พันธสัญญาลวงรัก - ตอนที่ 750 พวกผู้ชายไม่น่าเชื่อถือ

ตอนที่ 750

พวกผู้ชายไม่น่าเชื่อถือ

กู้ชิงตื่นขึ้นมาหลังจากถูกฉินคั่วปลุก

แม้ว่าจะตื่นขึ้นมาแล้ว แต่เธอยังสับสนเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้น?”

“ชิงชิงถึงแล้ว” ฉินคั่วพูดบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

กู้ชิงกวาดสายตามองรอบ ๆ แล้วพบว่าเธอมาถึงอพาร์ตเมนต์แล้ว

คนขับรถใช้เส้นทางลัดจึงมาถึงที่นี่เร็วกว่าปกติ

อย่างไรก็ตามกู้ชิงรู้สึกแปลกใจกับระยะเวลาการนอนหลับของเธอมาก

เธอหลับไปนานมากจริง ๆ

กู้ชิงเดินลงจากรถยนต์โดยมีฉินคั่วคอยประคับประคอง แต่ฉินคั่วไม่ได้เอากระเป๋าเสื้อผ้าลงมาด้วย จากนั้นเขาก็พูดว่า “ชิงชิง ย้ายมาอยู่กับผมเถอะ”

“ฉันอยู่ที่นี่ก็เหมือนกันนั่นแหละ” กู้ชิงอยากอยู่ที่นี่เท่านั้น ที่นี่คือบ้านที่เธอตกแต่งเองกับมือและมันก็ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นมาก

ฉินคั่วรู้สึกหมดหนทาง

บ้านที่แท้จริงของเขาอยู่ที่เมืองหนานและธุรกิจของเขา   ก็อยู่ที่เมืองหนาน

ตาเฒ่าคอยพูดกระตุ้นให้เขากลับไปสืบทอดธุรกิจที่บ้านอยู่เสมอ

กู้ชิงอยู่ที่นี่และตอนนี้เธอกำลังท้อง

เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรดี

“งั้นผมอยู่ที่นี่ด้วยได้มั้ย?” ฉินคั่วคิดว่าหลังจากเดินทางออกจากเมืองเป่ยแล้ว เขาคงจะไม่ได้กลับมาที่เมืองเป่ยอีกสักพักหนึ่ง

เขาจึงอยากจะใช้เวลาร่วมกับกู้ชิงให้มากขึ้น

“ไม่จำเป็น ฉันอยู่คนเดียวได้” นอกจากนี้กู้ชิงคำนวณเวลาเอาไว้แล้วว่าตอนนี้สาวน้อยซ่งโมโม่น่าจะกลับมาแล้ว

“แต่…”

“แกร๊ก”

แต่ก่อนที่ฉินคั่วจะทันได้พูดอะไร ประตูอพาร์ตเมนต์ตรงหน้าพวกเขาก็เปิดออก

ซ่งโมโม่กำลังออกมาทิ้งขยะพอดี

ใครจะรู้ว่าเธอจะมาบังเอิญเจอกับกู้ชิง

ในตอนนี้เธอมีเพียงแค่กู้ชิงอยู่ในสายตาเท่านั้น และคัดกรองฉินคั่วที่ยืนอยู่ด้านข้างออกไปโดยสิ้นเชิง

เธอวิ่งตรงเข้าไปหาแล้วร้องตะโกนว่า “พี่กู้ชิง”

เธอเป็นคนเซ่อซ่ามาก และตอนนี้กู้ชิงก็มีลูกแล้วจึงอยากจะหลบตัวหนี แต่สุดท้ายก็อดกลั้นเอาไว้

หากเธอหักหลบมันจะทำร้ายจิตใจสาวน้อยขนาดไหน?

ดังนั้นกู้ชิงจึงอดกลั้นอย่างเข้มแข็ง

ฉินคั่วสังเกตเห็นการกระทำของซ่งโมโม่ เขาจึงรีบยื่นมือออกไปจับศีรษะของซ่งโมโม่เอาไว้ ป้องกันไม่ให้ซ่งโมโม่พุ่งเข้ามาชนกู้ชิง

