บุรุษที่ถูกทิ้ง - บทที่ 43 เงินนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้รับ

รถของ เหวินดง วิ่งไปบนถนนรอบภูเขา ถ้ามองออกไปข้างนอก

ทุกคนคงจะกลัวรถที่จะตกลงมาจากหน้าผาเมื่อไรก็ได้ อย่างไรก็ตาม เหวินดง ขับรถอย่างรวดเร็วและมั่นคง ในขณะที่รถยนต์หลายคันบนถนนเห็น เหวินดง และทุกคนก็หยุดรถ เพราะกลัวว่าหญิงบ้าคนนี้จะไป

ชนพวกเขา

เหวินดง พูดไม่ออก แม้ว่าเย่โม่ ไม่แสดงท่าทางการกลัวออกมาเลยแม้แต่น้อย ทั้งที่รถวิ่งโอยปราศจากราวกันที่ป้องกันไม่ให้รถตกเหว

เขาควรจะปิดตาเป็นอย่างน้อย อย่างไรก็ตามเขานอนหลับอย่างเงียบๆ

เส้นประสาทเขามันหนาหรือว่าเขาเชื่อมั่นในทักษะการขับขี่ของเธอ? เดี๋ยวก่อนเขารู้ได้ไงว่าทักษะการขับรถของเธอดีขนาดไหน? ในความเป็นจริงแม้หัวใจของเธอก็กำลังสูบฉีดอย่างแรงเมื่อขับรถเร็วๆบนถนนสายนี้

เหวินดง คิดถึงตอนที่เธอเจอเย่โม่ เขาราวกับไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่น้อย ในที่สุด เหวินดง ก็เข้าใจเย่โม่ แล้ว เขาเป็นชายที่ไม่มีความกลัวอย่างสมบูรณ์ แต่ด้วยน้ำเสียงที่โง่เขลาเขาดูเป็นคนโง่ อย่างไรก็ตามคนประเภทนี้เหมาะกับเธอมากเพราะเธอต้องการคนประเภทนี้เพื่อช่วยเธอ มิฉะนั้นก็จะเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะทำข้อตกลงด้วยตัวเอง

เห็นว่าเย่โม่ ไม่ได้สังเกตเห็นความเร็วของรถ เหวินดง ชะลอตัวลงในที่สุด เธอจะเพิ่มความเร็วอีกครั้งหลังจากที่พวกเขาออกจากภูเขา

แต่ในตอนนั้นเองเย่โม่ ได้เปิดตาของเขาขึ้นและถามอว่า

"มันอยู่ไกลแค่ไหน?"

เหวินดง ได้ยินคำพูดของเย่โม่ ก็ตอบทันทีว่า "ประมาณ 600 กิโลเมตร"

"ยังงั้น! ถ้าขับรถเร็วกว่านี้จะนานเท่าไหร่? " เย่โม่ พูดออกมา เมื่อได้ยินคำพูดของเย่โม่ เหวินดง เกือบจะขับรถตกหน้าผา เธอคิดว่าเธอขับเร็วพอแล้ว แต่มันยังไม่เร็วพอสำหรับเขา? ไม่น่าแปลกใจที่ผู้ชายคนนี้ไม่ได้พูดอะไรออกมาเขาคิดว่าเธอขับรถช้าเกินไป

"เรายังคงอยู่บนถนนของภูเขา เราจะขับรถได้เร็วขึ้นเมื่อเราไปถึงทางหลวง" เหวินดง ตอบออกมาอย่างหมดแรง โชคดีที่ เย่โม ไม่ได้พูดเกี่ยวกับความเร็วในการขับรถของเธอและปิดตาลงเพื่อนั่งสมาธิ

หลังจากที่รถจอดอยู่บนทางหลวง เย่โม่ ก็รู้สึกว่ารถมีกำลังลอยตัวขึ้นอยู่เล็กน้อยดังนั้นเขาจึงมองไปที่เครื่องวัดความเร็วของรถและเห็นว่า

มีความเร็วประมาณ 200 กม. / ชม. ด้วยความเร็วขนาดนี้ไม่ถึง 2 ชม.

