ผู้ควบคุมเวลา (นิยายแปล) - ตอนที่ 47 สังหารโจนิน
ตอนที่ 47 สังหารโจนิน
ริมแม่น้ำ.
ได เห็นดาบของ คาสึกิ ตัดร่างแยกโคลนของ โจนินอิวะงาคุเระ ออกเป็นชิ้นๆ และเห็น โจนินของอิวะงาคุเระ โผล่ขึ้นมาจากพื้นด้านหลังของ คาสึกิ และโจมตี คาสึกิ ทำให้ ได อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาด้วยความตกใจ
“อ๊ะ!”
“สายไปแล้ว…”
เขาต้องการรีบวิ่งไปอีกฝั่งของแม่น้ำทันทีเพื่อช่วยเหลือ คาสึกิ แต่เขาเพิ่งเปิดประตูบานที่ 5 ไปในตอนนี้ และความเร็วที่ได้จากการเปิดประตูบานที่ 5 ก็ไม่เหมือนความเร็วที่ได้จากประตูบานที่ 6 หรือบานที่ 7 มันสายเกินไปที่จะช่วย คาสึกิ แก้ไขวิกฤตที่เขากำลังเผชิญ
และเขายังได้ยินคำพูดจากปากของ เด็นกิ ว่าตนเองคือ โจนิน โจนินของหมู่บ้านอิวะงาคุเระนั้นถือได้ว่าเป็นแกนหลักของหมู่บ้าน!
ในเวลาเดียวกัน.
นินจาอิวะงาคุเระที่เหลืออีก 3 คน ได้ยืนอยู่อีกฝั่งแล้ว ตอนนี้กำลังเตรียมเผชิญหน้ากับ ได อย่างระมัดระวัง และพวกเขาก็พร้อมที่จะหยุด ได
เด็นกิ คือโจนินของพวกเขา และมันก็เป็นโจนินที่แข็งแกร่งมากเช่นกัน ใกล้จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นโจนินชั้นยอดแล้ว กับสถานการณ์ในปัจจุบันเขาคงจะสามารถจัดการกับเด็กหนุ่มแห่งโคโนฮะได้ และสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือขัดขวาง ได ซึ่งภารกิจนี้จะต้องไม่ล้มเหลว!
“มันจบแล้ว!”
เด็นกิ ยังชัดเจนสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น เขารู้ว่าในระยะแค่นี้ ความเร็วของ ได ไม่สามารถเร็วกว่าการโจมตีของเขาไปได้ สมมุติว่าอีกฝ่ายสามารถทะลุฝ่ามาถึงที่นี่ หนามอันแหลมคมของเขาคงได้แทงทะลุหัวของ คาสึกิ ไปแล้ว
แต่แทบจะในเสี้ยววินาทีนั้น
จู่ๆ ร่างของ คาสึกิ ก็แสดงความเร็วที่เกือบจะแปลกประหลาด กลายเป็นภาพติดตาที่แทบจะมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น และทันใดนั้นก็หันกลับมาเพื่อเผชิญหน้ากัน ดาบนินจาในมือของเขาตวัดตัดหนามแหลมทั้ง 2 อันให้ขาดครึ่งโดยตรง!
“!!!”
รูม่านตาของ เด็นกิ หดตัวอย่างรุนแรง
มีประกายแห่งความไม่เชื่อฉายวาบในดวงตาของเขา และความรู้สึกที่ว่ามีผมเส้นหนึ่งโผล่ขึ้นมาในหัวใจของเขา เพราะความเร็วที่ คาสึกิ แสดงนั้นไม่เหมือนกับความเร็วที่คนปกติจะมีได้ !
“เร็วอะไรขนาดนี้…”
โดยไม่รอให้เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเห็นดาบนินจาเขี้ยวสีขาวในมือของ คาสึกิ จู่ๆ ก็วาดเส้นโค้งหลายเส้นบนท้องฟ้า ราวกับด้ายสีขาวฟาดเข้าหาร่างกายของเขา
ภายใต้ความน่าสะพรึงกลัวของ เด็นกิ เขาทำได้เพียงสะบัดแขนใช้หนามแหลมที่ถูกตัดปัดป้องอย่างสุดความสามารถ
ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง!!!
บนท้องฟ้า มีเสียงกะทบกันของเหล็กดังขึ้น 2-3 เสียงอย่างหนาแน่นและชัดเจน จากนั้นก็เห็น เด็นกิ กระเด็นถอยห่างออกไปไกลกว่า 12 เมตร
“หัวหน้าเด็นกิ!!!”