หลังจากหยุดเธอได้แล้ว ฉินคั่วก็ดึงมือออก

ขณะเดียวกันก็แอบคิดในใจว่าจะปล่อยให้กู้ชิงอยู่ที่นี่ต่อไปได้อีกหรือไม่

กู้ชิงเป็นคนระมัดระวังมาก

แต่ซ่งโมโม่ดูเป็นคนประมาทตั้งแต่มองเห็นแวบแรก

เขาจะรู้สึกโล่งใจได้อย่างไร

ซ่งโมโม่ที่ถูกดันออกเงยหน้ามองด้วยความโกรธ แต่เมื่อเห็นว่าเป็นฉินคั่ว เธอก็ร้องอุทานออกมาว่า “โอโห่ หล่อมาก”

พอเห็นท่าทางตกตะลึงของซ่งโมโม่ กู้ชิงก็อดหัวเราะไม่ได้

ฉินคั่วทำหน้าซังกะตาย ได้ยินผู้หญิงคนอื่นชมว่าแฟนตัวเองหล่อ แทนที่กู้ชิงจะหึงหวงแต่กลับหัวเราะเนี่ยนะ?

กู้ชิงชอบเขาบ้างหรือเปล่า?

แม้ว่าพวกเธอจะเป็นเพื่อนกัน แต่ก็ไม่ควรใจกว้างขนาดนั้นไหม?

หลังจากได้ยินเสียงหัวเราะของกู้ชิง ซ่งโมโม่ก็ตระหนักถึงจุดประสงค์ที่เธอรีบวิ่งเข้ามาหา

เธอค่อย ๆ กลับมามีสติอีกครั้ง พี่กู้ชิงกับสุดหล่อคนนี้?

“พี่กู้ชิง นี่แฟนพี่เหรอ?” ซ่งโมโม่เบิกตากว้างด้วย        ความอยากรู้อยากเห็น

กู้ชิงหันไปมองฉินคั่วด้วยความลังเลว่าเธอควรจะยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเขาดีหรือไม่

ฉินคั่วเดินเข้ามาอย่างไม่สบอารมณ์แล้วจับมือกู้ชิงเอาไว้ “ฉันเป็นแฟนของเธอ”

คำพูดดังกล่าวค่อนข้างแน่วแน่

กู้ชิงหลุดหัวเราะแต่ยังคงรู้สึกเขินอายเล็กน้อย

เธออยากจะปลีกตัวออกไป แต่ฉินคั่วกลับจับมือเธอเอาไว้แน่น

จนเธอไม่สามารถหนีไปได้เลย

ซ่งโมโม่ยืดตัวตรงทันทีแล้วพูดทักทายด้วยสีหน้าจริงจัง “สวัสดีค่ะพี่เขย”

“สวัสดี” สีหน้าของฉินคั่วอ่อนยวบลงมาก

“นี่เบอร์ฉัน ถ้ากู้ชิงไม่สบายตรงไหนก็โทรมาบอกฉันทีนะ” ฉินคั่วยื่นนามบัตรให้ซ่งโมโม่

หากมีอะไรเกิดขึ้นกับกู้ชิง เธอจะต้องจัดการมันด้วยตัวเองแน่ ๆ

ไม่มีทางบอกเขาง่าย ๆ

ดังนั้นฝากฝังคนรอบข้างเอาไว้น่าจะง่ายกว่า

“ได้ค่ะพี่เขย ไม่ต้องกังวล ฉันจะจับตาดูพี่กู้ชิงอย่างใกล้ชิด” หลังจากได้รับคำสั่ง ซ่งโมโม่ก็โค้งคำนับให้ฉินคั่วอย่างมีความสุข

ซ่งโมโม่เป็นคนมีชีวิตชีวาและกู้ชิงก็เคยชินกับเธอแล้ว

ฉินคั่วกำลังจะจากไป แต่จู่ ๆ เขาก็หันกลับมาจับมือกู้ชิงอีกครั้ง “ชิงชิง ผมคงจะต้องอยู่ที่เมืองหนานสักพัก ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็บอกผมนะ ผมจะรีบกลับมา”

ไม่รู้ว่าทำไมหลังจากได้ยินว่าฉินคั่วกำลังจะจากไป กู้ชิง ก็รู้สึกเคว้งคว้างเล็กน้อย

บางทีเธออาจจะรู้สึกคุ้นเคยกับการมีฉินคั่วคอยดูแล

พอรู้ว่าเขากำลังจะจากไป ภายในใจก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามกู้ชิงเป็นคนที่อดกลั้นเก่งมาก และเธอไม่ได้แสดงออกมา

