พันธสัญญาลวงรัก - ตอนที่ 49 ฉันจะช่วยนวดให้คุณ

ตอนที่ 49 

ฉันจะช่วยนวดให้คุณ

หลังจากกินบะหมี่เสร็จแล้ว ถงเหมี่ยวเหมี่ยวจัดแจงให้พวกเขาเข้าไปนอนและกลับเข้าไปในห้องนอนเล็ก

เตียงของเสี่ยวเป่ามีขนาดเล็กเกินไปจนทำให้เธอนอนหลับไม่สบายตัว นอกจากนี้มู่อวี้เฉิงยังคงปรากฏขึ้นมาในใจของเธอเป็นครั้งคราว

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวนอนไม่หลับจนกระทั่งตกดึก

ขณะที่เธอกำลังจะผล็อยหลับไป เสียงร้องของเสี่ยวเป่าก็ดังลอดออกจากข้างห้อง

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวตื่นขึ้นมาทันที

ตั้งแต่กลับประเทศมาเสี่ยวเป่ายังไม่เคยร้องไห้ตอนนอนคนเดียวเลย แต่ทำไมจู่ ๆ วันนี้ถึงร้องไห้?

เธอรีบสวมเสื้อคลุมและเดินไปเคาะบานประตูห้องใหญ่

คนที่อยู่ข้างในไม่ได้ปล่อยให้เธอรอนาน หลังจากเธอดึงมือกลับประตูก็เปิดออกทันที

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเห็นคนที่เดินมาเปิดประตู

เสี่ยวเป่ายืนร้องไห้อยู่หลังประตูทั้งที่น้ำตายังคงไหลลงมา เขารีบคว้ามือเธอและดึงเธอเข้าไปในห้องด้วยความตื่นตระหนก

“หม่ามี้ คุณลุงสุดหล่อไม่สบาย เหงื่อออกเต็มเลย รีบไปดูเข้า เสี่ยวเป่าไม่รู้ต้องทำยังไง…”

เสี่ยวเป่าตื่นขึ้นมาหลังจากได้ยินเสียงมู่อวี้เฉิงพลิกตัวไปมา เขาตื่นขึ้นมาและเห็นคุณลุงสุดหล่อขมวดคิ้วงอตัวเอามือกุมท้องแน่นดูเจ็บปวดอย่างมาก

เขาต้องการจะออกไปเรียกหม่ามี้แต่คุณลุงสุดหล่อกลับห้ามปรามเอาไว้ เขาจึงร้องไห้ด้วยความเป็นห่วง

โชคดีที่ถงเหมี่ยวเหมี่ยวได้ยินเสียงเขา

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวถูกเสี่ยวเป่าลากเข้าไปในห้องที่ไร้แสงสว่าง และได้ยินเสียงคนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง

เธอขมวดคิ้วและเปิดโคมไฟข้างหัวเตียง จากนั้นรูปลักษณ์ที่ทุกข์ทรมานของมู่อวี้เฉิงก็ปรากฏแก่สายตา

ผมที่ถูกเช็ดจนแห้งก่อนหน้านี้เปียกโชกไปด้วยเหงื่อจนแนบติดหน้าผาก มู่อวี้เฉิงคงจะเจ็บปวดมากถึงขนาดที่ว่าเส้นเลือดบนคอปูดโปนออกมา

“ออกไป” มู่อวี้เฉิงพยายามสงบสติอารมณ์รีบพูดไล่เธอด้วยน้ำเสียงเย็นชาเมื่อเห็นว่าเธอกำลังเดินเข้ามา

เขารู้ดีว่าตอนนี้เขาดูน่าอับอายมากแค่ไหน

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวรู้สึกตกใจกับอาการของเขาและไม่ได้สนใจคำพูดดังกล่าว

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมดูร้ายแรงจัง?”

เธอไม่มีทีท่าว่าจะกลับออกไปและมู่อวี้เฉิงที่กำลังตกอยู่ในสภาพปัจจุบันไม่สามารถทำอะไรเธอได้ จึงพูดว่า

“ปัญหาโรคเก่าน่ะ”

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวเม้มปากกระซิบบอกเสี่ยวเป่าให้เข้าไปนอนในห้องเล็กขณะที่เธอจะคอยดูแลมู่อวี้เฉิงให้

เสี่ยวเป่าพยักหน้า หันหลังกลับและจากไป

จากนั้นถงเหมี่ยวเหมี่ยวจึงไปที่มู่อวี้เฉิงอีกครั้ง

“ฉันจะไปหายามาให้ คุณจะรออยู่ที่นี่หรือจะออกไปรอที่โซฟา?”