นินจาอิวะงาคุเระ ที่มองฉากนี้อยู่ไม่ไกล เกือบจะแสดงท่าทางเหลือเชื่อ
พวกเขาเห็นได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายของ เด็นกิ เต็มไปด้วยรอยแผลและเลือดสดๆอยู่ทุกที่ เห็นได้ชัดว่าในการเผชิญหน้าระยะประชิดในเสี้ยววินาที เขาไม่สามารถหยุดการโจมตีด้วยดาบสั้นในมือของ คาสึกิ ได้!
เป็นไปได้ยังไง!
ไม่ว่าจะเป็น วิชากระบวนท่า หรือ คาถานินจา เด็นกิ นั้นทรงพลังและมีความเชี่ยวชาญอย่างยิ่ง เป็นไปได้อย่างไรที่ คาสึกิ จะสร้างบาดแผลมากกว่าหนึ่งแผลภายใต้การโจมตีระยะประชิด?!
“สมกับเป็นโจนิน มันแข็งแกร่งกว่าที่คาดเอาไว้”
คาสึกิ มองไปที่ เด็นกิ ซึ่งกำลังมองเขาด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อยแล้วพึมพำขึ้นว่า: “มันสามารถป้องกันการโจมตีของฉันได้ ถ้าเช่นนั้น…”
ควับ! ควับ!.
คาสึกิ ประสานอินด้วยมือซ้ายข้างเดียวอย่างรวดเร็วราวกับภาพติดตา และจักระที่แตกกระจายได้ไหลมารวมตัวกันบนใบดาบของดาบนินจาเขี้ยวสีขาว จากนั้นเสียงนกร้องที่ดังชัดมากมายก็ส่งเสียงสอดประสานกัน
คาถาสายฟ้า – พันปักษา!
หลังจากถามเกี่ยวกับประเด็นหลักของการเปลี่ยนแปลงธรรมชาติจักระแบบสายฟ้าจาก โอโรจิมารุ แล้ว คาสึกิ ก็สามารถพัฒนา พันปักษา ได้ภายในเวลาไม่ถึง 10 วัน!
“…….”
ใบหน้าของ เด็นกิ เปลี่ยนไปอย่างมาก
ไม่ว่าจากความผันผวนของจักระหรือจากมุมมองทางสัณฐานวิทยา เทคนิคที่ คาสึกิ กำลังใช้นั้นเป็นรูปแบบที่อันตรายอย่างไม่ต้องสงสัย!
ด้วยความเร็วที่แทบจะแปลกประหลาดของ คาสึกิ ประกอบกับพลังทำลายล้างสูงของคาถานินจาแบบสายฟ้า ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะต้องอันตรายอย่างยิ่ง และจะต้องไม่ให้อีกฝ่ายเข้ามาใกล้!
“คาถาดิน! ภูผาขนาบ!”
มือของ เด็นกิ ทำการประสานอินโดยไม่ลังเล พร้อมกับส่งเสียงร้องตะโกน
นี่เป็นหนึ่งในคาถานินจาระดับสูงสุดที่เขาเชี่ยวชาญ เป็นคาถานินจาระดับ A ในรูปแบบดิน และยังเป็น คาถานินจาที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาซึ่งรวมการโจมตีและการป้องกันเข้าไว้ด้วยกัน
คลื่นนน!!
เพียงชั่วขณะหนึ่ง
จู่ๆ พื้นดินก็ส่งเสียงคำราม เท้าของ คาสึกิ หยุด ขาของเขาถูกพื้นดูด และพื้นดินทั้ง 2 ด้านเหมือนพลิกกลับ ก่อตัวเป็นกำแพงหินขนาดใหญ่ 2 ซีก โดยมี คาสึกิ เป็นจุดศูนย์กลาง จากนั้นก็บีบอัดเข้าหา คาสึกิ ที่ยืนอยู่ตรงกลาง .
“คาสึกิ!”
“เดี๋ยวๆๆ!”