น่าจะถึง Yun Du อย่างไรก็ตามรถไม่ได้เข้าไปในเมืองและจอดอยู่นอกคฤหาสน์ในย่านชนบท

เย่โม่ ตรวจสอบคฤหาสน์หลังนี้ทันที มันดูสง่างามมากกับมีไม้ไผ่นอกคฤหาสน์ เช่นเดียวกันมันมี ทะเลสาบเทียมขนาดใหญ่ด้วย สนามของคฤหาสน์ ยังมีขนาดกว้างขวางมากมีรถเจ็ดถึงแปดคันจอดอยู่ที่นั่นและพื้นหญ้าที่ด้านหน้าก็เพียงพอที่จะทำเป็นสนามฟุตบอล สองแห่ง มันเห็นได้ว่าเจ้าของคฤหาสน์นี้รวยมากแค่ไหม

"นาย ถือกระเป้าเล็กไว้และฉันจะถือใบใหญ่" หลังจากบอกว่าแบบนั้น เหวินดง ได้ลงจากรถและหยิบกระเป้าหลัง เย่โม่ ทันที เขารู้สึกว่าข้างในนี้เป็นปืนไรเฟิล AK ในขณะที่ใบเล็กมีเอกสารข้อมูลและแบบจำลอง

เย่โม่ มองไปที่ เหวินดง อย่างละเอียด สามารถเป็นเจ้าของสนามขนาดใหญ่และคฤหาสน์ในเขตชานเมือง หมายความว่าบุคคลนี้มีเงินมากและมีความสัมพันธ์กับคนมากมาย มิฉะนั้นคงทำแบบนี้ไม่ได้

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่โม่ ได้เอาหมวกออกจากกระเป๋าแล้วใส่มัน จากนั้นเขาก็คว้าหน้ากากปิดปากใส่ไว้ก่อนที่จะถือกระเป๋าที่เหวินดงบอกให้เขาถือ

เหวินดง มองไปที่รูปลักษณ์ของเย่โม่ ว่าจะพูดอะไรออกมา แต่ในที่สุดก็ไม่ได้พูดอะไร เธอไม่เข้าใจว่าทำไม เย่โม่ ถึงทำแบบนี้ ในความเห็นของเธอ เย่โม่มีเส้นประสาทที่หนาและไม่ใช่ประเภทที่จะคิดถึงการถูกตามล่าเพราะการแก้แค้น แต่เธอไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ดังนั้นเธอจึงเงียบไว้

การปรากฏตัวของเย่โม่ ดูแปลกจริงๆ และมันทำให้คนรู้สึกไม่อาจอธิบายได้

"ไม่เลว" เหวินดง พึมพำและนำกระเป๋าเข้าไปในคฤหาสน์ อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้ขับรถของเธอเข้ามามีสองคนเฝ้าประตูและมองที่หน้าจอ

เมื่อยามสองคนเห็น เหวินดง เข้ามาพวกเขาไม่ได้หยุดหรือถามคำถาม อะไร และปล่อยให้ พวกเขาเข้ามา

สัมผัสจิตวิญญาณของเย่โม่ นั้นสั้นเกินไปในตอนนี้ เขาสามารถมองเห็นตำแหน่งของเขาได้เพียง 5-6 เมตรเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถตรวจสอบคฤหาสน์ทั้งหลังได้
" ฮ่าฮ่าฮ่า เหวินดง ยังคงดูแข็งแรงดีนะ หลังจากออกเดินทางไปทางตอนเหนือของหาดทราย ฉันรอมานานแล้ว ให้เหวินดง นั่งชงชาให้เธอ!"เมื่อเย่โม่ และ เหวินดง เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นก็ได้มีเสียงที่ดังขึ้นมา

"ชาน่ะ ไม่จำเป็นฉันต้องการจะจบธุระทันทีและออกไปเมื่อฉันทำเสร็จ หลังจากนั้นพวกเราจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน" เหวินดง โบกมือและ

พูดอย่างตรงไปตรงมา

เย่โม่ มองคนที่พูดออกมา มันเป็นชายอายุ 50 ปี เส้นผมของเขาขาว

นิดหน่อย แต่จิตวิญญาณของเขาดุร้ายและมีจิตสังหาร แม้ว่าเขาจะมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาดวงตาของเขาก็คมและริบหรี่มองที่พวกเขา