มู่อวี้เฉิงไม่ตอบ เพียงแต่กัดฟันและลุกขึ้นจากเตียงตามเธอออกไปจากห้องใหญ่

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวเก็บข้างของในบ้านอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย เธอหายาเจอหลังจากนั้นไม่นานและนำเอาน้ำเอายาไปเสิร์ฟให้เขา

“กินยาก่อน ถ้ายังไม่ดีขึ้นค่อยไปโรงพยาบาลนะคะ”    .เธอพูดและยื่นของในมือให้เขาทีละชิ้น

มู่อวี้เฉิงรับยามากิน

หลังจากกินยาแล้ว อาการปวดท้องของมู่อวี้เฉิงเบาบางลงไม่ได้พลิกตัวไปมาเหมือนตอนแรก แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่หายดีเสียทีเดียว

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวรู้สึกกังวลเมื่อเห็นเหงื่อที่ผุดขึ้นบนหน้าผากและริมฝีปากที่มีสีคล้ำขึ้น

“คุณนอนลงสิ เดี๋ยวฉันนวดให้ เวลาเสี่ยวเป่ารู้สึกไม่สบายท้องฉันก็นวดให้เขาบ่อย ๆ”

แต่หลังจากพูดจบ ถงเหมี่ยวเหมี่ยวก็ตงิดใจขึ้นมา

เธอคิดว่าผู้ใหญ่กับเด็กเล็กจะเหมือนกันได้อย่างไร…

ขณะที่เธอกำลังเสียใจที่เผลอพูดออกไปเช่นนั้น มู่อวี้เฉิงก็เอนกายนอนลงแล้ว

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวตกตะลึงเมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาที่จ้องมองมา

หลังจากตีกับตัวเองอยู่พักหนึ่ง เธอก็ยอมแพ้และเดินเข้ามาหา

ดวงตาของมู่อวี้เฉิงเป็นประกายเมื่อเห็นว่าเธอค่อย ๆ เดินเข้ามา

บางครั้งเขาก็คิดว่าผู้หญิงคนนี้น่าจะโง่จริง ๆ ไม่อย่างนั้นเธอจะกระโดดลงมาในหลุมพรางตัวเองทำไม? ความเสียใจบนใบหน้าของเธอชัดเจนจนอีกฝ่ายเห็นได้ชัด

ถึงอย่างนั้นเธอกลับพูดเสนอมันออกมาเอง

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวเดินเข้าไปเปิดโคมไฟตั้งพื้นข้างโซฟาให้เกิดแสงสลัวเครือคลุมเล็กน้อย

มู่อวี้เฉิงลดระดับสายตาลงมองดูใบหน้าด้านข้างของเธอด้วยดวงตาที่อ่อนโยน

สถานการณ์ตอนนี้แตกต่างจากความตึงเครียดในตอนแรกมาก ถงเหมี่ยวเหมี่ยวทำให้เขารู้สึกสงบลง แม้แต่ใบหน้าด้านข้างของเธอยังชวนหลงใหล

ทว่ารอยบวมแดงบนใบหน้ากลับบดบังความงดงาม

“แล้วคุณจะทำยังไงกับตระกูลถงต่อ?” มู่อวี้เฉิงพูดถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวหยุดชะงักชั่วคราวขณะที่สีหน้าเย็นชาค่อย ๆ ปรากฏขึ้น

“ตระกูลถงกำลังจะไม่ไหวแล้ว ที่ถงกัวฮุยตามรังควานฉันเพราะต้องการให้ฉันช่วยตระกูลถงให้กลับมาหายใจโล่งคออีกครั้ง”

เมื่อห้าปีที่แล้ว ถงกัวฮุยที่เห็นแก่ตระกูลถงไม่ลังเลแม้แต่น้อยที่จะบีบบังคับให้เธอแต่งงานกับคนไม่เคยเจอ

หลังจากเธอหายตัวไปห้าปี ตระกูลถงต่างเมินเฉยต่อเธอมาก

แต่ตอนนี้กลับมีหน้ามาตามรังควานเธอ

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวรังเกียจตระกูลถงเป็นอย่างมาก

