ระบบการ์ตูนในโลกนารูโตะ

ตอนที่ 51 เข้าพบโฮคาเงะ

ห้องทำงานของโฮคาเงะ

ฮิรุเซ็น ยืนอยู่ตรงนั้น จ้องมองไปยังแผนที่ 2 แผนที่ที่วางอยู่บนโต๊ะอย่างครุ่นคิด

1 ใน 2 แผนที่คือแผนที่โลกของโลกนินจาทั้งหมด และอีกแผนที่คือแผนที่ของแคว้นทุ่งหญ้าและยังมีส่วนหนึ่งของพรมแดนแคว้นไฟ

“ท่านโฮคาเงะ”

คาสึกิ เดินเข้ามาในห้องทำงานของโฮคาเงะ

เมื่อเห็น คาสึกิ เข้ามา ฮิรุเซ็น ก็ออกจากความคิดของเขา คิ้วที่ขมวดขึ้นของเขาผ่อนคลายลงเล็กน้อยและพูดว่า: “ดูเหมือนว่าเธอจะกลับมาอย่างปลอดภัย เธอต้องการรายงานเกี่ยวกับสถานการณ์ในแคว้นทุ่งหญ้าหรือไม่”

คาสึกิ พูดอย่างเคร่งขรึม: “ฉันได้พบนินจาอิวะงาคุเระจำนวนมากน่าจะมากกว่า 100 คนในเมืองจันทราน้ำแข็ง เพราะมันมีมากเกินไป ฉันจึงไม่ได้ตรวจสอบอย่างละเอียด ดังนั้นจึงไม่ทราบจุดประสงค์ของพวกมัน”

“นั่นคือทัพหน้าของ อิวะงาคุเระ”

ฮิรุเซ็น ไม่ได้แปลกใจแต่อย่างใด เกี่ยวกับข้อมูลของกองกำลังนี้ หน่วยสอดแนมของโคโนฮะที่อยู่ในแคว้นทุ่งหญ้าได้แจ้งข่าวนี้มาแล้ว

ฮิรุเซ็น มองไปที่ คาสึกิ และพูดด้วยความโล่งใจ: “เธอทำได้ดีมาก เธอไม่ได้เร่งรัดที่จะสอดแนมข้อมูลของนินจาอิวะงาคุเระ นินจารุ่นเยาว์จำนวนมากนะใจร้อน สุดท้ายต้องทนทุกข์ทรมานถึงขั้นเสียชีวิตเพราะความใจร้อนของพวกเขา ……”

สำหรับอัจฉริยะอย่าง คาสึกิ และ คาคาชิ สิ่งที่น่ากังวลไม่ใช่การพัฒนาความแข็งแกร่ง แต่เป็นการตัดสินใจในสถานการณ์และประเมินความสามารถของตนเองสูงไป

กองกำลังนินจาขนาดใหญ่ที่มีมากกว่า 100 คน ในจำนวนนี้มีนินจาประเภทตรวจจับจำนวนมาก เป็นเรื่องยากมากที่จะสอดแนมข้อมูลอย่างเงียบๆ และการพุ่งเข้าไปหาข่าวโดยไม่ลืมหูลืมตามีแต่จะทำให้ตนเองตกอยู่ในอันตราย

เมื่อถูกล้อมด้วยกองกำลังนินจาจำนวนมากเช่นนั้น อย่าว่าแต่ คาสึกิ เลย แม้แต่ลูกศิษย์ของเขาอย่าง โอโรจิมารุ และ จิไรยะ ก็จะตกอยู่ในวิกฤตครั้งใหญ่

“……”

คาสึกิ ยังเดาว่าความเคลื่อนไหวของนินจาอิวะงาคุเระ ฮิรุเซ็น น่าจะเข้าใจดี และไม่มีอะไรให้น่าตกใจ แต่มันน่าแปลกใจที่ ฮิรุเซ็น ไม่ถามเรื่องภารกิจของเขาเลย เขาดูไม่สนใจเรื่องนี้

ฮิรุเซ็น มองดูแผนที่พร้อมกับพึมพำ เมื่อพิจารณาว่าความแข็งแกร่งของ คาสึกิ นั้นยอดเยี่ยมในระดับจูนิน ความเร็วก็มีความโดดเด่น และยังเป็นลูกศิษย์ของโอโรจิมารุ เขาจึงพูดขึ้นว่า:

