หน้าแรก Amnovel
  • หน้าแรก
  • นิยายทั้งหมด
  • เติมเงิน
  • ติดต่อเรา
ค้นหา
ค้นหาขั้นสูง
เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก
  • หน้าแรก
  • นิยายทั้งหมด
  • เติมเงิน
  • ติดต่อเรา
  • เข้าสู่ระบบ
เข้าสู่ระบบ
Prev
Next

บุรุษที่ถูกทิ้ง - บทที่ 52 ที่อยู่ที่แสนห่างไกล

  1. หน้าแรก
  2. บุรุษที่ถูกทิ้ง
  3. บทที่ 52 ที่อยู่ที่แสนห่างไกล
Prev
Next

เย่โม่ กล่าวว่าหลังจากเงียบมาสักพัก "พี่โจ่ว ถ้าคุณไว้ใจฉัน ก็ปล่อยให้ฉันอยู่ที่นี้ แล้วพอฉันเสร็จธุระที่นี้แล้ว ฉันจะไปหาพี่เองเพื่อดูว่าฉันจะรักษาเขาได้ไหม ยังไงซะฉันต้องบอกก่อนนะว่าเถาวัลย์นี้มันรักษาไม่ได้หรอก ฉันไม่รู็ว่าหมอจีนคนไหนบอกมาหรอกนะ แต่มันเป็นเรื่องที่น่ารังเกียจจริงๆ"

 

"อ่ะ…." โจ่วอิกัว ส่งเสียงออกมาอย่างประหลาดใจและคว้ามือของเย่โม่ "น้องเย่ ช่วยชีวิตลูกฉันได้หรอ?"

 

เย่โม่ พยักหน้าและกล่าวว่า "ไม่ใช่ปัญหาใหญ่"

 

"แน่นอนฉันเชื่อว่านาย แน่นอน….." โจ่วอิกัวพูดติดอ่าง พร้อมหยิบนามบัตรให้เย่โม่ "นี่คือที่อยู่ที่บ้านและหมายเลขติดต่อของฉัน ได้โปรดน้องชาย"

 

เขาไม่ได้คิดว่าเย่โม่จะโกหก และเชื่อว่าเย่โม่ไม่ใช่คนประเภทที่จะโอ้อวด หลังจากที่ได้เห็นผลงานอันน่ามหัศจรรย์ของเย่โม่ในวันนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่กับเย่โม่มานาน แต่เขารู้สึกว่าเย่โม่เป็นคนที่น่าเชื่อถือและเป็นเพื่อนที่ดี

 

เย่โม่มองไปที่นามบัตร เขาพยักหน้าและพูดว่า "ยังไงซะ ตอนนี้ฉันยังไปปักกิ่งไม่ได้ ต้องรอหลังจากนี้อีกสัก 1 ปี" เย่โม่รู้ว่าเขาอาจจะพาตัวเองลงในกับดักหากไปที่ปักกิ่งตอนนี้

 

"ไม่เป็นไรหรอก ตราบใดที่น้องเย่จได้ ก็พอแล้วละ" โจ่วอิกัวดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจแต่เขาก็ร่าเริง แม้ว่าหัวใจเถาวัลย์สีม่วงจะสามารถรักษาลูกชายของเขาได้ แต่ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2 ถึง 3 ปี ในอีกด้านหนึ่งแม้ว่าเย่โม่บอกว่าเขาไม่สามารถรักษา "ตอนนี้" ได้ นั่นหมายความว่าตราบใดที่เขาไปที่นั่นก็อาจจะแก้ได้ โจ่วอิกัวรู้ซึ่งมันเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

 

สำหรับเหตุผลที่เย่โม่ไม่ได้ไปกับเขาตอนนี้ เขาไม่ได้คิดมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ เย่โม่เป็นคนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เขามีธุระของตัวเองเพื่อรับมือกับบางอย่าง นอกจากนี้นี่ไม่ใช่วันแรกของเขาในโลกแบบนี้ เย่โม่ต้องหนีไปที่ชายแดนของประเทศ ซึ่งหมายความว่าเขามีปัญหา การเป็นเพื่อนไม่จำเป็นต้องถามทุกอย่าง

 

