ยัยตัวร้ายกับนายสุดโหด - บทที่ 33 คนแก่ขี้งก

บทที่ 33

คนแก่ขี้งก

ร้านซูเปอร์มาร์เก็ตชั้นล่างคอนโดเฟิงตัน

ถังซือซือไปซื้อของตามคำขอของมู่ซูเสียน เพื่อนำกลับมาทำมื้อเย็นต้อนรับแขกของพวกเธอ

ในซูเปอร์มาร์เก็ต การจัดวางชั้นวางสินค้าดูไม่ต่างจากดาวเคปเลอร์มาก มีการจัดวางแบ่งสินค้าเป็นสัดส่วนทำให้เลือกดูสินค้าได้ง่าย

เมื่อเดินมาถึงโซนของผักและผลไม้ ถังซือซือหยิบกระเทียมขึ้นมาหนึ่งกำมือ ข้าง ๆ เธอมีคุณป้าอายุห้าสิบเศษ ๆ คนหนึ่ง เธอมีใบหน้าอ้วนกลม กำลังคัดเลือกกระเทียมอย่างพิถีพิถัน

คุณป้าเลือกเด็ดเปลือกกระเทียมที่ไม่สวยทิ้งลงพื้น จนเศษเปลือกของกระเทียมปลิวไปทั่วโซนผักและผลไม้

มีกลุ่มลูกค้าที่ยืนอยู่รอบ ๆ ตัวคุณป้า พวกเขาหันมามองดูพฤติกรรมแปลก ๆ อยู่หลายครั้ง แต่เธอก็ทำเป็นไม่สนใจ

ถังซือซืออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแล้วจ้องไปที่คุณป้านานขึ้น

เมื่อคุณป้าเห็นก็เกิดความไม่พอใจขึ้นมา เธอเท้าแขนทั้งสองไว้บนเอวแล้วจ้องกลับมาที่ถังซือซืออย่างเคร่งขรึม เธอเปิดปากที่ดูเหี่ยวเฉาซึ่งดูเหมือนไม่ได้แปรงฟันมาหลายวัน ผสมเข้ากับกลิ่นปากที่เหม็นจนขมคอ ก่อนพูดขึ้นว่า

“ยัยผู้หญิงหน้าตาน่าเกลียด! มีปัญหาเหรอ!? ฉันจะเด็ดเอากระเทียมสวย ๆ มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ? ไปให้พ้น! ออกไปไกล ๆ เลยยิ่งดี! มีเวลามากรึไงมาสาระแนเรื่องของคนอื่นเขา ทำตัวอย่างนี้เดี๋ยวได้ตายเร็วในสักวัน ระวังตัวไว้เถอะ…”

คุณป้าพูดจาฉะฉาน พูดด่าทอไม่รู้จบ เธอไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ใบหน้าของตัวเองดูน่าเกลียดแค่ไหน

ถังซือซือยิ้มเล็กน้อยและไม่อยากใส่ใจจะไปเถียงกับคนไร้มารยาท เธอจึงพูดออกไปว่า

“คุณป้าคะ กระเทียมขีดละสองหยวนเอง! เด็ดเปลือกเยอะแบบนี้กลัวชั่งน้ำหนักแล้วจ่ายไม่ไหวเหรอคะ?”

“ฮ่าๆๆๆๆๆ!” กลุ่มลูกค้าที่ได้ยินก็พากันหัวเราะออกมา

“เธอคนนั้นพูดได้ดีเลยนะ!”

“อย่าซื้อเลยคุณป้า ถ้าไม่มีเงินจ่าย!”

“ไม่ใช่ว่าคนขี้งกจะต้องเป็นคนแก่เสมอไปนะ แต่คนขี้งกพวกนี้นับวันหน้ายิ่งแก่!”

“ฉันเห็นเธอทุกครั้งเลย! เห็นชอบมายืนเด็ดยืนเขี่ยอยู่นั่นแหละ! เธอคงทำแบบนี้มาตลอดจนแก่แน่นอน!”

พนักงานขายมองหน้าคุณป้าอยู่หลายครั้งแล้วนึกขึ้นได้ว่า เธอเป็นหนึ่งในบัญชีดำของซูเปอร์มาร์เก็ต พนักงานขายตระหนักได้ว่าต้องรีบจัดการโดยเร็ว

เมื่อคุณป้าเห็นว่าเธอกลายเป็นตัวตลกให้คนอื่นหัวเราะเยาะ เธอรู้สึกอายและโกรธมาก จู่ ๆ เธอเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ พร้อมกับแสดงท่าทางก้าวร้าวมากขึ้น ปากของเธอเต็มไปด้วยคำสบถมากมาย โหวกเหวกโวยวายพูดจาด่าคนรอบข้างไม่หยุด เธอเริ่มด่าแรงขึ้นถึงขั้นมีคำด่าเกี่ยวกับ อวัยวะเพศ สัตว์เดรัจฉาน และบุพการี

ดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นกำลังจับจ้องไปที่  ถังซือซือ

กลุ่มลูกค้าทนฟังคำด่าทอไม่ไหว พวกเขาต่างเดินจากไปราวกับว่ารำคาญเธอมาก ๆ เห็นแบบนั้นแล้วเธอจึงเผยรอยยิ้มสะใจ

หลังจากเลือกสินค้าตามคำขอครบเรียบร้อย

ถังซือซือจึงรีบเดินไปที่แคชเชียร์

ในชั่วโมงเร่งด่วน ลุงกับป้าคู่หนึ่งเพิ่งเข็นรถเข็นเข้ามาที่แคชเชียร์ก่อนเธอ รวมถึงมีคิวอยู่ก่อนหน้านี้อีกสองถึงสามคิว

ถังซือซือเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ ได้แต่ชะเง้อมองคิวอยู่เป็นพัก ๆ

พนักงานแคชเชียร์หญิงกำลังคิดเงินลูกค้าอย่างขะมักเขม้น จนในที่สุดก็ถึงคิวของถังซือซือ

ขณะที่เธอกำลังวางสิ่งต่าง ๆ ลง ร่างกายของเธอถูกกระแทกจนเกือบล้ม ก่อนจะได้กลิ่นเหม็นบางอย่างตามมา

“ไปให้พ้นนะนังหนูอัปลักษณ์! อย่ามาขวางหน้าคนแก่สิ! เธอนี่มันนิสัยแย่จริง ๆ…”

แม้ว่าตัวคุณป้าจะอ้วนเหมือนลูกชิ้นขนาดใหญ่ แต่ด้วยขนาดตัวที่ต่างกันทำให้เธอเบียดเสียดได้เต็มแรง เธอจึงแซงคิวถังซือซือได้สำเร็จ

ถังซือซือยืนมองอย่างไม่พอใจ ‘ฮึ คุณป้านี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ’

กลุ่มลูกค้าที่มาเข้าคิวต่อจากถังซือซือต่างมองคุณป้าด้วยความโมโหไม่แพ้กัน

คุณป้าหันกลับมาพร้อมแสยะยิ้มชั่วร้าย เผยให้เห็นฟันที่เหลืองและมีกลิ่นเหม็นคาว ไม่มีใครเลยที่กล้ามีเรื่องกับเธอ