“ฉันอยู่นี่จะเกิดอะไรขึ้นได้?” กู้ชิงทำงานอย่างสงบสุขทุกวัน

วงจรชีวิตของเธอค่อนข้างเรียบง่าย ไม่ซับซ้อนเหมือน  ฉินคั่ว

ดังนั้นจึงไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“นี่กุญแจบ้านของผมในเมืองเป่ย ผมจัดการทำความสะอาดทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ถ้าอยากไปที่นั่นก็แวะไปได้ตลอดนะ” หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นบุกเข้ามาในวันนั้น ฉินคั่วก็ให้คนมาเปลี่ยนกุญแจทันที

            กุญแจที่มอบให้กู้ชิงนั้นเป็นกุญแจอันใหม่ จะไม่มีใครเข้ามายุ่งวุ่นวายได้อีก

เขายังจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดภายในด้วย

“ฉันไม่…”

“ถ้าคุณไม่เก็บกุญแจนี้ไว้ ผมเดินทางกลับไปเมืองหนานแล้วจะรู้สึกสบายใจได้ยังไง? เก็บไว้ให้ผมทีนะ” เขารู้ว่ากู้ชิงไม่ชอบเงิน

และไม่ชอบของที่เขาให้เช่นกัน

แต่เขาอยากให้ของบางอย่างกับกู้ชิงบ้าง

หลังจากได้ยินคำพูดของเขา กู้ชิงก็ทำอะไรไม่ได้ถูกนอกจากเก็บกุญแจของเขาเอาไว้ “ก็ได้ งั้นฉันจะเก็บไว้ให้นายก่อน”

ถึงอย่างนั้นเธอจะไม่มีทางไปที่บ้านของฉินคั่วเด็ดขาด

เงินเก็บของเธอเกือบจะเพียงพอแล้ว

ตอนนี้เธอสามารถดาวน์บ้านได้

“ผมไปจริง ๆ แล้วนะ อย่าลืมคิดถึงผมล่ะ” ฉินคั่วจากไปอย่างไม่เต็มใจนัก

กู้ชิงยืนมองเขาจากไปอยู่ที่เดิม

ซ่งโมโม่มองดูกุญแจในมือของกู้ชิง

“พี่กู้ชิง นี่กุญแจบ้านวิลล่านี่ แล้วไหนจะรถยนต์คันเมื่อกี้นี้อีก แฟนพี่เป็นคนรวยใช่มั้ย?” ซ่งโมโม่เบิกตากว้าง

ต้องบอกว่าบ้านวิลล่าในเมืองเป่ยมีราคาแพงมาก บุคคลที่สามารถครอบครองบ้านพวกนี้ได้จะต้องไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป

ซ่งโมโม่แอบอิจฉาเล็กน้อย กู้ชิงเคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว แต่ก็ยังได้เจอกับผู้ชายที่มีคุณสมบัติดีเยี่ยม

            เธอเป็นสาวบริสุทธิ์ไม่เคยผ่านการแต่งงาน ทำไมไม่เห็นมีใครหลงเข้ามาบ้าง?

“ประมาณนั้น” กู้ชิงตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจและยัดกุญแจลงไปในกระเป๋า

“ประมาณนั้นเหรอพี่กู้ชิง พี่นี่ตาถึงชะมัด ฉันอยากจะหาแฟนรวย ๆ ซื้อรถซื้อบ้านให้ฉันมั่งจัง ฉันจะได้ไม่ต้องไปทำงาน” ซ่งโมโม่พูดเพ้อฝัน

โดยรู้สึกว่าแนวคิดนี้อาจจะมีทางเป็นไปได้

แม้แต่ผู้หญิงที่ผ่านการแต่งงานแล้วอย่างกู้ชิงยังหาแฟนรวย ๆ ได้ ทำไมเธอจะหาไม่ได้

กู้ชิงนี่ใช้ได้เลยนะ ภายนอกดูใส ๆ เรียบง่าย แต่กลับสามารถล่อลวงชายหนุ่มที่หล่อเหลาขนาดนี้มาได้

กู้ชิงรู้สึกว่าคำพูดคำจาของซ่งโมโม่ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก

แต่ถึงอย่างนั้นเธอมักจะปฏิบัติต่อซ่งโมโม่เหมือนน้องสาว จึงไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดตอบบอกด้วยน้ำเสียงตักเตือนว่า “พึ่งพาคนอื่นจะดีเท่าพึ่งพาตัวเองได้ยังไง? พวกผู้ชายน่ะไม่น่าเชื่อถือหรอก”