ใบหน้าของ ได เปลี่ยนไปอีกครั้งเมื่อเขาเห็นฉากนี้ เขาตะโกนคำราม และทันใดนั้น ประตูบานที่ 6 ก็ถูกเปิดใช้งาน และร่างของก็พุ่งข้ามแม่น้ำโดยตรง
นินจาอิวะงาคุเระทั้ง 3 ที่กำลังรออยู่แล้ว เมื่อเห็น ได วิ่งเข้ามา พวกเขาทั้งหมดก็ขว้าง คุไน และ ดาวกระจายจำนวนมากออกไปพร้อมกัน และ คุไน ก็ยังติดยันต์ระเบิดเพื่อพยายามหยุด ได
อย่างไรก็ตาม ได ผู้เปิดประตูด่านที่ 6 เพียงแค่ชกหมัด ลมจากหมัดก็พัด คุไน และ ดาวกระจาย ไปทั่วท้องฟ้า
นินจาอิวะงาคุเระรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นฉากนี้
วิชากระบวนท่าแบบนี้ค่อนข้างน่ากลัวอยู่แล้ว!
อย่างไรก็ตาม.
ได รีบวิ่งไปที่ฝั่งตรงข้ามของแม่น้ำ แต่จู่ๆ ก็หยุดร่างอยู่ที่ริมฝั่ง
เขาเห็น คาสึกิ ที่กำลังจะถูกเล่นงานในทิศทางนั้น ท่าทางของเขาไม่มีความตื่นตระหนก และดวงตาของเขาก็สงบมาก เขาถือดาบนินจาเขี้ยวสีขาวไว้ในมือขวาและโบกสะบัดออกไปอย่างรวดเร็ว.
ควับ!!
เส้นส่วนโค้งสีขาวที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าสว่างวาบเหมือนพระจันทร์เสี้ยว
กำแพงหินที่หนาเป็นอย่างมากซึ่งบีบอัดเข้ามาก็หยุดลง และเกิดรอยร้าวที่ชัดเจนปรากฏขึ้นจากตรงกลาง ขยายออกไปด้านข้างและจากนั้นกำแพงหินก็พังทลายลงมา
มันถูกดาบผ่าครึ่ง!
“นี่…”
เด็นกิ ที่กำลังแสดงท่าทางประสานอินด้วยมือทั้ง 2 ข้าง ก็มีความสยองขวัญปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
วิธีการดังกล่าวทำให้เขานึกถึงข้อมูลที่เขาเคยเห็นมาก่อน และทำให้เขานึกถึงชื่อของชายที่เขย่าโลกนินจาในสงครามโลกนินจาครั้งสุดท้าย – ซาคุโมะ เขี้ยวสีขาวแห่งโคโนฮะ!
ฟุบ!
เงาของ คาสึกิ พุ่งออกมาจากกำแพงหินที่พังทลาย และพุุ่งมาหาเขาพร้อมกับแสงรูปพระจันทร์เสี้ยวจากดาบนินจาเขี้ยวสีขาวที่ถืออยู่ในมือ
หลังจากที่ฝึกพันปักษาสำเร็จ ความเร็วของร่างกายก็เพิ่มขึ้นอีกระดับหนึ่ง ด้วยความเร็ว 3 เท่า เขาไม่จำเป็นต้องเปิดประตูบานที่ 3 เขาก็สามารถใช้ “แสงจันทร์” ได้!
ภาพเงาของคน 2 คนไขว้สลับกัน
ฟุบ!
คาสึกิ ปรากฏตัวทางด้านขวาของ เด็นกิ และหยุดนิ่งชั่วขณะ แต่ดาบนินจาเขี้ยวสีขาวในมือของเขายังคงมีสายฟ้าแกว่งไปมา
ในขณะเดียวกันร่างกายของ เด็นกิ ถูกแช่แข็งอยู่กับที่ โดยมีเส้นเลือดที่ชัดเจนได้ปรากฏจากกึ่งกลางคิ้วลากยาวไปยังช่องท้องของเขา
“…ขะ เขี้ยวสีขาวแห่งโคโนฮะ?!”
มีแววเหลือเชื่อในดวงตาของเขา
คาสึกิ ค่อยๆ เก็บดาบนินจาเขี้ยวสีขาวในมือของเขาและหันหน้าไปทาง เด็นกิ พูดอย่างใจเย็น: “นั่นพ่อของฉัน”
เป็นอย่างนี้นี่เอง…
เมื่อได้ยินคำพูดของ คาสึกิ เด็นกิ ก็พึมพำในใจ อารมณ์เช่นความเสียใจและความไม่เต็มใจปรากฏขึ้น และในที่สุดสติของเขาก็จมดิ่งลงสู่ความมืดตลอดกาลพร้อมกับเลือดที่ไหลทะลัก จากนั้นร่างของเขาก็ล้มลงไปที่พื้น
เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ
