก!”
ซาคุโมะ เรียก เคนมะ กลับมา พร้อมกับจับดาบสั้นเอาไว้แน่นและมุ่งหน้าไปยังทิศทางด้านนั้นอย่างระมัดระวัง
อาคาบาเนะ กำลังหาว และหางตาของเขากระตุก โดยสัญชาตญาณแล้วเขารู้สึกว่ามีคนกำลังมุ่งมาที่เขา
“โอโรจิมารุ?…”
ก่อนที่ อาคาบาเนะ จะพูดจบกิ่งไม้ที่อยู่ข้างๆเขาก็แตกเป็นเสี่ยงๆและ โอโรจิมารุ ก็ปรากฏตัวขึ้นแทนกิ่งไม้จากนั้นก็พยายามจู่โจมเขาด้วยความรวดเร็ว
“คาถาดิน: สละชีพบั่นเศียร!”
“แย่แล้ว..”
โอโรจิมารุ คาดไม่ถึงว่า อาคาบาเนะ จะได้เรียนรู้คาถานี้และรู้สึกว่าเขาตามหลังอยู่หนึ่งก้าว เขาจึงหนีออกมาได้โดยใช้คาถาเปลี่ยนตัว
“ปฏิกิริยาช่างรวดเร็ว!”
อาคาบาเนะ ตกใจกับปฏิกิริยาตอบสนองของ โอโรจิมารุ
แต่ถึงแม้ว่าเขาจะจู่โจมพลาด อาคาบาเนะ ก็สามารถส่งจักระเข้าไปในร่างกายของ โอโรจิมารุ ได้ เดิมทีการใช้ภาพลวงตาไม่จำเป็นต้องส่งจักระเข้าไปในร่างกายแต่เนื่องจาก โอโรจิมารุ ไม่ใช่คนธรรมดา เขาจึงต้องเพิ่มหลักประกันเพื่อให้ภาพลวงตาของเขาทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ
“ภาพลวงตา: การควบคุมประสาทสัมผัสทั้ง 5!”
โอโรจิมารุ ตกอยู่ในภาพลวงตาในทันที อย่างไรก็ตามเขามีประสบการณ์ในการหลุดพ้นจากภาพลวงตา เขาผสานอินเรียกร่างแยกเงาจากนั้นบังคับตัวเองให้หมดสติและให้ร่างแยกเงารอลากเขาไปยังตำแหน่งที่ปลอดภัยก่อน
ก่อนที่เขาจะโจมตี เขาได้วางแผนหลบหนีเอาไว้แล้ว
“นายเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งจริงๆ รู้วิธีทำลายภาพลวงตาของฉันในครั้งเดียว”
อาคาบาเนะ อดไม่ได้ที่จะเอ่ยชื่นชม…
อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก โอโรจิมารุ พยายามหลบหนี อาคาบาเนะ จึงใช้ร่างแยกเงาของเขาเข้าปิดกั้นเส้นทางหลบหนี
“อย่าไล่ตามเขา! เราต้องการให้นายจัดการกับ ซึนาเดะ”
มุราซากิ ก้าวออกไปแต่ก็พบว่า อาคาบาเนะ ได้ไล่ตามหลัง โอโรจิมารุ ไปแล้ว
“เอ่อ.. อืม เปลี่ยนแผน ซาคุโมะ นายกับฉันไปจัดการ ซึนาเดะ”
มุราซากิ ปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์อย่างรวดเร็วและไล่ล่า ซึนาเดะ ต่อไป
………………………
“นายสามารถเรียนรู้เงาแยกร่างได้ภายใน 2-3 วัน นายเป็นคนที่น่ากลัวจริงๆ”
อาคาบาเนะ พูดด้วยอารมณ์
“นายเองก็เหมือนกัน อาคาบาเนะคุง”
โอโรจิมารุ ยิ้มอย่างขมขื่น เขาคิดว่าถึงแม้ อาคาบาเนะ จะเก่งเรื่องภาพลวงตา แต่เขาก็ยังขาดเรื่องร่างกายและคาถานินจาอื่นๆ อยู่ แต่ อาคาบาเนะ ก็พัฒนาขึ้นอย่างมากภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน
ตูม! ตูม! ตูม!
