ตอนที่ 8 การทดสอบการต่อสู้
เมื่อกลับมาถึงบ้าน พ่อของ อาคาบาเนะ บอกให้เขาระมัดระวังตัวเองหลังจากรู้ว่าจะมีสอบในวันพรุ่งนี้
“พ่อได้พูดคุยกับทางโรงเรียน พรุ่งนี้เป็นการสอบการต่อสู้ซึ่งเป็นครั้งแรกของลูก ลูกไม่จำเป็นต้องหักโหมจนเกินไป ทำเท่าที่ทำได้”
พ่อและแม่ของเขาเอ่ยเตือนด้วยความเป็นห่วง
“ไม่ต้องห่วงครับ ผมรู้ตัวเองดีว่าเป็นยังไง”
อาคาบาเนะ เอนหลังพิงเก้าอี้และดูสงบ
ริวยู อาจเป็นอันดับ 2 ในชั้นเรียน ในแง่ของผลการเรียนและความสามารถในการต่อสู้ของเขาอาจติด 1 ใน 5 อันดับแรกของสถาบันการศึกษาแต่ อาคาบาเนะ ไม่ได้รู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย
อาคาบาเนะ มีแผนรับมือ ริวยู ในวันพรุ่งนี้แล้ว
แต่สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดคือแต้มของเขาเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยและปัญหาอีกอย่างหนึ่งคือคาถานินจาและความสามารถต้องปรากฏในการ์ตูนของเขาก่อน เขาถึงจะใช้แต้มแลกได้
“ ดูเหมือนว่าฉันจะต้องทำงานให้หนักขึ้น”
อาคาบาเนะ คิดกับตัวเองและหลังจากใช้เวลาพักผ่อน 2-3 ชั่วโมงเขาก็เรียกร่างแยกเงาของเขาออกมาเพื่อวาดการ์ตูน
จนถึงเที่ยงคืนร่างแยกของเขายังคงวาดภาพพร้อมกับบ่นไปด้วย ในวันนี้ อาคาบาเนะ ต้องนอนเร็วกว่าปกติเพราะพรุ่งนี้มีการสอบ
……………
เช้าวันรุ่งขึ้นมีกองกระดาษบนโต๊ะทำงานของเขา
เยี่ยมมาก!
ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าของวันนี้ เรื่องราวก็ไปถึงจุดที่ นารูโตะ และ ซาสึเกะ เผลอจูบปากกัน
“ร่างแยกเงาของฉันมีประโยชน์มากจริงๆ ภายในคืนเดียวสามารถวาดมาถึงตอนนี้ได้”
อาคาบาเนะ ไม่เสียใจที่เลือกใช้แต้มมากมายแลกคาถาแยกเงาพันร่าง ซึ่งเป็นไปตามแผนของเขา ตรงตามที่เขาต้องการ
“ระบบ!”
[คาถานินจา ไม่มีการอัปเดต] ดูเหมือนว่าเขาต้องให้ใครสักคนอ่านมันก่อน รายการคาถานินจาถึงจะรีเฟรชขึ้นมาใหม่
“ พ่อครับช่วยผมคัดลอกต้นฉบับนี้เพิ่มให้หน่อย”
อาคาบาเนะ ทิ้งต้นฉบับไว้บนโต๊ะแล้วออกไปที่โรงเรียนนินจา
ระหว่างทางไปที่โรงเรียนเขาเห็นนักเรียน 2-3 คนที่มักจะมาสาย แต่วันนี้กลับมาเช้าเพื่อเตรียมตัวสอบ
“ โย่ อาคาบาเนะ! วันนี้นายมาเร็วกว่าปกติ”
ชิกาโตะ ทักทาย หน้าตาของเขาเหมือนเพิ่งตื่นนอนและยังไม่ได้อาบน้ำ
ส่วน อาคาบาเนะ เขายังเป็นที่รู้กันดีว่ามักจะหลับในชั้นเรียนอยู่เสมอ
แต่ ชิกาโตะ มักจะมาเข้าเรียนตรงเวลา
“ ใช่วันนี้มีการทดสอบเพื่อเลื่อนขั้นเป็นเกะนินฉันก็เลยต้องมาเช้าเป็นพิเศษ”
อาคาบาเนะ เอ่ยขึ้นพร้อมกับหาวออกมา
เมื่อคืนเขาเข้านอนเร็ว แต่อาจได้รับผลกระทบจากการใช้จักระกับร่างแยกเงาของเขา จึงทำให้เขารู้สึกเหนื่อยและง่วงนอน
“ อา ฉันคงต้องงีบสักหน่อยจนกว่าจะถึงรอบสอบของฉัน”
“ใช่ ฉันเองก็ง่วงมากเหมือนกันเรารีบไปกันเถอะ!”
ทั้ง 2 เดินเคียงข้างกันไปที่สถาบันและไปที่ห้องเรียนโดยมีคนอื่นๆอยู่ภายในห้องก่อนแล้ว
“โอ้ วันนี้ทุกคนมาเร็วกันจริงๆ”
อาคาบาเนะ ทักทายเพื่อนร่วมชั้นและนั่งลง
“วันนี้คงเป็นวันแรกที่นายตื่นเช้าถึงได้ตาม ชิกาโตะ มาโรงเรียนทัน”
ซึนาเดะ เยาะเย้ยถากถาง
“ก็น่ะพอดีเมื่อคืนฉันวาดการ์ตูนตอนที่ 2 เสร็จเร็วก็เลยเข้านอนไวหรือว่าเธอไม่อยากอ่าน?”
อาคาบาเนะ เตรียมงีบตั้งแต่ชั่วโมงเรียนยังไม่เริ่ม
“หือ? วาดเสร็จเร็วกว่าเมื่อก่อนอีก!”
ซึนาเดะ ไม่รู้มาก่อนว่า อาคาบาเนะ ใช้ร่างแยกวาดรูปจึงทำให้เธอตกใจกับความเร็วในการวาดของเขา
“ตอนใหม่? อยู่ที่ไหน? เอามาให้ฉันอ่าน!”
จิไรยะ หันหน้ามาหา อาคาบาเนะ อย่างตื่นเต้น
อาคาบาเนะ ไม่สนใจเขาและนั่งลงบนเก้าอี้
ขณะเดียวกัน ฮิรุเซ็น เดินเข้ามาในห้องเรียนและเห็น จิไรยะ กำลังคุยกับ อาคาบาเนะ พอดี
“ จิไรยะ! เจ้าเด็กบ้า!! ส่งรายงานที่ชั้นให้ทำเมื่อวานมาเดี๋ยวนี้”
จิไรยะ หันกลับไปมอง ฮิรุเซ็น อย่างหวาดกลัว
การทดสอบในวันนี้มีความสำคัญมากและทุกคนต้องมุ่งเน้นไปที่การสอบ
ถึงตอนนี้ทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ
“ การสอบในวันนี้เป็นการสอบการต่อสู้ สถานที่สอบคือลานของโรงเรียน ฉันจะพูดถึงกฎของการสอบในวันนี้”
ฮิรุเซ็น อ่านกฎ
“ อย่างแรกพวกเธอไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้คาถานินจาที่อันตรายถึงแก่ชีวิต….”
……………..