“ในเมื่อเธอกลับมาจากแคว้นทุ่งหญ้า ก็คงคุ้นเคยกับภูมิประเทศแถบนั้นเป็นอย่างดี เช่นนั้นก็ไปที่ดินแดนแห่งทุ่งหญ้าพร้อมกับ โอโรจิมารุ เพื่อช่วยเขาจัดการกับแนวหน้าของอิวะงาคุเระ”

สำหรับการบุกรุกของทัพหน้าอิวะงาคุเระในแคว้นทุ่งหญ้า มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่จะไม่มีการตอบสนอง แม้ว่าจะไม่มีข่าวว่าอีกฝ่ายบุกรุกข้ามพรมแดนแคว้นไฟมา แต่คงเป็นเรื่องของเวลาและพวกเขาต้องตอบโต้ก่อนที่เรื่องร้ายๆจะเกิดขึ้น

หาก คาสึกิ มาช้าอีก 2-3 วัน ก็จะถูกส่งตัวไปที่หน่วยสนับสนุนในภายหลัง แต่เนื่องจากบังเอิญว่าเขากลับมาในเวลานี้พอดี การไปที่ดินแดนทุ่งหญ้ากับ โอโรจิมารุ จึงเป็นเรื่องที่เหมาะสมกว่า

“ครับ.”

คาสึกิ ปฏิบัติตามโดยกล่าวว่า: “อย่างไรก็ตาม ท่านโฮคาเงะ ฉันยังมีอีกเรื่องที่จะรายงาน…”

คาสึกิ ได้อธิบายถึงความสามารถของ ได โดยสังเขป

ฮิรุเซ็น แสดงท่าทางประหลาดใจ เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเล็กน้อยว่าในหมู่ เกะนิน ก็มีคนที่มีความแข็งแกร่งที่สามารถเข้าถึงระดับโจนินได้

คาสึกิ ไม่จำเป็นต้องโกหกเขาเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ ด้วยระดับความแข็งแกร่งของ คาสึกิ ไม่ควรมีการตัดสินที่ผิด กล่าวคือ มีบุคคลที่ซ่อนความสามารถอย่างอดทนโดยไม่ยอมเปิดเผยให้ใครเห็น

แม้ว่าคุณภาพของอีกฝ่ายอาจไม่ถึงระดับโจนินและอาจไม่สามารถเป็นผู้นำทีมในฐานะหัวหน้าทีมได้ แต่ความแข็งแกร่งที่ใกล้เคียงระดับโจนินเองก็มีค่า!

ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีนินจาไม่มากนักที่มีความแข็งแกร่งถึงระดับโจนิน แต่ละคนเป็นหัวกะทิที่แท้จริงของหมู่บ้าน เป็นกระดูกสันหลังของหมู่บ้าน

เช่นเดียวกับ คาคาชิ ในอนาคตเขาจะเป็นเสาหลักของโคโนฮะ

จบการศึกษาเมื่ออายุ 5 ปี และได้เลื่อนตำแหน่งเป็นจูนินเมื่ออายุ 6 ปี อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขามีอายุ 9 ปี ยังไม่ไปถึงระดับโจนิน ช่องว่างระหว่างจูนินกับโจนินยังห่างกันอยู่

คาสึกิ นั้นเก่งกว่า คาคาชิ แต่ก็ไม่น่าจะห่างกันมาก

“เอาล่ะ ฉันเข้าใจแล้ว ไปเรียกเขาให้เข้ามา”

ฮิรุเซ็น พูดกับ คาสึกิ

เขาตั้งใจจะพบกับ ได ประเมินโดยคร่าวๆ จากนั้นค่อยตัดสินใจว่าจะวาง ได ให้อยู่ตำแหน่งไหน

“ครับ.”

คาสึกิ พยักหน้า ออกจากห้องทำงานโฮคาเงะไป

เมื่อเขามาถึงสำนักงานมอบหมายภารกิจที่ชั้นหนึ่ง เขาก็เห็นเจ้าหน้าที่คนหนึ่งของสำนักงานซึ่งอยู่ในระดับโจนิน กำลังถามรายละเอียดกับ ได แทน ชิรานุยะ

เมื่อเห็น คาสึกิ เดินลงมาข้างล่าง แววตาของเขาที่มอง คาสึกิ ก็มีแววประหลาดใจ เขารู้จาก ได แล้วว่า คาสึกิ ได้ฆ่า โจนินของอิวะงาคุเระ!