“อืม แล้วคุณจะทำยังไง?” มู่อวี้เฉิงขานรับและถามกลับสั้น ๆ

เขามองดูและรู้สึกว่าถงเหมี่ยวเหมี่ยวมีแผนการของตัวเองแล้ว

“ฉันจะเอาสิ่งที่เป็นของฉันกลับคืนมา” ถงเหมี่ยวเหมี่ยวเงยหน้าสบตาเขาและแสดงท่าทางดั่งหญิงสาวผู้แข็งแกร่งอีกครั้ง

การกลับมาของเธอในครั้งนี้นอกจากจะกลับมาเพื่อจัดการบริษัทแล้ว ยังกลับมาเพื่อจัดการกับตระกูลถงอีกด้วย

เท่าที่เธอรู้มา แม่ของเธอได้รับส่วนแบ่งมาจากตระกูลเช่นกัน และหลังจากที่แม่เสียชีวิตลง ส่วนแบ่งนั้นก็ควรจะตกมาเป็นของเธอ

ทว่า ‘พ่อผู้แสนดี’ กลับใช้ประโยชน์จากความเป็นเด็กและความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของเธอครอบครองทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่แม่เหลือทิ้งไว้ให้

การกลับมาครั้งนี้ของเธอคือการทวงคืนทุกอย่างที่    ถงกัวฮุยแย่งชิงเอาไปจากเธอ!

ใบหน้าของถงเหมี่ยวเหมี่ยวเต็มไปด้วยความเกรี้ยวโกรธเมื่อถึงเรื่องราวในอดีต

มู่อวี้เฉิงมองดูใบหน้าด้านข้างของเธอแล้วอดไม่ได้ที่จะใจสั่นไหว

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวที่สงบลงดูสะดุดตามากเป็นพิเศษ

บางทีเขาอาจจะเข้าใจผู้หญิงคนนี้ผิดไป เธอไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแออย่างที่เขาคิด

“คุณมัวแต่พูดถึงเรื่องฉันอยู่นั่นแหละ ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้างคะ?” ถงเหมี่ยวเหมี่ยวหยุดคิดและลงมือนวดต่อ

มองพิจารณาจากรูปลักษณ์ของเขาแล้วดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกทุกข์ทรมานเหมือนตอนแรก

มู่อวี้เฉิงค่อย ๆ ตอบสนองกลับ เขาเอาแต่จ้องคนตรงหน้าจนหลงลืมความเจ็บปวด

การนวดคลึงของถงเหมี่ยวเหมี่ยวดีมากจริง ๆ

“ยังปวดอยู่ นวดต่ออีกสักหน่อยสิ” มู่อวี้เฉิงโกหกหน้าตาย

ท่าทางสบายใจของเขาทำให้ถงเหมี่ยวเหมี่ยวเม้มปากเน้นอยากจะพูดเปิดโปงคำโกหกของเขาให้รู้แล้วรู้รอด แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นอีกครั้งกลับเห็นเขากลับตาพริ้ม

หากเปรียบเทียบกับตอนที่เขาซีดเซียว ตอนนี้เขาดูน่ามองมากกว่ามาก

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวถอนหายใจ ลดระดับสายตาลงและลงมือนวดต่อ

ไม่รู้ว่าเธอใช้เวลานานเท่าไหร่แต่มู่อวี้เฉิงเกือบจะผล็อยหลับไป เขาเกือบลืมว่าเธอยังอยู่ตรงนั้นและสุดท้ายแล้วก็ปล่อยเธอไป

“ขอบใจนะ ผมรู้สึกดีขึ้นมาก”

เขาเผลอยกมือออกไปคว้าข้อมือของถงเหมี่ยวเหมี่ยว

จนทำให้ทั้งคู่ตกตะลึงไปชั่วขณะ

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวเงยหน้ามองด้วยความประหลาดใจแต่กลับไม่ได้ตอบโต้อะไร

มู่อวี้เฉิงมองดูสายตาที่ว่างเปล่าและรีบปล่อยมือเธอออกราวกับถูกไฟฟ้าช็อต

“ผมมึน ๆ นิดหน่อย ขอโทษที”

ถงเหมี่ยวเหมี่ยวรู้สึกตัวช้าและเพิ่งรับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เธอตื่นตระหนกจนรีบลุกขึ้นจากโซฟา

“ถ้าไม่ปวดก็ดีแล้ว คุณเข้าไปนอนต่อในห้องใหญ่เถอะ ฉันจะไปนอนกับเสี่ยวเป่าเอง นอนตะแคงก็น่าจะได้อยู่”              ถงเหมี่ยวเหมี่ยวพูดและเดินเข้าห้องไปโดยไม่รอคำตอบจาก   มู่อวี้เฉิง