ตอนที่ 23 ลูกค้าคนแรก
“ใช่ วางไว้ตรงนั้น..”
“ระวังนะ วางให้เสมอๆกันทั้ง 2 ข้าง”
“…….”
อาคาบาเนะ ยุ่งอยู่กับการสั่งให้คนงานตกแต่งร้านของเขา
“ดูเหมือนว่านายกำลังยุ่งอยู่? อีกนานแค่ไหนกว่าจะเสร็จ?”
ขณะที่ อาคาบาเนะ กำลังยุ่งอยู่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาที่ด้านบนศีรษะของเขา
เขาเงยหน้าขึ้นและเห็น ซึนาเดะ ในชุดฝึกซ้อมของเธอยืนอยู่บนเพดาน
“ตอนนี้ฉันไม่ว่าง….”
อาคาบาเนะ เริ่มปรับปรุงร้านของเขามา 2-3 วันแล้ว เขาต้องใช้ ร่างแยกเงา อย่างน้อย 3 ครั้งต่อวันเพื่อลดปริมาณงาน ในช่วง 2 วันที่ผ่านมานี้ เขาใช้มากกว่า 100 แต้มเพื่อเพิ่มจักระขึ้น 1 จุด และร่างกายเพิ่มขึ้น 5 จุด
“ฉันมาที่นี่เพื่อดูความคืบหน้าของนาย เอ่อจริงสิ จิไรยะ มาหานายบ้างรึเปล่า?
สีหน้าเย่อหยิ่งของ ซึนาเดะ ค่อนข้างกังวลเล็กน้อย
เธอไม่ได้เจอ จิไรยะ มา 2 วันแล้วตั้งแต่ที่เธอทุบตีเขาครั้งสุดท้าย หลังจากที่เขาเปิดการ์ตูนให้เธอดู
“จิไรยะ?”
อาคาบาเนะ ขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อครั้งก่อน จิไรยะ เข้าใจสิ่งที่เขาพูดผิดไป หลังจากตะโกนอย่างบ้าครั้งด้วยความสะใจเขาก็หายตัวไปเหรอ?
ซึนาเดะ สังเกตุเห็นว่าสีหน้าของ อาคาบาเนะ ผิดปกติเล็กน้อย เธอจึงถามเขาอีกครั้งทันทีว่า “นายเคยเจอเขาใช่ไหม?”
“ใช่ ฉันได้เจอเขาแล้ว เขานำภาพวาด 2 หน้าของเขามาให้ฉันดู และฉันพยายามอธิบายว่าเขายังมีอะไรอีกมากที่ต้องเรียนรู้ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจคำพูดของฉันผิด”
อาคาบาเนะ ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็ตัดสินใจบอกเธอไปว่า “ถ้าเธออยากพบเขา เธอลองไปดูแถวๆโรงอาบน้ำรวมหญิงดูสิ”
“โรงอาบน้ำรวมหญิง?”
ซึนาเดะ ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากครุ่นคิดเธอก็กำหมัดและพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ไอ้โรคจิตนั่น! ฉันต้องสั่งสอนมันให้รู้สำนึกซะบ้างแล้ว!”
แล้วเธอก็จากไปอย่างโกรธเคือง
อาคาบาเนะ พูดไม่ออกซักพัก
เขาไม่คิดเลยว่า จิไรยะ จะกระตือรือร้นขนาดนี้เมื่อได้ยินความคิดเห็นของเขาที่บอกว่า “เรื่องที่นายเล่าในนี้ดีจริงๆ มันทำให้อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้” แค่เนี้ย! จิไรยะ ถึงกับถ่อไปที่โรงอาบน้ำ!
“เห้อ! ลืมมันไปเถอะ ตอนนี้ฉันมีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการ” อาคาบาเนะ คิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจที่จะเพิกเฉย งานของเขาเต็มมืออยู่แล้ว จะมัวไปคิดเรื่องอื่นทำไม?
แถมสุดท้ายแล้ว จิไรยะ ยังโดนจับได้อยู่ดี..?
