พันธสัญญาลวงรัก - ตอนที่ 800 ผมจะดูแลคุณอย่างดีไปตลอดชีวิต
ตอนที่ 800
ผมจะดูแลคุณอย่างดีไปตลอดชีวิต
หลังจากได้ยินเช่นนั้น กู้ชิงก็หยิบการ์ดเธอกลับมาด้วยท่าทางเด็ดขาด
เธอคิดมากเกินไป ฉินคั่วเป็นถึงคุณชายตระกูลฉิน จะมาต้องการความช่วยเหลือจากเธอทำไม? น่าตลกสิ้นดี
เหตุผลบางอย่างทำให้กู้ชิงรู้สึกว่าตัวเองทำตัวน่าตลกอย่างมาก
พอเห็นสีหน้าเคร่งขรึมของกู้ชิง เขาก็ตระหนักรู้ได้ว่าชิงชิงของเขากำลังรู้สึกเสียหน้า
ฉินคั่วกอดเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วพูดเกลี้ยกล่อมว่า “ผมดีใจจังเลยชิงชิง คุณทำเพื่อผมขนาดนี้ ไม่เคยมีใครใจดีกับผมแบบนี้มาก่อนเลย ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้ผมได้มาพบกับคุณ” ฉินคั่วไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกของเขาอย่างไรจริง ๆ
เขาดำรงชีวิตอยู่มายี่สิบกว่าปีแล้ว และนี่เป็นครั้งแรกที่เขามีความสุขมาก
“หยุดพูดเรื่องไร้สาระสักที ฉันซื้ออาหารกลับมาด้วย รีบไปทำอาหารซะ ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว” ตอนนี้กู้ชิงไม่ได้รักษาภาพลักษณ์ต่อหน้าฉินคั่วอีกต่อไป
เธอไม่เคยปิดบังความเป็นตัวเองเลย
เธอรู้สึกว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ความจริงก็เป็นสิ่งสำคัญมากที่สุด
ฉินคั่วเพิ่งตระหนักได้เมื่อเห็นกู้ชิงยกถุงใบเล็กและใบใหญ่ขึ้นมา
เขาเบิกตากว้าง “ชิงชิง ทำไมซื้อของมาเยอะจัง? หรือว่าวันนี้จะมีคนมาเยี่ยมบ้านเราเหรอ?”
ไม่อย่างนั้นเขาก็คาดการณ์ว่ากู้ชิงจะต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะกินอาหารทั้งหมดนี้หมด
กู้ชิงทำอะไรไม่พูดเมื่อเห็นท่าทางจริงจังของเขา “ฉันจะกินหมดนี้เองไม่ได้เหรอ?”
“ไม่ใช่นะชิงชิงที่รัก คุณกินหมดนี้คนเดียวได้ แต่ความอยากอาหารของคุณในตอนนี้…” มันน่าทึ่งเกินไปไหม?
ฉินคั่วไม่ได้พูดประโยคสุดท้ายออกมาเพราะเกรงว่ามันจะส่งผลกระทบต่อศักดิ์ศรีของกู้ชิง
หลังจากได้ยินเขาพูดแล้ว กู้ชิงก็เข้าใจได้ว่าเขากำลังหมายถึงอะไร
ถ้าเธอกินอาหารทั้งหมดนี้จริง ๆ เธอจะไม่กลายเป็นคนตะกละเลยเหรอ
กู้ชิงพูดอธิบายว่า “วันนี้ฉันแค่อยากจะทำอะไรสนุก ๆ หน่อยน่ะ ก็เลยว่าจะทำอาหารที่อยากกิน เท่านั้นแหละ ถ้ากินไม่หมดก็แพ็คแล้วเอาออกไปวางไว้ข้างนอก มีที่ให้แปรรูปอาหารอยู่”
“มีเรื่องน่ายินดีอะไรเหรอ?” ฉินคั่วตระหนักรู้ได้ถึงประเด็นสำคัญอย่างเฉียบแหลม
“คุณถงบอกว่าเธอจะลาออกแล้วให้ฉันขึ้นไปดำรงตำแหน่งแทน พอคิดได้ว่าหลังจากนี้ฉันจะทำให้ลูกมีชีวิตที่ดีขึ้นได้ ฉันก็เลยมีความสุขมาก” กู้ชิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดแบ่งปันข่าวดีกับฉินคั่ว
“พี่สะใภ้จะไม่ทำงานแล้วเหรอ? แล้วเธอจะไปทำอะไรล่ะ? ถ้าได้เลื่อนตำแหน่งหลังจากนี้คงจะยุ่งมากใช่มั้ย? งั้นจะทำไงดี?” ฉินคั่วกังวลมากว่าเขาจะไม่สามารถดูแลกู้ชิงได้
ตอนนี้เขาจึงเริ่มวิตกกังวลเล็กน้อย
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็มีคนมาช่วย ไม่ต้องคิดจริงจังไปหรอก” แน่นอนว่ากู้ชิงเข้าใจดีว่าเธอจะต้องยุ่งตัวเป็นเกลียว แต่การได้รับการเลื่อนขั้นนั้นน่าประหลาดใจมากจริง ๆ
เธอไม่ได้แสดงความสามารถอะไรออกมาด้วยซ้ำ
เพราะฉะนั้นมันอาจจะเป็นเรื่องยากในการโน้มน้าวพนักงานคนอื่น
ช่วงแรกอาจจะยุ่งหน่อย รอให้คุ้นเคยกับตำแหน่งก่อนคงจะผ่อนคลายมากขึ้น
แน่นอนว่าถ้ายุ่งขนาดนี้ กู้ชิงคงจะไม่สามารถบอกฉินคั่วได้ตามตรง
เพราะถ้าหากฉินคั่วไม่อนุญาตให้เธอทำงาน กู้ชิงคง จะทนไม่ไหว
เธออดไม่ได้ที่จะไปทำงาน
การกีดกั้นไม่ให้เธอไปทำงานก็เหมือนกับการฆ่าเธอ
“งั้นถ้าเกิดคุณรู้สึกว่ามันยุ่งเกินไปก็แค่บอกผมมา แล้วบางทีผมอาจจะช่วยคุณได้” การเลื่อนตำแหน่งของกู้ชิงเป็นเรื่องที่น่ายินดี
ฉินคั่วไม่อยากทำให้เธอรู้สึกว่ามันดูตึงเครียดเกินไป
และส่วนใหญ่เป็นการเฉลิมฉลองเพื่อกู้ชิงเท่านั้น ไม่มีใครคิดอื่นใด
“อืม ไว้ถึงเวลานั้นฉันจะไม่ลืมเรียกหานายเลย” กู้ชิงพูดแล้วอมยิ้ม
“พูดตามตรงเถอะชิงชิงที่รัก คุณจะไม่ยุ่งจริง ๆ ใช่มั้ย? ผมเริ่มกังวลแล้วนะ” ฉินคั่วถามด้วยความคลาแคลงใจ
เขาจะต้องยุ่งอยู่กับการบริหารสาขาย่อยเช่นกัน
ทุกคนล้วนมีงานยุ่งและจะไม่มีเวลามานั่งดูแลสุขภาพร่างกายของตัวเองอย่างแน่นอน
เขาเป็นห่วงลูกในท้องมากจริง ๆ
“อย่าเพิ่งกังวลไป นี่ไม่ใช่ลูกนายคนเดียวสักหน่อย เป็นลูกฉันเหมือนกัน ฉันก็ต้องมีขอบเขตอยู่แล้ว” กู้ชิงจะทำเท่าที่เธอสามารถทำไหว
ถ้าเธอทำไม่ได้ เธอจะบอกให้ลู่ซีจวี๋หาคนอื่นมาแทนที่เธอ
แน่นอนว่านี่เป็นโอกาสดีที่ถงเหมี่ยวเหมี่ยวมอบให้เธอ
แต่ถ้าเธอไม่มีความสามารถ เธอก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี
“เอาล่ะ สัญญากับผมนะ อย่าบีบบังคับตัวเอง ถ้าทำได้ก็ทำ ถ้าทำไม่ได้ก็อย่าฝืนตัวเอง เข้าใจมั้ย?” ฉินคั่วขมวดคิ้วด้วยความกังวล
“ฉันรู้ ฉันไม่มีทางฝืนตัวเองหรอก” กู้ชิงรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฉินคั่วในตอนนี้ค่อนข้างดี
ตราบใดที่ปัญหาเหล่านั้นถูกขจัดออกไป การอยู่ร่วมกัน ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร
ฉินคั่วพยายามทำหลายสิ่งหลายอย่างให้เธอ และเธอเองก็จะทำเพื่อฉินคั่วเช่นกัน
พวกเขาเป็นของซึ่งกันและกัน
“เอาล่ะ เดี๋ยวผมไปล้างผักก่อน คุณจะยืนดูข้าง ๆ นี้ก็ได้ อยากกินอะไรบอกผมมา เดี๋ยวผมทำให้” ฉินคั่วไม่ยอมให้กู้ชิงทำอาหารเอง
เขาเติบโตเป็นชายเต็มตัวแล้ว ทำไมจะต้องให้กู้ชิงลงมือด้วย
นอกจากนี้วันนี้เป็นวันดี กู้ชิงควรจะสนุกกับมัน
“นายทำคนเดียวได้เหรอ?” กู้ชิงมองดูฉินคั่วด้วยความกังวล
“แค่ล้างผักกับทำอาหาร ไม่ใช่เรื่องยากอะไรสักหน่อย แป๊บเดียวเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว ในนี้ควันเยอะ คุณไปนั่งรอให้ห้องนั่งเล่นก่อน เดี๋ยวเสร็จแล้วผมเรียก” ฉินคั่วสวมผ้ากันเปื้อนแล้วดันกู้ชิงออกไปข้างนอก
“นายไม่ต้องการความช่วยเหลือจากฉันจริง ๆ เหรอ?” กู้ชิงถาม
“ไม่ต้อง ๆ จะอยู่ทำอะไรล่ะ? เดี๋ยวผมทำอาหารที่คุณชอบให้แค่นั้นพอมั้ย?” ฉินคั่วหันหน้าไปถาม
“แค่อาหารที่เราชอบกินกันสองสามจานก็พอ และถ้านายอยากจะให้ช่วยตรงไหนก็บอกฉันมานะ” กู้ชิงพูดแล้วเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นอย่างไร้เรี่ยวแรง
ยิ่งลูกในท้องมีอายุครรภ์เพิ่มขึ้นมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสงบเสงี่ยมและมีเหตุผลมากขึ้นเท่านั้น ไม่ก่อกวนอะไรเลย
นอกจากนี้กู้ชิงยังไม่มีอาการไม่พึ่งประสงค์ใด ๆ
เธอไปตรวจครรภ์เป็นประจำ และคุณหมอก็บอกว่าลูกในท้องสุขภาพแข็งแรงดีมาก
เธอสัมผัสท้องแล้วรู้สึกราวกับสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของคนตัวเล็ก
ฉินคั่วทำอาหารเสร็จอย่างรวดเร็ว
หลังจากทำซุปและกับข้าวแล้ว
หนึ่งชั่วโมงต่อมา อาหารก็พร้อมเสิร์ฟ
กู้ชิงเดินเข้ามาสูดดมกลิ่นหอม
เมื่อมองเห็นอาหารหลากสีสันดูน่าอร่อยที่ส่งกลิ่นหอมอยู่บนโต๊ะ กู้ชิงก็รู้สึกประหลาดใจ
“เร็วจัง หอมมากด้วย” กู้ชิงไม่ได้พูดเกินจริงเลย
เธอเริ่มสงสัยว่าฉินคั่วเคยทำอาหารไม่เป็นจริง ๆ มาก่อนหรือเปล่า?
ทำไมตอนนี้เขาถึงได้ทำเสร็จเร็วนัก?
หรือว่านี่จะเป็นพรสวรรค์ของเขา?
“ตอนนี้เชื่อในความสามารถของสามีตัวเองหรือยังล่ะ?” ฉินคั่วยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
“ฉินคั่ว บอกฉันมาตามจริงว่านายเคยทำอาหารไม่เป็นมาก่อนจริง ๆ เหรอ?” กู้ชิงไม่อยากจะเชื่อ
“จริงสิ ไม่เชื่อสามีขนาดนั้นเลยเหรอ? ก่อนหน้านั้นก็แค่ไม่อยากเรียนรู้ ถ้าอยู่ตัวคนเดียวก็สั่งอาหารกลับบ้านหรือออกไปกินข้าวนอกบ้านเอา เพราะว่าไม่มีใครคู่ควรที่จะทำให้” ฉินคั่วพูดแล้วมองตรงเข้าไปในดวงตาของกู้ชิง
ดวงตาของเขาเอ่อล้นไปด้วยความรักที่แข็งแกร่ง
กู้ชิงเม้มปากแล้วเบือนหน้านี้อย่างไม่เต็มใจ “กินข้าวนอกบ้านไม่ดีต่อสุขภาพ ก็ลองคิดว่าทำให้ตัวเองดูสิ ร่างกายนายไม่คู่ควรกับการทำอาหารของนายหรือไง?”
“ไม่คู่ควรหรอก ผมเป็นผู้ชายตัวโต ไม่ต้องพิถีพิถันขนาดนั้น แต่คุณไม่เหมือนกัน ผมจะดูแลคุณอย่างดีไปตลอดชีวิต” ฉินคั่วจูบปลายนิ้วของกู้ชิง