"ฮ่าๆ พี่เย่ ผมจะสั่งให้ทุกคนจัดงานเลี้ยงเพื่อต้อนรับคุณทั้งสองคน!" ความสุขของฝางหนานไม่ใช่เรื่องการทำธุรกิจในวันนี้ แต่การได้พบกับคนอย่างเย่โม่ และที่สำคัญเขาจะอยู่ที่นี้สักพักหนึ่ง

 

เสี่ยวลี่รู้สึกตื่นตระหนกเมื่อรอนานเกินไป เย่โม่และโจ่วอิกัวก็ออกมาตามด้วยชายร่างใหญ่คนหนึ่งที่มีผมยาว

 

หลังจากกินอาหาร เสี่ยวลี่บอกได้ว่าทั้งแขกและเจ้าบ้านดูมีความสุขกันมาก ไม่ว่าจะเป็นโจ่วอิกัวหรือคนที่ดูโหดร้าย พวกเขาทั้งหมดเคารพเย่โม่มาก และความเคารพนี้มาจากก้นบึงหัวใจของพวกเขา โจ่วอิกัว เป็น CEO รายใหญ่ของกรุงปักกิ่งและเป็นคนที่มั่งคั่ง แต่ชายร่างใหญ่คนนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่คนดี แม้กระนั้นเขาก็เคารพเย่โม่

 

แม้ว่าเธอจะมีคำถามมากมายที่จะถาม เสี่ยวลี่รู้ว่าเธอไม่สนิทกับเย่โม่ มากนัก เพราะฉะนั้นเธอจึงถามเสี่ยวหยูแทน แต่เสี่ยวหยูก็ไม่รู้เหมือนกัน ที่อยู่อาศัยของพวกเขาถูกจัดขึ้นโดยฝางหนาน แม้กระนั้นเย่โม่ก็ออกไปหลังอาหารเย็น ที่ที่ไม่มีใครรู้ยกเว้นโจ่วอิกัวที่มีเงื่อนงำคลุมเครือ

 

เย่โม่ไปที่ฐานของเหล่า ระเบิด 13 (อันธพาล) แต่ความผิดหวังของเย่โม่ มันว่างเปล่า เขาไม่รู้จริงๆว่าคนเหล่านี้ไม่มีเงินออมใดๆ หลังจากที่ทำธุรกิจ เงินทุนเป็นศูนย์มาเป็นเวลานาน ซึ่งทำลายความปรารถนาของเย่โม่ที่ต้องการจะรวย

 

ฝางหนานได้มาหาเย่โม่และคนอื่นๆ ในตอนเช้า ตอนนี้ตระกูลปู่ต๋าวของฝางหนานเป็นหนึ่งในสามตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเมืองอสรพิษ ที่เลวร้ายที่สุดของสามตระกูลที่ดีคือ ระเบิด 13 แต่ตอนนี้ ระเบิด 13 ไม่มีอีกต่อไป ดังนั้นปู่ต๋าวจึงกลายเป็นหนึ่งในสองตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเมืองอสรพิษ

 

เพราะฝางหนานดูแล โจ่วอิกัวและคนอื่นๆ พวกเขาจึงปลอดภัยในเมืองอสรพิษและไม่มีใครกล้าที่จะทำร้ายพวกเขา วันที่สอง โจ่วอิกัวได้ให้เงินเย่โม่ ในขณะที่เขาออกจากเมืองอสรพิษ

 

"ฉันจะส่งพี่ชายสองสามคนไปด้วยนะ เพื่อช่วยให้คุณเดินทางไปตามถนนใหญ่อย่างปลอดภัย" เมื่อเห็นว่าโจ่วอิกัว และคนอื่นๆ กำลังไป ฝางหนานบอกพวกเขาว่าเขาจะส่งคนของเขาไปด้วย เพื่อให้โจ่วอิกัวกลับไปอย่างปลอดภัย

 

เย่โม่ไม่ได้หยุดเขา ระเบิด 13 คนที่ปิดกั้นถนนถูกทำลายโดยเขาไปแล้ว แม้จะไม่มีใครไปส่งพวกเขา โจ่วอิกัวและคนอื่นๆก็จะไม่ตกอยู่ในอันตราย อย่างไรก็ตามตั้งแต่ฝางหนานได้เริ่มส่งพวกเขา เย่โม่ก็ไม่ได้พูดอะไร