หลังจากสงครามโลกนินจาครั้งที่ 1 กฎของการประลองในการสอบเข้มงวดมากขึ้น
สรุปแล้วนักเรียนห้ามทำร้ายคู่ต่อสู้จนบาดเจ็บสาหัสหรือฆ่าคู่ต่อสู้
แต่ยังสามารถใช้ มีดคุไน, ดาวกระจาย, ดาบ, ฯลฯ ได้
แน่นอน…
จากกฏของการต่อสู้ที่ประกาศออกมาและการประลองที่กำลังจะมาถึง อาคาบาเนะ ก็มองเห็นจุดประสงค์ของ ฮิรุเซ็น
เพื่อให้เกิดความยุติธรรมกับนักเรียน ฮิรุเซ็น จึงจับคู่ประลองให้กับนักเรียนโดยเลือกคนที่มีความแข็งแกร่งในระดับเดียวกันหรือใกล้เคียงกัน
ตัวอย่างเช่น โอโรจิมารุ คู่ต่อสู้ของเขาคือสมาชิกอีกคนหนึ่งของ ตระกูลอุจิวะ,อุจิวะ คาวากิ ความแข็งแกร่งของ คาวากิ ไม่ดีเท่า ริวยู แต่ก็ห่างกันไม่มาก
อาคาบาเนะ มองไปที่ ริวยู คู่ต่อสู้ของเขา และ ริวยู ก็มองมาที่เขาเช่นกัน
“ ดูเหมือนว่า ครูฮิรุเซ็น จะรู้ว่าฉันปลุกขีดจำกัดทางสายเลือดแล้วจริงๆ ดังนั้นเขาจึงกล้าให้ฉันสู้กับ ริวยู”
หากเป็นเพียงร่างกาย อาคาบาเนะ ที่มาจากตระกูลคุรามะจะด้อยกว่าคนจากตระกูลอุจิวะอย่างเห็นได้ชัด แต่เนื่องจาก อาคาบาเนะ สามารถปลุกขีดจำกัดทางสายเลือดของเขา มันจึงเป็นเรื่องที่แตกต่างออกไป
หาก อาคาบาเนะ ถูก ริวยู ทุบตีมันก็เป็นเรื่องของเขาเองที่อ่อนแอ แต่ในทางกลับกัน ฮิรุเซ็น ต้องการทดสอบความแข็งแกร่งของเขาในปัจจุบัน หลังจากที่เขาปลุกขีดจำกัดทางสายเลือด และ ฮิรุเซ็น ได้สังเกตุเห็นว่ามีปัญหาระหว่างพวกเขาทั้ง 2 คนที่ต้องรีบแก้ไข
“ เอาล่ะตอนนี้การประลองจะเริ่มขึ้นแล้ว คู่แรกจะเป็น โอโรจิมารุ กับ คาวากิ”
เมื่อได้ยินชื่อของเขา โอโรจิมารุ ก็ลุกขึ้นและเดินไปที่ลานประลอง
คาวากิ ยืนขึ้นและกระซิบขณะที่เขาเดินผ่าน โอโรจิมารุ“ อัจฉริยะทางวิชาการอย่างนายไม่ได้มีความหมายอะไรเลย ในสนามฉันจะแสดงให้นายได้เห็นว่าอุจิวะมีความสามารถแค่ไหน”
ใช่แล้วผลการเรียนในสถาบันนินจาไม่ได้สัมพันธ์กับความแข็งแกร่งโดยรวม แต่อนิจจา…โอโรจิมารุ ถูกเรียกว่าอัจฉริยะไม่ใช่เพียงเพราะผลการเรียนของเขา
เพื่อตอบสนองต่อการยั่วยุ โอโรจิมารุ ไม่ได้หันกลับมา เขาเดินไปที่ลานประลองด้านนอกประตูอย่างสบายใจ
“ เอาล่ะทุกคนสามารถดูการประลองได้จากระยะไกลและไม่สามารถเข้าไปรบกวนการต่อสู้ที่กำลังดำเนินอยู่ได้”
ฮิรุเซ็น รอ 2 คนนั้นไปที่กลางลาน เขาก็ทำหน้าที่ในฐานะกรรมการ
หลายคนตั้งแต่นักเรียนไปจนถึงครูบางคนดูการสอบอย่างตื่นเต้นยกเว้น อาคาบาเนะ ที่กำลังจะงีบหลับ
“นายไม่ออกไปดูการประลองเหรอ”
ซึนาเดะ ถามอย่างแปลกใจเล็กน้อย
“ มีอะไรให้ดู ในเมื่อรู้อยู่แล้วว่าใครจะชนะ”
อาคาบาเนะ ตอบอย่างไม่สบอารมณ์
ซึนาเดะ เงียบโดยไม่พูดอะไร
