ยัยตัวร้ายกับนายสุดโหด - บทที่ 23 ยอมเซ็นสัญญา
บทที่ 23
ยอมเซ็นสัญญา
ด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูมีความสุขของมู่ซูเสียน ถังซือซือจึงพยายามอดทนกับความกดดันตรงหน้า
เธอตัดสินใจไม่เล่าความจริงให้แม่ฟัง แล้วตอบผู้เป็นแม่กลับไปว่า “กู่ชวนเขาจบจากมหาลัยหนานซานเหมือนกันค่ะ เขาเป็นเพื่อนของหนู หนูเลยรบกวนให้เขาช่วยหางานใหม่ให้แม่”
ถังซือซือเงยหน้าขึ้นมองไปที่ชายหนุ่มซึ่งแอบแฝงความร้ายกาจเอาไว้ เมื่อเขาได้ฟังบทสนทนาของเธอ ก็ถึงกับนั่งเอกเขนกยิ้มกว้างด้วยสีหน้าพอใจ
“ฉันยอมเซ็นสัญญาก็ได้”
กู่ชวนรีบหยิบปากกาส่วนตัวของเขาออกมาแล้วยื่นให้ถังซือซือทันที พร้อมกับยิ้มให้เธอหนึ่งครั้ง
เฟยอวี่รู้ดีว่าเจ้านายของตัวเองมีวิธีจัดการในแบบของเขา แต่ไม่คิดว่าครั้งนี้จะดูเด็ดขาดกว่าที่ผ่านมา
เขายืนสังเกตท่าทีที่เหี่ยวเฉาของถังซือซืออย่างพอใจ ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะเจอปัญหาใหญ่เข้าให้แล้ว
ถังซือซือรับปากกามาอย่างไม่เต็มใจ ก่อนแสดงสีหน้าโกรธจัดจนบิดเบี้ยว สุดท้ายเธอต้องยอมเซ็นชื่อในสัญญาตามความต้องการของเซียวเฉินเยวียน
สมัยก่อน ใครมีอำนาจมากย่อมคุมได้ทุกอย่าง
อย่างวันนี้ เขาซื้อตัวเธอไปในราคาแปดพันหยวน
พระเจ้า ผู้หญิงคนนี้ทำบาปหนักอะไรไว้ถึงต้องมาพบเจอแบบนี้?
ในเวลาเดียวกัน เซิร์ฟเวอร์หลักของมหาวิทยาหนานซานขัดข้องอยู่หลายครั้ง ทำให้เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบดูแลเซิร์ฟเวอร์ต่างรีบซ่อมแซมอย่างเร่งด่วน
แผนกวรรณกรรมในตอนนี้ เต็มไปด้วยกลุ่มนักศึกษาที่กำลังเฝ้ารออะไรบางอย่าง
ค่ำคืนนี้
ทุกคนต่างใจจดใจจ่ออยู่กับการไลฟ์สดกินเครื่องในของพันหม่าลี่
ไลฟ์สดถูกแชร์ขึ้นเป็นอันดับหนึ่งในโซเชียล เฉพาะกลุ่มของนักศึกษามหาวิทยาลัยหนานซาน ซึ่งทุกคนต่างให้ความสนใจไลฟ์สดในครั้งนี้เป็นอย่างมาก
‘ข่าวเด็ด! พันหม่าลี่จากคลาส E แผนกวรรณกรรม ยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว โฉวฮ่าว ประธานชมรมแบดมินตันสุดหล่อแฟนหนุ่มของเธอ ยอมกินเครื่องในแทนเธอด้วยแหละ! รีบเข้ามาดูเร็ว…’
เนื้อหาในไลฟ์สดอธิบายเรื่องราวได้น่าสนใจ จนไลฟ์สดนี้กลายเป็นข่าวดัง ยอดผู้ชมเกือบเท่ากับจำนวนนักศึกษาของหนานซาน
พื้นหลังในไลฟ์สดเป็นห้องเรียนของแผนกวรรณกรรม พันหม่าลี่และโฉวฮ่าวกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะด้วยสีหน้าขมขื่น ถูกล้อมรอบด้วยผู้สนับสนุนเฉินเมิ่งอวี่หลายคน ที่มาคอยเฝ้าเพื่อจับตามองดูว่าสองคนนี้โกงรึเปล่า
นอกจากนี้ยังมีผู้ชมหลายคนต่างแสดงความคิดเห็นในไลฟ์สดอย่างไม่มีทีท่าจะหยุด
เรื่องราวบานปลายมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่มีทางหวนกลับได้
โฉวฮ่าวสวมถุงมือแบบใช้แล้วทิ้งเพื่อเตรียมตัวกินเครื่องใน เขาแสดงสีหน้าพะอืดพะอมทันทีหลังจากเริ่มหยิบเครื่องในขึ้นมา…
ใต้แถบแสดงความคิดเห็นของไลฟ์สดยังมีข้อความเด้งขึ้นมาไม่หยุด ทุกครั้งที่มีการรีเฟรช ทุกคนจะเห็นความคิดเห็นใหม่ ๆ ชวนให้ฮือฮามากมาย
“เครื่องในอยู่ตรงหน้าแล้ว! ใครดูไม่ไหวรีบออกไปเร็ว!”