 

เสี่ยวลี่เดินไปตรงหน้าเย่โม่ และพึมพำ "เอ่อ…เย่โม่ ฉันขอเบอร์คุณหน่อยได้ไหม? ฉันอยาก…ฉันอยากจะขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉัน พอคุณมาที่ปักกิ่งนะ"

 

แม้ว่าเธอจะพึมพำในตอนเริ่มต้น แต่เธอก็มั่นใจมากขึ้นในตอนท้าย เพราะเธอเป็นนักข่าว เย่โม่ยิ้มและพูดว่า "ขอบคุณ แต่ก็ไม่จำเป็นหรอก ในความเป็นจริงฉันไม่มีแม้แต่โทรศัพท์ด้วยซ้ำ ดังนั้นฉันไม่มีเบอร์ที่จะให้เธอหรอก เธอไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งเล็กๆ แบบนี้"

 

เสี่ยวลี่รูกสึกงงทันที จากมุมมองของเธอ เย่โม่จะไม่ปฏิเสธผู้หญิงสวยๆเมื่อเธอขอเบอร์เขา ไม่มีใครจะปฏิเสธคำเชิญของผู้หญิงสวยได้ แต่เย่โม่ ทำ เธอไม่เชื่อว่าเย่โม่ไม่มีโทรศัพท์ ยุคแบบี้ใครกันจะไม่มีโทรศัพท์?

 

เมื่อเห็นความอึดอัดของเสี่ยวลี่ แม้ว่าโจ่วอิกัวจะรู้ว่าเย่โม่ไม่มีโทรศัพท์จริงๆ เขาไม่สามารถแก้ไขความเข้าใจผิดของเธอได้และกล่าวว่า "ไปเถอะ! ไม่งั้นวันนี้เราจะไม่ทัยเครื่องบินไปเมืองเซียงจาน" เสี่ยวลี่ทำอะไรไม่ถูก เธอพยายามอดทนที่จะปฏิเสธโจ่วอิกัว แต่สุดท้ายเขาก็เดินจากไป

ด้วยสถานที่แบบนี้ เย่โม่ได้รับการช่วยเหลือจากฝางหนาน ซึ่งนั้นเขาก็ไม่ต้องความช่วยเหลือของโจ่วอิกัวแล้ว

 

สถานที่ที่ฝางหนานหาให้เย่โม่ เป็นเจดีย์เกือบ 10 กิโลเมตรห่างจากเมืองอสรพิษ ในตอนแรกสถานที่แห่งนี้เป็นที่กำบังพระภิกษุสัญจรซึ่งรู้จักฝางหนานและได้รับการสนับสนุนจากฝางหนาน อย่างไรก็ตาม 3 ปีก่อนพระภิกษุสงฆ์นี้ก็หายตัวไปทิ้งไว้แค่เจดีย์นี้

 

หากเย่โม่ไม่ได้ถามสถานที่ในชนบทแบบนี้ ฝางหนานจะจัดสถานที่ที่หรูหราสำหรับเย่โม่ ในวันนั้นฝางหนานมีสมาชิกบางส่วนในการทำความสะอาดเจดีย์ ขณะที่เย่โม่เพิ่งย้ายเข้ามา จุดประสงค์หลักของเขาคือ คือการปลูกหญ้าหัวใจสีเงินและวิจัยหัวใจเถาวัลย์สีม่วง

 

ตามที่ฝางหนานบอก เมื่อ 7 ปีก่อน เขาวิ่งหนีไปเขาพบร่างพระธิเบตและมองโกเลีย ในหุบเขาใกล้ชายแดนของเมืองหยวน บนร่างกายเขาได้พบกล่องไม้และรู้สึกว่าสิ่งนี้ไม่ธรรมดา ดังนั้นเขาจึงเก็บมันไว้ แต่หลังจากนั้นเขาก็รู้ว่าเป็นรากสีม่วงเข้มภายใน ในท้ายที่สุดฝางหนานได้ฝังร่างของพระอยู่ใกล้ๆ ที่นั้น นับตั้งแต่ที่เขาได้รับพืชอันมีค่า

 

เย่โม่ได้ขอแผนที่จากฝางหนานกับตำแหน่งที่แน่นอนว่าเขาฝังพระไว้ตรงไหน เนื่องจากพระองค์นี้มีหัวใจเถาวัลย์สีม่วง ซึ่งอาจจะมีอะไรที่มากกว่าก็ได้ มันจึงไม่อันตรายหากจะตรวจสอบ

 

เจดีย์ที่เย่โม่ อาศัยมีเนื้อที่มากกว่า 50 ตารางเมตร แต่ที่สำคัญกว่านั้นเย่โม่ได้ดูพื้นที่รอบๆ เจดีย์ซึ่งเขาเตรียมที่จะปลูกหญ้าหัวใจสีเงิน เย่โม่ไม่กล้าที่จะปลูกเมล็ดทั้งหมด 39 เม็ดในครั้งเดียว เพราะไม่รู้ว่าที่นี่จะเหมาะสมสำหรับการปลูกหญ้าหรือไม่ ถ้าสถานที่นี้ปลูกไม่ได้ มันจะกลสยเป็ยว่าเขาทำลายเมล็ดพืชทั้งหมดของเขา นั้นจะทำให้ชีวิตเขาต้องย่ำแย่มาก แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าเขาเป็นคนเดียวที่มีเมล็ดหญ้าหัวใจสีเงิน แต่เย่โม่ก็รู้ว่าแม้ว่าจะมีที่อื่นๆ อยู่บ้าง แต่เขาก็ไม่คงหามันไม่เจอ

 

เขาปลูกเมล็ดเพียง 19 เม็ด แล้วดูแลสภาพแวดล้อมและสร้างเกราะป้องกันบางๆไว้ หลังจากที่เย่โม่ได้เตรียมที่จะเข้าไปในป่า หลังจากที่ทุกเมล็ดต้องใช้เวลาเป็นเดือนเพื่องอก และเขาไม่ได้มีความคืบหน้าใดๆ ในการบ่มเพาะของเขาตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงต้องการที่จะตรวจสอบสถานที่ที่ฝางหนานฝังพระองค์นั้นไว้

 

หลังจากที่บอกให้ฝางหนานรู้ว่า เย่โม่จะไม่อยู่ในตัวเมืองอสรพิษและมุ่งหน้าไปยังที่ที่ฝางหนานวิ่งหนีก่อนหน้านี้ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาคือการปรับปรุงความแข็งแรงของเขา

Prev
Next

ความคิดเห็นสำหรับ "บทที่ 52 ที่อยู่ที่แสนห่างไกล"

5 2 โหวต
คุณชอบเรื่องนี้ไหม?
ติดตาม
เข้าสู่ระบบ
แจ้งเตือนของ
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ

Heavenly Curse ยอดเซียนเต๋า เขย่ายุทธภพ (นิยายแปล)
Heavenly Curse ยอดเซียนเต๋า เขย่ายุทธภพ (นิยายแปล)
พฤษภาคม 17, 2022
สงสัยผมอาจเป็นเซียนปลอมๆ
สงสัยผมอาจเป็นเซียนปลอมๆ
มีนาคม 12, 2022
วิญญาณอาฆาต
วิญญาณอาฆาต
มีนาคม 12, 2022
HxH: God of Choice System
HxH: God of Choice System
ธันวาคม 1, 2023
Complete Martial Arts Attributes คุณสมบัติแห่งนักสู้
Complete Martial Arts Attributes คุณสมบัติแห่งนักสู้
มีนาคม 12, 2022
ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่
ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่
มีนาคม 12, 2022
ประวัติการเข้าชม
You don't have anything in histories
หมวดหมู่นิยาย
  • sci-fi (24)
  • Video Games (11)
  • กำลังภายใน (36)
  • จีนกำลังภายใน (1)
  • ดราม่า (3)
  • ตลก (3)
  • นิยายลิขสิทธิ์ (18)
  • นิยายแต่ง (3)
  • ย้อนยุค อนาคต (7)
  • สยองขวัญ (2)
  • เกมส์ออนไลน์ (5)
  • แฟนตาซี (161)

© 2025 Madara Inc. All rights reserved

Premium Chapter

คุณจำเป็นต้องเข้าสู่ระบบก่อน

wpDiscuz