เธออยากไปดู โอโรจิมารุ ว่าจะสั่งสอน คาวากิ อย่างไรบ้าง แต่ในขณะเดียวกันเธอก็กังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับสภาพของ อาคาบาเนะ
“นี่นาย.. ไม่เป็นไรแน่นะ”
“อืม ฉันสบายดีแค่เหนื่อยนิดหน่อยจากการวาดการ์ตูนเมื่อคืน”
อาคาบาเนะ แค่ง่วง เขาอาจต้องงีบอย่างน้อยสักหนึ่งนาทีเพื่อฟื้นฟูจักระของเขา
“ โอเค ถ้างั้นฉันจะออกไปดูการประลอง…”
ซึนาเดะ เดินตามเพื่อนร่วมชั้นที่เหลือไปชมการประลองที่ข้างลาน
ในตอนนี้ห้องเรียนก็ว่างเปล่า อาคาบาเนะ จึงตัดสินใจฟุบลงนอนกับโต๊ะ
สำหรับการประลองนั้น … ไม่มีอะไรน่าดูและใครบางคนจะแจ้งให้เขาทราบเมื่อถึงรอบของเขา
บนลานประลองการต่อสู้เต็มไปด้วยการโจมตีและการหลบหลีก
โอโรจิมารุ นั้นด้อยกว่า คาวากิ ในด้านร่างกายอย่างแท้จริง ร่างกายของตระกูลอุจิวะและคาถานินจานั้นไม่สามารถมองข้ามไปได้ เนื่องจากพวกเขาเป็นอุจิวะเป็น 1 ใน 2 ตระกูลที่เป็นผู้ก่อตั้งหมู่บ้านโคโนฮะ แต่ โอโรจิมารุ เป็นนักยุทธศาสตร์อัจฉริยะที่มีความเข้าใจในคาถานินจาและกระบวนท่ามากกว่า คาวากิ
ภายใต้การหลบหลีก 2-3 รอบ โอโรจิมารุ สามารถดำเนินการตามแผนของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบเขาใช้เชือกมัด คาวากิ และใช้มีดคุไนเล่นงานจน คาวากิ ยอมจำนนด้วยความอับอาย
“ นัดแรก โอโรจิมารุ ชนะ!”
โอโรจิมารุ ยังคงสงบนิ่งและเดินออกจากลานประลองโดยไม่ได้มองไปที่ คาวากิ เลยแม้แต่น้อย
เมื่อถูกจัดการอย่างง่ายดาย คาวากิ กำหมัดแน่นด้วยความโกรธและอับอาย แต่ก็ไม่มีประโยชน์ ผลตัดสินได้ออกมาแล้ว
แม้ว่าการประลองของโรงเรียนนินจาจะเป็นเพียงแค่การแข่งขันฝึกหัด แต่เขาก็ถูกมัดโดยไม่สามารถสัมผัสเส้นผมของอีกฝ่ายได้แม้แต่เส้นเดียวและหลังจากการประลองในครั้งนี้สามารถเชื่อได้เลยว่าเขาจะไม่กล้ารบกวน โอโรจิมารุ อีกเลย
“ คู่ต่อไป ซึนาเดะ กับ ซาคุโมะ”
ซึนาเดะ และ ซาคุโมะ ต่างก็มีคาถานินจาที่โดดเด่นและอันดับผลงานของพวกเขาในชั้นเรียนนั้นก็ค่อนข้างใกล้เคียงกัน
ตูม!
ตูม !!
ซึนาเดะ ในวัยเยาว์ไม่ได้น่ากลัวอย่าง ซึนาเดะ ในอนาคตที่เป็น 1 ใน 3 นินจาในตำนาน แต่หมัดของเธอนั้นหนักมากแม้แต่ อาคาบาเนะ ที่งีบหลับอยู่ในห้องเรียนก็ยังได้ยินเสียง
“ ช่างเป็นเด็กหญิงที่น่ากลัวจริงๆ..”
เสียงดังขนาดนี้เขาคงไม่สามารถงีบหลับต่อได้
“ลืมมันไปเถอะ ออกไปดูสักหน่อยดีกว่า นัดนี้ ซึนาเดะ พบกับ ซาคุโมะ ในการ์ตูนไม่ได้เขียนรายละเอียดอะไรมากนัก ฉันจะต้องไปดูเทคนิคการต่อสู้ของพวกเขา”
อาคาบาเนะ อยู่ในอารมณ์ที่ซับซ้อน
เนื่องจากเขาไม่สามารถต้านทานได้ เขาก็แค่ต้องไปดูและสนุกกับมัน เขารู้สึกว่าการต่อสู้ระหว่าง 2 คนนี้คงจะไม่ธรรมดา
