ตอนที่ 28 วันสุดท้ายในโรงเรียน
“อ่า.. นอนหลับสบายมาก..”
อาคาบาเนะ หลับไปจนเช้าของอีกวันโดยข้ามมื้อเย็นไป
เมื่อเขาลุกขึ้น เขาเหลือบมองที่แผงระบบของเขา
[แต้ม: 646]
646 แต้ม ในวันเดียว!
อาคาบาเนะ กระโดดขึ้นจากเตียงของเขาหลังจากที่เขาเห็นแต้ม ในเวลานี้หัวใจของเขาเต้นเร็วเป็นอย่างมาก
นี่เป็นเพียงวันแรกตั้งแต่ร้านการ์ตูนของเขาเปิด…
“แต่เมื่อวานมี ดันโซ โฮคาเงะรุ่น ที่ 3 และ ย่ามิโตะ ซื้อมันในวันเดียวกัน บางทีแต้มอาจจะเพิ่มขึ้นอีก”
อาคาบาเนะ ครุ่นคิดถึงความเป็นไปได้
หากเป็นไปตามนี้เขาอาจจะได้รับ 1,000 แต้มทุกวัน
และเขาอาจจะไม่ต้องฝึกอีกต่อไป!
ในตอนนี้คาถานินจาทั้งหมดในรายการแลกเปลี่ยนของระบบเขาได้เรียนรู้แล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องเริ่มวาดตอนที่ 7 ซึ่งมีวิชานินจาอีกมากมาย แต่เนื่องจากยุ่งมาหลายวัน อาคาบาเนะ ก็อยากจะพักผ่อนอีกซักเล็กน้อย
นอกจากนี้ วันนี้เขาจะต้องกลับไปที่โรงเรียนนินจาเพื่อรวมทีม ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะวาดตอนที่ 7 ในวันนี้
แทนที่จะรอตอนต่อไป เขาเปลี่ยนมันเป็นความแข็งแกร่งของเขา
เพิ่มค่าจักระ 12 จุด!
เพิ่มค่าร่างกาย 4 จุด!
อาคาบาเนะ ใช้แต้มทั้งหมดของเขาในครั้งเดียว
[ร่างกาย: 24 จุด]
[จักระ: 63 จุด ]
“ว้าว! ฉันไม่ได้สังเกตุมันเลย จักระของฉันเกินระดับจูนินที่มีค่าเฉลี่ย 50 จุดแล้ว!”
อาคาบาเนะ ตื่นแต่เช้า และหลังจากรับประทานอาหารเช้าแล้ว เขาก็ออกเดินทางไปโรงเรียนนินจา
ระหว่างทางไปโรงเรียน เขาได้พบกับ ชิกาโตะ ที่เดินอยู่ริมถนน
“สวัสดี ชิกาโตะ!”
อาคาบาเนะ ทักทายเขาและทั้ง 2 ก็เดินไปที่โรงเรียนด้วยกัน
เช่นเคย ชิกาโตะ ไม่เคยมาสาย ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย
ชิกาโตะ เหลือบมองที่ อาคาบาเนะ และถาม
“อาคาบาเนะ ตอนต่อไปวาดเสร็จแล้วเหรอ?”
“อ่อ..ยัง น่าจะเป็นอาทิตย์หน้า”
อาคาบาเนะ จบตอนที่ 6 ไปแล้ว แต่เนื่องจากเขาต้องการขายเล่มต่อเล่มซึ่งแต่ละเล่มจะประกอบด้วย 5 ตอน และเขาไม่ต้องการสปอยล์เนื้อเรื่อง
แม้แต่ ซึนาเดะ ก็ยังไม่ได้อ่านตอนที่ 6
“เอ่อจริงสิ… ฉันขอแนะนำอะไรนายหน่อย คราวหน้าอย่าตัดจบตอนแบบนั้น มันทำให้ฉันอารมณ์ค้างและหงุดหงิด!?”