หลังจากตกแต่งใหม่ในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ร้านการ์ตูนก็ค่อยๆ เป็นระเบียบขึ้นและค่อยๆ เข้าใกล้สิ่งที่เขาวางแผนไว้อย่างช้าๆ
“อาคาบาเนะ มีเกวียนรออยู่ข้างนอกซึ่งนำหนังสือการ์ตูนของลูกมาส่งหลาย 100 เล่ม แต่ดูเหมือนว่ามันไม่ได้ถูกส่งมาจากตระกูลของเรานะ”
พ่อของ อาคาบาเนะ ได้ตะโกนบอกเขาเกี่ยวกับหนังสือการ์ตูนที่ถูกส่งมา
“โอ้ ในที่สุดก็มาถึงจนได้! ขอบคุณครับพ่อ บอกให้พวกเขายกเข้ามาด้านในร้านได้เลยครับ”
อาคาบาเนะ ดูมีความสุข
โรงพิมพ์ส่งหนังสือมาให้เขาได้ทันเวลาซึ่งทำให้เขาตื่นเต้นเล็กน้อย และเขาต้องการเปิดกล่องทันที
หลังจากนั้นไม่นาน อิชิโระ จากโรงพิมพ์ก็ทักทาย อาคาบาเนะ เป็นการส่วนตัวในขณะที่ยกกล่องหนังสือเข้ามาในร้าน
อิชิโระ โค้งคำนับและทักทาย อาคาบาเนะ อย่างจริงใจ “ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้ง อาคาบาเนะคุง ฉันได้นำหนังสือการ์ตูนของเธอมาส่งให้ตามที่ตกลงกันไว้ เธอจะให้เราวางมันไว้ที่ไหน”
“ขอบคุณเช่นกัน คุณอิชิโระ นำมันไปวางเรียงไว้ในตู้ได้เลยครับ”
อาคาบาเนะ พูดขณะชี้ไปที่ตู้หนังสือ
ตู้หนังสือของเขาถูกแบ่งเป็นชั้นๆสามารถเก็บหนังสือได้หลายเล่มและลวดลายบนตู้ก็เป็นภาพการ์ตูนที่เขาวาดเองกับมือ
ความรู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา ได้นำมาจากโลกก่อนหน้า การที่เขาวาดภาพลงบนตู้นั้นก็เพื่อดึงดูดความนใจของลูกค้าให้มากขึ้น
“โอเค วางใจได้เลย”
อิชิโระ พยักหน้า จากนั้นเขาและพนักงานคนอื่นๆ ก็เริ่มขนการ์ตูนของเขาและจัดเรียงไว้ในตู้อย่างแข็งขัน
อาคาบาเนะ ใช้เวลาสักครู่เพื่อสังเกตุการทำงานของพวกเขา พวกเขาได้ขนกล่องอย่างรวดเร็ว สมแล้วที่เป็นตัวแทนจากโรงพิมพ์ที่ คุณย่ามิโตะ แนะนำ
เพียงได้ดูว่าพวกเขาทำงานอย่างประณีตเพียงใด อาคาบาเนะ ก็รู้สึกโล่งใจ มิฉะนั้น เขาจะใช้เวลามากขึ้นถ้าเขาลงมือทำเอง
เมื่อพวกเขาขนของเสร็จ อาคาบาเนะ ก็ได้จัดเตรียมของรางวัลสำหรับเปิดร้านใหม่เกือบเสร็จแล้ว คงต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่งกว่าร้านการ์ตูนของเขาจะเข้าที่เข้าทาง และเมื่อหนังสือการ์ตูนเต็มชั้นวางแล้ว อาคาบาเนะ ก็เตรียมของรางวัลต่างๆเสร็จพอดี
………………………
ในเวลานี้ร้านการ์ตูนของเขาได้ตกแต่งอย่างเต็มที่และพร้อมที่จะเปิดแล้ว
อาคาบาเนะ ตรวจสอบร้านของเขาอีกครั้ง แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็นร่างๆหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างช้าๆ ที่หน้าประตูร้าน
ชิกาโตะ!
เมื่อเขาเข้าใกล้ เขาเงยหน้าขึ้นและเห็น อาคาบาเนะ อยู่ในร้าน
“ร้านการ์ตูนของนายเปิดแล้วใช่ไหม? ดูเหมือนว่าฉันจะเป็นลูกค้ารายแรกของนาย”
ชิกาโตะ เอ่ยทักทาย อาคาบาเนะ
“โย่ ชิกาโตะ! ทำไมนายถึงมาได้ตรงเวลาจัง?”
อาคาบาเนะ สงสัยว่าทำไม ชิกาโตะ มาในเวลาที่ร้านของเขากำลังเปิดบริการพอดิบพอดี
“พอดีเมื่อวานฉันเห็นร้านของนายตกแต่งใกล้จะเสร็จแล้วฉันก็เลยตัดสินใจลองเสี่ยงมาดูในวันนี้”
ชิกาโตะ ตอบอย่างตรงไปตรงมาเมื่อ อาคาบาเนะ เอ่ยถาม
เขาเดินเข้าไปในร้าน หยิบการ์ตูนขึ้นมาจากชั้นวาง แล้วนำไปที่แคชเชียร์
“ทั้งหมดคือ 100 เรียว และฉันมีของรางวัลให้เป็นโปสเตอร์เมื่อนายเป็นลูกค้ารายแรกของฉัน และนายจะได้จับรางวัล 1 ครั้งเพื่อลุ้นรางวัลอื่น!”