นั่นมันระดับโจนินเลยนะ!

โจนิน และ จูนิน เป็น 2 ระดับที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง!

จำนวนของ จูนิน ในหมู่บ้านมีมากเกินกว่าจำนวนของ เกะนิน เสียอีก เนื่องจากเกะนินส่วนใหญ่สามารถเลื่อนขั้นเป็นจูนินได้หลังจากที่พวกเขาเติบโตถึงอายุที่กำหนด

ผู้ที่อาจไปถึงระดับโจนิน ไม่ใช่เป็นจูนินแล้วก็จะเลื่อนเป็นโจนินเลย พวกเขาต้องเป็นผู้ที่มีความสามารถพิเศษอย่าง ‘โจนินพิเศษ’ก่อน!

คาสึกิ ที่อายุแค่ 10 ปี ได้ฆ่าโจนิน…ถ้าไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายมีหลักฐาน เขาก็แทบจะไม่เชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง

อันที่จริง..

ก็มีนินจาที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นโจนินที่เร็วที่สุดในหมู่บ้านเมื่อตอนอายุ 14 ปี เช่นกัน และชื่อของนินจาที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งนั้นก็คือ โอโรจิมารุ!

แม้จะมีหลักฐานทั้งหมด แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะถาม คาสึกิ: “เธอได้ไปปฏิบัติภารกิจในดินแดนทุ่งหญ้า และฆ่าโจนินที่เธอพบหรือไม่? “

“……”

คาสึกิ เอียงศีรษะและชำเลืองมอง ได แสดงท่าทางว่า ‘นี่แตกต่างจากที่ตกลงกันไว้’

ได เกาหัวของเขาและพูดด้วยท่าทางที่น่าอายเล็กน้อย: “ขออภัย ฉันพูดไม่เก่ง และฉันไม่สามารถรับผลงานที่เป็นของเธอได้…”

เมื่อ คาสึกิ ได้ยินดังนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูดว่า: “ใช่ ฉันได้ฆ่ามันจริงๆ”

แน่นอน อย่างที่เขาคาดไว้ ได ซื่อตรงเกินไป สิ่งที่เตี้ยมกันเอาไว้ว่าให้ ได เป็นคนพูดว่าตัว ได เองที่เป็นคนฆ่าโจนิน นั้นไม่ไร้ประโยชน์

แต่ก็ช่างมันเถอะ

กังวลไปก็เท่านั้น

ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา แม้ว่าเขาจะตกเป็นเป้าหมายโดยผู้เชี่ยวชาญระดับคาเงะ เขาก็ยังสามารถหลบหนีได้ แต่โลกนินจาในปัจจุบันยังสามารถคุกคามการดำรงอยู่ของเขาได้อยู่

การที่เขาให้ ได รับผลงานนี้ไปก็เพราะอยากให้ ได ได้รับการเลื่อนขั้นเป็น โจนินพิเศษ อย่างสมเหตุสมผลและยุติธรรม แต่ถึงแม้จะไม่มีผลงานนี้ เมื่อ ฮิรุเซ็น ได้รู้ความจริงเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของ ได เขาก็คงจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างแน่นอน

และคงจะมีแค่การเลื่อนตำแหน่งเท่านั้น!

สำหรับตัวเลือกอื่น อย่างการเข้าร่วมหน่วยลับ นั้นเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน

หน้ากากของหน่วยลับไม่สามารถปกปิดตัวตนของ ได ได้และตัวละครอย่าง ได ไม่เหมาะกับหน่วยลับ และ ฮิรุเซ็น จะไม่ตัดสินใจบรรจุเขาเข้ามาหน่วยลับเช่นกัน

เพราะคนอย่างเขา หากได้เข้าร่วมหน่วยลับแล้วไปแหกปากว่า “พลังแห่งวัยรุ่นอันเร่าร้อน” คงจะไม่เข้าท่าไม่สมกับชื่อว่า “ลับ”

เมื่อได้ยินคำยอมรับของ คาสึกิ โจนินก็อดไม่ได้ที่จะหายใจเข้าลึกๆ และสายตาที่มองไปยัง คาสึกิ เผยให้เห็นถึงความน่าเกรงขาม

ภาพลักษณ์ของ คาสึกิ ในตอนนี้ในความคิดของเขา เกือบจะเหมือนเขี้ยวสีขาวของโคโนฮะในวัยหนุ่ม!