นี่ไม่ใช่เรื่องปกติ ดูเหมือนจะเป็นคนที่น่าสงสัย

อย่างไรก็ตามสำหรับเย่โม่ ผู้ชายคนนี้ควรอยู่ใกล้ระดับของ เหวินดง หรือต่ำกว่าเธอและไม่คิดว่าเขาเป็นภัยคุกคาม ไม่ว่าเขาจะน่าสงสัยแค่ไหนมันก็ไม่มีค่าและไม่สำคัญเช่นเดียวกับเมฆที่อยู่ต่อหน้าพลังอำนาจ ที่เด็ดขาด

ชายสองคนที่อยู่ข้างๆ ชายคนนี้ ผู้คนเฝ้าประตูที่ เหวินดงและเย่โม่

เย่โม่ เห็นใบหน้าที่เยือกเย็นของผู้ชายคนนี้และรู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่พูดด้วยได้ง่าย
เย่โม่ ตรวจสอบด้วยจิตวิญญาณของเขา และรู้สึกได้ทันที ว่ามีอีก 4 คน มีอยู่สองข้างทางมีคนนั่งยองๆอยู่ แต่คนละคนมีปืนอยู่ในมือ ทั้งสองคนฉลาดและใช้ม่านหน้าต่างเพื่อซ่อนตัว ชายสองคนที่ประตูซ่อนตัวอยู่ข้างนอก หลังจากที่เขาและ เหวินดง เข้ามา

ไม่น่าแปลกใจที่ เหวินดง ไม่สังเกตเห็นคนที่อยู่เบื้องหลัง ม่านหน้าต่าง ซึ่งทำให้มองไม่เห็นและด้านบนมีช่องโหว่ จึงดูไม่เด่นชัด

เหตุผลเดียวที่ เขามองเห็นคือเขา สามารถตรวจสอบด้วยจิตวิญญาณของเขาได้ แม้ว่าม่านนี้จะมีลักษณะคล้ายกับภาพวาดและกลวงอยู่ตรงกลางด้านข้างภายในคฤหาสน์ อย่างไรก็ตามเนื่องจากการจัดวางอย่างรอบคอบของพวกเขา คนที่เดินเข้ามาจากประตูจะสังเกตได้ว่ามีเพียงแค่ม่านเท่านั้น ถ้าดย่โม ไม่มีจิตวิญญาณเขาก็จะไม่สามารถมองเห็นได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตามแม้ว่า เย่โม่ จะไม่ทราบว่าด้านภายในเป็นโพรงเขายังสามารถมองเห็นปัญหาบางอย่างได้ เหวินดง อาจไม่เห็นเพราะด้านข้างของม่านหน้าต่าง ใกล้ประตูถูกตอกเข้ากับพื้นดิน ใครจะตอกม่านหน้าต่างเข้ากับพื้นในห้องนั่งเล่น? สิ่งนี้เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เรื่องปกติ

ส่วนของม่านที่ว่างเปล่ามีคน ซ่อนอยู่ภายในมัน เสื้อผ้าของชายคนนี้

มีสีเดียวกับม่านมันแตกต่างกันเล็กน้อย แต่ก็ทำอย่างชาญฉลาดเพื่อให้คนที่เข้าประตูได้เห็นเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น โดยปกติแล้วคนจะเห็นเป็นม่านธรรมดา และยังสามารถมองเห็นได้ชัดเจนจากด้านอื่นๆ จึงไม่ใส่ใจกับมัน

ดูเหมือนข้อตกลงของ เหวินดง จะไม่ง่ายเหมือนที่เขาคิด ดูเหมือนว่า 50,000 เหรียญนี้จะเป็นการหารายได้ที่ไม่ได้เรื่องง่ายๆ ซะแล้ว

หมายเหตุ:

1: 屏风 / ping feng: ชนิดของหน้าต่างที่ใช้สำหรับตกแต่งในวัฒนธรรมจีน คุณสามารถค้นหาอักขระภาษาจีนในภาพ Google หากต้องการดูลักษณะที่ปรากฏ