ชิคาโตะ พูดออกมาอย่างโมโห
เรื่องราวของตอนที่ 5 จบลงโดยที่ คาคาชิ จัดการกับ นารูโตะ และ ซากุระ และกำลังเผชิญหน้ากับ ซาสึเกะ ผู้คนจึงอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
แต่เหตุผลก็เพื่อให้ผู้อ่านตื่นเต้นและทำให้พวกเขาใจจดใจจ่อกับเล่มต่อไป
และดูเหมือนว่าเมื่อคืน ชิกาโตะ จะนอนไม่ค่อยหลับ..…
อาคาบาเนะ พึมพำอย่างลับๆ ถึงกระนั้นเขาก็ไม่คิดที่จะทำตามคำแนะนำของ ชิกาโตะ
ทั้ง 2 เดินช้าๆ ไปที่โรงเรียน เมื่อพวกเขามาถึงห้องเรียนก็พบว่า ฮิรุเซ็น ยืนอยู่หน้าชั้นเรียนแล้วและมองพวกเขาด้วยสายตาโกรธเคือง
“เจ้าพวกบ้ากล้าดียังไงมาสายในวันสุดท้าย!”
อาคาบาเนะ ผงะไปครู่หนึ่งแล้วก็นึกขึ้นได้
ชิกาโตะ อารมณ์ไม่ดีและเมื่อคืนนอนไม่หลับ น่ากลัวว่าเขาคงจะคำนวณเวลาผิดจึงทำให้มาสาย
“พวกเธอ 2 คนจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ย!? ไปนั่งที่!”
ในวันสุดท้ายของพวกเขาที่โรงเรียนนินจา ฮิรุเซ็น ไม่อยากจะดุแต่เห็นนักเรียนบางคนยังมาสาย เขาอดไม่ได้ที่จะโมโห
ในฐานะนินจา การตรงต่อเวลาเป็นสิ่งสำคัญมาก
อาคาบาเนะ โค้งตัวเล็กน้อย แล้วรีบวิ่งไปยังที่นั่งของเขา โดยมี ซึนาเดะ นั่งอยู่ข้างๆ และ จิไรยะ ก็มานั่งข้างหน้าเขา ใบหน้าของ จิไรยะ ดูเศร้าหมอง แขนของเขาถูกเข้าเฝือกด้วยปูนปลาสเตอร์และถูกพันด้วยผ้าพันแผลที่คอและแขนของเขา
……………………..
“วันนี้ทุกคนจะสำเร็จการศึกษาอย่างเป็นทางการแล้ว และในตอนนี้ฉันจะประกาศทีม”
“ทีมแรก นารา ชิกาโตะ, อาคิมิจิ โจกิ …”
“ทีมที่ 2……”
รายชื่อทีมยาวไปจนถึงทีมที่ 6
“ทีมที่ 6 โอโรจิมารุ, จิไรยะ, ซึนาเดะ, และจะมีที่ปรึกษาคือฉันเอง
ฮิรุเซ็น หยุดชั่วคราวเมื่อประกาศออกมาแบบนั้น และเกิดความโกลาหลขึ้นในชั้นเรียน
“อะไร? ครูฮิรุเซ็น กลายเป็น…”
“นี่มันมากเกินไปแล้ว!”
นักเรียนหลายคนตกใจ และอีกหลายคนอิจฉาริษยา
ครูที่ดีสามารถเปิดศักยภาพของนักเรียนได้อย่างเต็มที่ สำหรับตอนนี้ ครูที่แข็งแกร่งที่สุดคือ ฮิรุเซ็น อย่างไม่ต้องสงสัย
ยิ่งกว่านั้น เขาเป็นโฮคาเงะคนปัจจุบันของโคโนฮะ คนที่ได้เป็นศิษย์สายตรงถือเป็นเกียรติอย่างสูง!
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ ชิกาโตะ และ อาคาบาเนะ พวกเขายังเป็น 1 ในอัจฉริยะของชั้นเรียน แต่น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้รับโอกาสที่จะได้เป็นศิษย์สายตรงของโฮคาเงะ รุ่นที่ 3
“ทีมที่ 7 ฮาตาเกะ ซาคุโมะ, มิตาราชิ มุราซากิ, คุรามะ อาคาบาเนะ ที่ปรึกษาคือ ชิมูระ ดันโซ”
ขณะที่ ฮิรุเซ็น ยังคงประกาศต่อไป ก็เกิดความเงียบขึ้นในชั้นเรียน
ดันโซ ก็เป็นอีกหนึ่งตัวตนที่ยิ่งใหญ่!
“ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาจะมีที่ปรึกษาที่เก่งกาจ แต่…”
หลายคนมอง จิไรยะ ด้วยความอิจฉา ในบรรดาทั้ง 6 คน มีเพียง จิไรยะ เท่านั้นที่ทุกคนคิดว่าเขาไม่คู่ควรอยู่ในกลุ่มอัจฉริยะ
จิไรยะ ได้ยินดังนั้นก็รู้สึกแย่กับตัวเองและกำลังจะโวยวาย แต่มีคนจากด้านหลังเขกกะโหลกของเขา ทำให้เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“เจ้าโง่ ฟังเงียบๆ!”
“ยัยซึนาเดะ ยัยหน้าอกแบนราบ คอยดูเถอะรอท่านผู้นี้แข็งแกร่งขึ้นเมื่อไหร่ ฉันจะทุบตีเธอวันละ 10,000 ครั้ง…..”
จิไรยะ สาปแช่ง ซึนาเดะ ด้วยเสียงต่ำ
ทั้งหมดเป็นเพราะ ซึนาเดะ ที่ทำให้เขาเข้าโรงพยาบาลและทำให้เขาอดไปแอบดูสาวๆอาบน้ำในโรงอาบน้ำ
อาคาบาเนะ ได้รับข้อมูลมาจาก ซึนาเดะ ก่อนหน้านี้แล้วว่าครูที่ปรึกษาของเขาคือ ดันโซ จึงไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย
อีกไม่นาน ซาคุโมะ และ มุราซากิ จะกลายเป็นเพื่อนร่วมทีมของเขา ด้วยฝีมือการต่อสู้แบบประชิดตัวของทั้ง 2 คนบวกกับคาถาลวงตาของเขามันจะกลายเป็นการจัดทีมที่ลงตัว
อืม… มันไม่เลวเลย…
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ อาคาบาเนะ รู้สึกว่าการเป็นลูกศิษย์ของ ดันโซ ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น
อย่างน้อย ดันโซ ก็เป็นนินจาที่มีความสามารถสูง แม้ว่าเขาจะเป็นบุรุษที่อยู่ในเงามืดของโคโนฮะก็ตาม
เมื่อ อาคาบาเนะ สนใจเพื่อนร่วมทีม ชิกาโตะ และ มุราซากิ ก็มองมาที่เขาเช่นกัน
“ทีมที่ 1 ตามฉันมา”
“ทีมที่ 2……”
หลายทีมถูกครูที่ปรึกษาเรียกไปพบ
ในช่วงเวลาสั้นๆ เพื่อนร่วมชั้นส่วนใหญ่เดินออกไปพร้อมกับทีมของพวกเขา เหลือเพียงไม่กี่ทีมเท่านั้นอย่างเช่น ทีมที่ 6 และที่ 7
“แล้วทำไมฉันต้องอยู่ทีมเดียวกับ ยัยซึนาเดะ หน้าอกแบนด้วยกันนะ”
จิไรยะ ถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้
“จิไรยะ ไอ้คนลามกอยากโดนตีอีกใช่ไหม?”
ซึนาเดะ มอง จิไรยะ พร้อมกับหักนิ้ว
“เป็นเรื่องปกติที่ จิไรยะ จะถูกเลือก ความสามารถในการถูกทุบตีของเขาเป็นเลิศ ไม่มีใครในชั้นเรียนดีไปกว่าเขา”
อาคาบาเนะ พูดติดตลกเบา ๆ แล้วพูดต่อว่า “ตัวอย่างเช่น…จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกนายโดน ซึนาเดะ สัก 2-3 หมัด?”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนก็เหลือบมอง ซึนาเดะ
พวกเขามองไปที่ใบหน้าของเธอ แล้วก็ดูที่มือของเธอ และสุดท้ายก็ส่ายหน้าพร้อมกับเผยแววตาหวาดกลัว
เทคนิคเสริมความแข็งแกร่งของตระกูลเซนจูที่สืบทอดมานั้น คนธรรมดาไม่สามารถรับมือได้ คุณคงจะตายก่อนถ้าคุณโดนหมัดเหล่านั้นแบบเดียวกับ จิไรยะ แต่เขากลับรอดมาได้ แทบจะไม่น่าเชื่อ
“หากมองจากจุดนี้ เจ้าตัวลามกนี่มีความสามารถนั้นจริงๆ ฮ่าฮ่าฮ่า…”
แม้แต่ ซึนาเดะ เองก็อดไม่ได้ที่จะยอมรับว่าไม่มีใครสามารถรับหมัดของเธอได้ดีไปกว่า จิไรยะ