“เริ่มแล้ว ๆ ฉันเหมือนได้กลิ่นเหม็นลอยผ่านทะลุหน้าจอมาเลยว่ะ…”
“แหวะ! น่าขยะแขยงชะมัด…”
“ถ้าใครกินข้าวตอนนี้ คงจะอ้วกแล้วกินไม่ลงไปอีกหลายวัน…”
“ให้เกียรติเครื่องในด้วยจ้า อย่ารีวิวแย่ ๆล่ะ”
“เห็นผู้ชายจอมหลอกลวงกับผู้หญิงไร้ยางอายได้รับบทเรียนแบบนี้แล้วรู้สึกดีจริง ๆ”
…
ถังซือซือไม่รู้เรื่องอะไรเลย ว่ากำลังมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นที่มหาวิทยาลัย
รถเก๋งหรูหราสีดำขับมาจอดอยู่ตรงทางเข้ามหาวิทยาลัย
ถังซือซือหันหลังมองย้อนกลับไปที่รถเก๋ง ก่อนจะเดินเข้าไปในมหาวิทยาลัยด้วยสีหน้าเศร้าหมอง
‘จู่ ๆ ก็ไปตามนัด ทำไมตอนนั้นฉันถึงไม่ฉุกคิดอะไรบ้างเลยนะ… เหมือนว่ากำลังขายตัวยังไงไม่รู้…’
ปกติเธอมีไหวพริบดีมาตลอด แต่ครั้งนี้…
เมื่อก่อนตอนที่เธออยู่บนดาวเคปเลอร์ เธอมัวแต่ยุ่งกับธุรกิจจนไม่มีเวลาดูแลคนอื่น มีไหวพริบด้านอาหารก็จริงแต่ไม่มีไหวพริบในการใช้ชีวิตเลย ตอนนี้เธอจึงไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำอะไรต่อไป
ใครจะคิดว่าเมื่อได้โอกาสมาเกิดใหม่ทั้งที กลับต้องมาเจอปีศาจร้ายแบบนี้โดยไม่สมัครใจ ทั้งยังถูกบังคับให้เซ็นสัญญาอย่างไม่เต็มใจอีก ต่อไปนี้เธอทำอะไรไม่ได้นอกจากจำเป็นต้องอดทนกับปีศาจร้ายคนนี้ไปอีกสามปี
‘อยากร้องไห้ชะมัด!’
“บิ๊บ บิ๊บ…”
เสียงแจ้งเตือนจากแอป WeChat ในโทรศัพท์มือถือดังขึ้น
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วพบข้อความว่า ‘ถึงคู่หมั้นในนามของผม’
เนื้อหาต่อมาเขียนไว้ว่า ‘พักผ่อนให้เต็มที่ล่ะ’
ถังซือซือขบฟันแน่น ก่อนจะใช้เล็บจิกหน้าจอโทรศัพท์มือถือด้วยความโกรธเคือง