ด้วยเสียงอันดัง ต้นไม้ที่อยู่ห่างไกลสั่นสะเทือน 3 ครั้งและเกือบจะล้มลง
“ดูเหมือนว่า ซึนาเดะ ก็เจอปัญหาเช่นกัน”
โอโรจิมารุ เลียริมฝีปากของเขาและตั้งใจต่อสู้อย่างดุเดือด “ดูเหมือนว่าฉันต้องจัดการกับนายก่อน อาคาบาเนะคุง”
“อันที่จริงฉันเองก็ไม่อยากสู้หรอกนะ เพราะมันจะทำให้ฉันเสียจักระไปอีกเล็กน้อย”
อาคาบาเนะ ถอนหายใจเบา ๆ แล้วพูดว่า “แต่ถ้าฉันปล่อยให้นายไปรวมกับ ซึนาเดะ และช่วย จิไรยะ ออกไปได้มันคงแย่น่าดู”
แม้ว่า จิไรยะ จะมีฝีมือต่ำที่สุด แต่ร่างกายของเขาก็มีความทนทานสูง ถ้าพวกเขาสามารถพากันหลบหนีออกไปได้ภารกิจของทีม 7 ก็จะล้มเหลวทันที
“ลงมือพร้อมกัน.”
โอโรจิมารุ สั่งร่างแยกเงาของเขาเข้าโจมตี อาคาบาเนะ
เขาต้องการใช้กระบวนท่าเข้าสู้!
อาคาบาเนะ รู้ถึงเจตนาของ โอโรจิมารุ
“มีบางอย่างผิดปกติ..”
เพียงไม่กี่ก้าว โอโรจิมารุ ก็สังเกตุเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติและเขากระโดดถอยกลับทันที
อย่างไรก็ตาม……
ทันใดนั้น ร่าง 2 ร่างก็พุ่งออกมาจากด้านข้างของเขา
“ทำไม มุราซากิ และ ซาคุโมะ ถึงมาอยู่ที่นี่? เขาควรจะต้องต่อสู้กับ ซึนาเดะ ในตอนนี้… ไม่สิ นี่คือคาถาหลอนจิต!”
โอโรจิมารุ ผสานอินทำลายคาถาหลอนจิตในทันที
แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เพื่อนร่วมทีมของ อาคาบาเนะ เหล่านั้นไม่หยุดและยังคงพุ่งตรงเข้าหาเขา
“คาถาเปลี่ยนตัว!”
ปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณของ โอโรจิมารุ ภายใต้วิกฤติทำให้ โอโรจิมารุ สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีได้ แต่ในวินาทีต่อมาเขาก็เห็น มุราซากิ และ ซาคุโมะ ได้ระเบิดเป็นควันและหายไป
ตูม!
“ร่างแยกเงา?”
แต่ในขณะนั้น มีดคุไนก็แทงมาที่ด้านหลังของเขา
“ยังมีร่างแยกเงาอยู่อีกเหรอ!”
โอโรจิมารุ คิดในใจแต่แล้วเขาก็ตระหนักได้ว่ามันไม่ใช่!
นี่เป็นร่างจริง!
“คาถาสลับร่าง! ระเบิดควัน!”
เมื่อใช้คาถานินจาและระเบิดควันพร้อมๆกันก็ทำให้ โอโรจิมารุ เหนื่อยหอบและหนีจากตำแหน่งเดิมของเขา
“จริงหรือเท็จ เท็จหรือจริง น่ากลัวเกินไป”
โอโรจิมารุ ซ่อนตัวอยู่ในที่หลบซ่อน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นที่รินไหล
เขารู้ว่า อาคาบาเนะ ได้รวม แยกเงาพันร่าง และ คาถาลวงตา เข้าโจมตีเขา แต่สิ่งที่เขาทำได้คือป้องกันโดยไม่อาจตีโต้
คาถาลวงตาคือการสร้างภาพลวงตา ในขณะที่ตระกูลคุรามะสามารถขยายผลของมันได้โดยใช้การควบคุมประสาทสัมผัสทั้ง 5 ซึ่งสามารถเปลี่ยนภาพลวงตาให้กลายเป็นความจริง
เมื่อเผชิญหน้ากับ อาคาบาเนะ การแยกความแตกต่างระหว่างความเป็นจริงกับภาพลวงตาเป็นเรื่องที่ยากเกินไป
โอโรจิมารุ ครุ่นคิดอย่างหนักเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวครั้งต่อไปของเขา
“หืม? ซึนาเดะ ถูกจับได้เหรอ?”
“ไม่ นี่มันต้องเป็นภาพลวงตา!”
เขาตอบสนองในทันที
นี่คือภาพลวงตาหรือความจริงกันแน่!?