อาคาบาเนะ อธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับของรางวัลและมอบโปสเตอร์ให้กับ ชิกาโตะ ในฐานะลูกค้ารายแรก
ม้วนโปสเตอร์ที่เขามอบให้กับ ชิกาโตะ นั้นคือภาพของ นารา ชิกามารุ ซึ่งเขาคิดว่าน่าจะเหมาะสมที่สุด
ชิกาโตะ เพิ่งมาที่ร้านเพื่อดูว่า อาคาบาเนะ เป็นอย่างไรและซื้อการ์ตูนของเขามา แต่ ชิกาโตะ ก็ไม่คิดเลยว่าจะมีรางวัลอื่นอีก เขาจึงถือโปสเตอร์เอาไว้ในมือด้วยความประหลาดใจ และเห็น อาคาบาเนะ หยิบกล่องที่มีคำว่า “เสี่ยงโชค” ขึ้นมา
“ให้ฉันหยิบของที่อยู่ข้างในออกมารึเปล่า?”
อาคาบาเนะ พยักหน้า
ชิกาโตะ ล้วงมือเข้าไปในกล่อง
เนื่องจากเขาไม่ได้หวังอะไรมาก เขาจึงเพียงแค่หยิบสิ่งแรกที่มือของเขาสัมผัสออกมา
มันเป็นกระดาษแผ่นหนึ่ง ชิกาโตะ เปิดกระดาษด้วยความสงสัย และมีข้อความเขียนว่า: “ขอบคุณที่สนับสนุน”
ข้อความได้กระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของเขา เขาเหลือบมองข้อความข้างกล่องเสี่ยงโชคของ อาคาบาเนะ
มีโอกาส 50% ที่จะได้รับ : คำขอบคุณ
มีโอกาส 30% ที่จะได้รับ : โปสเตอร์ขนาดเล็ก
มีโอกาส 10% ที่จะได้รับ : โปสเตอร์ขนาดกลาง
มีโอกาส 1% ที่จะได้รับ : โปสเตอร์พิเศษ
“พูดอีกอย่างก็คือฉันไม่ได้ห่าเหวอะไรเลย?”
ชิกาโตะ รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยและเก็บกระดาษขอบคุณไปอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็กางโปสเตอร์ที่ได้จากการเป็นลูกค้าคนแรกของเขาออก
โปสเตอร์เป็นภาพของเด็กหนุ่มที่มีเดรดล็อกส์และแสดงสีหน้าเกียจคร้าน และรูปร่างหน้าตาก็คล้ายกับเขา
“นี่ใคร?”
ชิกาโตะ ประหลาดใจเล็กน้อย “นี่ดูเหมือนจะเป็นคนในตระกูลของฉัน แต่ดูเหมือนว่าฉันจะไม่รู้จักเขา?”
“อา ฉันวาดตัวละครนั้นตามรูปลักษณ์ของนาย ดังนั้นฉันคิดว่านายอาจต้องการมันเป็นรางวัล”
อาคาบาเนะ ชี้ไปที่มุมล่างขวาของโปสเตอร์
มีชื่อตัวละครเขียนอยู่ตรงนั้น “นารา ชิกามารุ”
“ชิกามารุ…หือ? อืม ขอบคุณนะ”
จากนั้น ชิกาโตะ ค่อยๆ ม้วนโปสเตอร์กลับไปเป็นเหมือนเดิมและเอ่ยขอบคุณ อาคาบาเนะ อีกครั้ง
หลังจากนั้น เขาก็หันหลังเดินจากไปอย่างช้าๆ ขณะเดียวกันเขารีบเปิดหน้าแรกและอ่านการ์ตูนในระหว่างเดินกลับบ้าน
พูดตามตรง อาคาบาเนะ ไม่คิดเลยว่า ชิกาโตะ จะเป็นลูกค้าคนแรกของเขา เพราะเขามีคนอื่นในใจที่จะรีบร้อนมาที่นี่ทันทีหลังจากที่เขาเปิดร้าน
“น่าแปลกที่ยัยนั่นไม่มา แต่กลับเป็น ชิกาโตะ แทน..”
อาคาบาเนะ ถอนหายใจเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ผสานอินเรียกร่างแยกเงาออกมา
“นายช่วยดูร้านแทนฉันหน่อย ฉันอยากพักผ่อน”
“พูดอย่างกับว่า.. ฉันมีทางเลือกอื่นนักนี่”
ร่างแยกเงารับคำสั่งอย่างช่วยไม่ได้ แม้ว่าจะมีพนักงานคนอื่น ๆ ในร้าน แต่พวกเขาไม่รู้วิธีเสี่ยงโชคจับรางวัล
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงวันแรกเท่านั้น
ร่างแยกเงาถอนหายใจเล็กน้อยแล้วนั่งลงและรอลูกค้ารายต่อไป
ไม่แน่คลื่นลูกค้าลูกใหญ่กำลังจะมาถึงในอีกไม่ช้า
